Καλησπέρα αγαπητή Α,μπα και ελπίζω να είσαι καλά. Θα προσπαθήσω να είμαι περιεκτική. Έχω ένα πολύ καλό φίλο τα τελευταία 3 χρόνια και μπορώ να πω οτι έχουμε περάσει απο 40 κύματα και έχει αντέξει η φιλία μας. Όμως το τελευταίο τρίμηνο έχει χαθεί τελείως η επικοινωνία. Έχει ξαναγίνει στο παρελθόν όταν είχε αρκετό διάβασμα και μιλούσαμε μια με δυο φορές την εβδομάδα μισή με μια ώρα και ομολογώ οτι με είχε πειράξει αυτή η περίοδος γιατί μου έλειπε η συζήτηση μαζί του, αλλά τώρα είναι τελείως διαφορετικά. Δηλαδή, μου λέει συνέχεια ότι δεν έχει χρόνο. Απο τα τέλη Αυγούστου που άρχισε να ασχολείται με την εύρεση φοιτητικού σπιτιού και ο,τι συνεπάγεται αυτού αλλά και τώρα που έχουν αρχίσει τα μαθήματα κάθε φορά που του λέω να συζητήσουμε μου απαντάει πως δεν έχει χρόνο ή θα μιλήσουμε το βράδυ και έρχεται εκείνη η ώρα και μου το αναβάλει λόγω πρωϊνού ξυπνήματος. Αφου έλαβα 3 φορές αυτή την απάντηση δεν τον έχω ξαναρωτήσει ούτε στέλνω τα κλασίκα μηνύματα “τι κάνεις, πως είσαι” όχι γιατι έχω θυμώσει και κρατάω μούτρα απλα ξέρω την απάντηση και άμα την δω γραμμένη θα στεναχωρηθώ. Επιπλέον κατι που ξέχασα, δεν απαντάει άμεσα στα μηνύματα που στέλνω, δηλαδή περνάνε και 2 μέρες να απαντήσει και εδώ γεννάται η απορία μου: Πόσο απασχολημένος μπορεί να είναι για να μην απαντάει στην φίλη του, να μην στέλνει και αυτός ενα μήνυμα για συζήτηση. Δεν ανησυχεί πως περνάω και εγώ την καραντίνα ή τι κάνω που τελευταία φορά που βρεθήκαμε και συζητήσαμε σαν άνθρωποι ήταν μέσα Αυγούστου και έχουμε 20 λεπτά απόσταση όταν βρισκόμαστε στην πόλη μας. Νομίζω καταλαβαίνεις δεν είναι τόσο θυμός όσο παράπονο γιατί πραγματικά μου λείπει και ανησυχώ συνέχεια τώρα που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στην Αθήνα(εκεί σπουδάζει) και είναι μόνος του και δεν ξέρω πως να διαχειριστώ αυτη την κατάσταση. Φυσικά δεν του το έχω πει αυτό γιατί πολύ πιθανόν να μην με πάρει στα σοβαρά νομίζω έχει καταλάβει γιατί. Επίσης έχω σκεφτεί οτι ίσως το θεωρεί δεδομένο οτι είμαι εδώ και δεν θα έχω πρόβλημα με την έλλειψη επικοινωνίας γιατί ήμουν παρούσα στις δύσκολες στιγμές όποτε γιατί οχι και τώρα. Απο την άλλη είχαμε μια διαφωνία πριν λίγο καιρό και είπε οτι δεν καταλαβαίνω οτι δεν έχει χρόνο ούτε για τον εαυτό του(έτσι μου είπε χαρακτηριστηκά). Το διαβάζω και μένω παγωτό, υπονόησε οτι δεν τον καταλαβαίνω έγω που του έχω σταθεί στα πιο δύσκολα, δεν λέω ότι έχω τις χρυσές λύσεις για όλα τα προβλήματα του και θα έπρεπε να ήταν ευγνώμων, καμία σχέση, άπλα ένιωσα οτι με αδικεί σε σύγκριση με ο,τι έχουμε περάσει. Να συμπληρώσω κάτι παραπάνω, μου λέει οτι δεν έχει χρόνο ουτε για τον εαυτό του διότι σπουδάζει σε μια δύσκολη σχολή του Μετσοβίου. Κι γω σπουδάζω σε μια δύσκολη σχολή αλλά πάντα ήμουν εκεί όταν το ήθελε, κι νομίζω εκεί είναι το λάθος μου. Εν τέλη έχω πάρα πολύ υπομονή για να αφήσω τον χρόνο να κάνει την δουλειά του αλλά ο χρόνος είναι χρήμα για να σπαταλάμε στιγμές αλλά αυτό είναι άλλο θέμα για συζήτηση. Δεν ξέρω αν έχεις απάντηση στις απορίες μου, αλλά θα χαρώ να μου απαντήσεις. Μεγάλο μειονέκτημα γράφω πολλά αλλά ελπίζω να μην σε κούρασα.
-Ιωάννα
Ιωάννα, το πόσο μας λείπει κάποιος και το πόσο ανησυχούμε γι’αυτόν δεν είναι επιχείρημα για να επιμένουμε να επικοινωνήσει μαζί μας. Αν σου λείπει και αν ανησυχείς γι’αυτόν, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα, ή μάλλον, δικό σου θέμα να διαχειριστείς, δεν είναι δικό του για να σου το λύσει.
Σου δείχνει με λάθος τρόπο ότι δεν θέλει την συχνότητα επικοινωνίας που θέλεις εσύ, λέγοντας ότι δεν έχει χρόνο. Ναι, αυτό που καταλαβαίνεις μάλλον ισχύει: τον χρόνο που έχει, δεν τον αφιερώνει στο να απαντήσει σε σένα, ή να επικοινωνήσει μαζί σου. Η απουσία μηνύματος όμως δεν είναι ουδέτερη, επίσης σημαίνει κάτι, και σου το λέει, και πρέπει να το ακούσεις. Πρέπει. Χωρίς να βάζεις την αγάπη σου ως δικαιολογία. Όσα και αν έχετε περάσει μαζί, όσο και αν σου λείπει, όσο και αν λες ότι ανησυχείς, αυτός δεν θέλει την επικοινωνία που ζητάς. Δεν γίνονται εκβιαστικά αυτά τα πράγματα.
Αυτό με τον χρόνο που είναι χρήμα δεν το κατάλαβα, εννοείς ότι δεν γίνεται να περιμένεις να τον αφήσεις ήσυχο γιατί εν τω μεταξύ θα μπορούσατε να περνάτε τέλεια; Αυτό φοβάμαι ότι εννοείς. Αν κάτι κάνεις λάθος είναι ότι πιστεύεις ότι αυτό που αρέσει σε σένα, αρέσει και στον άλλον, και αν δείχνει ότι δεν του αρέσει, κάνει κακό στον εαυτό του και πρέπει να τον σώσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να συμπληρώσω σ’ αυτά που επισημαίνει η Λένα ότι, όσο άλλος νιώθει ότι τον πιέζεις και ότι έχεις παράπονα, τόσο περισσότερο δυσκολεύεται να σου μιλήσει. Αρχίζει να νιώθει την επικοινωνία σαν υποχρέωση, βαραίνει από ενοχές γιατί δεν κάνει αυτό που θέλεις, την ίδια ώρα επαναστατεί που δεν καταλαβαίνεις τι σου λέει κι επιμένεις, και όλο αυτό μετατρέπεται σε ένα φορτίο το οποίο προσπαθεί να αποφύγει. Γιατί δεν έχει την ψυχική δύναμη να ασχοληθεί μαζί του.
Πόσο σωστή και to the point εξήγηση! Έχω μια φίλη για την οποία νιώθω ακριβώς αυτά, το ξέρω στο περίπου, αλλά η περιγραφή σου ήταν λες και τακτοποίησε όλες μου τις σκέψεις μέσα σε λίγες σειρές.
Ιωάννα he is just not that into you friends edition. Ήσασταν φίλοι, του στάθηκες, αλλά τώρα μένετε μακριά, έχει άλλα ενδιαφέροντα και προτεραιότητες, εσύ δεν είσαι μέσα σε αυτές, εστίασε στα δικά σου ενδιαφέροντα, την σχολή σου, τις παρέες σου, είναι λίγο δύσκολο καθώς μπαίνεις στο κατώφλι της ενήλικης ζωής να αντιλαμβάνεσαι ότι οι ρομαντικές ιδέες για την παντοτινή φιλία τύπου Φιλαράκια και κολλητοί για πάντα δεν έχουν πάντα χώρο στη ζωή μας. Υπάρχουν και τέτοιες φιλίες οι οποίες όμως διατηρούνται γιατί το επιθυμούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Εδώ εσύ στεναχωριέσαι και σου λείπει κάποιος που δεν σε θέλει στον… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σου απαντήσω και από τις δύο πλευρές διότι όλοι μας λίγο-πολύ σε κάποια φάση της ζωής μας θα βρεθούμε και στις δύο θέσεις. Λοιπόν! Άπο την πλευρά σου ναι είναι λογικό να σου λέιπει ο φίλος σου και να θες επικοινωνία, παρέα κλπ. Έχω και εγώ μια πολύ καλή μου φίλη που ορισμένες φορές με εκνευρίζει γιατί δεν απαντάει στα μυνήματα μου για 10-15 μέρες αλλά όταν απαντήσει θα μου στείλει κατεβατό. Η ίδια μου έχει αναφέρει ότι της τρώει πολύ χρόνο η δουλειά και ο ελέυθερος χρόνος που της απομένει να περάσει με τον φίλο της και να… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η διατήρηση της επικοινωνίας δεν προϋποθέτει μόνο χρόνο, ασχέτως που είναι πιο εύκολο η έλλειψη χρόνου να προβληθεί ως το βασικό επιχείρημα όταν δεν είμαστε σε θέση να μιλήσουμε με κάποια. Η επικοινωνία χρειάζεται και όρεξη και ενέργεια, μάλιστα αυτά τα δύο είναι βασικότερα, κατά την άποψή μου. Πολλές φορές, όταν έχουμε διάφορες υποχρεώσεις στις οποίες χρειάζεται, εκτός από χρόνο, να αφιερώσουμε και πνευματική ενέργεια, απλά μάς είναι αδύνατο στο τέλος της ημέρας να ξοδέψουμε κι άλλη ενέργεια για επικοινωνία. Από τότε που ξεκίνησα να έχω αρκετές υποχρεώσεις, αν και δεν μπορώ να… Διαβάστε περισσότερα »
Είσαι πολύ πιεστική. Ασε τον άνθρωπο να ανασάνει λίγο. Περίοδο προσαρμογής σε καινουργια φάση ζωής περνάει, άστον να βρει τους ρυθμούς του λίγο. Θα τολμήσω και μια μαντεψιά, χωρίς να προκύπτει άμεσα από το κείμενο αλλά ορμώμενη από την τελευταία σου φράση αλλά και από την συνεχή αναφορά στην ανάγκη σου για «συζητήσεις». Χωρίς καμία διάθεση να σε θίξω, μήπως μιλάς πάρα πολύ? Μήπως ξεκινάς και δεν τελειώνεις? Ξέρεις, για κάποιους αυτό είναι εξαιρετικά κουραστικό και ειδικά όταν ο χρόνος είναι περιορισμένος, οι ατελείωτες συζητήσεις με πολλές αχρείαστες λεπτομέρειες οδηγούν σε φοβερό εκνευρισμό. Προσωπικά αποφευγω τηλεφωνήματα με ανθρώπους που έχουν… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ ναι, έχω μια φίλη, καλή χρυσή κοπέλα, στην παρέα μαζί με άλλους περνάμε σούπερ, έτσι και με πάρει τηλέφωνο άστα να πάνε. Ξεκινάει και μιλάει μιλάει μιλάει, συνδέει άσχετα θέμα και ξεκινάει από βιβλίο που διάβασε, κάνει μια πολιτική ανάλυση του φλέγοντος ζητήματος της εβδομάδας, μου λέει τι άκουσε στο ραδιόφωνο την ώρα που μαγείρευε, τι μαγείρεψε και γιατί –δεν τρώει κάτι άλλο ο γιός της- μου λέει τα νέα του γιού της, το ωράριο του γιού της, τα νέα της γκόμενας του γιού της, μια ιστορία από τις παλιές διακοπές της, μια ιστορία για τον δήμαρχο στο νησί… Διαβάστε περισσότερα »
χαχαχ πολύ γλαφυρή περιγραφή! Ναι, ακριβώς αυτό εννοώ. Έχω κι εγώ τέτοια περίπτωση φίλης. Καλή, χρυσή αλλά τα τηλεφωνήματα μαζί της απλά δεν παλεύονται. Πάντως η μαμά μου σε τέτοιες περιπτώσεις βγαίνει στην είσοδο, χτυπάει μόνη της το κουδούνι του σπιτιού και λέει “αχ συγνώμη, μου χτυπάνε, πρέπει να κλείσω”.
Ωπα, μωρέ όχι και “ιδιαίτερα καταπιεστικό άτομο”, ας μην είμαστε άκριτα σκληροί. Νέα κοπέλα έιναι, της λείπει η συχνή επαφή που είχαν, και ναι, το εκφράζει κάπως άτσαλα, όχι και ιδιαίτερα καταπιεστική.
Ωραίος φίλος όμως κι αυτός! Εμένα μου φαίνεται άδικη η απάντηση, αν σου στέκεται κάποιος στα δύσκολα οφείλεις να το σκεφτείς έστω λιγάκι πριν ξεκόψεις με δικαιολογίες του τύπου “δεν έχω χρόνο “. Αν θέλεις έχεις μια χαρά, αποκλείεται να μην έχεις καθόλου μα καθόλου. Αν απλώς δεν θέλεις καθολου να μιλήσεις με τον άνθρωπο που σου στάθηκε στα δύσκολα, μήπως να σκεφτείς το γιατί? Γενικά, καλό είναι να εκτιμούμε εκείνους που μας νοιάζονται.
Να εκτιμούμε αυτούς που μας νοιάζονται, ναι. Δεν σημαίνει όμως οτι πρέπει να συμπεριφερόμαστε και σύμφωνα με τους δικούς τους όρους.
Ιωάννα, λυπάμαι που θα στο πω, αλλά έχεις γίνει φορτική και ο φίλος σου προσπαθεί να ξεκόψει. Αυτό σημαίνει το «απαντάω 2 ημέρες μετά». Έπρεπε να το έχεις καταλάβει και να μην προσπαθείς. Όταν φτάνεις να ρωτάς και να ξαναρωτάς «γιατί δεν μου μιλάς» «γιατί δεν έχεις χρόνο» «γιατί δεν νοιάζεσαι για εμένα» τα κάνεις ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Ναι τον αγαπάς και μάλλον σε αγαπάει και αυτός ακόμα, αλλά ότι και να έχετε περάσει μαζί, όσο και να τον νοιάζεσαι, όπως και να επικοινωνούσατε μαζί παλιότερα, τώρα ο φίλος σου έχει προχωρήσει διαφορετικά τη ζωή του. Μην το συνεχίζεις… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω μια διαφορετική οπτική στο θέμα. Θα μπορούσε η γράφουσα να είναι καταπιεστική όπως υποθέτετε κάποιοι, αλλά εγώ δεν θα το υπέθετα από αυτά που γράφει. Είχε συνηθίσει σε μια συχνότητα επικοινωνίας, και τώρα δεν έχει καν μια πιο αραιή, αλλά έχει μια απόρριψη. Μια συνεχή απόρριψη. Εγώ καταλαβαίνω ότι έχει προσπαθήσει να περιμένει, να δώσει χώρο, να είναι πιο αραιή η επικοινωνία, αλλα ο φίλος δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα. Δυστυχώς συμβαίνει, όταν είμαστε απασχολημένοι, είτε πολύ καλά, είτε πολύ δύσκολα, όταν έχουμε κάτι νέο στη ζωή μας κλπ να μην ανταποκρινόμαστε στους φίλους. Είναι μια αλαζονεία περίεργη, αλλά συχνή… Διαβάστε περισσότερα »
Είσαι μικρή μωρέ… Σου τυχαίνει για πρώτη φορά, να χάνεις σιγά σιγά έναν κολλητό. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και θα συμβεί και στο μέλλον. Θα καταλάβεις (αν θέλεις να καταλάβεις) ότι οι σχέσεις κάνουν κύκλους, οι άνθρωποι αλλάζουν, οι ζωές αλλάζουν, οι προτεραιότητες αλλάζουν , απλά έτυχε σε αυτή τη φάση να αλλάξει πρώτος ο φίλος σου. Δεν έχεις εσύ κάποια ευθύνη γι αυτό, εφ όσον δε σου λέει κάτι που ίσως τον έχει πειράξει. Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου , αλλά έτσι είναι η ζωή. Μην το παίρνεις προσωπικά και βρες έναν τρόπο που να μη σε ενοχλεί , να… Διαβάστε περισσότερα »