Καλησπέρα σε όλ@! Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα πρόβλημα που απέκτησα τον τελευταίο καιρό. Είμαι με το σύντροφο μου μαζί από τα 19 μας, και συγκατοικουμε ήδη 4 χρονια. Όταν γνωριστήκαμε,εγώ ήμουν ήδη ενεργή σε ζητήματα ισότητας και δικαιωμάτων των γυναικών και της LGBT κοινότητας,εκείνος δεν είχε ασχοληθεί ποτε ιδιαίτερα με τέτοια θέματα,ήταν όμως και φεμινιστής και καθόλου ρατσιστής/ομοφοβικός/μισογύνης. Έλεγε που και που στην αρχή ότι «όλοι αυτοί που λένε τόσο ακραία πράγματα είναι δυο τρεις παππούδες στα χωριά μόνο»,αλλά μετά από τόσα χρονια διάβασε ενημερώθηκε και μάλιστα ενεργοποιήθηκε και ακτιβιστικά αρκετές φορές! Μέχρι που πήγε στρατό. Από τότε που επέστρεψε, εκφράζει στο άσχετο αρκετά μισογύνικες αποψεις, κάνει αρκετό slut shaming και μάλιστα τα έχει βάλει με τις σεξεργΆτριες γενικά. Έχει αρχίσει πλέον να μην με αφήνει να ολοκληρώνω σκέψεις όταν συζητάμε επ’αυτού,που πάντα συζητάω χωρίς να φωνάζω και να είμαι ειρωνική, και να μου λέει ότι δε μπορεί να συζητήσει μαζί μου γιατί δεν δέχομαι αντίθετη άποψη. Έχω προβληματιστεί πολύ. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ευαίσθητος και γενικά επειδή δεν είχε τα κλασσικά στερεοτυπικά «αντρίκια» ενδιαφέροντα όπως μπάλα ηλεκτρονικά κλπ και εγώ και οι φίλοι μας ανησυχούσαμε πως στο στρατό δε θα κάνει εύκολα φίλους. Όμως τελικά έκανε και αρκετούς και φυσικά χαίρομαι παρά πολύ για αυτό. Με έχει προβληματίσει όμως αυτή η μεταστροφή. Για να μην παρεξηγηθώ,δεν ειναι ότι ξαφνικά έγινε ακραία μισογύνης,απλά πετάει πράγματα που πριν δε θα στήριζε με τίποτα (πχ για το σποτ του Λούλη με έβγαλε εν ολίγοις υστερική,ενώ κράζει οποιαδήποτε ινφλουένσερ ακολουθώ και μου αρέσει επειδή θεωρεί ότι «πουλάει το σώμα της» κλπ). Πληγώνομαι πολύ με όλο αυτό,αλλά αναρωτιέμαι. Μήπως επειδή όλη μας η παρέα είμασταν αρκετά nerds τόσα χρονια,δε του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει και να καταλάβει τι πραγματικά πιστεύει; Μήπως όλα αυτά τα χρονια κατα βάθος αυτά πίστευε απλά δε το ήξερε και ο ίδιος; Ή απλά επηρεάστηκε από το κλίμα του στρατού; Δε θέλω αλήθεια να ακούγομαι ότι εγώ ήθελα να του κάνη πλύση εγκεφάλου,ούτε τον πίεσα ποτε να διαβάσει για το φεμινισμό,όπως εγώ ενημερώθηκα πολύ για τα οικονομικά που είναι ο κλάδος του πχ έτσι και εκείνος ήρθε σε επαφή με το δικό μου. Εννοώ δεν υποτιμώ τη νοημοσύνη του,και ξέρω πως δεν είναι είναι φτερό στον άνεμο να πιστεύει ότι του λένε οι εκαστοτε παρέες,και για αυτό κιόλας προβληματίζομαι. Και όπως λέει και η Λένα,κανεις δεν αλλάζει επειδή του το λέει κάποιος,άρα μήπως είναι πιο σοβαρό το θέμα απ ότι πιστεύω;-Καλλιόπη(see what I did there?)
Δε νομίζω ότι μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας κατά πόσο επηρεάζεται (δεν είναι κακό ή προβληματικό να επηρεάζεται κάποιος ως ένα σημείο) και κατά πόσο πήγε στρατό και εκεί κατάλαβε τι πραγματικά πιστεύει. Οι άνθρωποι αλλάζουν μερικές φορές (ή γίνονται αυτό που ήταν από την αρχή όταν συνειδητοποιούν ότι δεν χρειάζεται να φοβούνται) και αυτό δεν γίνεται πάντα με προφανή αίτια.
Οπότε, όσο και αν πιστεύεις ότι αν ήξερες το «γιατί» θα λυνόταν το πρόβλημα, είμαι εδώ για να σου πω ότι δεν σου χρησιμεύει κάπου το «γιατί». Δεν θα άλλαζε τίποτα, ακόμα και αν ήξερες. Η ηλικία σας χαρακτηρίζεται από ρευστότητα, και σε γενικές γραμμές μέχρι τα 25 ο άνθρωπος ιδεολογικά είναι υπό διαμόρφωση.
Θα κάνω μια αυθαίρετη υπόθεση και θα σου πω ότι αυτό που θεωρώ πιθανό είναι ότι ο φίλος σου στον στρατό κατάλαβε ότι δεν χρειάζεται να φοβάται, επειδή κατάφερε να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον που φαινόταν εχθρικό για τον χαρακτήρα του. Το θάρρος το μετέφρασε σε «αντρίλα» και η αντρίλα είναι να σου λέει ότι είσαι υστερική.
Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα πόσο σημαντικό θεωρείς το θέμα για να σου πω αν είναι πιο σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό. Η διαφορά στην ιδεολογία για μένα κάνει τη συμβίωση αδύνατη, γιατί όλα τα θέματα είναι πολιτικά, από το εστιατόριο που θα φας, το πού θα πας διακοπές μέχρι τι σειρά θα διαλέξεις να δεις. Τώρα αν περιμένεις να γίνει ξανά αυτό που ήταν πριν, υπάρχει απάντηση: όχι. Μπορεί να γίνει διαφορετικός, μπορεί να γίνει καλύτερος, αλλά ολόιδιος με πριν, δεν θα γίνει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μόνο την δική μου οπτική μπορώ να δώσω. Ο στρατός έχει μια μοναδική ικανότητα αγελοποίησης αλλά και εγκλιματισμού. Μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς ότι η “αποστολή” – και δεν μιλάω για την υπεράσπιση της πατρίδας αλλά για το εκάστοτε χαμαλίκι, πχ γυαλίστε μέχρι και τα χαλίκια σε όλο το στρατόπεδο γιατί θα περάσει ο ταξίαρχος για επιθεώρηση – είναι πραγματικά πάρα πολύ σημαντική. Αφού όλοι εκεί μέσα που ζεις για μήνες για αυτό τρέχουν με ύφος ταυτόχρονου πανικού και υπερηφάνειας, πώς γίνεται να μην είναι σημαντικό; Από την άλλη, δεν νομίζω ότι μπορεί να σε κάνει άλλο άνθρωπο. Όχι… Διαβάστε περισσότερα »
Τα περιγραφεις με απολυτη ακριβεια. Το μονο που θα προσθετα ειναι πως ο στρατος (οπως και σε μικροτερο βαθμο το δημοσιο σχολειο) με το ολο επινοημα του δογματος πατριδα-θρησκεια και τη θλιβερη προσπαθεια για προσηλυτισμο στρεφει, ευτυχως, ενα σημαντικο αριθμο ανθρωπων (οχι αρκετο δυστυχως) στην ακριβως αντιθετη κατευθυνση.
Δυστυχώς, εγώ δεν είδα φαντάρους να μεταστρέφονται από αντίδραση σε όλο αυτό το κομπλεξικό τσίρκο εθνικισμού/πατριδοκαπηλείας/κονφορμισμού/ματσίλας/ηλιθιότητας που αποκαλείται Στρατός Ξηράς. Τουλάχιστον, είδα μερικές λιγοστές περιπτώσεις όπου σε παιδιά από χαμηλό μορφωτικό-κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον δημιουργήθηκαν απλώς κάποιες ρωγμές σε αυτό το μοντέλο σκέψης χάρη στην επαφή τους με πολιτικοποιημένους πτυχιούχους που μιλούσαν και αντιδρούσαν και με τη συμπεριφορά τους έδιναν απτό και ολοζώντανο παράδειγμα αντιστρατόκαυλης νοοτροπίας. Ισως, αυτό τουλάχιστον θέλω να πιστεύω, από αυτές τις ρωγμές να μπήκε φρέσκος αέρας και να έδωσε κάποια αποτελεσματα αργότερα. (Μιλάμε για 18μηνη θητεία)
Την εμπειρία που λέγεται Ε.Σ. μόνο αν τη ζήσεις μπορείς να την καταλάβεις. Για αυτό μου φαίνονται ανόητα κλισεδιάρικα σχόλια περί διακοπών ή οτι οι άντρες το θεωρούμε δύσκολο επειδή…σκουπίζουμε! Κρίμα πάντως γυναίκες που τόσο υποφέρουν από διάφορα κλισέ να υιοθετούν αντίστοιχα. Το χειρότερο για εμένα ήταν η αίσθηση πως ζεις σε ένα παράλληλο κόσμο με δικούς του κανόνες, ενώ έξω η ζωή προχωράει. Επίσης κάτι άλλο ζόρικο (και ενδιαφέρον παράλληλα) είναι οτι βγαίνεις από τη φούσκα που ζεις (συναναστροφές, κοινωνικό στάτους κλπ) και συνυπάρχεις ουσιαστικά έγκλειστος για μήνες με κόσμο τον οποίο όχι απλά μάλλον δε θα συναντούσες ποτέ… Διαβάστε περισσότερα »
Ουσιαστικά, το μόνο “θετικό” που μου προσέφερε αυτή η στρατιωτική θητεία ήταν ότι ήρθα σε επαφή με έναν κόσμο με τον οποίο ελάχιστη επαφή είχα και διαπίστωσα πόσο πλειοψηφικές στην κοινωνία ήταν οι απαράδεκτες για εμένα απόψεις και πόσο εγώ ήμουνα κλεισμένος μέσα στον προοδευτικό κατά βάση φοιτητόκοσμο τον οποίο θεωρούσα ως τον κόσμο. Ηταν για μένα ένα έναυσμα να εντατικοποιήσω τη συμμετοχή μου στα κοινά..
Τα λες έτσι όπως είναι. Και ο άντρας μου ΕΠΟΠ είναι άθεος, όχι σεξιστης, ούτε μισογύνης και το τι ακούει εκεί δεν λέγεται. Οι μισοί μιλανε για άγιο Παΐσιο και οι αλλοι μισοί υποστηρίζουν ότι μας ψεκάζουν. Μια συζήτηση δεν μπορεί να κάνει και κάθε τόσο μαλώνει γιατί υπερασπίζεται τους γκέι , τους πρόσφυγες, τις γυναίκες. Αλλά δεν παίρνουν από λόγια. Η μόνη λύση είναι αυτή που λες κι εσύ. Πρέπει να μη μιλάς, να κάνεις τη δουλειά σου και να συνυπάρχεις όσο μπορείς πιο ήρεμα. Με αυτά που ξέρω εγω για το στρατό, μου φαίνεται απολύτως λογικό να νιώθει… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ να σου πω ότι ο χειρότερος κομπλεξικός γκόμενος που είχα ποτέ με κακοποιητική συμπεριφορά (ευτυχώς το κατάλαβα πολύ εγκαίρως και έφυγα τρέχοντας) χρησιμοποιούσε αυτή τη δικαιολογία, ότι και καλά ήμουν άτυχη (!!!) γιατί τον γνώρισα καπάκι από το στρατό. Άσε μας αγόρι μου 25 χρονών μαντράχαλος (τότε) προφανώς και είχες θεματάρες από πριν, σιγά μη σε λυπηθούμε κιόλας που πήγες διακοπές 9 μήνες. Έκανε και πρόσφατο ποστ για τις “εύκολες” γυναίκες που παίρνουν αυτό που τους αξίζει. ΟΥΣΤ.
Μόνο διακοπές δεν είναι ο στρατός, τουλάχιστον για όποιον δεν έχει μέσο.
Ναι μωρέ τι να ξέρουμε εμείς οι γυναίκες από ταλαιπωρία, εδώ κάποιος πάει φαντάρος και το λέει για όλη του ζωή.
Εντελβάις κάνεις γιγάντιο λάθος : Δεδομένου ότι ο ελληνικός στρατός (το μεγαλύτερο τμήμα του για την ακρίβεια, με εξαίρεση κάποιες πολύ τεχνικές υπηρεσίες του Ναυτικού και της Αεροπορίας και τις υπηρεσίες για γόνους “καλών οικογενειών” ή βυσματούχους) είναι ένας μηχανισμός που αποσκοπεί στην προετοιμασία πειθήνιων πολιτών/εργαζόμενων που θα υπακούσουν αγόγγυστα σε κάθε παράλογη εντολή και ο οποίος αποσκοπεί στην εμπέδωση όλων των στερεοτύπων του εθνικισμού και της πατριαρχίας και στο σπάσιμο οποιασδήποτε προσωπικότητας αποκλίνει όλα αυτά, δεν σου εύχομαι με τίποτα παρόμοιες “διακοπές” επί 18 μήνες που πε΄ρασα εγώ, ή ακόμα και επι 9 μήνες σήμερα.
Αυτό που μου απάντησες εντελβαις είναι άσχετο με αυτό που σου έγραψα και δικός σου αυθαίρετος συλλογισμός. Λυπάμαι πολύ.
Εντελως διακοπες, εχει κατι εξωτικα φυλακια στη βοιωτια και στον εβρο, caribbean τελειως, cocktail με ομπρελιτσες και wham ολη τη μερα. Τυχη βουνο για οποιον παει
Εντελβάις, ο στρατός δεν είναι διακοπές.
Έχεις δικιο, δεν είναι διακοπες, είναι χάσιμο χρόνου. Άντε τώρα είναι εννιαμηνο, εγώ έχασα 18 μήνες χωρίς κανένα μα κανένα όφελος. Α ναι σόρρυ έμαθα να διαβάζω τον χάρτη.
Εντελβαις εκτιμω οπως γραφεις αλλα εδω εισαι λαθος.
Μπορει ο στρατος να μην ειναι το δυσκολοτερο πραγμα στη ζωη αλλα ειναι μια συνθηκη που σε δυσκολευει , ιδιαιτερα αν δεν εισαι αυτου του κλιματος.
Σιγουρα δεν αξιζει να το λιβανιζει κανεις μια ζωη, ειδικα με δοσεις υπερηφανιας.
Ο στρατος καταπνιγει ατομικοτητες και αν παραστρατεις μπορει να περνας πολυ ασχημα.
Το σχολια σου ειναι αφοριστικο και ασχημο για οσους εχουν παει και εφτασαν ειτε στην αυτοκτονια ειτε οριακα εκει.
Πουά ριγέ όποιος φτάνει σε τέτοιο σημείο έχει θέματα προφανώς από πριν, αδυνατώ να πιστέψω το ότι 9 μήνες χαμένου χρόνου μπορούν να αλλάξουν μια προσωπικότητα. Είναι η γνώμη μου απλώς και γενικά όλη αυτή η κλάψα των αντρών που πήγαν φαντάροι και κάτι έγινε, με ενοχλεί.
Ο ξαδερφος μου αποπειραθηκε να αυτοκτονησει μετα από ενα μήνα στο στρατο. Ναι φυσικά και είχε προβλήματα ψυχικής υγείας πριν από τον στρατό, όμως μετά από πολλά χρόνια που προσπαθούσε να το αποφύγει, του δήλωσαν ότι πρέπει να πάει και πήγε. Για αυτόν ήταν μια κόλαση, και από την απόπειρα που έκανε στα 20κάτι του του έμειναν θέματα υγείας ζόρικα που θα κουβαλάει μια ζωή. Διακοπαρες έκανε! Και μάλιστα συνεχίστηκαν οι διακοπές του και στο νοσοκομείο, εκεί να δεις παρταρες!
Προφανώς και δεν είναι διακοπές ο στρατός, αν είσαι άντρας, πως τολμάμε τέλος πάντων. Αν ομως είσαι γυναίκα δηλ. πολίτης β´κατηγοριας και ολη μέρα δουλεύειςπλενεισμαγειρευεισκαθαριζεισπροσεχεισπαιδιααντραπαππουδεςψωνίζεις με ο,τι ψυχολογική επιβάρυνση συνεπάγεται αυτό τότε ναι, το στρατό τον λες και ευχάριστο διάλειμμα.
Α και κάτι άλλο, πρέπει να βγάλουμε
μια ξεχωριστή λέξη για τη γκρίνια των αντρών για το στρατό και για το ποσο δύσκολος είναι.
Μα γι’αυτό καλέ λένε οι άντρες ότι είναι δύσκολος ο στρατός…γιατι ξαφνικά κ αυτοί δουλευοπλενουνκαθαριζουν κλπ κλπ κλπ(δε μπορώ ν το γράψω ολο) κ ξαφνικά μπαίνουν στα παπούτσια μιας γυναίκας….
Γι’αυτό τους φαίνεται δύσκολο!
ΥΣ:όλα αυτά από μια πρώην παπαγιωτισα!
Πολλοί πάρα πολλοί άντρες δουλεύειςπλενεισμαγειρευεισκαθαριζεισπροσεχεισπαιδιααντραπαππουδεςψωνίζεις το κάνουν και στην πολιτική τους ζωή αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετοί για να τους δει το αμπα. Η διαφορά που ουτε η πρώη παπαγιώτισα δε θέλει αν δει ή να καταλάβει είναι ότι άλλο να το κάνεις για την οικογένεια σου που έχεις επιλέξει και μπορείς να χωρίσεις αν ξεπεράσουν κάποιο όριο (όπως βλέπουμε αν λένε σε πολλές εδώ) αλλά για μια ομάδα που με κανένα τρόπο δε θα ήθελες να δεις και να κάνεις παρέα στη ζωή σου από κομπλεξικούς καραβανάδες (αξιωματικούς και υπαξιωματικούς ή ΕΠΥ) μέχρι άτομα που θα χαιρόσουν αν δε… Διαβάστε περισσότερα »
Αν θεωρείς ότι είναι διακοπές ζήτα να καθιερωθεί κανονική και όχι βυσματική θητεία ως ΕΠΟΠ αλλά ως στρατεύσιμη με αγγαρείες και όλα τα υπόλοιπα που λένε όσοι έκαναν θητεία χωρίς μέσο στο Στρατό Ξηράς.
Και μετά θα υποστηρίξω κάθε αίτημα για ισότητα παντού.
1.Δηλαδη όταν κάνεις αγγαρείες για την οικογένεια σου και μάλιστα εφ’όρου ζωής και πληρώνεσαι 0€, είναι λιγότερο κουραστικό επειδή είναι για καλό σκοπό; 2.’όπως λέτε εδώ μέσα σε κάποιες να χωρισουν’: φυσικά και θα πούμε σε κάποια γυναίκα να χωρίσει όταν είναι σε ένα γάμο με κάποιον ο οποίος δε συνεισφέρει σε τίποτα. Το ότι μια γυναίκα με παιδιά χωρίζει βέβαια, δε σημαίνει ότι ξαφνικά δεν έχει υποχρεώσεις 3.Εμεις να έρθουμε στο στρατό αλλά δε μας θέλετε. Οι άντρες κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή, αν ήθελαν, θα υπήρχε ήδη υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για τις γυναίκες 4.Υποστηριξε από τώρα κάθε αίτημα για… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλλον δεν ήμουν αρκετά αναλυτικός/ δεν εξήγησα κάποια πράγματα αρκετά αναλυτικά: 1. Ποτέ δε συνέκρινα την κούραση ανάμεσα στις αγγαρείες του στρατού και του νοικοκυριού: στο στρατό ΔΕΝ επιλέγεις να πας σε καλούν και σε κρατούν με νόμιμο τρόπο μέσα. Την οικογένεια ΑΠΟΦΑΣΊΖΕΙΣ να τη φτιάξεις αν δεις ότι ταιριάζεις αρκετά με κάποι@. Βλέπετε τη διαφορά: εξαναγκασμός σε σχέση με ελεύθερη επιλογή. Κι άλλο να καθαρίζεις για δυο-τρεις-τέσσερεις με εξωτερική βοήθεια κι άλλο να είναι ένας για 30. Δεκτό κάποι@ δεν έχουν πρόσβαση σε εξωτερική βοήθεια επ’αμοιβή αλλά δείτε την συνολική εικόνα. Και πάλι εξαναγκασμός σε σχέση με ελεύθερη επιλογή.… Διαβάστε περισσότερα »
Προσπαθώ πάρα πολύ να μην σου απαντήσω εκνευρισμένα,γιατί από αυτά που γράφεις φαίνεται πόοσ πολύ δεν συνειδητοποιείς την γυναικεία θέση και ζωή. Νομίζεις ότι ξέρεις αλλα´σε εμποδίζει το αντρικό σου προνόμιο. Δεν είναι ακριβώς επιλογή η δημιουργία οικογένειας, ούτε για τους άντρες, ούτε για τις γυναίκες. Μια γυναίκα δε,βιάζεται περισσότερο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά γιατί ‘βιολογικό ρολόι” και μεγάλη,τεράστια πίεση από παντου, οπότε οι γυναίκες μπαίνουν πολύ συχνά σε ακατάλληλους γάμους. Επίσης, υπάρχει πατριαρχία, και η γυναίκα κάνει τις δουλειες του σπιτιού κατα κόρον ακόμα και στα πιο προχωρημένα σπιτικά. Αυτό δεν το καταλαβαίνεις; Τότε είσαι σε λάθος… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν γύρισε ο αδερφός μου απο τον στρατό γύρισε κι αυτός αλλαγμένος. Ηταν πάντα ένα πολύ γλυκό παιδί, συγκαταβατικός και πολύ πολύ ήρεμος. Οταν γυρισε όμως ηταν μες τα νεύρα και φώναζε αρκετά, δεν σε αφηνε να του μιλήσεις. Η αλήθεια είναι οτι τρόμαξα οτι αλλαξε για πάντα. Ευτυχώς πέρασε ο καιρός και επανήλθε στα φυσιολογικά του αλλά έκανε πάνω απο χρόνο να γίνει αυτο. Κάναμε και κάποιες συζητήσεις που βοήθησαν. Δεν ξέρω τι τους κάνει ο στρατός, κάτι σπάει μέσα τους. Εχει να κάνει και με αυτό που λέει η Λένα, ότι είδε οτι τα καταφερε δηλ και τωρα… Διαβάστε περισσότερα »
Κ σε εμένα με τον αδερφό μου το ίδιο συνέβη. Δ γύρισε όπως λέει η γράφουσα με άλλες πεποίθησεις κ απόψεις, αλλά τα νεύρα κ τα ξεσπάσματα ηταβ αδιανόητα κ αφόρητα για όλους μέσα στο σπίτι. Μίλαγε σε όλους μας άσχημα, θυμωνε χωρίς λογο, φώναζε, άσε τραγική κατάσταση. Ευτυχώς μέσα σε ένα 1 χρόνο και κάτι επανήλθε στον άνθρωπο που ξέραμε όλοι. Ούτε εγώ ξέρω τι παθαίνουν. Όταν το συζητήσαμε μου είπε ότι ένιωθε αφόρητη μοναξιά παρόλο που είχε παρέες εκεί αλλά ποτέ δ μπόρεσε να νιώσει ότι ταιριάζει εκεί μέσα.
Ούτε ψύλλος στον κόρφο σου. Εϊχα κάποτε έναν σύντροφο και έτυχε να είμαστε μαζί στη φάση που θα πήγαινε στρατό και πήγε (με κλαυθμούς, λυγμούς και οδυρμούς και εδώ που τα λέμε δεν τον αδικώ κιόλας, μου σηκώνεται η τρίχα στην ιδέα και μόνο). Ενώ ήταν ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος από την πρώτη εβδομάδα κιόλας, πώς να το πω…μεταλλάχτηκε. Δεν έπαθε μισογυνισμό, έπαθε…δεν ξέρω και πώς να το πω…μαγκιά. Τον έπαιρνα πχ τηλέφωνο, έλα αγαπούλα μου, του έλεγα, έλα, μου απαντούσε κι ακουγόταν σαν τον Μπαρμπα-Γιώργο, σ’ αγαπάω πολύ, του έλεγα, καλά κάνεις, μου απαντούσε και κούναγα το τηλέφωνο μήπως… Διαβάστε περισσότερα »
Ειδικά στο κέντρο στο οποίο είσαι σίγουρα ακόμα την πρώτη βδομάδα, δεν υπάρχει μέρος και τρόπος να μιλήσεις με “το αίσθημα” χωρίς να σε ακούνε από δέκα μέχρι πενήντα πρακτικά άγνωστοι νοματαίοι. H καζούρα πάει σύννεφο και σίγουρα δεν είναι οι καλύτερες δυνατές συνθήκες για να εκφράζεις τα συναισθήματά σου. Το μόνο που μου κάνει εντύπωση είναι πως δεν σου εξήγησε ακριβώς αυτό.
Ο Λαρς φον Τριερ μόνο με βαριά ναρκωτικά παλεύεται :P.
Κι από κοντά το ίδιο πάθαινε. Αν η άδεια ήταν παραπάνω από τριήμερη επανερχόταν στην πρότερη κατάσταση αν όχι, μπαρμπα-Γιώργος. Αυτός ήταν φανατικός του Τρίερ -ναι, είχε κι ελαττώματα- εγώ είμαι της σουηδικής σχολής 🙂
Εμενα αυτο που μ ενοχλει με τις ιστοριες για τον στρατο ειναι οτι το παρουσιαζουν σαν να πολεμανε στο μετωπο. Και μιλαω για ατομα που εχουν υπηρετησει στο ναυτικο και στην αεροπορια και για αλλους με φοβερα βυσματα. Λες και πολεμησαν στον δευτερο παγκοσμιο. Αυτο που περιγραφεις μιτσι δεν το χω ζησει αλλα ετσι οπως το περιγραφεις και μενα μου φαινεται τερμα ξενερωτη συμπεριφορα.
Α, και να ξέρετε, αν τυχόν σας προτείνει κάποιος φαντάρος τηλεφωνικό σεξ, θεωρήστε δεδομένο πως θα μπει σε ανοιχτή ακρόαση και θα συμμετέχουν και πέντε-έξι “σειρούλες” που επιστρατεύουν όλη την πειθαρχία που έμαθαν στο στρατό για να κάνουν ησυχία και να απολαύσουν το σόου.
Φανταζομαι ποσο δυσκολα περασες αλλα γελασα τοσο με την περιγραφη!!
Δύσκολα δεν πέρασα εγώ, μην κοροϊδευόμαστε, αυτός περνούσε δύσκολα, εγώ απλά τα είχα λίγο χαμένα, δεν ήξερα πώς να τον βοηθήσω. Πέφταμε να κοιμηθούμε και παραμιλούσε ο δόλιος στον ύπνο του. Καταμεσής της νύχτας, με σκούνταγε, το κλείδωσες το καψιμί, το κλείδωσα, αγάπη μου, του έλεγα, έβγαλες το κράνος σου, με το κράνος θα κοιμόμουν, αγάπη μου, του έλεγα, σήκω έχεις σκοπιά, μου έλεγε, τώρα γύρισα, του έλεγα. Αυτά καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας.
😂😂😂
Το να λέει πάντως ότι οι ινφλουένσερ “πουλάνε το σώμα τους” είναι πάρα πολύ μισογυνιστικό, δεν είναι όσο λάιτ πιθανόν θες να πιστέψεις. Πιθανότατα είναι αυτό που λέει η Λένα. Ένιωθε ανασφάλεια που δεν “κούμπωνε” στα πρότυπα της στερεοτυπικής αντρικής συμπεριφοράς και τώρα νιώθει ότι με το να είναι κάφρος και μισογύνης πλέον ανταποκρίνεται σε αυτά και νιώθει πλέον ασφαλής στο κοπάδι. Μέχρι μια ηλικία ο άνθρωπος ζυμώνεται και διαμορφώνεται ιδεολογικά και μια εμπειρία μπορεί να επηρεάσει. Αλλά δεν αλλάξαμε πέτσα όσοι πήγαμε στρατό. Ίσα ίσα που επειδή είναι μια εμπειρία που καταπνίγει τόσο πολύ την ατομικότητά σου, αποζητάς αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Έτσι είναι ο ελληνικός στρατός. Σε κάνει χειρότερο από ότι είσαι, εκεί θα σου βγει ένας εαυτός που δεν το βγάζεις στη πολιτική σου ζωή. Αυτό έχει δύο όψεις όμως πάντα. Ή θα μπεις στο στρατό με κάποια πιστεύω και θα βγεις από εκεί πιο συγκρουσιακός, πιο ασυμβίβαστος πιο εχθρικός και μισάνθρωπος απέναντι στους εξουσιαστικός μηχανισμούς, ή θα μπεις και θα γίνεις ένα με το μπούγιο. Ο δικό σου μάλλον έγινε ένα με το κλίμα.
Ο αδερφός μου έφυγε για το στρατό χεβυμεταλλας (εν έτη ‘85 παράγγελνε από εξωτερικό βινύλια, μάθαινε drums κλπ) και γύρισε με ακούσματα Γαρμπή/Καρρά και δεν άφησε πίστα που δεν πήγε. Δεν τον αναγνώριζα. Σχεδόν δεν τον συμπαθούσα πια γιατί είχε το τουπέ λες και πήγε στο φεγγάρι σε αποστολή της ΝΑΣΑ.
Σε καταλαβαίνω.
Θα ήθελα σε τέτοια νήματα να υπήρχε ποιο πολύ πληροφόρηση. Πχ υπηρέτησε στα αλεξίπτωτα? Τεθωρακισμένα? Ήταν 7 μηνες στον Έβρο ? Είναι ανιψιός στρατηγού? Έχει ξάδερφο υπουργό κλπ κλπ. Το που υπηρέτησες προσδιορίζει το αν έκανες διακοπές, ή αν δεν έκανες. Ξεχνάμε όλοι μια μικρούλα παράμετρο… η θητεία υπάρχει για να σε μάθει να σκοτώνεις! Διαβάστηκε παράξενα? Όχι, ο σκοπός του να χάσεις τόσους μηνες απ τη ζωή σου, είναι για να μάθεις να μπορείς να σκοτώνεις, μαζί με άλλους, χωρίς να το σκέφτεσαι. Και σίγουρα σε αλλάζει, μόνο και μόνο που αναγκάζεσαι να συγχρονίζεσαι με άτομα που στην ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
Πιστεύω ότι οι ίδιοι αμυντικοί μηχανισμοί που οδηγούν σε εσωτερικευμένη ομοφοβία (ή εσωτερικευμένο μισογυνισμό) οδηγούν επίσης και σε φαινόμενα όπως αυτό του φίλου σου. Μην ξεχνάμε ότι ο στρατός αυτό το ρόλο παίζει, να πλάσει “αντρίκιες” προσωπικότητες (μπλιαχ). Δεν θα συμφωνήσω εξολοκλήρου με τη Λένα ότι είδε ότι δεν χρειάζεται να φοβάται, μάλλον είδε ότι χρειαζόταν πολύ να φοβάται εκτός κι αν ακολουθούσε τη λογική της αγέλης. Άγνωστο πόσο πιέστηκε για να την ακολουθήσει αλλά εν τέλει την ακολούθησε. Ο λόγος που δεν σε αφήνει καν να ολοκληρώνεις τις σκέψεις σου είναι ότι τώρα πια φοβάται εσένα, δηλαδή φοβάται ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τώρα με έβαλες να σκέφτομαι πώς θα ήταν αν πραγματικά οι influencers πουλούσαν το σώμα τους και φαντάζομαι να πουλάνε νεφρά κτλ. Μα τι μου συμβαίνει παρασκευιάτικα;! Να με σχωράτε. #TGIF
Το φαντάστηκα σαν comic του Κιουτσιούκη ! 🤪