Ο άντρας μου δε θέλει παιδί τώρα, ούτε ξέρει αν θα θελήσει ποτέ, μπορεί να του έρθει λέει στα 40, αλλά τώρα δεν είναι έτοιμος. Θέλει να αφοσιωθεί στην καριέρα του. Δε θέλει αλλαγές. Μα εγώ είμαι 34, θέλω οικογένεια. Είχαμε πλάνο, έκανα όνειρα. Μαζί τα κάναμε, τα όνειρα και τα πλάνα. Δε τα φαντάστηκα, δε μου ήρθε ουρανοκατέβατη η ιδέα. Λέγαμε ότι θα προσπαθούσαμε με το νέο χρόνο. Ξινος μου βγήκε τελικά. Και τώρα τί; Να συμπεριφερομαι φυσιολογικά; Λες και δε συμβαίνει κάτι; Είμαι υπερβολική λέει. Μια κουβέντα μου είπε, ενώ ήταν πιεσμένος και εγώ την μεγαλοποίησα και εκανα τεράστιο θέμα, ενώ δεν υπήρχε λόγος. Τελευταία νιωθει την πίεση της δουλειάς και με ένα παιδί θα είναι ακόμα περισσότερη, πιο πολλές ευθύνες, ακόμα πιο πολλές ανάγκες, πιο πολλές απαιτήσεις από εμένα και δεν είμαι εύκολος άνθρωπος. Το ξέρω! Το καταλαβαίνω! Προσπαθώ να βελτιωθώ. Αλλά τι πρέπει να κάνω; Υπομονή; Να αλλάξει γνώμη; Μέχρι πότε; Και αν δε θελήσει σύντομα; Για μένα το σύντομα σημαίνει σε 6 μήνες. Πανικοβλήθηκα, νιώθω την πίεση του χρόνου. Να μη συζήτησω για την κοινωνική πίεση… Βάλλομαι από παντού, γονείς, φίλους, συγγενείς, ευχές για το νέο χρόνο “αντε και με ένα μωρό στην αγκαλιά”. Και το μόνο που μου έρχεται είναι να φώναξω: “Μα αφού δε θέλει!!! Μόνη μου θα το κάνω; Με το ζορι;”. Το στομάχι μου κόμπος, το μυαλό μου θολωμένο, δυσκολεύομαι να συγκρατήσω τα δάκρυα μου παντού, στη δουλειά, για καφέ με φίλους, στη μαμά που όλο μουρμουριζει “πότε θα γίνω γιαγιά”. Χάθηκα…. Οι συζητήσεις μεταξύ μας δεν καταλήγουν κάπου. Εγώ θέλω, εσύ δε θες…Μέχρι εκεί. Και κλάμα, πολύ κλάμα. Το χω εύκολο. Και μούτρα και σιωπή και βλέματα. Τι να κάνω είναι η ερώτηση; Το μάντρα του Α μπά είναι η απάντηση; Μα αφού ξέρω τι θέλω. Θέλω παιδί μαζί του!
Το μάντρα του Α,μπα δεν λέει να πηγαίνεις σε ψυχολόγο αν δεν ξέρεις τι θέλεις, αλλά αν έχεις μια συμπεριφορά που σου δημιουργεί προβλήματα με τους άλλους. Μολαταύτα, δεν είναι ο μοναδικός λόγος για να πας. Ένας λόγος θα μπορούσε να είναι και αυτός που λες. Δεν χρειάζεται να έχεις εσύ πρόβλημα για να πας, αρκεί να έχεις ένα πρόβλημα, που μπορεί να σου το δημιουργεί κάποιος άλλος. Και άλλος να σου το δημιουργεί, πάλι δικό σου πρόβλημα είναι.
Νομίζω ότι είναι σημαντικό να μιλήσετε για να σου προσδιορίσει πόσο αργότερα είναι το αργότερα. Είναι έξι μήνες, είναι χρόνια, ή είναι κάτι αόριστο «μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα;» Όταν αυτός είναι σαράντα, εσύ πόσο θα είσαι; Αν θα είσαι κι εσύ σαράντα, δεν μπορείς να περιμένεις τόσο (νομίζω), και πρέπει να του το πεις. Οι συζητήσεις δεν καταλήγουν κάπου γιατί μάλλον δεν έχετε κάνει ακόμα ανοιχτή κουβέντα. Αν υπάρχει περίπτωση να μην θέλει καθόλου παιδί μαζί σου, πρέπει να σου το πει και να μην σε βγάζει υπερβολική όταν αναστατώνεσαι. Φυσικά και αναστατώνεσαι. Αλλά τι θα πει «είσαι δύσκολος άνθρωπος»; Γιατί φοβάται τις ευθύνες που θα του αναθέσεις; Με ποιον τρόπο προσπαθείς να βελτιωθείς; Τι κάνεις δηλαδή; Μήπως χρειάζεται να πας σε ψυχολόγο και για αυτό το θέμα;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η μανούλα και η κοινωνική πίεση δεν ειναι λόγοι για να κάνεις παιδί. Η μαμά μουρμουρίζει πότε θα γίνει γιαγια κι εσύ κλαις.. Είσαι 34 και η έννοια σου ειναι να κάνεις περήφανη τη μαμά? Γι αυτό να πας ψυχολόγο.
Σε αυτό ακριβώς το κενό αναφέρομαι στο σχόλιο μου. Στην αποδοχή της μαμάς.
Μια μεγάλη αγκαλιά από μένα. Πολύ άγχος ρε κορίτσι μου και από εσένα και από τον σύζυγο σου. Να είστε στην ίδια ομάδα, με αγαπη και σταράτα λόγια όλα λύνονται. Συζήτησε τον, δες τι φοβάται, πες τον προβληματισμό σου. Μην παίζεται αντίπαλοι! Τον ίδιο στόχο έχετε. Αν δεν μπορείς να το κανείς ήρεμα ζητά βοήθεια από ένα ειδικό πριν οδηγηθείς σε κρίσεις πανικού, ψυχοσωματικά κλπ κλπ. Είσαι μέσα σε ένα κυκλώνα και είναι λογικό αυτό που νιώθεις. Μεγάλη αγκαλιά ξανά. ✌🏻
Πως προκύπτει ότι έχουν τον ίδιο στόχο αφού εκείνη θέλει οικογένεια κι αυτός όχι; Κι απ’ότι λέει εκείνη ήταν ξεκάθαρη από την αρχή ότι θέλει παιδιά ενώ αυτός την ξεγέλασε ότι θα προσπαθούσαν με το νέο χρόνο και τώρα γυρίζει και της λέει σιγά πως κάνεις έτσι μια κουβέντα είπα έπρεπε να το δέσεις??
Σε ένα γάμο πάντα ο στόχος είναι κοινός. Είχαν ένα κοινό όραμα και ένα πλάνο μέσα στο οποίο ήταν και να κάνουν παιδιά. Για κάποιον λόγο ο άνδρας απομακρύνθηκε από αυτό. Ίσως τρόμαξε; Ίσως πιέστηκε υπερβολικά; Πάντως απομακρύνθηκε και από τα δικά του θέλω. Για μένα αυτή η αντίδραση δε σημαίνει ότι άλλαξε ο στόχος του, άλλωστε το έχει στο μέλλον του. Μάλλον θυμωμένος μου κάνει. Σε κάθε περίπτωση μια ανοιχτή κουβέντα που λέει και η Λένα μόνο θα βοηθούσε.
Νομίζω ότι ήδη σου έχει απαντήσει και η απάντηση του είναι λίγο πιο σκληρή από όσο θα ήθελες “Δεν θέλω να κάνω παιδιά τώρα και δεν με αφορά πολύ η δική σου ανάγκη. Αν μου έρθει να κάνω παιδιά στα 40, μπορεί να τα κάνω με εσένα ή με κάποια άλλη αν εσύ δεν είσαι εδώ”. Καταλαβαίνω και τις δυο πλευρές όμως. Αυτός είναι αόριστος αλλά πως θα μπορούσε να είναι και συγκεκριμένος αν δεν ξέρει πότε και ΑΝ θα θέλει να κάνει παιδιά; Δεν μπορεί κάποιος να κάνει παιδί επειδή το θέλει ο άλλος και ΜΟΝΟ. Εσύ είσαι συγκεκριμένη,… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνω ψυχολογε μου … εισαι η καλυτερη..
Πάτερ την ευλογία σας. Αν με πετύχετε στη γωνία να έρχομαι 🙂
Εγω διαβάζοντας την ερώτηση, ένιωσα οτι είσαι πιο πολύ θυμωμένη με τον άντρα σου επειδή νομίζεις οτι δε σου επιτρέπει να καταξιωθείς κοινωνικά. Και όχι επειδή δε θέλει παιδί. Δεν είναι καπρίτσιο να μη θέλει να γίνει γονιός, είναι δικαίωμα του, και δεν του δίνεις το ελεύθερο να εκφραστεί όταν αποδεκτή απάντηση θεωρείς μόνο το ναι. Αντί να δίνεις σημασία στον κάθε έναν (συμπεριλαμβανομένης και της μανούλας) που σου εύχεται πράγματα για τα οποία δε του πέφτει λόγος και δε θα έπρεπε καν να θίγει, δες με ψυχραιμία τις ανάγκες σας σαν ζευγάρι αλλά και ατομικά. Ξέρεις σίγουρα τι σημαίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Πολλές φορές σκέφτομαι και νιώθω πράγματα που δεν μπορώ να τα εκφράσω με τις σωστές λέξεις, άψογη τοποθέτηση!
Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι το δέλεαρ της “κοινωνικής καταξίωσης” μέσω ενός παιδιού και της αλλαγής του στάτους μιας σχέσης (παιδί=απγκρέιντ) είναι μεγάλη παγίδα! Το συνειδητοποιώ και σε προσωπικό επίπεδο αυτό και χαίρομαι που μπορώ και το εντοπίζω!
Το παιδί δεν είναι σκύλος , δεν θα ψάξεις στις αγγελίες <> και θα πάρεις αυτό που σου αρέσει. Το παιδί είναι μια 24 ωρη ευθύνη από την μέρα σύλληψης του , εξετάσεις σε γυναικολόγο , μαθήματα ανώδυνου τοκετού , τάισμα ανά μερικές ώρες τους πρώτους μήνες , αρρώστιες συν έξοδα κλπ . Ο ίδιος σου ανέφερε πως δεν θέλει παιδί διότι δεν θα αντέξει κ άλλη πίεση , θέλει καριέρα κλπ ενώ εσύ θες παιδί αυτή την στιγμή . Επομένως θα σεβαστείς την άποψη του είτε συνεχίζοντας την σχέση σας είτε θα χωρίσετε
Φωτεινή συγγνώμη αλλα κάνεις λάθος, η αντίληψη οτι ενας 50ρης έχει την ίδια γενετική ευκολία να τεκνοποιήσει με έναν 25αρη είναι τελείως λάθος. Ειδικά σε αυτό το σαιτ, καλύτερα θα ήταν να μην την διαιωνίζουμε παραπάνω.
Επ’ αφορμή του σχολίου σου: Ένας άλλος (επικίνδυνος) μύθος προς κατάρριψη είναι ότι ΜΟΝΟ η ηλικία της μητέρας εμπεριέχει κινδύνους για το έμβρυο και αργότερα για το παιδί. Τα επιστημονικά ευρήματα των τελευταίων ετών καταδεικνύουν σοβαρότατους κινδύνους που η μεγάλη ηλικία του βιολογικού πατέρα μπορεί να επιφέρει στο παιδί, βιολογικής, ιατρικής και αναπτυξιακής φύσεως. Επίσης εμπεριέχει κινδύνους και για την έγκυο. Ενδεικτικά: http://www.tanea.gr/2018/11/01/health/pos-i-ilikia-tou-patera-epireazei-ena-moro/ http://www.sofokleousin.gr/epistimones-oi-epiptoseis-tis-ilikias-tou-patera-stin-ygeia-ton-p [Άλλο κεφάλαιο είναι ΄ότι η μεγάλη ηλικία των γονιών μπορεί να έχει και άλλες προεκτάσεις (μειωμένες αντοχές και πρακτικής φύσεως ανεπάρκεια στον γονεϊκό ρόλο , μεγάλο “χάσμα γενεών”, μεγαλύτερη πιθανότητα θανάτου του γονέα σε ηλικία που… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ σε όλα, όμως δεν θεωρώ ότι αυτά τα δεδομένα ακυρώνουν απαραίτητα αυτό που λέει η Φωτεινή, γιατί οι περισσότεροι άνδρες πιθανότατα δεν τα σκέφτονται τόσο όλα αυτά. Έχουν απλώς στο μυαλό τους ότι γίνεται να το αναβάλουν για αργότερα.
Συγνώμη, τα έχω πάρει στο κρανίο με το σύζυγο. Αφού δεν θέλει παιδιά και δεν ξέρει και αν θα θέλει σε τρία τέρμινα από τώρα, τότε γιατί, παρακαλώ, παντρεύτηκε ? Για να έχει το κορόιδο να του μαγειρεύει και να του πλένει τα σώβρακα ? Φίλη, υποπτεύομαι ψυχολογική κακοποίηση από αυτόν τον κύριο προς εσένα. Σου έχει στερήσει τη χαρά, τα όνειρα, σε χειρίζεται και σε έχει κάνει να νιώθεις ανεπαρκής και πως τάχα θέλεις βελτίωση και πως έχεις πολλές απαιτήσεις. Πήγαινε ΧΤΕΣ σε ψυχολόγο να σε βοηθήσει να βγάλεις από μέσα σου το δηλητήριο που σε έχει ποτίσει αυτός… Διαβάστε περισσότερα »
Παντρεύτηκε γιατί ήθελε να παντρευτεί, και έτσι θα έπρεπε να είναι. Το οτι τα παιδιά είναι φυσικό και υποχρεωτικό επακόλουθο του γάμου είναι πολύ παρωχημένη αντίληψη. Δεν αμφιβάλλω οτι ακόμα συντηρείται απο κάποιους βέβαια, για παράδειγμα από όλους τους αδιάκριτους που περιστοιχίζουν την κοπέλα της ερώτησης.
Ορίστε; Περίεργο, πρέπει να έλειπα τη μέρα που είπαν στο σχολείο πως ο μόνος λόγος παγκοσμίως να παντρευτεί κάνεις είναι να κάνει παιδιά.
Παιδιά μην προσπερνάτε αυτό που γράφει η κοπέλα, δεν παντρέυτηκε ξεκαθαρίζοντας πως δε θέλει παιδιά, αντίθετα της υποσχέθηκε ότι θα ξεκινούσαν προσπάθεια με το νέο χρόνο και τώρα τη βγάζει τρελή, απαιτητική, υπερβολική και τέρμα πιεστική! Έχει το θράσος να της λέει μα καλά κι επειδή το είπα εσύ έπρεπε να το δέσεις? Ε ναι ρε φίλε φυσικά και θα το δέσω, για τη ζωή μας μιλάμε την οικογένεια και το όραμά μας! Συμφωνώ είναι τέρμα ανησυχητικό να προσπαθεί να την κατηγορήσει προκαταβολικά ότι θα έχει απαιτήσεις αν κάνουν παιδί…συνάμα όμως κάνει ξεκάθαρη τη θέση του ήδη και δε βλέπω… Διαβάστε περισσότερα »
Και να προσθέσω ότι είναι τόσο λάθος να θεωρούμε σαν κάτι φυσικό ότι ο άντρας παντρεύεται για να έχει το κορόιδο να του μαγειρεύει και να του πλένει τα σώβρακα! Και ιδιαίτερα να το λέει αυτό ως κάτι φυσικό μια γυναίκα, σα να έχει αποδεχτεί το ρόλο της μανούλας για το σύζυγό της.
Παντα πιστευα οτι ο γαμος πρεπει να γινεται με μόνο κριτηριο την επιθυμια να ζησουμε για παντα με τον συντροφο μας. Οτι θελουμε να κοιμομαστε και να ξυπναμε διπλα του, οτι περναμε υπεροχα οι δυο μας, οτι λατρευουμε την καθημερινοτητα μαζι του. Οτι ασχετα με το τι θα συμβει- αν θα κανουμε παιδια ή οχι, αφου αυτο δεν ειναι ποτέ σιγουρο- το μόνο που ξερουμε ειναι πως θελουμε να ειμαστε μαζι του.
Έχετε διαφορετικο , κοινό όραμα και στόχο ζωής. Δεν είσαι υπερβολική , σε τέτοια θέματα κανένας δεν είναι υπερβολικός. Όμως και το τονίζω μόνο από τον τρόπο γραφής βγάζεις ένταση και άγχος. Δεν μπορώ να φανταστώ πως το μεταδίδεις στο σύνολομιλητη σου , ίσως να μην του δίνεις ακριβώς για αυτον τον λόγο την ευκαιρία να μιλήσει. Μιλάς και θα νομίζει ότι θα καταρευσεις αν σου πει αυτό που δεν θες να ακούσεις . Είσαι υποψιασμένη για το τι θέλει , οπότε να προετοιμάζεται για έναν επικείμενο χωρισμό η να σκεφτείς αν μπορείς να ζήσεις χωρίς παιδι, αν όχι μην… Διαβάστε περισσότερα »