Αγαπητή «Α, μπα»: Ο άντρας μου δεν μπορεί να πει «όχι» στη δουλειά του

Αγαπητή Α,μπα Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έγραφα “γράμμα σε περιοδικό”, αλλά να που έγινε κι αυτό (η στήλη σου είναι απίθανη, πολλά συγχαρτήρια). Πρόκειται για τον άντρα μου και τη σχέση του με τη δουλειά: δεν μπορεί να πει “όχι”. Παλιότερα που ζούσαμε στην Αθήνα, έλεγα ότι είναι ακόμα άπειρος, το πάθος του νεοφώτιστου, ζούγκλα οι εργασιακές συνθήκες-και να θέλει, πώς να πει όχι; Του έκανα κριτική βέβαια από τότε και δεν ήταν και λίγοι οι καβγάδες, προσπαθούσε σκληρά να μας ικανοποιήσει όλους (και τη δουλειά κι εμένα), αλλά φυσικά όλα δεν γίνονται. Μετακομίσαμε πριν λίγα χρόνια στο εξωτερικό, σε μια πολιτισμένη χώρα με πολύ καλύτερες εργασιακές συνθήκες και πίστευα βαθιά ότι θα δούμε προκοπή, προϊούσης και της ωριμότητας. Τζίφος, όμως. Πάλι κάνει υπερβολικές παραχωρήσεις, αναλαμβάνει αδιαμαρτύρητα έξτρα υποχρεώσεις, ταξιδεύει επαγγελματικά τις πιο ακατάλληλες στιγμές, όλες μα όλες οι τελευταίες του “διακοπές” μόνο διακοπές δεν ήταν, με αποκορύφωμα την τελευταία φορά που ταξίδεψε αυθημερόν από τις “διακοπές” για ένα μήτινγκ που είχε αναλάβει να πάει ένας άλλος, δεν πήγε όμως και έσπευσε ο δικός μας! Αυτό που με τρελαίνει είναι ότι δεν βάζει πλαίσιο, δεν διαπραγματεύεται, δεν έχει αξιώσεις, πολλές φορές σπεύδει από μόνος του χωρίς καν να προλάβουν να του το ζητήσουν. Στο σημείο αυτό να διευκρινίσω ότι πράγματι με την πάροδο του χρόνου είναι ψυχικά πολύ πιο αποστασιοποιημένος από τον εργοδότη και το αντικείμενο εργασίας του, δεν είναι καριερίστας, έχουμε μια αρκετά καλή οικογενειακή ζωή και σαν άνθρωποι αρκετά ενδιαφέροντα, αξίες και ερεθίσματα. Δείχνει να αντιλαμβάνεται το λάθος που κάνει, με τέτοια τακτική η καριέρα του -φυσικά- μένει στάσιμη, τα αισθήματά του για τη δουλειά εξελίσσονται αρνητικά, η αυτοεκτίμησή του κατρακυλά, νιώθει εκτεθειμένος στα μάτια τα δικά μου και των άλλων. Γιατί συμβαίνει αυτό σε έναν καλό, έξυπνο και μορφωμένο άνθρωπο (που επιπλέον διαβάζει τη στήλη σου φανατικά); Πώς μπορώ να αποφύγω τις επικρίσεις και να βοηθήσω εποικοδομητικά; Ανησυχώ πολύ γιατί επιπλέον έχει ένα σοβαρό θέμα υγείας που πηγαίνει μεν πολύ καλά, αλλά, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι για να εφησυχάζεις. Ευχαριστώ πολύ, Κάτια

Χρειάζεται να πούμε τα σημαντικά πρώτα πρώτα, για να περάσει το μήνυμα όσο πιο άμεσα γίνεται.

Δεν περιγράφεις το πρόβλημα που έχει ο άντρας σου με τη δουλειά του, αλλά το πρόβλημα που έχεις εσύ με τον άντρα σου.

Το «δείχνει να αντιλαμβάνεται το λάθος που κάνει» είναι τόσο ήπιο ως περιγραφή, που φοβάμαι ότι δεν αντιλαμβάνεται ακριβώς, αλλά εσύ ελπίζεις ότι αντιλαμβάνεται. Αυτό το στάδιο, μέχρι να φτάσει να γκώσει τόσο πολύ από το πρόβλημα (αν το θεωρεί όντως πρόβλημα) ώστε να αποφασίσει ότι πρέπει να αλλάξει, και να ζητήσει βοήθεια για να αλλάξει, πώς να το πω; Υπάρχει απόσταση.

Και αν δεν φτάσει σε αυτό το σημείο, δεν μπορείς να βοηθήσεις. Ούτε εποικοδομητικά, ούτε αλλιώς. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δυσκολέψεις κι άλλο τη ζωή του. Προφανώς ο τρόπος που φέρεται έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του και λιγότερο από τις συνθήκες δουλειάς. Για να πω την αλήθεια, ενώ έχεις γράψει πάρα πολλά, δεν είμαι σίγουρη ότι έχεις εντοπίσει ακριβώς το πρόβλημα, όπως λες. Είναι υποχωρητικός; Γιατί κάποιος με τέτοια επαγγελματική συμπεριφορά λογικά θα ανέβαινε στην ιεραρχία, αντί να μένει στάσιμος. Ποιος δεν θέλει υπάλληλο που αφήνει στην άκρη τα πάντα για να πάει στο μήτινγκ; Πώς γίνεται να κάνει όλα αυτά και να μην είναι καριερίστας; Τότε γιατί τα κάνει; Είναι ενοχικός; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα, που λες ότι αντιλαμβάνεται; Και αν το αντιλαμβάνεται, τι σκοπεύει να κάνει;

Αν θέλει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του, μόνο με ψυχολόγο γίνεται γρήγορα και αποτελεσματικά. Αλλά πρέπει να θέλει. Το να το θέλεις εσύ δεν αρκεί, δυστυχώς. Όπως δεν είναι αρκετό να υποφέρει, ή να μειώνεται η αυτοεκτίμηση του. όλα αυτά δεν είναι ικανές και αναγκαίες συνθήκες για να θέλει να αλλάξει. Η θέληση για αλλαγή είναι κάτι πολύ τολμηρό και πολύ επαναστατικό, πολύ τρομαχτικό γιατί έχει μέσα τεράστια αβεβαιότητα. Προτιμάμε να βαλτώνουμε σε αυτά που ξέρουμε, παρά να προσπαθούμε για κάτι άγνωστο. Οπότε, η ερώτηση στρέφεται σε σένα. Με ποιον άνθρωπο ζεις, και μπορείς να είσαι εντάξει με αυτόν τον άνθρωπο, ή πρέπει να αλλάξει για να είσαι καλά;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News