Αγαπητή «Α, μπα»: Νομίζω πως η αδερφή μου έχει πάρει λάθος δρόμο στη ζωή της

Γεια σου Α,μπα μου. Έχω ένα θέμα, ένα μεγάλο θέμα με την αδελφή μου. Αυτή είναι 34 (εγώ 30) και υπήρξε παντρεμένη για 9 χρόνια με έναν τύπο 5 χρόνια μεγαλύτερο της. Έδιναν πάντα την εντύπωση του πολύ ευτυχισμένου ζευγαριού αλλά η αλήθεια είναι πως από τα πρώτα χρόνια είχαν ξεκινήσει προβλήματα, δεν την ικανοποιούσε στο σεξουαλικό, μετά στο ότι αυτός ήταν αναποφάσιστος σαν χαρακτήρας και πολύ πολύ ήσυχος, σχεδόν παθητικός κλπ, ασυμφωνία χαρακτήρων σε γενικές γραμμές. Στους γονείς μας που κρατούσαν μια πολύ διακριτική στάση δεν έλεγε ποτέ τίποτα, σε εμένα και στον κολλητό της όλο και κάτι ψιλοέλεγε, της λέγαμε πως μάλλον πρέπει να τον λήξει τον γάμο, πως το γεγονός ότι παντρεύτηκαν τόσο μικροί από έρωτα δεν σημαινει πως ο γάμος είναι υποχρεωτικό να κρατήσει αλλά αυτή για 6-7 χρόνια το καθυστερούσε (εφτασε δηλαδη σχεδόν 33) και τελικά χώρισε. Αφού χώρισε έβγαλε (και με τη βοήθεια ψυχολόγου) το συμπέρασμα πως είχε το σύνδρομο του ιεραπόστολου, πως επειδή ο άλλος ήταν αδύναμος και αρκετά καταθλιπτικός χαρακτήρας ήθελε να τον βοηθά και γι αυτό είχε κολλήσει σε αυτή τη σχέση και πως λόγω της φοβερά αγαπημένης σχέσης των γονιών μας δεν μπορούσε να αποδεχτεί την αποτυχία του δικού τους γάμου (που οι γονείς μας εννοείται πως θα τη στήριζαν). Κατευθείαν αφού χώρισε τα έφτιαξε με κάποιον άλλον που της την έπεφτε ενώ ήταν ακόμα παντρεμένη. Αυτός είναι 20 χρόνια μεγαλύτερός της με παιδί και πρόσφατα χωρισμένος. Είχε απατήσει τη γυναίκα του αρκετές φορές και επίσης πίνει και αρκετά, συνήθεια που ανήκει στο παρελθόν πια συμφωνα με την αδελφή μου (παλιά έπαιρνε και βαριά ναρκωτικά αλλά είναι για πολλά χρόνια πλέον καθαρός, οπότε οκ). Θεωρώ πως ένας λόγος που η αδερφή μου πήρε την τελική απόφαση να χωρίσει είναι αυτός ο άνθρωπος που την έχει μαγέψει. Δεν μου αρέσει αυτός ο τύπος, τον θεωρώ τελείως αναξιόπιστο. Η αδερφή μου που πάντα έλεγε πως θέλει να γίνει μητέρα (και θα γινόταν και πολύ καλή μάνα) τώρα λέει πως ίσως τελικά δεν θέλει να κάνει παιδιά και αυτο που θέλει είναι να ζει μαζι του, να κάνουν ταξίδια, να τον ακούει στις συναυλίες του (αυτός είναι μουσικός) και να ζει τη ζωή της. Λέει πως περνάει καταπληκτικά μαζί του, καταπληκτικότερα από όσο έχει περάσει στα 9 χρόνια γάμου συνολικά με τον πρώην άντρα της. Της είπα πως πρέπει να αποφασίσει καταρχάς αν θέλει να κάνει παιδί γενικώς και αν θέλει/μπορεί να κάνει μαζί του κατα δευτερον γιατί σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει καμιά δεκαετία και μετά στα 44 να αποφασίσει πως θέλει. Κατά τ άλλα δεν ξέρω τί άλλο πρέπει να κάνω. Στον ψυχολόγο εξακολουθεί και πηγαίνει. Νομίζω πως την τραβάει πολύ λάθος τη ζωή της. Έχασε ΠΑΑΑΡΑ πολλά χρόνια σε έναν γάμο με σαθρές βάσεις και τώρα κάνει το ίδιο λάθος και προσπαθεί να χτίσει τη ζωή της πάνω σε μια σχέση σαθρότερη. Ο άνθρωπος αυτός είναι πολύ γοητευτικός, πάρα πολύ γοητευτικός, έχει βλέμμα μεθυστικά απογειωτικό αλλά κάνει μπαμ πως έχει πάει με τη μισή Αθήνα και πως γενικά έχει έναν πολύ ιδιαιτερο τρόπο ζωής (και δικαίωμά του δηλαδή) και δεν πιστεύω πως ξαφνικά τώρα θα αλλάξει ώστε να χωρέσει στο μονογαμικό πλαίσιο σχέσης που θεωρεί δεδομένο η αδελφή μου. Έχει ζήσει 50τόσα χρόνια με αυτόν τον τρόπο ζωής, δεν είναι επιπόλαιο να νομίζει κάποιος πως θα αλλάξει λόγω ενός ακόμα έρωτα; Επίσης με ενοχλεί που ενω αυτη ελεγε πάντα για τα παιδια που θα κανει καποια στιγμη, τωρα λέει πως μαλλον δεν την ενδιαφέρει το θέμα. Θεωρείς πως είναι εσφαλμενη η σκέψη μου; Δεν θέλω να μου πεις πώς να την πείσω να τον αφήσει, θα ήθελα όμως εσύ και οι σχολιαστές να μου θεωρητικοποιήσουν, αν γίνεται, λιγάκι την όλη κατάσταση μπας και βρω της πω ενα-δυο σαφή επιχειρήματα σχετικά με τους λόγους που την ωθουν σε αυτές τις επιλογές, μήπως αντιληφθεί συνολικά την κατάσταση ώστε να λάβει τις αποφάσεις της με ξεκάθαρη σκέψη και χωρίς μελλοντικά μετανοιώματα. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

-Ελένη

Έχεις βάλει την αδερφή σου σε ένα καλούπι μέσα από τα λίγα δείγματα που έχεις από την πορεία του πρώτου της γάμου και αδυνατείς να δεχτείς πως ο άνθρωπος αυτός είναι κάποιος άλλος από αυτός που εσύ έχεις αποφασίσει ότι είναι. Νιώθεις κάτι σαν προδοσία που δεν υπακούει σε ό,τι είναι σωστό – για σένα. Αφού -για σένα- θα γινόταν καλή μάνα, οφείλει να γίνει. Γιατί είναι τόσο αδύνατο να αλλάξει γνώμη; Γιατί είναι οι προηγούμενες αποφάσεις της οι σωστές, και οι τώρα λάθος; Γιατί είσαι τόσο σίγουρη ότι θέλει μια μονογαμική σχέση που θα της φέρει δυόμιση παιδιά, και όχι το τσίλικο γκομενάκι που την κοιτάζει με το απογειωτικό βλέμμα, με το οποίο είναι ελεύθερη για ταξίδια και καλοπέραση, χωρίς δεσμεύσεις; Γιατί νιώθεις εσύ ότι πρέπει να της υποδείξεις ποιο είναι το σωστό για τη ζωή της και γιατί είσαι σίγουρη ότι το ξέρεις; Αν πιστεύεις ότι το σωστό είναι μια μονογαμική σχέση, κάνε μονογαμική σχέση και κάνε τρία παιδιά. Η αδερφή σου είναι ολόκληρη γυναίκα που μπορεί να πάρει τις δικές της αποφάσεις και να κάνει τα δικά της λάθη. Τα δυο τρία σαφή επιχειρήματα για το σωστό και το λάθος πες τα στον εαυτό σου και μετά κάνε τα πράξη, αν μπορείς. H αδερφή σου πάει σε ψυχολόγο και τα αντιμετωπίζει πολύ πιο καλά από όσο μπορείς να φανταστείς.

Δεν ξέρω τι ακριβώς σε ενοχλεί στην αλλαγή της, είναι κάτι δικό σου που είναι πολύ βαθιά μέσα σου, και πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Αν θα το κάνεις με δικό σου ψυχολόγο ή όχι, είναι δικό σου θέμα, αλλά ό,τι και να αποφασίσεις σχετικά, βασικά ένα έχω να σου πω για όλα αυτά που γράφεις: να κοιτάς τη δουλειά σου. Κανείς δεν σου ζήτησε βοήθεια. Ίσως γιατί κανείς δεν έχει ανάγκη από βοήθεια. Αν δεν μπορείς να κοιτάξεις τη δουλειά σου, να ξέρεις ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, μόνο που το έχεις εσύ,και το αποφεύγεις.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News