Παντρεμένη με 2 μικρά παιδιά, εργαζόμενη και ο σύζυγος με πολλά ταξίδια μέσα στο χρόνο στο εξωτερικό. Οι γονείς του θεωρούν οτι δεν πρέπει να του λέω για τις ασθένειες και τα μικροθέματα των παιδιών όσο είναι εκτος βάσης γιατί αγχώνεται υπερβολικά και στεναχωριέται. Μου το ανέφεραν μια φορά, μου το ανέφεραν δυο φορές και πράγματι αυτό μου είναι αντιληπτό και άρχισα να νιώθω τύψεις που του είχα αναφέρει κατα καιρούς τέτοια ζητήματα των παιδιών και έχω βάλει στόχο πλεον να τον προστατεύω. Όμως τον τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι: γιατι πρεπει να περνάω αυτά τα άγχη μόνη μου και να μην τα μοιράζομαι με τον άνθρωπο που επέλεξα να συμπορευτώ. Για να μην πάθει κανένα έμφραγμα στα ξένα απο το άγχος απαντάω στον εαυτό μου αλλά και για να μην φαίνομαι ένα αδύναμο παρτάκι στα μάτια των γονιών του. Πως ισορροπείται αυτή η κατάσταση;
– Lalala
Αν κινδυνεύει να πάθει έμφραγμα από το άγχος επειδή ένα παιδί έχει ίωση, τότε έχει άγχος που πρέπει να ρυθμιστεί κατεπειγόντως, γιατί είναι πολύ πάνω από αυτό που του επιτρέπει να ζει μια ισορροπημένη ζωή, οπότε, όταν γυρίσει, να πάει σε ψυχίατρο. Αν είναι σχήμα λόγου και οι γονείς σου το λένε με την έννοια ότι ο άντρας πρέπει να έχει το κεφάλι του ήσυχο γιατί όλα τα θέματα του σπιτιού είναι γυναικεία δουλειά, τότε σταμάτα να ακούς τους γονείς σου που έχουν αντιλήψεις του ’60.
Αδύναμο παρτάκι να του πεις τι γίνεται στο σπίτι ΤΟΥ; Ενώ είναι δύναμη να τραβάς το λούκι μόνη σου; Δηλαδή ούτε να τα πεις επιτρέπεται; Να τον προστατεύεις από τι, από την πραγματικότητα; Είναι το τρίτο σου παιδί; Γιατί θέλει αυτός προστασία από τις δυσκολίες της ζωής, ενώ εσύ που είσαι όντως με τα παιδιά και δουλεύεις παράλληλα, όχι;
Eσύ έχεις δει το instagram του Α,ΜΠΑ;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ειμαι στην ίδια φάση με το σύζυγο σου. Ταξιδεύω πολύ (προ κορονοϊου) λόγω δουλειάς και ο αντρας μου μένει στο σπιτι με το παιδι. Αν δεν μοιραζόταν μαζί μου τα μικροπροβλήματα του σπιτιού και με απέκλειε απο τη ζωή του παιδιού μου οσο έλειπα θα τον επαιρνε ο διάολος. Αυτά.
Πόσο άσχημα ακούγεται αυτό το θα τον έπαιρνε ο διαολος. Για έναν άνθρωπο που μεγαλώνει το παιδί σου
όχι δεν είναι γιατί το ότι η φύση της δουλειάς της είναι τέτοια που πρέπει να ταξιδεύει αλλά παράλληλα είναι γονιός σε μία οικογένεια με τον σύζυγο της. Εάν την αποκλείει από ότι τους συμβαίνει είναι σαν να την παραγκωνίζει.
Δεν το μεγαλώνει μόνος του το παιδί. Μαζί το μεγαλώνουμε. Το γεγονός οτι καποιες μερες ο ένας λείπει απο το σπίτι δεν είναι λόγος να “προστατεύεται” απο προβλήματα . Αυτό που προσπαθώ να τονίσω, ειναι οτι η γυναίκα της ερώτησης στην ουσία μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της, και μπαινει στο τριπάκι να ρωτήσει αν κανει καλα που τον επιβαρύνει μονο και μόνο γιατι αυτός ειναι άντρας. Αν ήταν γυναίκα, όπως στην περίπτωση μου, θα ήταν κραυγαλέα καταπάτηση του ρόλου μου ως γονέα.
Εκμεταλεύομαι την πολύ εύστοχη απάντηση σου για να τονίσω (κάτι που φαίνεται και στο σχόλιο σου) την σημασία της σχέσης που έχει η φίλη με τον άντρα της. Και εγώ νομίζω οτι αν ο άντρας μου, έστω του περνούσε από το μυαλό, να μου αποκρύψει οτιδήποτε για τα παιδιά μου, είτε με πρόσχημα το καλό μου ή οτιδήποτε άλλο, θα έπαυα να τον εμπιστεύομαι. Και επίσης νομίζω οτι το γνωρίζει αυτό. Όπως αντίστοιχα και εγώ ποτέ δεν θα του έκρυβα κάτι αντίστοιχο με την ηλίθια δικαιολογία “να μην στεναχωρεθεί”. Ανησυχώ λοιπόν μήπως τα πεθερικά λένε στην φίλη αυτό που όλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Προς cloud on toast, σ’ αγαπώ.
Εγώ θα έλεγα να πεις στον σύζυγό σου να μην μεταφέρει τα προβλήματα του σπιτιού σας και των παιδιών σας στους γονείς του, γιατί είναι μεγάλοι άνθρωποι και αγχώνονται και τα μεγαλοποιούν και στο κάτω κάτω, δεν είναι δουλειά τους να τα ξέρουν όλα.
και άσε που θα πάθουν και τίποτα επειδή αγχώνεται το παιδί τους… και να μην αναφέρω ότι δεν θα πρέπει να μάθουν τίποτα για τα εγγόνια τους μήπως και διπλασιαστεί το άγχος τους (του παιδιού μου το παιδί δυο φορές παιδί μου)…
Εντάξει προφανώς και όλο αυτό δεν οδηγεί πουθενά πέρα από την πλάκα. Η κοπέλα όπως και ο σύζυγος της επέλεξαν να κάνουν και οι δύο οικογένεια από κοινού, οπότε τα άγχη μοιράζονται για να παλεύονται, αλλιώς μαντέψτε δεν παλεύονται.
Μ’ένα σμπάρο πολλά τριγώνια, συμφωνώ απολύτως!
Σαν άνθρωπος που περναέι τη μισή χρονιά στο εξωτερικό δε μπορώ να διαφωνίσω πιο πολύ. Η γυναίκα μου είχε αντίστοιχη κουβέντα με φίλες της και της έιπαν να μη με ζαλίζει με τα δικά της γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι. Μεταξύ μας κάναμε την ίδια κουβέντα και συμφωνήσαμε οτι δεν ειναι δικά της αλλα δικά μας θέματα, απο την ίωση του παιδιού μέχρι τη βρύση που στάζει. Με την ίδια λογική δεν θα έπρεπε να συζητάω τα προβλήματα της δουλειάς μου όταν έιμαι στο εξωτερικό γιατί δεν την αφορουν η δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Και να συμπληρώσω ότι ΜΠΟΡΕΙ να συμβαίνει το εξής φυσιολογικό, ότι δηλαδή ο άντρας της όντως να στεναχωριέται και να αγχώνεται όταν τα παιδιά του είναι άρρωστα ή όταν προκύπτει κάποιο πρόβλημα στο σπίτι, δηλαδή να ενδιαφέρεται και να έχει ενεργή συμμετοχή εξ αποστάσεως, να είναι παρών, όπως εσύ εννοώ. Και επειδή το είπανε και το ξανάπανε, τις έβαλαν ιδέες της γυναίκας ότι αυτό δεν είναι φυσιολογικό, θα πάθει τίποτα. Το να είναι φυσιολογικό να είναι αμέτοχος ο πατέρας όμως, όπως σωστά λέει η Α,μπα, ήταν το φυσιολογικό το ’60. Ωστόσο, ο πατέρας κι ο πεθερός μου, είναι μπαμπάδες του… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα ο άντρας μου πήγε να πάθει έμφραγμα όταν του είπα οτι πρέπει να πάω εγω στο εξωτερικό για μια βδομάδα και να μείνει αυτός με την 5 χρονων κόρη μας. Ελεγε τι θα γίνει το παιδί εαν πεθάνει αυτός ξαφνικά στον υπνο του. Τελικά πηγα εγω στο Σικάγο και αυτός στον ψυχἰατρο και όλα καλά.
Πες στα πεθερικά σου ότι οι νουθεσίες τους άργησαν μερικά χρόνια. Αν είναι τόσο εύθραυστο μπιμπελό ο γιος τους έπρεπε να προνοήσουν νωρίτερα και να τον συμβουλέψουν να μην παντρευτεί και να μην κάνει παιδιά. Τώρα είναι κομματάκι αργά.
Αυτό με το μπιμπελό πολύ μου άρεσε!!!!!
Αρχικά, οι γονείς ΤΟΥ, όχι οι γονείς της.
Η ισορροπία θα έρθει όταν καταλάβεις πως δεν είσαι οικιακή βοηθός και νταντά του συζύγου και εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος 😋
Σ’ εκμεταλλεύονται και με το παραπάνω όλοι τους, σύζυγος και πεθερικά.
Ο σύζυγος γιατί;
Μάλλον γιατί κάνει την εν λόγω εργασία ψιλοπατωντας στις πλάτες της συζύγου (μπορεί κ των γονιών του)
@daria νομίζω αυτό που εννοεί η Πλου Μιστή Μον Στέρα είναι οτι αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την οικογένεια του, ρωτάει, πως να το πω, με έντονο ενδιαφέρον να μάθει τα νέα. Όλα τα νέα. Μιλάει και με τα παιδιά. Δείχνει το ενδιαφέρον του και ο άλλος το καταλαβαίνει αυτό. Είναι σαφές οτι αν και από απόσταση, θέλει να συμμετέχει σ’ αυτό που οι δυο τους έχουνε φτιάξει.
Δεν ξέρω αν την εκμεταλλεύονται την φίλη, δεν μου φαίνεται όμως και τόσο ακραίο το σενάριο αυτό.
Το πρόβλημα αρχίζει και τελειώνει στο γεγονός πως πιστεύεις ότι οι γονείς του δικαιούνται να έχουν άποψη για την οικογένειά σας
Ακριβως!
Με την ίδια λογική να μη λες ούτε τα ευχάριστα γιατί θα στενοχωριέται που δεν είναι εκεί να τα ζήσει.
Σατανικό!!
Και μετά να τον εκπαραθυρώσει εκ της οικίας τους,
διότι τι να τον κάνει, άμα είναι έτσι, αμέτοχος,
θα μπορεί η γυναίκα να μιλάει και με το πολύφωτο. Ή το πολύμπριζο.
Αυτά δεν παθαίνουν έμφραγμα, τουλάχιστον.
Άντε κάνα βραχυκύκλωμα, το πολύ.
Αν ήθελες να περνάς όλα τα άγχη της μητρότητας μόνη θα έκανες παιδί μόνη. Έκανες παιδί και σχέση με κάποιον για να μοιράζεστε τις δυσκολίες και τις χαρές στη ζωή το κέρατό μου. Και δεν έχω πιάσει καν το ότι τώρα που είμαι μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους, εν μέσω πανδημίας ειδικά, το μόνο που μου επιτρέπει να είμαι ήρεμη και λειτουργική είναι ότι έχουμε επικοινωνία, ότι ξέρω τι κάνουν και ότι μπορώ να ανακουφίσω τα άγχη τους- έστω λίγο- ακούγοντάς τους. Θα θύμωνα (θυμώνω) αν δεν μου μιλανε για τις καθημερινές τους προκλήσεις. Είμαστε οικογένεια, φίλοι, ομάδα, ακόμα… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι μωρέ ο καημενούλης, κρίμα. Αυτός όταν έκανε παιδιά νόμιζε πως θα σφίζουν πάντα από υγεία, δεν θα αντιμετωπίζουν ποτέ και κανένα πρόβλημα στη ζωή τους, η οποία απλά θα κυλά ομαλά περιμένοντάς τον να επιστρέψει στη βάση του. Έμφραγμα θα πάθει ο άνθρωπος αν μάθει την αλήθεια. Προς θεού μη σου ξεφεύγει τίποτα και όταν επιστρέφει γιατί υπάρχουν και τα εγκεφαλικά στη μέση να ξέρεις.
ΜΑ ΤΙ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ
Αδύναμο παρτάκι είναι ο ίδιος να πεις στους γονείς του, που παθαίνει εμφράγματα όταν η γυναίκα του δεν αναλαμβάνει τα πάντα μόνη της. Ασταδιάλα.