Αγαπητή «Α, μπα»: Νιώθω πνιγμένη, μήπως είμαι σε λάθος χώρα;

Αγαπητή Αμπα, Αρχικά συγχαρητήρια για τη στήλη και τις απαντήσεις σου. Πολύ ωραίο να αφιερώνεις χρόνο για να βοηθάς στα ερωτήματα των ανθρώπων. Είμαι 32 χρόνων, γυναίκα, για διάφορους λόγους, λάθος επιλογές συντρόφων, φίλιες που προφανώς δεν στηρίζονταν στην αγάπη και την δοτικότητα; οικογενειακά θέματα από τα οποία μου πήρε κάποια χρόνια να τα διευθετήσω σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον μέσα μου (πολύ σοβαρά και βαριά), ειδικά το τελευταίο σίγουρα μου έφερε εμπόδια, με την έννοια του ότι δεν είχα την πολυτέλεια αν θες, την ελευθερία πνευματικά να νιώσω τι είναι καλό για εμένα, ποιοι άνθρωποι συνεννοούνται όμορφα, με κάνουν να νιώθω όμορφα κλπ παράλληλα σπουδές, ένα μεταπτυχιακό κ αυτό μισό, 3 γλώσσες, στην Αθήνα και 5 χρόνια σε ιδιωτικές εταιρίες, δυστυχώς όχι και τα καλύτερα περιβάλλοντα(απολύσεις, οικονομική ανασφάλεια ενώ η προσπάθεια μου ήταν πολύ ζέστη και οι δικοί μου ναι μεν με στηρίζουν οικονομικά, τα απαραίτητα, αλλά με πολύ πίεση, δεν μπορούν οι άνθρωποι ) , ούτε να κάνουμε τη δουλειά μας και να φεύγουμε δεν μπορούμε, και αυτό ακόμα με το στανιο. Έγινε το άσπρο μαύρο, αντί να σκεφτόμαστε νορμάλ, με αυτά που συμβαίνουν αποκτήσαμε νουθεσία του τρελού για να αντέξουμε. Όπως καταλαβαίνεις, μια γενικότερη μιζέρια. Καταλαβαίνω πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο αν είμαστε θετικοί, λίγο πιο έξυπνοι, με διάκριση και σωστές επιλογές. Το πιστεύω το βλέπω σε ανθρώπους(κυρίως του εξωτερικού) και το χαίρομαι. Όμως, είμαι αυτή που είμαι, στην χώρα αυτή, με καμία ωφέλιμη συναναστροφή δυστυχώς είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επαγγελματικό επίπεδο , μπορώ να πω και με κακές σχέσεις αναγκαστικά με ανθρώπους κοντινούς που δεν μπορώ να κάνω κάτι εκ των πραγμάτων. Και νιώθω πνιγμένη. Σαν άνθρωπος είμαι καλή, αγαπησιάρα, δοτική, με σεβασμό και όρεξη άπειρη για ζωή όμορφη, χαρούμενη, δημιουργική από επιχείρηση δική μου μέχρι οικογένεια που τόσο πολύ θέλω. Όμως κάπου κολλάει το πράγμα. Η αλήθεια τώρα συνειδητοποίησα ποια είμαι τι θέλω κλπ. Είναι αργά; μήπως είμαι σε λάθος χώρα; την υγρασία δεν την αντεχω αν έχεις να μου προτεινεις κάποιο προορισμό για την ευτυχια! Ένα είναι το σίγουρο, θέλω πρώτα το χαμογελο μου και την υπέροχη χαρά μου, και μετά όλα τα υπόλοιπα, εδώ σήμερα δυστυχώς χάνω αυτά τα όμορφα χαρακτήριστικα μου, για να έχω το τίποτα με μπολικο καθόλου και με ελπίδα στο άγνωστο χωρίς κατι θετικό. Πολύ σευχαριστω και πολύ θα ήθελα να μου δώσεις απτές λυσεις(αν γίνεται μην με παραπέμψεις σε ψ γιατί δεν κάνουν για εμένα). Γνωρίζω την πολυπλοκοτητα και τον ατομισμο που διακρίνει την εποχή, τα προβλήματα κλπ. Όμως ειχα αγάπη καρδιακή για όλους και για τα πάντα, και ακόμη έχω, παρόλα τα πολύ, ΠΟΛΎ δύσκολα που πέρασα και δεν εννοώ σχέσεις και δουλειές.δεν γίνεται βρε παιδιά να πετάμε την αγάπη, μέγιστη της αρετων και την χαρά για να προσαρμοζομαστε στην πραγματικότητα του καθενός που πάμε να δουλέψουμε η να συναναστραφουμε.πως να βρω την ευτυχία που να είναι αληθινή και μόνιμη, ποια χώρα έχει ωραίο παλμό, ποιοι άνθρωποι έχουν όμοιο φρόνημα; πως τους αναζητάς; πως τους αναγνωρίζεις; πως να μην πέφτεις με τα μούτρα στα λάθος άτομα; εκτός απτη βαθιά μου πίστη στο Θεό χρειάζομαι και τη γνώμη μια γυναίκας που τα έχει καταφέρει. 😉 νιώθω σαν χαζή που δεν ξέρω που μου παν τα τέσσερα με τόσα που σου έγραψα, αλλά καλύτερα να αποδεχθω την άγνοια μου για τον κόσμο και τις σχεσεις πάρα να χαράμιστω και άλλο, και να φανταστείς ότι και μόνη μου δεν περνάω και άσχημα, και με τις λίγες βόλτες με μετρημένους φιλες/ους. Δηλαδη διαβάζω βιβλία, πλέκω τώρα με την καραντίνα, μαγειρευω, φτιάχνω γλυκά, αλλά.. μέχρι εκει..

-Διψασμένη για αληθινά όμορφη ζωή!

Η μόνη απτή λύση που υπάρχει, είναι ο ψ.

Αλλά δεν είναι για σένα, που σημαίνει ότι δεν θέλεις τον δύσκολο τρόπο. Θέλεις τον εύκολο τρόπο, αυτόν που δεν υπάρχει. Και θέλεις να σου τον δώσω εγώ, λες κι εγώ ξέρω περισσότερα.

Δεν ξέρω περισσότερα.

Νομίζω ότι δεν θέλεις απτή λύση. Θέλεις υποσχέσεις, θέλεις συνταγές, θέλεις ενθάρρυνση, γενικώς. Από τέτοια υπάρχουν πάρα πολλοί που λένε ότι μπορούν να δώσουν, από λάιφ κόουτσες, από αστρολόγους, από παπάδες, από τυχοδιώκτες, από χαρτορίχτρες, υπάρχουν αμέτρητοι αγύρτες, ή ακόμα και άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουν ότι μπορούν να δώσουν «απτές λύσεις», αλλά δεν μπορούν.

Όμως, η μόνη απτή λύση είναι ο ψ.

Αυτή είναι η γνώμη μου, και είναι γνωστή, εδώ και πολλά χρόνια. Επειδή μου δίνεις συγχαρητήρια, για τα οποία σε ευχαριστώ, υποθέτω ότι ξέρεις τι πρεσβεύει το α μπα, οπότε ειλικρινά αναρωτιέμαι πώς απευθύνεσαι σε μένα, που λες ότι εκτιμάς, αλλά μου ανακοινώνεις ότι δεν δέχεσαι την απάντηση που ξέρεις ότι θα δώσω. Λες να έχω μια άλλη, πιο εύκολη απάντηση κάπου κρυμμένη, και να την κρατάω για λίγους; Δεν προτείνω ψ επειδή είναι μια λύση, τον προτείνω επειδή είναι η μόνη λύση. Αυτό πιστεύω, και είναι πασίγνωστο. Αν δεν είναι για σένα, τότε για σένα πιστεύω ότι δεν υπάρχει λύση. Λυπάμαι πολύ, ξέρω πολύ καλά πώς ακούγεται, αλλά αυτή είναι η κοσμοθεωρία μου. Αν δεν πας σε ψ, θα είσαι για πάντα έτσι όπως είσαι τώρα, ή θα γίνεις χειρότερα. Να γίνεις καλύτερα χωρίς προσπάθεια δεν αποκλείεται γιατί τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά είναι σα να λέμε ότι μπορεί να αποκτήσεις ευλύγιστο σώμα βλέποντας νετφλιξ στον καναπέ.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News