Αγαπητή «Α, μπα»: Νιώθω πνευματική κούραση

Σε διαβάζω από 15 χρονών και τώρα είμαι 23. Είσαι ο λόγος που ξεκίνησα θεραπεία, που είμαι φεμινίστρια, που που που… Πολλά που! Αν δε σε διάβαζα τώρα θα ήμουν ένα εντελώς διαφορετικό άτομο. Το θέμα που αντιμετωπίζω είναι η πνευματική κούραση, όσον αφορά τον σεξισμό, την ομοφοβία, την κουλτούρα βιασμού κλπ. Μπαίνω στο Facebook βρίσκω κείμενο της Ειρήνης Γεωργή την οποία και λατρεύω αλλά δεν έχω κουράγιο να το διαβάσω. Τα φεμινιστικά παραλληρήματα τα προσπερνάω πάντα όπως και τους καζουαλ σεξισμους εδώ. Τις ερωτήσεις στο α μπα δε τις διαβάζω πάντα, φοβάμαι για το τι θα δω, πηγαίνω κατευθείαν στην απάντηση σου και ανάλογα την απάντηση θα τσεκαρω και την ερώτηση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι από τα 15 άρχισαν να ανοίγουν τα μάτια μου, ήρθα σε επαφή με πρωτάκουστα πράγματα και από τότε διαβάζω καθημερινά και ασταμάτητα για τα θέματα που σου ανέφερα πιο πάνω. Τις τελευταίους μήνες δεν έχω το κουράγιο όμως και νιώθω ότι έχω μείνει πίσω, ότι χάνω σημαντικά κείμενα που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν πολύ στον τρόπο που σκέφτομαι και να με κάνουν καλύτερη. Η ερώτηση μου είναι ότι αν στα 23 δεν έχω άλλο κουράγιο στα 33 μου τι θα κάνω; Να φοβάμαι;
-Αμπίτσα

 

Έχουμε τύψεις για χίλια δυο, μην έχουμε που δεν είμαστε και καλές φεμινίστριες. Αν κουράστηκες, ξεκουράσου. Δες και διάβασε άλλα πράγματα. Αν δεν σου έρθει ποτέ ξανά όρεξη, και πάλι οκ είναι. Τώρα ξέρεις, δεν είμαι σίγουρη ότι αν διαβάσεις κι άλλους κάζουαλ σεξισμούς θα καταλάβεις πολλά περισσότερα.

Η ζωή δεν προχωράει γραμμικά, ποιος ξέρει τι θα κάνεις στα 33 σου, να φοβάσαι πάντως δεν χρειάζεται σίγουρα.