Αγαπητή «Α, μπα»: Νιώθω ότι δέχομαι bullying στο σπίτι

Αγαπητή ομάδα! άλλη μια φορά να ευχαριστήσω για την έμπνευση και την υποστήριξη που παρέχεται απλόχερα σε αυτό το site. Είμαι σε μια πολύ μπερδεμένη φάση – δεν ξέρω αν μένω στη σχέση μου από αγάπη ή από φόβο… Την τελευταία 5ετία συζώ με έναν άνθρωπο που αγαπιόμαστε και τσακωνόμαστε… και το λέω τόσο απλά – γιατί όσο δυνατό είναι το ένα είναι και το άλλο… Είμαι με έναν άνθρωπο που περνάει περιόδους κυκλοθυμίας και έχει πολύ συσσωρευμένο θυμό μέσα του- από την άλλη όμως το καλό του κομμάτι ανεκτίμητο… το κακό του κομμάτι καταστροφικό… Όταν τσακωνόμαστε δεν υπολογίζει τίποτα…. λέει πολύ σκληρά πράγματα αδιαφορώντας για το πόσο μπορεί να με πληγώνουν ή και να με μειώνουν κάποιες φορές… και μένω… και υπομένω… και το ξανασυζητάω… και δεν βρίσκω ποτέ το δίκιο μου… και το silent treatment στο τσεπάκι… και μετά πάμε πάλι από την αρχή…. το μαζεύουμε και αγαπιόμαστε μέχρι την επόμενη φορά… Κάθε φορά σοκάρομαι με αυτά που ακούω την ώρα της έντασης… δυσκολεύομαι να τα πιστέψω… τα βαφτίζω όλα ότι είναι λόγια της έντασης και θα περάσουν… αλλά την επόμενη πάλι τα ίδια… και η προβολή επίσης στο τσεπάκι… έρχεται και μου φωνάζει αυτά ακριβώς που θα έπρεπε να του λέω εγώ… ΄και ανάληψη ευθύνης για τη συμπεριφορά του καμία… χτες του είπα σε ένα διαπληκτισμό πολύ ήρεμα ότι τον καταλαβαίνω αλλά πρέπει να προσέξει τον τρόπο που μιλάει γιατί με πληγώνει… και έγινε έξαλλος… και συνεχίστηκε το έργο Νοιώθω ότι τρώω bullying στο σπίτι… θέλω να ξαναβρώ τον παλιό μου εαυτό – αυτόν που θα τα έκανε όλα κεραμιδαριό και θα έφευγε … αυτόν που με αξιοπρέπεια θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους και θα έκανε τη ζωή του… αλλά… έχω φορτωθεί ενοχές… εκείνη την ώρα νοιώθω ότι φταίω και μετά που το ξανασκέφτομαι γίνομαι έξαλλη με τον εαυτό μου που ανέχεται όλο αυτό… άλλά στο τέλος υπερισχύει η αγάπη (ή ένας ηλίθιος ανεδαφικός φόβος?). νοιώθω πως δεν είναι φυσιολογικό όλο αυτό, δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας άνθρωπος που αγαπάει έναν άλλο τον πληγώνει έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη και την επόμενη μέρα του λέει πόσο μοναδικός είναι… δεν γίνεται να φτάνουμε στο “χωρίζουμε” με αφορμή τα σκουπίδια που κάποιος ξέχασε να πετάξει… έχω χάσει τη μπάλα με αυτήν την κατάσταση… και ενώ και τώρα που τα σκέφτομαι και τα γράφω μοιάζει ξεκάθαρη η λύση…

-Cassy

Αγαπητή φίλη, πριν προχωρήσεις στο διάβασμα, διάβασε αυτό

Σημάδια-μιας-κακοποιητικής-σχέσης-ο-κύκλος-της-βίας

Μετά, διάβασε όλα όσα μπορείς να βρεις για αυτό το θέμα.

Πρέπει να απομακρυνθείς από αυτόν τον άνθρωπο το συντομότερο. Ζήτα βοήθεια από τους φίλους σου, τους γονείς σου, από όποιον μπορεί να σου συμπαρασταθεί.

Δυστυχώς, αυτό που ζεις είναι πολύ κοινό, μια άλλη κρυφή πλευρά της βίας κατά των γυναικών. Πάρα πολλές γυναίκες το ζουν αυτό καθημερινά, και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι κακοποιημένες, γιατί μας έχουν γεμίσει το κεφάλι με την πλύση εγκεφάλου σχετικά με την “αγάπη”. Δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος που σου συμβαίνει αυτό που σου συμβαίνει, αλλά σε αυτό θέλω να αναφερθώ τώρα.

H αγάπη είναι ικανότητα, και ο καθένας μας την έχει στον βαθμό που μπόρεσε ή προσπάθησε να αναπτύξει. Η αγάπη δεν είναι μια παγκόσμια σταθερά. “Αγάπη είναι”, και η καθεμία κάθεται και γράφει αναλύσεις επί αναλύσεων (τα αγόρια φυσικά δεν το έκαναν αυτό, έπαιζαν μπάσκετ) αυτές τις σαχλαμάρες που μας έχουν μάθει να αναμασάμε από μικρές, αντιγράφοντας η μία την άλλη, για να νομίζουμε ότι είναι κάτι σπουδαίο, υπερφυσικό, μαγικό, που τα λύνει όλα. Ούτε σπουδαίο είναι, ούτε υπερφυσικό είναι, ούτε λύνει κάτι. Δεν λύνει τίποτα, για την ακρίβεια. Η αγάπη είναι συγκολλητική, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει έναν άνθρωπο μόνιμα, να τον κάνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Ένας ισορροπημένος άντρας δεν χρειάζεται να αγαπήσει για να μην φέρεται κακοποιητικά στη σύντροφό του, και ένας θύτης όπως ο δικός σου, ούτε θα σωθεί, ούτε θα σώσει αν αγαπήσει. Αν αγαπάει, ως εκεί φτάνει. Η αγάπη του είναι που του λέει να σε ελέγχει, να σε μειώνει, να σε καταστρέφει σιγά σιγά. Αυτή είναι η δική του ικανότητα αγάπης. Έτσι γίνεται να σου λέει ότι “σε αγαπάει” και μετά να σε απειλεί. Στο δικό του μυαλό, ναι, αυτό είναι αγάπη.

Θεωρείς δεδομένο ότι η αγάπη είναι κάτι καλό και αν κάποιος σου πει ότι σε αγαπάει, πρέπει να αγνοήσεις όλα τα άλλα, επειδή “αγάπη”. Αυτό σου του έχουν μάθει για να μην φεύγεις ακόμα και όταν κινδυνεύεις. Γι’αυτό έχεις μπερδευτεί τώρα και δεν καταλαβαίνεις γιατί δεν φεύγεις. Θεωρείς ότι είναι ιεροσυλία, ότι είσαι αχάριστη. Ότι είσαι υποχρεωμένη να μένεις όταν σου λένε ότι σε αγαπάνε. Ή ότι είναι κάτι που αξίζει, και πρέπει “να παλέψεις”. Όλα αυτά, μα όλα αυτά, είναι η κοινωνία που σου λέει να κάθεσαι με τον άντρα που σε διάλεξε, γιατί είναι τιμή σου που σε διάλεξε, και αν σηκώνει και χέρι, ε, έτσι είναι οι άντρες. Από αγάπη σε δέρνει.

Κι εσύ, έχεις πειστεί ότι αφού σε αγαπάει (εφόσον το λέει) τότε κι εσύ τον αγαπάς (αφού δεν φεύγεις, αυτός θα είναι ο λόγος), άρα, δεν γίνεται να χωρίσεις, γιατί τότε θα χαθεί μια αγάπη. Οι σωστές γυναίκες δεν εγκαταλείπουν τους άντρες που τις αγαπάνε. Κάθονται και το “παλεύουν”, οι σουρλουλούδες είναι που σηκώνονται και φεύγουν στην πρώτη δυσκολία. Τι ωραία που ήταν παλιότερα, που οι γυναίκες τις έτρωγαν και δεν έφευγαν ποτέ, όλα ήταν πιο ρομαντικά, τότε οι σχέσεις ήταν αληθινές.

Είσαι θύμα της συστημικής καταπίεσης, η οποία έχει στείλει πολλές γυναίκες στο νοσοκομείο, και υπερβολικά πολλές στο νεκροταφείο. Φοβάμαι για σένα, δεν θέλω να γίνεις άλλο ένα νούμερο στατιστικής. Ζήτα βοήθεια, και από φίλους, και από συγγενείς, και από γυναικεία οργάνωση, βρες μια στην περιοχή σου, και ακολούθησε τις συμβουλές τους για να φύγεις.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News