Αγαπητή Λένα, Κατ’αρχάς συγχαρητήρια για την καινούρια σελίδα!! Είμαι φοιτήτρια, 23, και μένω με τους γονείς μου, μιας και η σχολή μου είναι στην πόλη που μεγάλωσα και έμενα ήδη. Μένουμε σε διαμέρισμα, οι γονείς μου, ο αδερφός μου και εγώ και για μερικές περιόδους έρχεται και η γιαγιά μου από το χωριό για να κάνει εξετάσεις. Εγώ δουλεύω σε γραφείο, οπότε λείπω πολύ από το σπίτι και γυρίζω αργά το απόγευμα. Όταν η γιαγιά μου είναι εδώ, κοιμάται στο δωμάτιό μου. Φέτος έμεινε σχεδόν ένα χρόνο μαζί μας και όταν έφυγε, έφυγα κι εγώ για δύο βδομάδες για διακοπές. Όταν γύρισα, η μητέρα μου είχε διαμορφώσει το δωμάτιό μου σε σιδεροτήριο, με απλώστρες για τα ρούχα κλπ. Αρχικά είπα να μην της πω τίποτα για να μην της το χαλάσω, αλλά έχω καταλήξει να γυρίζω σπίτι και να μην έχω ένα δικό μου χώρο να ησυχάσω. Ένα χρόνο μετά και ακόμα κοιμάμαι στον καναπέ, που φυσικά μετά πρέπει να αφήνω στην εντέλεια, γιατί σαλόνι είναι. Όσες φορές πήγα στο δωμάτιο του αδερφού μου να κάτσω ή να διαβάσω για τη σχολή (ακόμα και να μην είναι εκεί όλη την ώρα), το μόνο που έχει να μου πει είναι ότι απλώνομαι όπου βρω και δεν τον αφήνω. Η δε μάνα μου λέει ότι θέλει να μου φτιάξει το δωμάτιο για να ξαναμπώ μέσα και από την άλλη πόσο πολύ την έχει βολέψει που έχει βάλει όλα της τα πράγματα εκεί μέσα και είναι άνετα. Εν ολίγοις, με κάνουν να νιώθω σαν βάρος και από την άλλη ότι είμαι και υπερβολική. Θέλω να βρω ένα σπίτι μόνη μου και ο αδερφός μου μου λέει μόνο ότι “τους απειλώ ότι θα φύγω”, ενώ εγώ δεν αντέχω πλέον αυτή την κατάσταση. Είμαι στο σπίτι μου υποτίθεται και νιώθω μονίμως φιλοξενούμενη. Το κακό της υπόθεσης; Δεν έχω λεφτά να φύγω, ο μισθός μου είναι καλός, αλλά σε σχέση με το χαρτζιλίκι που δεν μου δίνουν οι γονείς μου. Πώς μπορώ να χειριστώ μια τέτοια κατάσταση;
–Οικογενειακό βάρος
Μην περιμένεις από τη μαμά σου να σου φτιάξει το δωμάτιο, φτιάξτο εσύ μια μέρα μόνη σου. Παράλληλα, ψάξε για συγκάτοικο. Τα σχόλια του αδερφού σου δεν θα έπρεπε να σε απασχολούν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κάνε τη μάνα σου να νιώσει άβολα. Ξεκίνα να κοιμάσαι στη σιδερώστρα.
ΠΕΘΑΝΑ!!!! άψογο aiyo!
Έχεις πάει το ‘μην τυχόν και γίνω δυσάρεστη’ σε άλλη πίστα,το τερματίζεις μόνη σου το παιχνίδι!Εννοείται να ξεβολευτεί η μαμά σου και να έχεις τον χώρο σου οπωσδήποτε. Αυτό που με τρομάζει είναι ότι αν δεν τολμάς όχι μόνο να διεκδικήσεις αλλά και να δεχτείς κάτι καλό για σένα (όταν δηλαδή σου προτείνει η μαμά σου να πάρεις πίσω το δωμάτιο σου, ακόμα κι αν σου φορτώνει ενοχές γι’αυτό-αίσχος) μέσα στην ίδια σου την οικογένεια, τότε τι συμβαίνει άραγε στις υπόλοιπες διαπροσωπικές σου σχέσεις; Σου έχω νέα: τα ταπεινά χαμομηλάκια πέθαναν, τα πάτησαν όλοι και πήγαν παρακάτω. Stand tall και… Διαβάστε περισσότερα »
σιγά μην ξεβολευτεί ο κανακάρης!
Δεν την σέβονται καθόλου την κοπέλα .
Την έχουνε βάλει κάτω και την πατάνε.
Πόσο κρίμα να νιώθεις ξένος μέσα στο σπίτι όπου μεγάλωσες, ονειρεύτηκες , άντεξες.
Στεναχωριέμαι και συμπάσχω μαζί σου γιατί έτσι φέρθηκε η μητέρα μου σε εμένα, το δωμάτιό μου και τα πράγματά μου. Όταν έφυγα να σπουδάσω, έδωσε το σκυλάκι μου, τα ρούχα μου, άρχισε να στέλνει τον πατέρα μου να κοιμάται στο κρεβάτι μου καθημερινά, πέταξε τα υλικά μου που έφτιαχνα κολάζ (ανεκτίμητης αξίας για μένα- σκουπίδια για κείνη), να “ξεσκαρτάρει” και να τα βάζει όλα σε κούτες τις οποίες μετέφερε στην αποθήκη και στη συνέχεια τα πέταξε τελείως γιατί δεν χωρούσαν ούτε εκεί. Όταν γύρισα το δωμάτιό μου, δεν ήταν πλέον δικό μου. Ίχνος της ζωής μου δεν υπήρχε στο σπίτι… Διαβάστε περισσότερα »
Ε όχι το σκυλάκι σου!!! Θα τρελαθώ!
Ναι Σοκοφρέτα, εννοείται την αντιμετώπισα. Το κατάλαβε ότι με πλήγωσε (έκανα μεγάλο τσακωμό). Νομίζω ότι στο βάθος ήταν θέμα αποδοχής σε συνδυασμό με το δικό της ψυχαναγκασμό για υπέρμετρη καθαριότητα και έλεγχο. Δεν της άρεσε αυτό που είχα γίνει, δεν της άρεσε ο χώρος μου, τα χόμπι μου, η μουσική μου, τα ρούχα μου και το σκυλάκι ήταν “πηγή ακαθαρσίας” και “περίσπασης” από τα διαβάσματα. Άλλος ένας λόγος φυσικά που της πέρασε τότε, ήταν ότι η φωνή μου και τα θέλω μου ήταν πνιγμένα και δεν μπορούσα να παλέψω όπως θα ήθελα.
κλασική περίπτωση ελληνικού “νοικοκυριού”. Εντωμεταξύ είναι ιστορία που επαναλαμβάνεται αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο, ποτέ δεν είναι γιός που πετάνε από το δωμάτιο γιατί εννοείται ότι το κορίτσι θα γίνει τροφός και θα φροντίζει την οικογένεια και πρέπει να μάθει να κάνει στην άκρη τις δικές της ανάγκες και “ανέσεις” για την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
Όπως ορθά λέει η Λένα, μη περιμένεις να σε καταλάβουν απλά βρες τρόπο να φύγεις, ένα σπίτι που δεν έχεις ούτε τη βασική ιδιωτικότητα δεν είναι σπίτι σου.
Αχ το ιδιο σκεφτηκα! Ποτε δεν ειναι γιος.
Συμφωνω απολυτα με την α μπα. Την ημερα του ρεπο σου φτιαξτο εσυ το δωματιο σου και αν σου πει η μαμα κατι πες της : αφου ελεγες να το φτιαξεις εσυ ειπα να το κανω εγω να μη σε δυσκολευω.
Εν το μεταξυ βρες συγκατοικο.
Στην δικιά μου περίπτωση πάντως εγώ είμαι αυτός που πάντα “ξεβολευεται”.Το ίδιο ισχύει και για έναν φίλο μου. Οπότε πιστεύω ότι η γενικευση που κάνετε είναι λανθασμένη.
Λοιπόν θα πάρεις την απλώστρα και θα τη βγάλεις στο μπαλκόνι. Η σιδερώστρα θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στο δωμάτιο του αδερφού, αλλά οκ ας μην προκαλέσεις βάζοντάς τη ανοιχτή, καλύτερα κλείσε τη πρώτα. Μόλις πανικοβληθεί ο brother, πες του ότι είναι επειδή δεν θέλεις να τον ενοχλείς, η σιδερώστρα δεν πιάνει τόσο χώρο όσο εσύ. Στη μαμά μπορείς να εξηγήσεις πόσο πιο ευχάριστο γίνεται το σιδέρωμα βλέποντας τηλεόραση. Πιθανότατα ένα ωραίο απόγευμα που θα γυρίσεις από τη δουλειά να τα βρεις πάλι πίσω, οπότε ατάραχη θα ξανακάνεις το ίδιο. Παράλληλα, θα μαζεύεις λεφτά σα να μην υπάρχει αύριο και… Διαβάστε περισσότερα »
και, όπως λέει και η εξωγήινη, η γιαγιά την επόμενη στο δωμάτιο του αδερφού ή στον καναπέ μια χαρά θα είναι!
Τραγική κατάσταση! Ο αδερφός έχει δικό του δωμάτιο, μια χαρά, και η κόρη κοιμάται στο σαλόνι για να μην ξεβολέψει κανέναν, ούτε τις σιδερώστρες. Όπως τα είπε η Αμπα. Άμεσα πίσω στη δωμάτιο (ας κοιμούνται στο σαλόνι οι σιδερωστρες, δεν πειράζει) και ψάξιμο για συγκάτοικους. Είναι πολύ κρίμα που στην Ελλάδα δεν είναι διαδεδομένο να μένεις με συγκάτοικους. Γλυτώνεις πολλά χρήματα, ανεξαρτητοποίησαι, κανείς και νέους φίλους.
Τωρα να δεις που αν φυγει θα της ζητουν να παει πισω με υποσχεσεις οτι θα εχει το δικο της δωματιο και ησυχια κτλ γιατι δε θελουν να γινει ανεξαρτητη. Ενοειται πως αν παει πισω καμια απο τις υποσχεσεις δε θα τηρηθει τουλαχιστον οχι μακροπροθεσμα.
Μείνε μόνη, καλύτερα μόνη σε σπίτι με ένα στρώμα, ένα ψυγείο και μια καφετιέρα, παρά couchsurfing παρέα με τον Freud.
κι ενα home cinema, παρακαλω.
Συγνώμη κιόλας, αλλά κουλή είσαι, βρε παιδί μου; Αμα σε βγάλουν και στο σπιτάκι του σκύλου θα περιμένεις πότε θα φτιάξει η μαμά σου το δωμάτιό σου;
Όπως βλέπεις ο αδερφός σου δεν είναι διατεθειμένος να ξεβολευτεί προκειμένου να εξυπηρετήσει τα υπόλοιπα μέλη του σπιτιού. Εσύ γιατί να το κάνεις; Μια μέρα φτιάξε το δωμάτιο και βάλε τα περιττά εκεί που ήταν μέχρι πρότινος. Αν σου ξαναπεί η μάνα σου για ξεβόλεμα, θύμισέ της οτι υπάρχει και το δωμάτιο του αδερφού σου. Μην περιμένεις απο κανέναν βολεμένο να κάνει την αλλαγή για χάρη σου, ακόμα και αν είναι η μάνα σου για τη σιδερώστρα της.
“έφυγα κι εγώ για δύο βδομάδες για διακοπές. Όταν γύρισα, η μητέρα μου είχε διαμορφώσει το δωμάτιό μου σε σιδεροτήριο” ποτε θα το πιασεις το υπονοουμενο; οταν σε βγαλουν στο μπαλκονι; το μηνυμα ειναι “ξεκουβαλα σιγα σιγα”… βασει της ηλικιας σου και του οτι εργαζεσαι, δεν ειναι δικο σου σπιτι, ειναι των γονιων σου και εισαι οντως φιλοξενουμενη οπως και η γιαγια, οποτε σωστα αισθανεσαι.. βασει των σπουδων σου, εισαι προστατευομενο μελος, επομενως ειναι και δικο σου σπιτι. οι σπουδες ομως θα τελειωσουν σε λιγο και δεν θα εισαι… ε, ψαχνε καποια λυση να φυγεις απο εκει. κακο δεν θα… Διαβάστε περισσότερα »
Σκληρό σχόλιο.
Δεν είναι φιλοξενούμενη όσο η γιαγιά και σίγουρα όχι περισσοτερο φιλοξενούμενη από τον αδελφό της.
ενταξει, για την γιαγια κανω πλακα, αλλα αν ο αδερφος ειναι ανηλικος κι αυτη 23 κι εργαζομενη, μιλαω πολυ σοβαρα.