Αγαπητή «Α, μπα»: Νιώθω έλξη για μεγαλύτερους άντρες που είναι ευφυείς και πετυχημένοι επαγγελματικά

Είμαι 26 χρονών, απόφοιτη μιας σχολής με μεγάλο ανταγωνισμό και αβέβαιη επαγγελματική αποκατάσταση, που μου δημιουργεί έντονο καθημερινό στρες (με τη σκέψη «τι θα κάνω στη ζωή μου»). Μέχρι στιγμής έχω ερωτευτεί δύο φορές, η πρώτη εξελίχθηκε σε μακροχρόνια σχέση, η δεύτερη δεν πέρασε καν το κατώφλι. Το προφίλ των δύο περιπτώσεων έχει πολλά κοινά: έξυπνοι, επιμελείς νέοι, με ενδιαφέροντα, οι οποίοι στην τελική ενδιαφέρονται περισσότερο για την επαγγελματική τους ανέλιξη από οτιδήποτε άλλο. Με διαφορετικό τρόπο, εισέπραξα και από τους δύο μία απόρριψη (ένιωσα ότι δεν είμαι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας τους, ειδικά στην πρώτη περίπτωση του πρώην φίλου μου). Τα τελευταία δύο χρόνια είμαι μόνη μου. Περνώντας ένα χρόνο εντατικής δουλειάς, απομακρύνθηκα από τις σχέσεις, για την ακρίβεια δεν είχα καν τον χρόνο να σκεφτώ ότι μου λείπει η συντροφικότητα. Σεξ από τότε που χώρισα δεν κάνω, δεν μπορώ να το διαχωρίσω από τον έρωτα και σκέφτομαι πως αν δεν μου βγαίνει, δεν έχει νόημα να το πιέζω. Τώρα που αυτή η περίοδος έληξε, νιώθω μόνη αλλά ταυτόχρονα έχω την αίσθηση ότι δεν έχει νόημα να επιδιώξω ξανά σχέση, τουλάχιστον με άτομο της ηλικίας μου. Για την ακρίβεια (και αυτό με τρομάζει) η μόνη έλξη που έχω νιώσει τον τελευταίο καιρό είναι για άντρες συνεργάτες, πολύ μεγαλύτερους από εμένα, ευφυείς και πετυχημένους επαγγελματικά (για να το ξεκαθαρίσω, daddy issues δεν είχα ποτέ). Το ερμηνεύω ως την ανάγκη μου να νιώσω ότι κάποιος είναι έτοιμος να «κάνει χώρο» στη ζωή του για μένα. Το γεγονός ότι είναι πετυχημένοι δεν το ανέφερα από φιλοδοξία, απλά ποτέ δεν μπορώ να νιώσω ερωτική έλξη αν δεν θαυμάζω βαθιά τον σύντροφο μου (ιδίως πνευματικά). Θα ήθελα μια γνώμη από ένα άτομο με ρεαλιστικό τρόπο σκέψης και διαβάζοντας τη στήλη σου, δεν μπορουσα να σκεφτώ κάποιον καλύτερο! Σε ευχαριστώ πολύ, Αιμιλία.

–Emilia

Δεν γίνεται να σου κάνει κάποιος ψυχογράφημα από δέκα σειρές. Αν θέλεις να μάθεις τον τρόπο που λειτουργείς, θα το κάνεις μόνο με τη βοήθεια ψυχολόγου. Αλλιώς θα παίρνεις γνώμες δεξιά αριστερά και θα μπερδεύεσαι περισσότερο, γιατί αυτά που λες για τον εαυτό σου, είναι αυτά που ξέρεις για τον εαυτό σου, και αν αναρωτιέσαι τι κάνεις, τότε δεν ξέρεις αρκετά καλά τον εαυτό σου. Δεν είναι περίεργο, είσαι 26. Όχι μικρή, αλλά απίθανο να διαθέτεις πλήρη γνώση του εαυτού σου.

Οπότε, θα αρκεστώ σε πολύ γενικές παρατηρήσεις. Μου φαίνεται ότι αυτό που δεν έχεις σκεφτεί ακόμα να συνδέσεις, είναι το βασικό σου άγχος με τις ερωτικές σου επιλογές. Το βασικό σου άγχος είναι ότι «απόφοιτη μιας σχολής με μεγάλο ανταγωνισμό και αβέβαιη επαγγελματική αποκατάσταση, που μου δημιουργεί έντονο καθημερινό στρες (με τη σκέψη «τι θα κάνω στη ζωή μου»). Το κοινό όλων των αντρών ήταν η επαγγελματική επιτυχία, είτε στα χαρτιά, όταν ήταν μικροί (δηλαδή η φιλοδοξία) ή με αποδεδειγμένη επιτυχία, όταν είναι μεγάλοι. Δεν χρειάζεται να είναι πετυχημένος επαγγελματικά κάποιος για να αποδείξει ότι είναι έξυπνος ώστε να τον θαυμάζεις βαθιά, ούτε είναι όλοι οι επιτυχημένοι επαγγελματίες έξυπνοι. Η επαγγελματική επιτυχία είναι που σε κάνει να τους βλέπεις ερωτικά. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται daddy issue ή όχι, δεν ξέρω γιατί έχεις τόση αβεβαιότητα για το επαγγελματικό σου μέλλον, ξέρω μόνο ότι είσαι άλλη μια γυναίκα που προσπαθεί να καταλάβει ποια είναι μέσα από τους άντρες κι αυτό με κάνει να στενοχωριέμαι.

Αν έχεις καθημερινό έντονο άγχος για το τι θα κάνεις στη ζωή σου, κάνε κάτι για αυτό το καθημερινό άγχος και μην κάνεις κεντρική σου ερώτηση γιατί γουστάρεις μεγάλους άντρες. Εντάξει, ο καθένας ρωτάει ό,τι θέλει, αλλά αυτό που διαλέγει να ρωτήσει, λέει κάτι για τον τρόπο που σκέφτεται. Να σου πω γιατί δεν κάνεις σχέση: γιατί έχεις καθημερινό άγχος για την επιβίωση σου. Μην ελπίζεις να γνωρίσεις κάποιον μέντορα να σου λύσει και τα δυο προβλήματα μαζί. Ποτέ δεν έχει πάει καλά αυτό, εκτός αν είσαι απολύτως αποφασισμένη τυχοδιώκτρια, που δεν φαίνεται να είσαι. Αν ήσουν, δεν θα έστελνες ερώτηση.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News