Αγαπημένη Λένα και αγαπημένοι σχολιαστές, είμαι στο δεύτερο μήνα της εγκυμοσύνης και πολύ χαρούμενη 🙂 Οι συγγενείς του συντρόφου μου είναι πολύ διαχυτικοί, κι εγώ αντίθετα αρκετά κλειστή με τις κοινωνικές μου συναναστροφές. Φοβάμαι ότι αργότερα θα θέλουν να μου πιάνουν την κοιλιά και να τη χαϊδεύουν, κι εγώ θα νιώθω πολύ άβολα ρε παιδιά. Ξενερώνω απίστευτα όταν το φαντάζομαι. Θα είμαι πολύ κακιά αν τους λέω ότι νιώθω άβολα; Επίσης, με έχει πιάσει από τώρα ένας πανικός για το μαιευτήριο, δεν ξέρω τι συνηθίζεται γιατί δεν έχω πάει ποτέ σε μαιευτήριο, αλλά επειδή βλέπω τη γέννα με τρόμο και ως κάτι πάρα πολύ δύσκολο και άβολο, φαντάζομαι ότι δε θα θέλω/αντέχω επισκέψεις και συναναστροφές, ούτε καν από πολύ κοντινούς, θα θέλω μόνο τον άντρα μου για να ζήσουμε αυτές τις πολύτιμες στιγμές. Από την άλλη, και αυτοί δεν έχουν τα δίκια τους να θέλουν να δουν το εγγόνι τους κλπ κλπ; Γενικά τι συνηθίζεται, όταν είναι να γεννήσεις παίρνεις τηλέφωνα και ενημερώνεις τους κοντινούς; Σόρι ρε παιδιά αν ρωτάω βλακείες. Η κεντρική μου ερώτηση βέβαια είναι, πού μπαίνει η γραμμή του “κρατάω την ιδιωτικότητά μου βάζοντας όρια” και του “είμαι ένα στριμμένο άντερο και αγενής” σε αυτές τις περιπτώσεις που σας ανέφερα; ΥΓ: με τον άντρα μου φυσικά είμαστε ομάδα και αποφασίζουμε τα πάντα μαζί, και όποτε του ζητάω εγώ ή μόνος του θεωρεί ότι πρέπει να με υποστηρίξει στους συγγενείς του, το κάνει.
– Στριμμένη
Ισχύει ό,τι ακριβώς ισχύει για όλα όσα κάνεις στη ζωή σου. Για κάποιο λόγο θεωρείς ότι αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Ξέρω ποιος είναι ο λόγος. Δεν ισχύει. Δεν είσαι ιδιοκτησία της κοινότητας επειδή θα κάνεις παιδί, ούτε εσύ, ούτε το παιδί σου. Η κοιλιά σου εξακολουθεί να είναι δική σου. Δεν άλλαξε κάτι επειδή έχει ένα μωρό μέσα. Το εγγόνι τους είναι το παιδί ΣΟΥ. Δικά τους παιδιά έκαναν, πάει, μεγάλωσαν. Αυτό το μωρό δεν είναι δικό τους.
Κρατάς την ιδιωτικότητα σου βάζοντας όρια, και αν με αυτά τα όρια θεωρηθείς στριμμένο άντερο και αγενής από κάποιους, δεν πειράζει. Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους. Προσπαθούμε να αρέσουμε σε αυτούς που μας αρέσουν.
Το εγγόνι τους θα το δουν όποτε εσύ και ο άντρας σου – και το παιδί – νιώσετε έτοιμοι ως οικογένεια. Τότε και μόνο τότε, με τις δικές σας προϋποθέσεις, και ούτε δευτερόλεπτο πριν. Θα ενημερώσεις όποιον θέλεις να ενημερώσεις, με όποιον τρόπο θέλεις, την ώρα που θα το αποφασίσεις. Οπλίσου με αποφασιστικότητα, γιατί αυτές οι μέρες είναι μόνο η αρχή και τελικά περνάνε και μέσα σε μια θολούρα. Έρχονται κι αν έρχονται φουρτούνες μετά, οπότε ξεκίνα με τις ασκήσεις θάρρους από τώρα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δε θα μπορούσες πχ όταν κάποι@ απλώσει χέρι στην κοιλιά σου να απλώσεις κι εσύ στη δικιά τ@; Οκ, θα είναι awkward για λίγο, αλλά τη δουλειά του θα την κάνει!
Το τραγικό σε όλη την υπόθεση είναι ότι δεν θα θέλουν μόνο οι συγγενείς του άντρα σου να σου αγγίζουν τη κοιλιά αλλά όλος ο κόσμος λες και είναι κοινόχρηστη.Πάντως όποιος απλώνε το χέρι του στην κοιλιά μου, πλην του άντρα μου, έτρωγε ένα ελαφρύ χαστουκακι στο χέρι κι ένα πλατύ χαμόγελο.
Είναι η πρώτη φορά που τολμώ να γράψω κάτι και ίσως το κάνω γιατί βρίσκομαι σχεδόν δυόμισι χρόνια μετά από το σημείο που είναι σήμερα αυτή η γυναίκα. Η ίδια ιστορία ακριβώς και για εμένα. Δεμένο, διαχυτικότατο σόι τα πεθερικά και εγώ με τον άντρα μου ανέκαθεν μια γροθιά. Το χάδια στην κοιλιά είναι τα πρώτα σημάδια, που να φανταζόμουν τι υπήρχε μετά. Με το που ήρθε το μωρό μας, δεν πήραμε μια ανάσα. Τρομερή παρεμβατικότητα. Με τον άνθρωπο μου, που βρέθηκε στη μέση, καταλήξαμε να γίνουμε από δύο χωριά χωριάτες. Το ξεπεράσαμε στο τσακ, όταν πριν λίγο καιρό αποφασίσαμε… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή στριμμένη, η ερώτησή σου μου πάτησε τον κάλο και αποφάσισα μετά από χρόνια να κάνω λογαριασμό και να σχολιάσω. Ζω μακριά από τους γονείς μου, βλεπόμαστε 2 φορές το χρόνο. Οι γονείς του άντρα μου δυο τετράγωνα από το σπίτι μας, βλέπουν το γιο τους σχεδόν κάθε μέρα. Η μητέρα του, καλοσυνάτος άνθρωπος στα όρια της αφέλειας, θέλει να μας αγκαλιάζει και να μας φιλάει όποτε μας συναντάει, και όποτε μας αποχαιρετάει, ακόμα κι αν την είδαμε το ίδιο πρωί π.χ. Εγώ δε θέλω και πολλά πολλά και ασφυκτιούσα με την τόση οικειότητα. Όταν έμεινα έγκυος, το ανακοινώσαμε στον… Διαβάστε περισσότερα »
Ήθελα να προσθέσω πως εμένα μου έβγαλε και πρόγραμμα η πεθερά μου, -τώρα που μπήκες στο μήνα σου όταν θα σπάσουν τα νερά θα μας πάρετε τηλέφωνο να περάσουμε να σας πάρουμε να πάμε στο μαιευτήριο μαζί. -Δε θα γίνει αυτό, θα σας ενημερώσουμε αφού γεννηθεί το μωρό και δε θα δεχτούμε επισκέψεις. -Τί λες καλέ, εμείς σε όλες τις γέννες έτσι συνηθίζουμε, όλοι μαζί περιμένουμε απ’ έξω. – Τώρα όμως δε θα περιμένετε, γιατί δεν το θέλω. Το μωρό το είδαν οι παππούδες και η θεία στο σπίτι μας 20 ημερών. Το υπόλοιπο σόι πολύ αργότερα. Το τί λένε… Διαβάστε περισσότερα »
Τελικά μόνο σ’εμένα δεν έπιανε κανείς την κοιλιά; Ίσως τους τρόμαζε το μέγεθος; 😛 Μία φορά μόνο στο σούπερ μάρκετ όπου μία κοπέλα μου έπιασε την κοιλιά χωρίς να με ρωτήσει και αμέσως μου ζήτησε συγνώμη, της είπα ότι δεν έχω πρόβλημα (όντως δεν είχα). Καταλαβαίνω απολύτως όμως εσάς που δε θέλετε και νομίζω πως πρέπει να το πεις, δε χρειάζεται θυμός, πολύ απλά “αχ δε μου αρέσει καθόλου να μου πιάνουν την κοιλιά, ας μην το καθιερώσουμε! ευχαριστώ για την κατανόηση”. Κάτι τέτοιο. Όσο για το μαιευτήριο θα το ζήσετε όπως θέλετε εσείς, υπάρχουν μαιευτήρια που τηρούν τις ώρες… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ και με τη μάνα μου εκνευριζομουν όταν μου έπιανε την κοιλια. Το θεωρώ ιδιαίτερα παρεμβατικό.
μονο παρεμβατικο; ανωμαλο ειναι. φαντασου να ερχονται στα καλα καθουμενα ανδρες και γυναικες και να σου χαιδευουν το στηθος. .. κατι αναλογο ειναι.
Αγαπητή “Στριμμενη”, μην ανησυχείς πολύ, θα έλεγα, για τη φάση του μαιευτηρίου, συνήθως οι νοσηλευτές δίνουν οδηγίες για το πότε κ πόσο μπορούν οι συγγενείς να δουν το μωρό, που συνήθως τις ακολουθούν. Με το σύντροφο σας μπορείτε να θέσετε κ δικους σας. Ξινιλα πιθανόν να δεις τους πρώτους μήνες ζωής του μωρού, κατα τους οποίους οι περισσότεροι γονείς δε δέχονται επισκέψεις στο σπίτι λόγω τήρησης υγιεινής για το νεότευκτο ανθρωπάκι. Εκεί θα γίνεις κακια αναγκαστικά κ δε θα τους χαλάσει κ καθόλου! Όταν φουσκώσει η κοιλιά κ αρχίσουν να τη χαϊδεύουν χωρίς να πάρουν άδεια, κοψ’ τους τα χέρια… Διαβάστε περισσότερα »
Να διαφωνήσω με κάτι; “Προσπαθούμε να αρέσουμε σε όσους μας αρέσουν.” Με όλη μου την αγάπη μου χτύπησε άσχημα γιατί σκέφτηκα ότι αν μας αρέσει κάποιος δηλαδή και μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα κάνουμε υποχωρήσεις για να του αρέσουμε; Και θα ήθελα μια επεξήγηση..
Δεν νομίζω πως η Λένα θα έλεγε ποτέ να κάνει κάποιος υπερβολικές υποχωρήσεις για να αρέσει σε κάποιον, αλλά ούτως ή άλλως υποχωρήσεις κάνεις καθημερινά για να ζεις μέσα σε μια οργανωμένη κοινωνία. Αυτό που νομίζω πως λέει είναι πως για κάποιον που δεν σου αρέσει καν σαν άνθρωπος, στα τσίφκια σου άμα θα του αρέσεις εσύ.
πρεπει να βγει μια πανοπλια για τις κοιλιες. ειναι μεγαλη ανωμαλια αυτο το πραγμα με τα χαδια στα καλα καθουμενα…
Κι εγώ θεωρώ μεγάλη γαιδουριά να ερθει κάποιος να με αγγίξει στην κοιλιά. Βασικά να με αγγίξει οπουδήποτε! Από που κι ως που? Όσον αφορά το μαιευτήριο, ακόμα κι αν δεν το πειτε εσείς, θα μαθευτεί από τον έναν στον άλλο. Αυτό που μπορέιτε να κάνετε είναι να χαμηλώσετε ή να κλείσετε τα τηλέφωνα! Λίγοα ακραίο αλλά θα ησυχάσει το κεφάλι σας. ¨Όχι μονο στο μαιευτήριο αλλά και στο σπίτι. Πάντως αυτό που χάρηκα πολύ με τη γέννα σε δημόσιο νοσοκομείο ήταν ότι το επισκεπτήριο ήταν μια ώρα την ημέρα. Πέρα από αυτό το ωράριο απαγορευόταν ασυτηρά οποιαδήποτε επίσκεψη, πέραν… Διαβάστε περισσότερα »