Αγαπητή Α,μπα , Ελπίζω να είσαι καλά!! Το πρόβλημά μου είναι ότι τώρα τελευταία νιώθω μια ανασφάλεια με τα αγγλικά μου. Έχω proficiency , το οποίο πήρα γύρω στα 16 ( πλέον είμαι 22). Το άγχος μου είναι ότι ενώ έχω καλές βάσεις στα αγγλικά (γραμματική, λεξιλόγιο κλπ) , νιώθω ότι δεν είμαι αυτό που λέμε ”fluent speaker”. Δηλαδή μπορεί να θέλω να μιλήσω στα αγγλικά ή να γράψω ένα essay και να μην μπορώ να εκφράσω ή να αποτυπώσω αυτό ακριβώς που θέλω. Πιστεύω πως αυτό κάπως δικαιολογείται γιατί δεν είναι η γλώσσα που μιλάω καθημερινά. Μένω στην Ελλάδα και σπουδάζω σε μια σχολή που γενικά οι ξένες γλώσσες είναι απαραίτητες. Έχω ήδη στην κατοχή μου πτυχία από δύο ξένες γλώσσες και τώρα μαθαίνω και τρίτη. Αλλά με στενοχωρεί το γεγονός ότι δεν μιλάω άπταιστα αγγλικά. Βασικά θα ήθελα να μιλάω άπταιστα αγγλικά. Έχω σκεφτεί να αρχίσω να βλέπω ταινίες στα αγγλικά με σκοπό να θυμηθώ κάποια πράγματα που ίσως έχω ξεχάσει και να εξασκηθώ παραπάνω. Έχεις καμία άλλη ιδέα να μου προτείνεις; Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου, είσαι υπέροχη
Ευχαριστώ πολύ.
Αναρωτιέμαι πώς σου μπήκε η ιδέα ότι είναι εφικτό να μιλάς άπταιστα αγγλικά (άπταιστα!) χωρίς να είναι μητρική σου γλώσσα και χωρίς να μένεις σε αγγλόφωνη χώρα, μόνο μέσω από το μαθήματα που έχεις κάνει στην Ελλάδα.
Οι ταινίες βοηθάνε, το διάβασμα βοηθάει, αλλά αυτό που σε κάνει να μιλάς «άπταιστα», αν τα καταφέρεις ποτέ, είναι η καθημερινή τριβή που αποκτάται μόνο με την παραμονή σε σχετική χώρα, αλλά και πάλι αυτό γίνεται μόνο αν έχεις ειδικό ταλέντο στις γλώσσες. Μερικοί μένουν δεκαετίες σε άλλη χώρα και δεν μιλάνε ποτέ άπταιστα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μη σου πω ότι πολλοί δεν μιλάμε ούτε τη μητρική μας άπταιστα…
Ντράπηκα λίγο 🙈
Πικρή αλλά σωστή διαπίστωση.
Μεγάλη κουβέντα είπες Μάνα
Απορώ γιατί παραξενεύτηκε… C’est l’heure de manger ton croissant mon cheri! (μπουκώνει τον άγνωστο)
ΧΑΧΑΧΑ 🤣
Για να μιλήσεις καλά μια γλώσσα (καλά, όχι άπταιστα), χρειάζεται να αποδεχτείς ότι θα περάσεις πολλά στάδια γελοιότητας, που θα ακούγεσαι λάθος, αστεία, αργή.
Και αυτό είναι οκ.
Το να βλέπεις, να διαβάζεις και να ακούς μπορεί να σε πάει μέχρι ένα σημείο. Στο επόμενο θα σε πάει το να μιλάς. Αν δεν έχεις κανέναν να μιλάς, μίλα στον καθρέφτη σου.
Έχεις δημιουργήσει ένα άγχος στον εαυτό σου, εντελώς ανυπόστατο. Πώς ακριβώς θα μπορούσες να είσαι fluent speaker, χωρίς:
α) Τα αγγλικά να είναι η μητρική σου γλώσσα
β) Να ζεις σε μια αγγλόφωνη χώρα
γ) Να τα μιλάς καθημερινά με άλλους αγγλόφωνους συνομιλητές
Προσωπικά, έχω Proficiency από το 2008, καθημερινά διαβάζω άρθρα & βλέπω πολλά βίντεο στο youtube που είναι στα αγγλικά. Κι άμα τύχει να με σταματήσει τουρίστας στο δρόμο, τα χάνω…Με το ζόρι να του απαντήσω ένα “You go this way” 😛
Θέλει καθημερινή τριβή…και να τα μιλάς, όχι μόνο να ακούς 😉
Κοίταξε κι εγώ έχω proficiency από τα 14 και νομίζω ότι η κορνίζα έπαθε αυτανάφλεξη προχθές, όταν νεαρή κοπέλα αλλοδαπή με ρώτησε στο σούπερ μάρκετ τι είναι αυτό δείχνοντας μου ένα βάζο με τσάι (αρχικά ρώτησε η γυναίκα αν μιλάω αγγλικά και απάντησα ναι με αυτοπεποίθηση -γελούσε όλο το Μίσιγκαν και τα προάστια). Μμμμμ this is for……… fooooor ….. ΓΚΟΥΧ ΓΚΟΥΧ (δε θυμόμουν πώς είναι ο βήχας ούτε καν το κρυολόγημα) Αααα γκουχ γκουχ, exactly what i need it thank you μου είπε και αυτός ήταν ο τελευταίος ολοκληρωμένος διάλογος που είχα στα αγγλικά ως fluent speaker.
δεν βρίσκω κάτι κακό, έδωσες στην κοπέλα να καταλάβει τι είναι, εκείνη κατάλαβε, το πήρε και έφυγε…you spoke the body language
Καλέ εδώ άλλοι έχουν τελειώσει Αγγλική Φιλολογία που όλα τα μαθήματα ήταν μόνο Αγγλικά και τώρα άμα χρειαστεί να τα μιλήσουν καταφέρνουν μόνο να βγάλουν κάτι άναρθρες κραυγές. (Όχι εγώ, μια ξαδέρφη μου, καλό κορίτσι, καλό, καλό). Συμφωνώ με τη Λένα, μόνο η καθημερινή τριβή με φυσικούς ομιλητές σε βοηθάει να μάθεις να μιλάς άπταιστα μια γλώσσα, αλλά κι αυτό με κόπο – και τόλμη φυσικά.
Να, ορίστε, αυτό το “όχι εγώ, μια ξαδέρφη μου από το χωριό” σε πιο ελληνικό βιβλίο ή σε πια σειρά θα το βρούμε; Μάλλον σε καμιά, γιατί είναι καθημερινός λόγος. Άσε τη συνολική κουλτούρα που περνάει μέσα στην γλώσσα, και αλλάζει από γενιά σε γενιά. Ήμασταν μια μεικτή παρέα και είπα σε φίλο “Σιγά μωρέ πιτσοποπάκι” και γέλασαν μόνο είχαν γεννηθεί από το 1977 έως το 1982 και ένας που ήταν του 75 αλλά είχε μικρότερη αδερφή.
χαχαχαχ σε αυτό το σημείο να πω ότι άλλα γαλλικά έμαθα εγώ και άλλα μιλάνε στη Γαλλία. Δε μπορούσα να καταλάβω γρι στο δρόμο τόσο γρήγορα που μιλάνε. Η αδερφή μου πάλι συνεννοήθηκε άπταιστα (ευτυχώς πήγαμε μαζί εκείνο το ταξίδι αλλιώς θα την είχα βγάλει με κονσέρβες) Συμμαθήτριες ήμασταν εν τω μεταξύ στο φροντιστήριο, μαζί πήραμε το πτυχίο, πώς γκένεν αυτο;; 😂😂
Στα 19 μου (πριν πάρα πολλά χρόνια), κάτοχος Sorbonne 3, πτυχίου που επέτρεπε, όχι μόνο να διδάσκω γαλλικά σε φροντιστήριο στην Ελλάδα, αλλά και να εγγραφώ στο 2ο έτος φιλολογίας στην φημισμένη Σορβόνη χωρίς διατύπωση, πηγαίνω στην Γαλλία για να δουλέψω ομαδάρχης σε μια κατασκήνωση, στο πλαίσιο κάποιων πολιτιστικών ανταλλαγών.Και παθαίνω ένα γιγάντιο σοκ!Ενώ μπορούσα να γράψω ολόκληρη dissertation και να αναλύσω προφορικά Προυστ,τις 10 πρώτες ημέρες είδα κι έπαθα να συνεννοηθώ με τους συνομαδάρχες, τους κατασκηνωτές μου και το προσωπικό της κατασκήνωσης.
Παρεμπιπτόντως, η εμπειρία μου ως επιμελητής μεταφράσεων μου έμαθε ότι και πολλοί μορφωμένοι Έλληνες χειρίζονται τρισάθλια την ελληνική γλώσσα, παρά το γεγονός ότι αυτό ακριβώς υποτίθεται ότι είναι η δουλειά τους…
Εντελβάις, προφανώς έχετε άλλο μαθησιακό τύπο. Μπορεί η αδελφή σου να έχει μεγαλύτερη άνεση στο écoute. Ως ένα βαθμό είναι έμφυτο. Ο αδελφός μου παρακολουθεί άνετα ταινίες στα αγγλικά χωρίς υπότιτλους από πριν πάρει FCE, ενώ εγώ το κατάφερα αυτό 10 χρόνια μετά το Proficiency και με υπερπροσπάθεια και εξάσκηση χρόνων, και πάλι χάνω ένα 20-25%, ενώ εκείνος καταλαβαίνει κάθε λέξη.
Ναι αυτό είναι αλήθεια, μπορώ να γράψω και να κατανοήσω ένα κείμενο, αλλά στο προφορικό δε το έχω με τις ξένες γλώσσες.
😀
στα παλιά τα χρόνια βάζανε και κάτι θορύβους το listening, θυμάμαι κραυγές από ζωολογικούς κήπους και κάτι μηχανάκια και αυτοκίνητα… πραγματικά δεν μπορούσες να ακούσεις
Παρόμοιο πρόβλημα έχω κ ας μένω Αγγλία. Όλοι μου λένε ότι έχω καλά αγγλικά. Όταν έχω αυτοπεποίθηση τα μιλάω πολύ καλά. Αν μου πει κάποιος ” τα αγγλικά σου δεν είναι καλα” πέφτει το ηθικό μου κ ενώ τα καταλαβαίνω όλα, νομίζω ότι δε τα καταλαβαίνω.
Αχ εγω παθαινω το αλλο. Οταν ειμαι κουρασμενη μιλαω τουρλου, λεξεις απο οτι γλωσσα θυμαμαι. Ελληνικα αγλλικα γαλλικα τυχαια οτι βγει πρωτο. Ουκ ολιγες φορες με ρωτανε με αγωνια οι αμοιροι Εγλλεζοι γιατι μαλλον ακουγομαι λες και παθαινω εγκεφαλικο.
Μετά από 12 χρόνια γαλλικά, sorbonne 2 και Dalf, καταλήγω στη Γαλλία για μεταπτυχιακό… Πρώτη μέρα στο μεταπτυχιακό δεν καταλαβαίνω γρι! Ειδικά στις μεταξύ των φοιτητών συζητήσεις στην “αργκό”. Με έχει πιάσει πανικός και σκέφτομαι πως θα βγει η χρονιά! Και τότε, μια συμφοιτήτρια Γαλλίδα (που είχε ζήσει πολλά χρόνια στο εξωτερικό), με πλησιάζει, μου σπρώχνει το τετράδιο με τις σημειώσεις της και μου εξηγεί κάποιες από τις “αργκό” λέξεις που χρησιμοποιούσαν στη μεταξύ τους συζήτηση οι Γάλλοι συμφοιτητές. Και μου λέει: “Μην ανησυχείς, έτσι είναι πάντα στην αρχή σε ξένη χώρα, ότι χρειαστείς είμαι εδώ!” . Εννοείται ότι είχε… Διαβάστε περισσότερα »
Όση έγραψα το προηγούμενο σχόλιο θυμήθηκα πως αναγκάστηκα εγώ να μιλήσω ισπανικά. Εκανα μαθήματα ισπανικών δέκα χρόνια, το επίπεδο των ισπανικών μου είναι κακο όμως γιατί νομίζω ότι αν ανοίξω το στόμα μου μπροστά σε ισπανόφωνο θα πεσει κατω απο τα γέλια. Μέχρι που ενα βραδυ σε ένα μπαρ, ο καλυτερος μου φίλος φέρνει στην παρεα έναν φίλο του που φιλοξενεί. ΑΡΓΕΝΤΙΝΟ. Το γράφω με κεφαλαια γιατί ότι σας έρχεται στο μυαλό ως σεξυ Λατίνο, ουτε καν πλησιαζει στο ποσο όμορφος/σεξυ ήταν. Είπα μέσα μου πως μόνο τέτοιους άντρες έπρεπε να βλέπουν τα ματάκια μας. Αλλά που παω εγώ ο… Διαβάστε περισσότερα »
Έτερος ισπανομαθής εδώ. Εγώ πάντως κάνω χαιρετίζω αυτό σου το κίνητρο και το βρίσκω και πολύ ισχυρό. 😜
Τελικά το έριξες το μωρακι; Αγωνιώ!