Αγαπημένη Α,μπά, η αδερφή της κολητής μου έμεινε έγκυος πριν ένα χρόνο περίπου και μετά από πολύ σκέψη και συζητήσεις αποφάσισε να κάνει έκτρωση. Ε από τότε δεν λέει να το ξεπεράσει. Σκέφτεται συνέχεια πόσο απαίσιος άνθρωπος είναι και πως στέρησε τη ζωή ενός αθώου ανθρώπου. Παρακολουθεί τις μαμάδες του φέισμπουκ που κράζουν τις γυναίκες που σκέφτονται την έκτρωση και γράφουν εκεί. Όλα αυτά ενώ ξέρει πολύ καλά και συνειδητοποιημένα όλους τους λόγους της απόφασής της (για μένα παραπάνω από ορθή, αφού αναρωτιόμουν γιατί το σκέφτεται τόσο, και δεν το λέω εκ του ασφαλούς, έχω την ίδια εμπειρία). Τι να κάνω για να την κάνω να ξεκολήσει από τη γαμωσελίδα και πως να τη βοηθήσω; Με τον ψυχολόγο της το συζητάνε ήδη αρκετά. Φαίνεται ότι θέλει να έχει συχνή επαφή με το θέμα αλλά ο τρόπος που το κάνει την ρίχνει πολύ ψυχολογικά και φαίνεται μαζοχιστικός. Ελπίζω να μου απαντήσεις. Σε φιλώ Α,μπά μου!
Δεν μπορείς να την βοηθήσεις περισσότερο από όσο την βοηθάει ο ψυχολόγος της. Κάνει ήδη ό,τι μπορεί να κάνει, πρέπει όμως και να θέλει να κάνει κάτι. Οι επισκέψεις από μόνες τους δεν είναι ξόρκι που λύνει τα μάγια. Θέλει συμμετοχή, θέληση, αναγνώριση του προβλήματος.
Θα σου πρότεινα όμως να σκεφτείς γιατί σε απασχολεί εσένα τόσο πολύ τι κάνει, πέρα από το ανθρώπινο ενδιαφέρον. Σιγουρέψου ότι μπορείς να διαχωρίσεις τον εαυτό σου από την εικόνα που βλέπεις. Μην ταυτίζεσαι μαζί της επειδή έχεις την ίδια εμπειρία. Ούτε επιβεβαιώνει, ούτε ακυρώνει εσένα το τι κάνει η ίδια. Η ορθότητα της δικής σου απόφασης δεν εξαρτάται από κανέναν άλλον. Αν αυτή κατά τη γνώμη σου τα κάνει λάθος, αυτό δεν σημαίνει ότι η έκτρωση είναι λάθος απόφαση. Δεν χρειάζεται να καταλάβεις στο πετσί σου γιατί δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Δέξου το χωρίς να προσπαθείς να το κρίνεις, ή να το βάλεις σε ζυγαριά. Αν εσύ το ξεπέρασες χωρίς τα ίδια προβλήματα, δεν σημαίνει ότι έκανες κάτι λάθος.
Δεν ξέρω με ποιον άλλον τρόπο να το πω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η απάντηση επικεντρώνεται στο ότι η ερωτώσα ίσως ενδομύχως νιώθει ενοχές που δεν πόνεσε όσο η φίλη της στην αντίστοιχη δική της περίπτωση και την καθησυχάζει στο υποθετικό αυτό ενδεχόμενο. Αναρωτιέμαι από που προκύπτει αυτό, πάντως όχι από την ερώτηση που είναι σαφέστατη. Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως κανένα συναίσθημα δεν είναι λάθος -πόσο μάλλον σε τέτοιες περιπτώσεις. Μιλώ φυσικά και για τη φίλη που πενθεί και μπαίνει στο φβ για να μαζοχίζεται, γιατί ναι, πολλές φορές το θέλεις αυτό, θέλεις και να το τερματίσεις, να το εξαντλήσεις για να σου φύγει. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν αντιμετωπίζουμε όλοι… Διαβάστε περισσότερα »