Αγαπητή αμπά, έχω έναν προβληματισμό και θα ήθελα τη γνώμη σου, επειδή την εκτιμώ ιδιαιτέρως. Έχω μία συνάδελφο με την οποία έχουμε καλές σχέσεις στο γραφείο και αμοιβαία συμπάθεια. Τις τελευταίες ημέρες συζητούσαμε ότι έχει να κάνει μία εργασία για το μεταπτυχιακό και τρέχει. Όταν την παρέδωσε ήρθε και μου είπε ότι θεωρεί ότι έγινε καλή και μου την έδειξε. Η εργασία ήταν στα αγγλικά και όταν ξεκίνησα να τη διαβάζω διαπίστωσα αρκετά γραμματικά λάθη. Αποφάσισα να μην της πω τίποτα καθώς την είχε ήδη παραδώσει οπότε δεν είχε νόημα να τη στεναχωρήσω. Και τώρα μου λέει ότι δουλεύει την επόμενη εργασία που θα παραδώσει και πάλι στα αγγλικά. Θα ήθελα πολύ να τη βοηθήσω και να της πω αν θέλει να τη διορθώσω πριν τη στείλει στον καθηγητή αλλά φοβάμαι μήπως το παρεξηγήσει ή αισθανθεί άσχημα, και δεν έχω τόση άνεση μαζί της. Θεωρείς ότι πρέπει να κάνω την κίνηση να τη βοηθήσω ή να το αφήσω για να μην βρω το μπελά μου;
– Dory_Nemo
Δε νομίζω ότι αν προσφερθείς να βοηθήσεις θα σκεφτεί «το λέει επειδή έχω πολλά γραμματικά λάθη στα αγγλικά και με υποτιμά». Αφού υπάρχει αμοιβαία συμπάθεια, αφού σου την έδειξε, αφού σου είπε ότι τρέχει, σε εμπιστεύεται αρκετά και έχετε αρκετά καλή σχέση ώστε να προσφερθείς να βοηθήσεις. Απλώς μην επιμένεις αν σου πει όχι.
Για ρώτα και πώς πήγε στην πρώτη εργασία. Πήρε βαθμό; Αν δεν το πεις εσύ, αργά ή γρήγορα θα της το πει άλλος, και τότε θα είναι πιο εύκολο να προσφερθείς να βοηθήσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πάντως να ξέρεις. Έχω διαβάσει διπλωματική ηλεκτρολόγου του Μετσοβίου, στην οποία έγραφε σε ΚΑΘΕ σελίδα “διπλοματική”. Φαντάζεσαι στο κείμενο τι γινόταν! Και κανείς δεν είπε λέξη. Είχα φάει τα μαλλιά μου. Ο ίδιος, έγραψε και love letter στην καλή του, το οποίο επίσης ήταν full στα ορθογραφικά κι ενώ το επεσήμανα, δεν έδωσε δεκάρα! Μέτραγε το συναίσθημα είπε. Εγώ θεωρώ ότι πρέπει να της πεις τι λάθη κάνει. Δεν είναι κακό, ούτε προσβλητικό. Θες να βοηθήσεις. ΟΜΟΡΦΑ και ΕΥΓΕΝΙΚΑ, όχι με ύφος ξερόλα, ούτε καθηγητριέ σαν την Μπαλανίκα στις Σαββατογεννημένες!
Όχι μόνο δεν είναι κακό να το πεις, μάλλον το αντίθετο είναι πολύ κακό. Καλά δε βρέθηκε ένας Χριστιανός, να πει στον άνθρωπο, πως γράφεται το διπλωματική; Βέβαια θα μου πεις, αν ήταν όλο το κείμενο ανορθόγραφο… Τι να του πεις; Ξεκίνα με τη γραμματική, που κάναμε στο Δημοτικό, Χοντρό..
“Μέτραγε το συναίσθημα” Τα είπε ολα!
* κυρία Τόνγκα (πρώην Κατσίκη) !
Μια συμφοιτήτριά μου πίστευε τόσο πολύ στον εαυτό της που είχε αλλάξει την ορθογραφία όλης της ελληνικής γλώσσας και στο word είχε κάνει accept κι εισαγωγή στο λεξικό όλες τις ανορθόγραφες λέξεις!! Το κακό είναι ότι ήμασταν στην ίδια ομάδα στα εργαστήρια οπότε είχαμε από κοινού εργασίες. Το χειρότερο είναι πως δεν δεχόταν διορθώσεις και μας την έλεγε κι από πάνω όταν διορθώναμε τα κείμενα. Κι όσο για την “διπλοματική” της, λυπάμαι αυτούς που την διάβασαν ολόκληρη. Τι μου θύμισες…!
“Μια συμφοιτήτριά μου πίστευε τόσο πολύ στον εαυτό της που είχε αλλάξει την ορθογραφία όλης της ελληνικής γλώσσας και στο word είχε κάνει accept κι εισαγωγή στο λεξικό όλες τις ανορθόγραφες λέξεις!!” A! Αυτή θα νόμιζε ότι είναι έτερεη Καζατζάκενα. Δεν είμαι ούτε grammar nazi ούτε το πιο ορθογραφημένο πλάσμα του πλανήτη …αλλά αναρωτιέμαι το τι πήγαινε λάθος στον εγκέφαλο αυτής της κοπέλας. Ήταν, άραγε, το μόνο “κουλό” της σημείο; (πολύ αμφιβάλω). Δυστυχώς κάτι τέτοιες κοθορνοτσοκαρίες επιδεικνύουν “αυτοπεποίθηση” από εδώ μέχρι απέναντι, αξίζουν για «3» και πλασάρουν εαυτόν για «10», ενώ άνθρωποι αξιόλογοι την ψάχνουν (την αυτοπεποίθηση) με τις διόπτρες,… Διαβάστε περισσότερα »
“Κουλά” πολλά είχε (και έχει απ’ ότι ξέρω) απλά αυτό ήταν που επηρρέαζε κι εμάς χωρίς να φταίμε..
Πόσο δίκιο έχεις για τα περί “αυτοπεποίθησης”..
Άντε καλέ! Πρόσφερε τη βοήθειά σου και μακάρι να δεχτεί, καλή η πρόθεσή σου. (Και διακριτικό που δεν είπες για την προηγούμενη αφού ήταν τετελεσμένο).
Εδώ εμένα μου έτυχε και πρότεινα εν ώρα πτήσης να βοηθήσω άγνωστη τύπισσα* σε κάτι που ταλαιπωριόταν δίνοντας το mail μου, σιγά το πράγμα, εσείς είστε και σχεδόν φίλες.
(*Για την ιστορία, δεν μου έγραψε ποτέ.)
Αχ! Θυμήθηκα πριν χρόνια όταν ταξίδεψα πρώτη φορά εκτός Ελλάδος για ένα πρόγραμμα της Ε.Ε. ήμουν τόσο ενθουσιασμένη με το κλίμα community και την αδελφοποίηση των εθνών, που πρότεινα σε εναν Γερμανό που ταξιδευε με τον μικρό γιο του, καθώς περιμέναμε στη σειρά για επιβίβασης…. να τον φιλοξενήσω στην Ελλάδα. Και μιλάμε για συνομιλία μισής ώρας. Μου έδωσε την κάρτα του με φυσικότητα αυτός βεβαία, αλλά μετά το ξανασκέφτηκα..
Spread kindness!
Έτσι! (σε καρδουλώνω για την ωραία σου σκέψη)
Προσωπικά νομίζω ότι όλα λέγονται με το σωστό τρόπο. Ο σωστός τρόπος, προκύπτει αβίαστα από την ψυχική διάθεση. Αν η διάθεση σου είναι να τη βοηθήσεις, θα της το προτείνεις φυσιολογικά. Αν σκέφτεσαι πόσο άσχετη και χαζή είναι , θα φανεί στο ύφος σου… (σαν τον κόκορα του Αρκά, που προτείνει στις κότες , να πάνε για καφέ και αυτές τον βρίζουν….. ). Επίσης, πιστεύω ότι πρέπει να θέλουμε να βοηθάμε ακόμα και άσχετους. Εξαρτάται από το βαθμό απασχόλησης βέβαια και πρέπει να το υπολογίσεις καλά πριν το προτείνεις. Την έχω πατήσει πολλές φορές, που προσφέρθηκα. Άλλο να πεις σε… Διαβάστε περισσότερα »