Καλησπέρα. Είμαι 29 ετών. Έχω κατασταλάξει στη ζωή μου ότι μέχρι το τέλος θα είμαι φεμινίστρια και αντιφασίστρια αλλά χωρίς να έχω διαβάσει αρκετά πάνω στα ζητήματα αυτά. Η κοσμοθεωρία μου δηλαδή σε πέντε γραμμές είναι να απλώνουμε το χέρι στον διπλανό, να έχουμε ενσυναίσθηση για τον πόνο του άλλου, να μην αντιμετωπίζουμε τον άλλον δυσμενώς βάσει εγγενών χαρακτηριστικών, να μην μας πέφτει λόγος για το πώς θέλει να ζήσει ο καθένας την ζωή του και να αγωνιζόμαστε για την πραγμάτωση όλων των ανωτέρω. Απλά βρε Λένα βαριέμαι πάρα πολύ να διαβάσω επιστημονικά για όλα αυτά για να στηρίξω τις θέσεις μου. Πάω να πιάσω κανένα βιβλίο και με παίρνει ο ύπνος με αποτέλεσμα να είμαι πολιτικά αμόρφωτη και να κινούμαι βάσει των ανωτέρω αρχών σχεδόν σε ένα θεολογικό πλαίσιο. Αγαπώ την ποίηση και την λογοτεχνία αλλά μου βγαίνουν τα μάτια με βιβλία πχ ταυτότητας φύλου. Δεδομένου ότι δεν με νοιάζει να αποδείξω τίποτα σε κανέναν ούτε να “ταπώσω” κάποιον σε μια συζήτηση αφού για μένα αυτά που πιστεύω είναι όχι απλώς ορθά αλλά αυτονόητα να στρωθώ στο διάβασμα ή να μείνω στο πολιτικά αμόρφωτη και να χασμουρηθώ;
– Πού παν τα 4
Δεν θέλω να φανώ αγενής, το λέω με πολύ καλή διάθεση: δεν έχει σημασία τι θα κάνεις.
Ρωτάς άλλον για κάτι πάρα πολύ προσωπικό που δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλον. Αν δεν έχεις κίνητρο ή διάθεση να διαβάσεις κάτι συγκεκριμένο – ή να κάνεις οτιδήποτε, ούτε αυτό έχει σημασία – τι θα μπορούσε να σου απαντήσει οποιοσδήποτε; Όχι, βρες την διάθεση; Όταν κάποιος μου λέει ότι βαριέται να κάνει κάτι, ποτέ δεν ξέρω τι να απαντήσω. Δεν είμαι η μαμά σου για να με απασχολεί τι βαριέσαι να κάνεις, κάνε ό,τι θέλεις. Προτιμώ να μου πεις τι ξέρεις, όχι τι δεν ξέρεις. Υπάρχει πραγματικά κάποια ερώτηση πίσω από τη δήλωση; Γιατί εγώ δεν τη βλέπω.
Μια γενικότερη παρατήρηση για το διάβασμα μόνο, και τι σου προσφέρει αυτό. Αν σε απασχολεί ο φεμινισμός δεν σημαίνει ότι πρέπει να διαβάσεις βιβλία για την ταυτότητα φύλου. Αυτό το πρόβλημα, αυτή η παρεξήγηση, έχει δημιουργηθεί από το σχολείο, και λόγω αυτού δίνω κάποια ελαφρυντικά σε αυτό που γράφεις. Η γνώση είναι ένα μωσαϊκό, ένα παζλ. Η ιδεολογία σου δεν θα δυναμώσει αν διαβάσεις ακαδημαϊκά. Για να σου προσφέρει απόλαυση ένα ακαδημαϊκό βιβλίο πρέπει να έχεις τρέξει πολλά χιλιόμετρα σε προηγούμενες πίστες μαζεύοντας γνώσεις, συνδυάζοντας τες με άλλες εμπειρίες, με ταξίδια, με παρατήρηση, με κουβέντες με ανθρώπους, με ταινίες και μουσική και άλλες μορφές τέχνης. Η θέση της γυναίκας είναι ο ρατσισμός είναι θέματα που υπάρχουν σε πάρα πολλά βιβλία, σε πάρα πολλά έργα. Η επιστήμη που τα συνοδεύει είναι ειδικού ενδιαφέροντος εφόσον έχεις ξεκαθαρίσει το θέμα μέσα σου πέρα από το ενστικτώδες επίπεδο. Αν δεν προκύψει ποτέ το εξειδικευμένο ενδιαφέρον, δεν πειράζει, είναι συγκεκριμένης σύστασης οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται σε τόσο μεγάλο βάθος για οτιδήποτε. Συνήθως ξέρουν από πολύ νωρίς στη ζωή τους ότι είναι έτσι, και συνήθως είναι τόσο έντονο αυτό που γίνεται φανερό και στους γύρω τους.
Αν δεν μπορείς από τώρα, χωρίς πολλή σκέψη, να αναφέρεις δυο λογοτεχνικά έργα που μιλάνε (και) για τη θέση της γυναίκας, ή για την ισότητα (ή ανισότητα) που δημιουργεί τον ρατσισμό, τότε δεν έχεις διαβάσει αρκετά, γενικότερα, ή δεν έχεις καταλάβει τι έχεις διαβάσει ως τώρα. Δεν το λέω ως μομφή, αλλά ως μεζούρα για να ξέρουμε τι λέμε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Βιβλία φεμνιστικά για τη θέση της γυναίκας γενικά, βιβλία με δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες αλλά λογοτεχνικά Το πορφυρό χρώμα Αγώνες πείνας Όσα παίρνει ο άνεμος Οι άθλιοι Οι Στυλοβάτες της Γης Κόσμος Χωρίς τέλος Το πέμπτο Κύμα Ρόουζ Μάντερ Πράσινες Τηγανιτές Ντομάτες Ταινίες Κάντο όπως ο Μπέκαμ Το Πορφυρό Χρώμα Brave Joy Βιβλία αντιφασιστικά Λοατκι κλπ Φαρενάϊτ 451 Τα παιδιά του Στάλιν Εργαζόμενο Αγόρι Πλανήτης Ωμέγα Ταινίες αντιφασιστικές Λοατκι κλπ Η λίστα του Σίντλερ Σταυροί στο Μέτωπο Άφθαρτος Η Γέφυρα του ποταμού Κβάϊ Μίλκ Brokeback Mountain Το Παιχνίδι των Λυγμών Το Φιλί της Γυναίκας αράχνης Τα παιδιά του Σουινγκ Έλα βοηθήστε… Διαβάστε περισσότερα »
The hours, Pariah, Hidden Figures, Moonlight, Girl
Σε στενό οικογενειακό κύκλο, το ξέχασα τελείως, μπράβο Mafalda.
Επίσης The Help
διαβάζω το βιβλίο Vox (δεν έχει σχέση με την ταινία της Πορτμαν, αλλά ήταν η αφορμή να το κατεβάσω). Δεν ειναι λογοτεχνικό αριστούργημα, αλλά δείχνει πόσο υπουλα και διαβρωτικά μπορούν να καταργηθούν τα δικαιώματα κάποιων κοινωνικών ομάδων.
Επίσης στη λίστα των βιβλίων
–
η φάρμα των ζώων
1984
Αστερισμός ζωτικών φαινομένων
Ο τσάρος της αγάπης και της τέκνο
Committed: A Skeptic Makes Peace with Marriage (είναι η “συνέχεια” ας πούμε του eat,pray,love όπου η συγγραφέας πολύ απλά και ευχάριστα κάνει μια αναδρομή του θεσμού του γάμου ανά τους αιώνες)
the Hours (βιβλίο και ταινία…ανατριχίλα)
Πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το ορισμό του victim blaming ήταν από το έργο «Οι κατηγορούμενοι» με Τζόντι Φοστερ , πολύ δυνατό.
Επίσης ένας πολύ ενδιαφέρον γυναικείος χαρακτήρας υπάρχει στο έργο «Η αντιπρόεδρος» με την Τζόαν Αλεν που αναφέρετε κυρίως στο θέμα του σεξισμού.
Στα πιο πρόσφατα θα πρότεινα το «Elle» με την Ιζαμπέλ Ιπέρ που αν και δίχασε είναι εξαιρετικό.
Ταινίες με θέμα τον Β.Π.Π. υπάρχουν άπειρες αλλά εγώ όταν βγήκα από την αίθουσα μετά την θέαση του «Son of Saul» κόντεψα να χάσω το δρόμο για το σπίτι μου.
Σε ευκολοδιάβαστα βιβλία:
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια
Οι στάχτες της Άντζελας
Brave New World
The Good Immigrant
Χάκλμπερι Φιν
Για τον φασισμό η ταινία American History X (Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας). Αξεπέραστη
Θα συμπληρώσω από βιβλία τον Γυάλινο κώδωνα της Σίλβια Πλαθ, κλασσικό και αξεπέραστο.
Από ταινίες τα : A woman under the influence
Persepolis
και το (συγκλονιστικό) 4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες
Σοφοκλέους Αντιγόνη, Μήδεια του Ευριπίδη..
Νάρκισσος και Χρυσόστομος (Hesse), Επικίνδυνες σχέσεις, Invisible man
Γυναίκα- μητρότητα: πρεπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν. Το καταπια σε 2 μερες
Αν βαριέσαι να διαβάσεις, αγαπητή, δες ντοκιμαντέρ.
Καλέ, δεν το είπα για αστείο. Έχω ξεκοκκαλισει το ιστορικό κανάλι στο γιουτιουμπ και μαλιστα για θεματα τα οποία ήδη εχω δδιαβάσει αλλά εχω ξεχάσει.
Δεν ήταν αστείο. Είναι μία πολύ καλή εναλλακτική.
Πλέον υπάρχει ένας μεγάλος πλούτος άρθρων για κοινωνική δικαιοσύνη που μπορεί κανεις να διαβάσει στο Ίντερνετ. Από ελληνικά εκτός του αμπα και του “ναι είσαι μισογύνης”, υπάρχουν και τα “καμένα σουτιέν” που αν και εχουν σταματήσει έχουν παρα πολλά ενδιαφέροντα άρθρα. Υπάρχει και το “μωβ” αλλά θα θα το συνιστούσα με προσοχή γιατί κατά τη γνώμη μου έχει κάποια θέματα. Στα αγγλικά υπάρχει το “everyday feminism”. Εγώ διαβάζω και “autostraddle” αλλά έχει περισσότερο υλικό για γκει γυναίκες. Και όπως είπε η αμπα υπάρχουν χιλιάδες λογοτεχνικά βιβλία, ταινίες, κόμιξ που μιλούν για το φεμινισμό. Δε χρειάζεται όλοι να διαβάζουν ακαδημαϊκά συγγράματα.… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορείς πολύ απλά να μη βάζεις ταμπέλα στην “κοσμοθεωρία” σου γιατί διαφορετικά ενδέχεται να εκτεθείς σε συζητήσεις με τρίτους (φαντάζομαι ότι δεν το θέλεις γι αυτό και έστειλες την ερώτηση). Πες απλά την γνώμη σου έτσι όπως την έγραψες εδώ και μη πας να υποστηρίξεις κάτι που δεν κατέχεις.
Δε χρειάζεται να διαβάσεις βιβλιογραφία Λένιν, Νίτσε, Φρόιντ, Άινσταιν και Μποβουάρ αν δε μπορείς. Υπάρχουν ντοκιμαντέρ και ταινίες βασισμένες στη βιογραφία και τις θεωρίες τους. Ακόμα καλύτερα (αυτό που κάνω εγώ προσωπικά): εικονογραφημένες νουβέλες, κόμικς, εκλαϊκευμένα βιβλία βασισμένα στο έργο τους. Έτσι έχεις μία βασική γνώση χωρίς να σου βγουν τα μάτια. Προσωπικά μ’αρέσει να διαβάζω και σύγχρονους αναλυτές που έχοντας μελετήσει οι ίδιοι τους κλασσικούς, μας τους παρουσιάζουν με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν έχει να κάνει με τεμπελιά ή iq. Απλώς δεν έχουμε όλοι την ίδια ικανότητα συγκέντρωσης.
τώρα που λες κόμικς! να προσθέσω το Περσέπολις (και το βιβλίο και την ταινία)
Υπέροχο! Άλλο ένα εξαιρετικό graphic novel είναι το Wobblies για τους Ενωμένους Εργάτες του Κόσμου (rip) και πρόσφατα ανακάλυψα ολόκληρη σειρά illustrated guides γις όλους τους μεγάλους θεωρητικούς – περίπτωση να διαβάσω το πρωτότυπο Κεφάλαιο ΔΕΝ υπάρχει. Και μην ξεχνάμε την καταπληκτική σειρά For Dummies που με συνοπτικές διαδικασίες μαθαίνεις από ολλανδικά και θεωρία σχετικότητας μέχρι το αμερικάνικο δίκαιο και την ιστορία της Αυστραλίας! Αν μετά σε ρωτήσουν αν διάβασες το τάδε του Λένιν μπορείς να κάνεις cheat (θα ξέρεις όσα ξέρουν κι εκείνοι που -γκουχ γκουχ- το διάβασαν). ;D
Δες ταινίες με σχετικό περιεχόμενο ή ακόμα και απλά, σύντομα βιντεάκια στο youtube. Θέληση να υπάρχει
Καλώς τα βαριέσαι τα ακαδημαϊκά. Οι ακαδημαϊκοί επί το πλείστον ζουν στη γυάλα τους. Πρόσφατα ο Ρούσης έγραψε ένα βιβλίο που φτάνει στα συμπεράσματα που αναρχικοί είχαν φτάσει από τη πρώτη διεθνή. Αλλά δε λέει ότι είχαν δίκιο, δε το αναγράφει πουθενά. Αν το έκανε, θα πέταγε 40 χρόνια κινηματικής του στάσης στο κάδο. Να διαβάζεις ιστορία λοιπόν. Κινηματική ιστορία. Εκεί θα αντιληφθείς πως από τη θεωρία περνάς στη πράξη, πως επιλέγεις συμμάχους και πως το τα συμφωνούμε σε μια πλατφόρμα εννοιών, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Οι συνειδήσεις διαμορφώνονται στη δράση.
Εντάξου σε ομάδες, παρακολούθησε ομιλίες, εμπλέξου σε συζητήσεις και γενικά βάλε τον εαυτό σου σε συνθήκες που θα μπορέσεις να ακούσεις και να μάθεις.
Υπάρχουν πολλές πρωτοβουλίες από αντιφασιστικές και φεμινιστικές ομάδες (τύπου Κιουρί-at) που διοργανώνουν διάφορες ομιλίες, κυκλοφορούν περιοδικά, άρθρα κλπ.. που μπορούν να είναι εξίσου διδακτικά κ να αφυπνίσουν την σκέψη σου 😉
Χαιρομαι που με αφορμή αυτο το ποστ μαζεύτηκαν τόσο αξιολογα εργα. Να προτείνω και αυτα που διαβασα προσφατα “I am malala” μαχη για την εκπαίδευση των κοριτσιων στο Πακιστάν ” Eveyday sexism” και ” Misogynation ”
Απο την ίδια συγγραφέα.
Το βιβλίο ”Ας είμαστε όλοι φεμινιστές ” είναι καλό.