Αγαπητή Α,Μπα καλησπέρα και καλή χρονιά. Διανύω τα μέσα της δεύτερης εικοσαετίας μου και δεν έχω καταλάβει το πότε συνέβη. Δεν έχω πάρει ακόμα το πτυχίο μου, από μία σχολή την οποία αγαπώ, ζω στο πατρικό μου, έχω συνέχεια διακυμάνσεις με το βάρος μου, δεν έχω κάνει σχέση και τον τελευταίο καιρό-2 χρόνια- αισθάνομαι πως η ζωή μου κυλά πολύ αργά και συνάμα πολύ γρήγορα. Από μικρή ήθελα να ζήσω στο εξωτερικό, να γίνω καλή στο επαγγελματικό μου πεδίο, να συνεχίσω να εξελίσσομαι αλλά πάντα δεν προχωράω ή αν το κάνω γίνεται τόσο σιγά που μου προκαλεί το ίδιο συναίσθημα. Κατά καιρούς παρουσιάζω ψυχοσωματικά και αντιμετωπίζω προβλήματα με την οικογένειά μου η οποία αισθάνομαι πως με πνίγει-βολεύεται στο να με κρατά σε μία παθητική κατάσταση, ενώ παράλληλα με ρωτά πότε θα πάρω πτυχίο. Δεν ξέρω τι να κάνω και δεν ξέρω ποιο είναι το επόμενο βήμα. Νιώθω πως απομακρύνομαι από το Συναίσθημα όλο και περισσότερο και είμαι ανειλικρινής και ασυνεπής στον εαυτό μου. Το ερώτημά μου είναι το εξής: τον τελευταίο χρόνο δουλεύω πωλήτρια και κερδίζω τόσα όσα να ζω στο πατρικό μου και να με ζω. Το επόμενο βήμα θα είναι να μετακομίσω και να νιώσω πως ξεκινά ένας νέος, φρέσκος κύκλος με όποιες δυσκολίες μπορεί αυτό να επιφέρει ή να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία; Αν μπορούσα ασφαλώς θα έκανα και τα δύο αλλά στην παρούσα φάση μόνο σε ένα(και αυτό κάπως δύσκολα) θα μπορώ να είμαι συνεπής. Σε ευχαριστώ πολύ.
–ποιος ξέρει/ ποιος ρωτά
Πιστεύω ότι προέχει η ψυχοθεραπεία. Τα προβλήματα που έχεις δεν θα λυθούν αν μετακομίσεις, ίσα ίσα θα αποκτήσεις και καινούρια. Η απόσταση από τους γονείς μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά μόνο αν είσαι σε θέση να κρατήσεις τα νοητά όρια, αλλιώς η πίεση μπορεί να ασκηθεί κάλλιστα από το τηλέφωνο, ή ακόμα και με πολύ αραιές επισκέψεις. Ο φρέσκος κύκλος θα ξεκινήσει όταν οριοθετήσεις τα προβλήματα σου και καταλάβεις πώς συνδέονται μεταξύ τους όλα αυτά που αναφέρεις, γιατί κάτι τα συνδέει που τώρα δεν μπορείς να δεις. Τότε δεν θα έχει τόση σημασία πού μένεις, και θα έχεις πιο καθαρό μυαλό να αποφασίσεις πότε να φύγεις και πού να πας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Διανύω τα μέσα της δεύτερης εικοσαετίας μου
γιατί μας βάζετε πρωί-πρωί να κάνουμε υπολογισμούς ??
Το θέμα είναι ότι η φίλη για να είναι στο πτυχίο είναι γύρω στα 25, άρα βρίσκεται στα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ζωής της, όχι της δεύτερης. Τυπικό συνηθισμένο λάθος.
Εγώ με τη δεύτερη εικοσαετία φαντάστηκα γύρω στα σαράντα αρχικά αλλά από τα συμφραζόμενα μάλλον εννοεί στο μέσο του δευτέρου μέρους της εικοσαετίας οπότε 27-28;
μήπως όντως είναι στα 3/4 (τρία τέταρτα) της πρώτης σαρανταετίας;
δεν είναι σπάνιο κάποιος να είναι ακόμα στο πτυχίο στο τέλος της δεύτερης δεκαπενταετίας..
επίσης, 10ετιας κι όχι 20ετίας
Δεν είπε δεκαετία όμως, εικοσαετία είπε. Δεύτερη εικοσαετία = 20 έως 40, μισά δεύτερης εικοσαετίας = 30.
μήπως είναι όντως στα 3/4 (τρία τέταρτα) της πρώτης σαρανταετίας;
Δεν είναι σπάνιο να είναι κάποιος σε πτυχίο στο τέλος της δεύτερης δεκαπενταετίας της ζωής του..
Μήπως είναι √666;
Είπε τα μέσα της δεύτερης εικοσαετίας μου όχι δεκαετίας, οπότε μετά από πρόχειρους υπολογισμούς μάλλον εννοεί ότι είναι 30.
Είχαμε να μετράμε τα μωρά σε μέρες και βδομάδες, τώρα θα έχουμε να μετράμε και τους ενήλικες σε εικοσαετίες! Αλί σε μας που δεν είμαστε των μαθηματικών!
Είναι στης τρίτης δεκαετίας τα μέσα και της δεύτερης εικοσαετίας το ένα τέταρτο. Αν είναι 25 και όχι 30
Το μισό της δεύτερης εικοσαετίας δεν είναι 30; 🤔
Ε καλά, πού να ξέρει η κοπέλα ότι θα μπει πρώτη- πρώτη η ερώτησή της;
Εν τω μεταξύ, 30 είναι το μέσο της δεύτερης εικοσαετίας, αλλά θέλω να πιστεύω ότι εννοεί 25; Είναι βαρύ το 30 για να είναι ακόμη στο πτυχίο.
ε ειναι βαρυ.. γι’αυτο δεν τολμα να το ξεστομισει
Τα μέσα της δεύτερης εικοσαετίας είναι τα τριάντα, αλλά ούτε εμένα μου άρεσε που έκανα πράξεις.
Αυτό ήταν χειρότερο και από τα μωρά 83 μηνών.
Είμαστε και γυναίκες δεν τα πάμε καλά με τα μαθηματικά. Χαχαχα
Αχ Μέντα Μέντα, γιατί οι γυναίκες δεν είναι καλές στα μαθηματικά; Οι άντρες είναι καλύτεροι; Και που είναι καλές οι γυναίκες; Στα φιλολογικά; Στη μαγειρική; Το νου μας, παιδιά, ο διάολος έχει πολλά ποδάρια!
Karderina, αν η μέντα (μα τι ωραία ψευδώνυμα έχετε!) δεν έκανε τρολοχιούμορ (tongue in cheek joke που λένε και στο χωριό μου), να μου τρυπήσεις τη μύτη και να φάω και τα μουστάκια μου!
🙂
τρολλάρει
Ειρωνικά το είπα. Πάρε μια καρδούλα.
Πφφφ! Σόρι ρε Μέντα κάτι γίνεται και χάνω το χιούμορ μου καμιά φορά! 🤔😖😖
Πφφφ σόρι ρε Μέντα,κάτι γίνεται καμιά φορά και χάνω το χιούμορ μου. Καρδούλα κι από μένα.
‘Ελα ρε παιδιά, δεν μπορώ να ακούω τέτοια!
Χθες: “Το βραβείο Abel των Μαθηματικών δόθηκε για πρώτη φορά σήμερα σε μια γυναίκα, στην Αμερικανίδα Κάρεν Ούλινμπεκ, ειδική στις μερικές διαφορικές εξισώσεις, ανακοίνωσε η νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων.” http://www.thetoc.gr/diethni/article/norbigia-gia-prwti-fora-se-gunaika-to-brabeio-abel-twn-mathimatikwn
Μήπως ήθελε να πει mid-twenties;
Μετά τις μυστηριώδεις χώρες αρχίσαμε και τις μυστηριώδεις ηλικίες…
Καλά, μετά είδα το “ΕΙΚΟΣαετία”. Ό,τι να ‘ναι. Είμαι σίγουρη ότι έγινε απλά λάθος, εννοούσε δεκαετία και έγινε κι εκεί λάθος όπως λέω παραπάνω. Απ’ όσο ξέρω δεν μετράμε ακόμα τη ζωή μας σε εικοσαετίες! 🙂
Δεν ξέρω αν συμφωνώ με τη Λένα για το κομμάτι της μετακόμισης. Είναι μια πάρα πολύ καλή αρχή για να μπορέσει να ανασάνει κάποιος πριν πάει για ψυχανάλυση. Κάτι σαν αναπνοή πριν το μακροβούτι. Τα όρια θα μπουν σιγά σιγά παράλληλα με την ψυχανάλυση.
Ναι, αλλά αυτό ισχύει αν μπορεί να τα κάνει και τα δύο, η κοπέλα λέει ότι ή το ένα θα κάνει ή το άλλο. Δεν θα της περισσεύουν λεφτά για ψυχανάλυση αν κρατάει σπίτι μόνη της.
Έχω πει πολλές φορές ότι υπάρχουν και δημόσιοι φορείς που κάνουν θαυμάσια δουλειά και για ψυχοθεραπεία και για ψυχανάλυση (για να απαντήσω και στο μαύρο πρόβατο).
Επιμένω για τη μετακόμιση γιατί όσο μένει σε ένα σπίτι που της δημιουργεί πολλά από τα θέματα της, θα γίνεται φαύλος – κύκλος. Όταν απομακρύνεσαι από το πρόβλημα, το βλέπεις και πιο αποστασιοποιημένα και πιο καθαρά.
Απλώς, πολλές φορές ακόμα και να απομακρυνθείς από το πρόβλημα τα πράγματα δεν αλλάζουν κ πάρα πολύ. Μπορεί για παράδειγμα να δημιουργηθεί ένα νέο πρόβλημα (π. χ. Πως θα συντηρώ το νέο μου σπίτι με τα λεφτά της πωλήτριας? , πως θα κάνω μεταπτυχιακό? , γιατί δεν μπορώ να γνωρίσω κάποιον? , οι γονείς μου ακόμα επεμβαίνουν στη ζωή μου,πως θα το σταματήσω? κλπ κλπ). Δεν διαφωνώ καθόλου μαζί σου ότι η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να είναι λυτρωτική αλλά επειδή φαίνεται να αντιμετωπίζει πολλά θέματα παράλληλα κ επειδή δυστυχώς δεν έχει την δυνατότητα όπως λέει και για τα δύο (μετακόμιση… Διαβάστε περισσότερα »
Οι δημόσιοι φορείς δεν εξυπηρετούν μόνο πρωινές ώρες; Θα μπορεί να πάει αν εργάζεται με ωράριο καταστημάτων; Πρέπει να κάτσουν πολλές συγκυρίες έτσι. Να πέσει σε θαυμάσιο δημόσιο φορέα στο Δήμο της (δεν είναι όλοι), να την εξυπηρετεί σε ώρες, να δέσει με τον θεραπευτή. Ενώ σε ιδιώτη, δεν σου κάνει ο ένας, πας σε άλλον. Δεν λέω ότι δεν γίνεται να της κάτσει, αλλά μιλάμε για το 10-20%, στο 80-90% των περιπτώσεων θα μπορεί να κάνει ή το ένα ή το άλλο. Εξάλλου, αφού η ίδια το θεωρεί δεδομένο, δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε.
Όταν είχα πάει εγώ, με εξυπηρέτησαν κάνοντας το ραντεβού μόλις σχολούσα από τη δουλειά, με την υπηρεσία τυπικά κλειστή και νομίζω το ραντεβού μου ήταν τυπικά περασμένο άλλη ώρα αλλά από τη στιγμή που η ψυχολόγος ήταν διατεθειμένη να κάνει παρατυπία, γινόταν. Δε λέω ότι γίνεται σίγουρα για όλους πάντως δεν βλάπτει να ρωτάμε.
Όχι δεν εξυπηρετουν μόνο πρωινές ώρες.
Έχοντας την εμπειρία να απευθυνθώ σε όλα τα ΚΨΥ (Θεσσαλονίκη) τα οποία με παρέπεμπαν στο ένα της περιοχής μου που έχει χρόνο αναμονής περίπου μισό χρόνο, κ έχοντας πάει τελικά μετά από την εν λόγω αναμονή κ πετύχει μια τύπισσα που αφενός δεν ήταν ψυχολόγος κι αφετέρου ούτε ως άνθρωπος είχε τα εφόδια να βοηθήσει, συστήνω σε όλ@ να μην επενδύουν σε κάτι τόσο χρονοβόρο κ να μην περιμένουν το τζόκερ… Προσωπικά με βοήθησε να βάλω σε προτεραιότητα την ψυχική μου υγεία, να αποκαθηλώσω τους γονείς μου κ να επαναπροσδιορίσω τη σχέση μου μαζί τους ενόσω είχα άμεση επαφή, κ… Διαβάστε περισσότερα »
Η δική μου εμπειρία είναι ακριβώς η αντίθετη. Μέσα σε μια εβδομάδα μου είχαν αναθέσει θεραπεύτρια, η οποία ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Μου είχαν κάνει μια μικρή συνέντευξη πρώτα και φαντάζομαι ότι μου ανέθεσαν την ιδανική για την περίπτωση μου. 3 χρόνια κράτησε η θεραπεία, ήταν όλη δωρεάν και θα ευγνωμονώ την Ε. για όλη μου τη ζωή.
Υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις. Καλό είναι να μην αποθαρρύνουμε κάτι μόνο από τη δική μας εμπειρία.
Παιδιά μην μπερδεύετε την ψυχοθεραπεία με την ψυχανάλυση.. Με σταναχωρειτε πολύ!
Επειδή φαίνονται πολλά τα θέματα καλύτερα να ξεκινήσει με ψυχοθεραπεία και σιγά σιγά να σχεδιάσει το πώς θα φύγει για να το κάνει σωστά. Ίσως να πάρει πρώτα το πτυχίο της ώστε να φύγει με καλύτερες προοπτικές.
Αχ αν βρείτε λύση ικανοποιητική πείτε κ σε μένα… Εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει τα προβλήματα με τους γονείς μέχρι που ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία. Όσο όμως περνά ο καιρός και προσπαθώ να αλλάξω και εκείνοι με τις συμπεριφορές τους (πιστεύω ασυνείδητα αντιδρούν γιατί αλλάζει αυτό που ήξεραν) με κρατούν πίσω, άρχισα να σκέφτομαι τη μετακόμιση σαν λύση στα προβλήματά μου. Η ψυχολόγος όμως μου είπε ότι αυτό δεν θα λύσει τίποτα, απλά θα έχω τα ίδια προβλήματα αλλά θα μένω αλλού. Πρώτα λύνουμε το πρόβλημα και μετά φεύγουμε από επιλογή κι όχι για να γλιτώσουμε από το πρόβλημα. Φυσικά αυτό ισχύει… Διαβάστε περισσότερα »
Same here. Εμένα η σειρά είχε ως εξής: μάζεψα χρήματα, έφυγα από το σπίτι για να πάρω πτυχίο, έψαξα για ψυχοθεραπεία, εφυγα εξωτερικό, (όπου η ψυχοθεραπεία καλύπτεται από το ταμείο)..και συνεχίζω..υπομονή κ κουράγιο ΥΓ ζήτησα βοήθεια από όπου ητανε δυνατό, θέλει πολυ-πολυ-πολυ ψάξιμο και υπομονή και χρόνο. Και η κάθε περίπτωση ειναι ιδιαιτερη, είμαι σίγουρη πως θα βρεις την καλύτερη διαδρομή για εσένα. Καλή επιτυχία.
Εδώ δε συμφωνώ με αμπα. Η μετακόμιση είναι κάτι που θέλει και μπορεί να γίνει άμεσα. Η ψυχοθεραπεία είναι τρομερά σημαντική αλλά είναι κάτι που παίρνει πολύ καιρό και συχνά υπάρχουν πισωγυρίσματα μέσα στη διαδικασία. Έφοσον το έχει βάλει στο μυαλό της η ερωτωσα ότι τώρα ή θα μετακομίσει ή θα αρχίσει ψυχοθεραπεία ας μετακομίσει και μέτα από λίγο καιρό αρχίζει και ψυχοθεραπεία. Αν είναι το οικονομικό το θέμα, έχει συζητηθεί πολλές φορές ότι υπάρχουν και δωρεάν λύσεις. Γενικά καλό είναι να μη χρησιμοποιούμε την ψυχοθεραπεία σαν δικαιολογία για να μην κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας, είναι κάτι που γίνεται… Διαβάστε περισσότερα »
Πωπω Mitsi το ίδιο ακριβώς έγραψα κι εγώ αλλά το έσβησα, είπα μήπως παραήταν τραβηγμένο αλλά χαίρομαι που το σκέφτηκε κι άλλος! Θάρρος της γνώμης, ωραίο πράγμα.
Να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία και άμεσα. Το να μετακομίσεις αν δεν έχεις λύσει τα θέματα με τον εαυτό σου και με τους γονείς σου δεν θα σου προσφέρει ουσιαστική λύση. Μπράβο σου που δουλεύεις και μπράβο σου που το ψάχνεις.
Οι γονείς καθόλου δεν βολεύονται με τις στασιμότητες στα 30 χρόνια και ακόμη δεν έχω πάρει πτυχίο και δεν μπορώ να ξεκουνήσω από τον καναπέ και επιτέλους να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Κάνουν υπομονή, προσευχές και τους τρώει το μαύρο σκουλήκι της ανησυχίας. Γι αυτό και ρωτούν, πότε με το καλό. Για να ακούτε εσείς οι νέοι και την άλλη πλευρά.
Ε όχι κ δεν ξεκουνιέται από τον καναπέ ρε συ ενώ δουλεύει, δεν ξέρουμε τους μισθούς κ την αυτονομία που δε δίνουν;
Κάποιοι ναι, κάποιοι άλλοι δε δημιουργούν αυτόφωτα άτομα – κόβουν φτερά κ ακυρώνουν ο,τι λενε κ κάνουν τα παιδιά τους για να έχουν να γκρινιάζουν κ να καλύπτουν το κενό κ τα υπαρξιακά που δημιουργούνται αν μείνουν μόνοι κ μετατεθεί το κέντρο προσοχής εσωστρεφώς… Αγία ελληνική οικογένεια:)
Να κάνεις ψυχοθεραπεία για να δεις αν όντως θέλεις να τελειώσεις αυτή τη σχολή ή κάποια άλλη που θα σε έκανε πιο χαρούμενη, έστω και σε 5 χρόνια. Τα υπόλοιπα που αφορούν τη σχέση σου με τους γονείς σου και το βάρος σου θα τα συζητήσετε έτσι κι αλλιώς. Να πας γιατί σε βάθος χρόνου θα γίνουν όλα πιο διαχειρίσιμα.
Το χαρακτηριστικό με το οποίο καταλήγεις και φαίνεται να σε ενοχλεί είναι η ασυνέπεια. Το πρόβλημα δε θα λυθεί με μια μετακόμιση. Πιστεύεις πως ίσως είναι μια λύση αλλά αν άλλα πράγματα πιο βαθιά δε λυθούν τότε όταν περάσει η χαρά της μοναξιάς και της αυτονομίας, όλα αυτά που σε τραβάνε πίσω θα βγουν στην επιφάνεια.
Πρώτα για ψυχοθεραπεία. Να προσδιορίσεις τι σε ενοχλεί, τι σε τραβάει πίσω και πως θα το αλλάξεις. Πάρε φόρα για να πας μπροστά, δε λένε;