Μπορώ να τον εμπιστευθώ; Είμαι εδω και έξι μήνες σε σχέση με έναν συνομήλικο μου (36 ετών). Τον ερωτεύθηκα παράφορα, από την πρώτη φορά που τον είδα στη δουλειά, πριν από δυο περίπου χρόνια και ενώ εγώ ήμουν παντρεμένη με έναν εξαιρετικό άνθρωπο, με τον οποίο το πάθος είχε σβήσει προ πολλού. Για δυο ολόκληρα χρόνια καθημερινά, τον έβλεπα στο γραφείο και ενώ προσπαθούσα να διώξω μακριά τις ερωτικές μου σκέψεις, ο έρωτας μου για αυτόν αντί να σβήσει, τελικά φούντωσε. Ούτε η κακή του φήμη (γυναικάς και άπιστος) μπόρεσε να με αποτρέψει. Όταν μου έδειξε και εκείνος το ενδιαφέρον του, αποκαλύπτοντας τα συναισθήματα του, αποφάσισα να χωρίσω. Βγήκαμε το πρώτο ραντεβού και την επόμενη ημέρα έφυγα από το σπίτι μου. Εγκατέλειψα τον σύζυγο μου, η οικογένεια μου, μου γύρισε την πλάτη της, οι φίλες μου το ίδιο, διότι θεώρησαν την κίνηση μου επιπόλαιη, και τους τελευταίους έξι μήνες είμαι μαζί του σε μια σχέση, η οποία έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα και με την σκιά της απιστίας να…κρέμεται επάνω από τα κεφάλια μας. Διότι, αγαπητή μου Α,μπα, από τον δεύτερο μήνα και ενώ μου διατυμπάνιζε πόσο ερωτευμένος είναι, τον έπιασα να φλερτάρει στα social media και να μιλάει με άλλες κοπέλες. Τσακωθήκαμε, έφυγα αλλά ξαναγύρισα και όντας τρελά ερωτευμένη μαζί του, αποφασίζοντας να του δώσω μια ακόμη ευκαιρία. Ωστόσο, δεν περνάει μέρα που να μην αμφιβάλλω για εκείνον. Δεν περνάει μέρα που να μην τσεκάρω τα social media του (έχω δει συνομιλίες με κοπέλες, οι οποίες είναι ναι μεν φιλικές αλλά υποκρύπτουν κάτι θαρρώ, διότι γιατί να μιλάς με γνωστές αν δεν έχει κάτι σημαντικό να πεις), λεπτό που να μην έχω σκεφτεί ότι όλα αυτά τα μεγάλα λόγια που ξεστομίζει (το πόσο πολύ με αγαπάει και με λατρεύει) είναι ένα ψέμα. Μπορεί καθημερινά να τσακωνόμαστε, ωστόσο τους τελευταίους τρεις μήνες είμαστε συνέχεια μαζί. Για την ακρίβεια, είναι σχεδόν σαν να συγκατοικούμε, αφού δεν μπορεί κανένας από τους δυο μας, πλέον να μένει μόνος του. Το σημαντικότερο; Καθημερινά με διαβεβαιώνει πως θέλει να ειναι μαζί μου, πως είναι ευτυχισμένος και πως δεν θέλει κάτι άλλο στην ζωή του, εκτός από μένα. Εχω σκεφτεί να φύγω και να χωρίσουμε, διότι ξέρω πως όλο αυτό το πάθος θα έχει αυτοκαταστροφικές συνέπειες. Και επίσης, ξέρω πως δεν θα μπορέσω να του έχω ποτέ εμπιστοσύνη….
Οι καθημερινοί τσακωμοί, οι συνεχείς τριβές, η έλλειψη εμπιστοσύνης και τα μεγάλα λόγια, όλα αυτά μαζί, δεν είναι πάθος. Είναι δυσλειτουργία.
Ο συνδυασμός σας δεν είναι καλός, με την έννοια ότι δεν σου βγάζει τον καλό σου εαυτό. Επειδή αναφέρεις τη λέξη «πάθος» πολλές φορές, και αναφορικά με τον πρώην άντρα σου, θα έλεγα ότι έχεις στο μυαλό σου ταυτισμένη την μόνιμη ανησυχία με κάτι θετικό, που φυσικά, τελικά, σε ταλαιπωρεί πάρα πολύ. Είναι πολλοί αυτοί που νομίζουν ότι ο έρωτας, και μάλιστα ο τρελός έρωτας, είναι να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει με τον άλλον. Δεν θα το σχολίαζα αν σε έβγαζε κάπου. Δεν σε βγάζει όμως, γιατί δεν περνάς καλά. Θα σου πρότεινα να πας σε ψυχολόγο για να καταλάβεις γιατί έχεις συνδυάσει τον έρωτα με την ανασφάλεια. Ο έρωτας έχει μέσα ανασφάλεια, βεβαίως, είναι όντως η ουσία του, αλλά εσύ δεν βλέπω να προχωράς πέρα από αυτό το στάδιο, είναι σα να θέλεις να μένεις εκεί.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν θυμάμαι που είχα διαβάσει ότι δίπλα στο μεγάλο σου έρωτα θα νιώσεις όχι αντάρα και τρικυμία αλλά απέραντη ηρεμία. Σαν να φτάνεις στην Ιθάκη. Οκ, μπορεί να περιμένουν μνηστήρες στο παλάτι, αλλά τους σφάζεις και προχωράς.
Εσύ μπήκες στο παλάτι, βρήκες τους μνηστήρες και τους έχεις να μπεκροπίνουν και να τσαλαβουτάνε στα λουτρά.Κι αναρωτιέσαι αν είναι αυτή η Ιθάκη. ΄
Όχι, δεν είναι. Είναι η Μύκονος!
Από τα καλύτερα σχόλια που έχω διαβάσει ποτέ μου.. 😂
Γέλασα πολύ με το σχόλιο σου αν και δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Απερίγραπτο αυτό το συναίσθημα, αν είσαι τυχερός να το ζήσεις, ίσως από την πρώτη στιγμή κιόλας, like coming home..
οταν εμαθες οτι ειναι γυναικας και απιστος, τι ακριβως δεν καταλαβες και προβληματιζεσαι τωρα;
Εμ, κι εσύ, φίλη, περιμένεις την ασφάλεια του γάμου από ένα πάθος, όπως το χαρακτηρίζεις, των έξι μηνών. Δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα αποδώσει το ρίσκο, ζήστο και βλέπουμε! Υ.Γ. Και μπράβο που χώρισες, έντιμο..
Τα έχασες όλα για τον μπαγλαμά και επιμένεις στην ομαδική δυσλειτουργία σας για να αποδείξεις σε όλους αυτούς που φύγανε και δεν σου μιλάνε ότι έχεις δίκιο. Βασικά στον εαυτό σου θέλεις να δείξεις ότι έχεις δίκιο.
Δε νομιζω πως τα εχασε ολα για αυτον. Ηταν πανετοιμη να φυγει απο το γαμο της, ενα σπρωξιμο εψαχνε.
Κοπελιά θα ζοριστείς λιγο ακόμη, μέχρι να τον αποδομήσεις και να την κάνεις
Στην πραγματικότητα και αυτόν τον χρησιμοποίησες για να φύγεις από το γάμο σου.
Τα περί τυφλού έρωτα είναι τόσο κλισέ προφάσεις !!!
Επειδή δεν εχεις μάθει να αφουγκράζεσαι τον εαυτό σου , θέλεις μια προσχηματική αφορμή με σάρκα και οστά κατά προτίμηση, για να πάρεις μπρος. Πιάνεσαι από οτιδήποτε.
Και από αυτόν θα φύγεις , γιατί οι καμπάνες σε έχουν ξεκουφάνει.
Η επόμενη επιλογή σου με σάρκα και οστά είναι ο ψυχολόγος σου.
Εγώ αγριεύτηκα και στενοχωρήθηκα ταυτόχρονα με όλη την φάση επειδή προκύπτει ότι εσύ δεν έχεις κανέναν έλεγχο πάνω σε ό,τι σου συμβαίνει. Και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο τρομακτικό από αυτό.
Θα έγραφα διάφορα ειρωνικά, αλλά μετά σκέφτηκα δεν πρέπει. Πήγαινε σε ψυχολογό να τα βρεις με τον εαυτό σου και για να μην ταλαιπωρήσεις στο μέλλον ανθρώπους που δεν φταίνε σε κάτι.
Πώς αντέχεις να ζεις έτσι; Από αυτά που γράφεις, αυτό που διαβάζω είναι για έναν άνθρωπο που επιλέγει να ζει τόσο δυστυχισμένα, ούτε πάθος ούτε έρωτα διακρίνω. Προτείνω ν’ακολουθήσεις τη συμβουλή της Λένας.
Α πα πα! Έχω περάσει από εκεί και ευτυχώς για μένα βγήκα, όχι χωρίς απώλειες. Δεν θα έβαζα ποτέ μα ποτέ τον εαυτό μου σε αυτή τη θέση ξανά . Μετά από αυτό συνειδητοποίησα τι είναι πραγματικά έρωτας. Αυτός που είσαι ο εαυτός σου σε μια σχέση και νιώθεις και εμπνέεις ασφάλεια κι εμπιστοσύνη. Εκεί που περνάς καλά και λάμπεις εσωτερικά.
Έτσι όπως τα περιγράφεις, καταλαβαίνω ότι ζεις μέσα στο φόβο, την αμφιβολία (λες ότι δεν θα μπορέσεις ποτέ να του έχεις εμπιστοσύνη) και την ανασφάλεια. Επιπλέον δεν έχεις ένα υποστηρικτικό δίχτυ αφού οικογένεια και φίλες σου γύρισαν την πλάτη, άρα δεν περνάς καθόλου καλά. Πόσο καιρό θα αντέξεις να ζεις έτσι; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στη ζωή σου αν αυτός αποφασίσει να αποχωρίσει από τη σχέση; Πρέπει να τα δεις όλα αυτά με ένα ψυχολόγο οπωσδήποτε.