Αγαπητή Α, μπα! Καλή αρχή στο στο νέο σου ξεκίνημα! Σε διαβάζω πολλά χρόνια αλλά ποτέ δεν έτυχε να σου στείλω ερώτηση! Πρόσφατα ανακάλυψα πως είμαι έγκυος και αισθάνομαι χαρούμενη πλην όμως οριακά αγχωμένη για τον ερχομό του μωρού και το πως θα διαχειριστώ την κατάσταση της ανατροφής και διαπαιδαγώγησης του.. θα μου πεις βέβαια ότι έχω πολύ καιρό μπροστά μου ακόμα για να το σκεφτώ και να προετοιμαστώ.. Αλλά μιας κι εσύ έχεις πρόσφατα αποκτήσει την μικρή σου.. Θα ήθελα να μοιραστείς κάποια tips του πρώτου καιρού (του πρώτου έτους πχ) που ενδεχομένως να βοηθήσουν εμάς τις μέλλουσες μαμάδες. Α! Και επίσης, αν κάποιο βιβλίο που διάβασες σε βοήθησε στην πρακτική καθημερινότητα σου με το παιδί! Ευχαριστώ προκαταβολικά για την απάντηση σου! Να σου ζήσει η μικρή!!
-Kinder έκπληξη
Αυτά που έμαθα ως τώρα είναι αρκετά για ένα ξεχωριστό βιβλίο. Θα σου πω την γενική ιδέα, όμως. Κατάλαβα ότι όσο πιο καλά ξέρεις τον εαυτό σου, όσο πιο πολύ ξέρεις εσύ τι είναι σωστό για την δική σου κοσμοθεωρία, τόσο πιο εύκολο είναι να βρεις λύσεις ή απαντήσεις για τα άπειρα προβλήματα και ερωτήματα που θα προκύψουν. Με αυτό εννοώ: είσαι άνθρωπος που πιστεύει ότι το χρέος του είναι να κάνει έναν ανεξάρτητο άνθρωπο, με την ανάλογη βοήθεια βέβαια, αλλά με μόνιμη ενθάρρυνση; Είσαι άνθρωπος που πιστεύεις ότι το μωρό μέχρι να γίνει παιδί έχει την προτεραιότητα στη ζωή σου, έχει την ανάγκη της μόνιμης φροντίδας σου, γιατί αλλιώς εσύ δεν θα είσαι καλός και υπεύθυνος γονιός; Αν ξέρεις τι πιστεύεις – και δεν λέω ότι υπάρχει σωστό και λάθος, αυτά είναι σχολές που αλλάζουν κάθε είκοσι χρόνια, σε παρακαλώ μην κολλήσεις στις μόδες – τότε θα ξέρεις τι να κάνεις σε όλες τα διλήμματα: πού θα κοιμάται; Μέχρι πότε; Τι θα φοράει στον ύπνο; Θα θηλάσω; Πόσο θα θηλάσω; Πότε θα ξεκινήσω στερεές τροφές, και με τι θα ξεκινήσω; Θα πάρω (πληρωμένη) βοήθεια; Πότε; Και για πόσο; Και τα λοιπά, και τα λοιπά.
Θα μπορούσα να σου πω τι κάναμε εμείς – σε πλήρη αρμονία και συνεννόηση, ευτυχώς, γιατί αν υπάρχουν διαφωνίες με τον πατέρα είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα – αλλά δεν ξέρω αν θα σε βοηθούσαν οι προσωπικές επιλογές αγνώστων σου ανθρώπων. Θέλω μόνο να επαναλάβω το εξής: μην κολλάς στις μόδες. Μην κολλάς στις σχολές που προκύπτουν και έχουν ακόλουθους σα να είναι θρησκείες. Το θέμα αυτό είναι ακανθώδες λόγω της θέσης της γυναίκας, όχι επειδή υπάρχουν όντως τόσο ξεκάθαρα σωστοί και λάθος χειρισμοί. Τα (σοβαρά) λάθη που γίνονται, συμβαίνουν στις παρυφές, στις σιωπές, στις αθέλητες εκφράσεις και κινήσεις. Αυτό που είσαι, θα βγει, ό,τι και αν διαβάσεις, γιατί θα διαβάσεις αυτά που επιβεβαιώνουν αυτά που πιστεύεις έτσι κι αλλιώς.
Αλλά πολύ θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο με αυτά που έχω μάθει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ας πω κι εγώ τη συμβουλή μου ως 14 χρόνια μάνα. Αν και εσύ θα το αφουγκραζεσαι και θα το φροντίζεις σίγουρα έστω και μια στάλα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να αναλάβει μονοπωλιακα τη φροντίδα του μωρού. Αν έχεις σύντροφο και πατέρα του μωρου, άφησε τον και προέτρεψε τον να ασχολείται εξίσου, και βάλε κερί στα αυτιά σου στις σειρήνες που θα σου λένε ότι είσαι η ξεχωριστή χιονοστιβάδα που μόνο εσύ μπορείς να το κοιμισεις, τάισεις, μπανιαρεις κλπ, όσο κι αν εκείνος δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά στην αρχή. Το ίδιο ισχύει και… Διαβάστε περισσότερα »
Συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου! Αν μπορουσα να συνοψισω οτι εχω μαθει στα 3,5 χρονια μητροτητας (εχω δυο παιδια) ειναι κατι που αναφερθηκε ηδη. Εμαθα ποσο σημαντικη ειναι η θεση του πατερα στην οικογενεια, στην ανατροφη των παιδιων και στην ψυχικη σου ηρεμια. Μενω στην Ολλανδια και ο συντροφος μου ειναι Ολλανδος. Με ελαχιστες εξαιρεσεις εδω οι γονεις μεγαλωνουν τα παιδια μαζι, δεν υπαρχει το προτυπο της κυριαρχης μαμας ‘τα κανω ολα και συμφερω’ με το μπαμπα να κοιταει απο αποσταση – κατι που βλεπω συχνοτερα στην Ελλαδα, και σιγουρα κατι που βιωσα εγω η ιδια με τους δικους μου… Διαβάστε περισσότερα »
*λιωνετε
Κλείσε τα αυτιά σου. Έχω κι εγώ ένα μωράκι και ΜΑΚΑΡΙ κάποιος να μου είχε κάνει setup το πρόγραμμα “στ @ρχιδι@ μου όλα”. Όλοι, μα όλοι, μα όλοι όμως! , από τη μάνα σου και τον πατέρα σου, την ξαδέρφη, τη νονα σου, τη φίλη σου, μέχρι την κομμώτρια, τη μανικιουριστα και την ταμία στο σούπερ μάρκετ θα χουν γνώμη για όλα, μα για όλα όμως!! Κι ας μην είχαν ποτέ παιδιά. Θα σου πουν τι έκαναν οι ίδιοι ως μωρά, τι έκαναν τα μωρά τους ή τα μωρά της συνυφαδας τους. Κλείσε τα αυτιά σου. Μην κολλήσεις σε μόδες… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σου πω κι εγώ τη δική μου συμβουλή. Μην περιμένεις μαγικά φίλτρα να δρασουν και την “απίστευτη δύναμη τηε μανούλας” μα σε κυριεύσει και να σε μεταμορφώσει σε υπερεργαλείο. Η συμβουλή είναι μία: πρόκειται για μεγάλο πακέτο και καλύτερα να συνειδητοποιήσεις περί τίνος πρόκειται ώστε να πάρεις εγκαίρως τη βοήθεια που χρειάζεσαι, όπως μπορείς. Αυτό είναι βασικό διότι αν δεν βρεις βοήθεια (και δεν είσαι υπερεργαλείο απτη φύση σου, γιατί οκ δεν το αποκλείω μπορεί μα υπάρχουν και σούπερ άξιες γυναίκες κι απλά να είμαι εγώ η τεμπέλα, πσντως μου φάνηκε βουνό. Όχι βουνό, βουνάρα.) Αν δε βρεις βοήθεια… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι και ξέχασα να επισημάνω ότι όλα τα παραπάνω τα έγραψα έχοντας κατά νου ότι η καθαρίστρια 1-2 φορές τη βδομάδα είναι αυτονόητη. Είναι πέρα από κάθε φαντασία να καθαρίζεις και τα μπάνια ή να σιδερώνεις όταν έχεις μωρό. Εδώ δεν τα κάναμε όταν ήμασταν μόνοι μας, που δεν υπήρχε και ανάγκη να είναι παντού καθαρά επειδή κυκλοφορεί το μωρό.
A, μπα δε χρειαζεται να γραψεις βιβλιο! Εχεις οκοκληρο μπλογκ να εκφραστεις! Ανυπομονουμε για σχετικο ποστ! Εμενα παντως αυτο που με βοηθηςε -εκτος απο απειρο διαβασμα και το γεγονος οτι επιτελους ειχα αδεια απ τη δουλεια- ηταν το οτι καταλαβα οτι το πλασματακι αυτο ειναι ενας ανθρωπος με αναγκες και προσωπικοτητα ξεχωριστη. Οπως κι εγω δηλαδη καποιες μερες δεν πειναω πολυ ετσι και αυτο. Οπως μια μερα δε νυσταζω εγω ετσι κι αυτο. Με αυτο ως λογικη δεν τρελαινομουνα αν μια μερα δεν εφαγε 158 γραμμαρια η δεν κοιμοταν στις 2 παρα 15 (εχοντας βεβαια τη βεβαιωση του γιατρου οτι… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα μου τα λένε εύσχημα – αυτό με τον ύπνο είναι το πιο κλασικό. Στον σύζυγο λένε απλά: “θα φας καλά” (και μπροστά μου εννοείται). Όλοι όμως.
Μέχρι που ρώτησα (και πριν μείνω έγκυος) την αγαπημένη μου μανούλα, την οποία δεν την άκουσα ποτέ να διαμαρτύρεται: “ρε μαμά, τόσο δύσκολο ήταν με εμάς; Τόσο εξοντωτικό πια;”
Όχι, μου είπε. Και ηρέμησα λίγο. 🙂
Δεκάδες συμβουλές μου ‘ρχονται στο μυαλό για μέλλουσες μαμάδες, τελικά όμως καταλήγω σε μία: ευχαριστηθείτε το παιδιά. Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα που δεν θα το πιστεύετε. Ρίξτε τον πήχη των υπερβολικών απαιτήσεων, οργανώστε τα πρακτικά όπως βολεύει εσάς και το δικό σας μωρό και απολαύστε το.
Εδώ μία σύνοψη για συμβουλές προς εγκύους 🙂
youtube.com/watch?v=7lvpnuInEDk
Κλαίωωω, έχω πέσει από την καρέκλα! Μα ΟΛΑ όμως!! Και είμαι στον 7ο ακόμα – έχω μέλλον! 😛
Mε το καλό 🙂
έχω κλάψει με αυτά τα instructions
i.pinimg.com/originals/6a/7c/30/6a7c303217bfe6c00ea5485022757bea.jpg
κυκλοφορούν διάφορα τέτοια!
mumu τέλειο!
Πόσο μα πόσο συμφωνω σε όλα!
Τα αγόρια μου είναι 14χρ και 10χρ. Από επιλογή δεν διάβασα κανένα βιβλίο, δεν έψαξα τίποτα στο internet εκτός από ελάχιστα πράγματα. Επέλεξα να ακολουθήσω τις συμβουλές του παιδιάτρου καθώς του είχα -και συνεχίζω να έχω- τεράστια εμπιστοσύνη. Δεν ‘πα’ να έλεγε η μητέρα μου τα δικά της…
Αυτή όμως είμαι εγώ.
Αχ mumu, πόσο στην ψυχή μου μίλησες! Ακριβώς το ίδιο έκανα και δεν το μετάνιωσα.
Με βοήθησε πολύ και η παιδίατρος, μια ψύχραιμη, σαφής στις συμβουλές της και ήρεμη γυναίκα.
😊
Κι εμείς να το διαβάσουμε Λένα!
Η πρώτη μου πάντως συμβουλή μετά από 20 μήνες μητρότητας (δηλαδή ψίχουλα ξέρω, αλλά για εμένα είναι 20 μήνες παραπάνω από το στραβάδι με τις μεγάλες ιδέες που ήμουν) είναι: να εμπιστεύεσαι το πόσο ξέρεις εσύ το παιδί σου και τι χρειάζεται, τόσο ώστε να μη δείχνεις σημάδια αβεβαιότητας όταν οι τρίτοι σε κρίνουν.
Δεν χρειάζεται καν να προσθέσω πως πρέπει να περιμένεις ότι θα σε κρίνουν, για κάθε μικρή λεπτομέρεια, και ίσως όσο εγγύτεροι, τόσο σκληρότερα.
Συμφωνω με Α, μπα! Έχοντας ενα μωράκι ενός έτους έμαθα πολλά πράγματα. Κάποια τα διάβασα, κάποια μου τα είπαν αλλά ο, τι κι αν έκανα τελικά ήταν αυτό που θεώρησα ότι έπρεπε να κάνω κι οτι ήταν το καλύτερο για το μωρό αλλά και για μένα. Πριν το μωρό προσπαθούσα να φανταστώ πως θα ήταν η ζωή μου με αυτό και μπορώ να πω ότι είναι σχεδόν όπως το περίμενα. Είτε επειδή το έβλεπα ρεαλιστικά, είτε επειδή με ξέρω και ήξερα τι θα ήμουν διατεθειμένη να κάνω. Εννοείται ότι ένα μικρό μωρό είναι πάντα η πρώτη μας προτεραιότητα και γύρω… Διαβάστε περισσότερα »
Με παιδί σχεδόν 2 ετών θα σου δώσω μια και μόνο συμβουλή. Ακόμα και αν δεν δουλεύεις ή τέλος πάντων πάρεις τις άδειες σου και είσαι με το μωρό, βάλε από την αρχή τον πατέρα στο παιχνίδι. Πέρα της βοήθειας θα συμβάλεις στον δεσμό πατέρα παιδιού.
Α και μην ακούσεις κανέναν αν δεν θες. Να θυμάσαι ότι είσαι η καλύτερη μαμά για το παιδί σου.
Τέλος κάτι που μου είπε τις προάλλες ο σύντροφος μου : τα παιδιά τα κάνουμε για να είναι ευτυχισμένα και όχι για να μας κάνουν ευτυχισμένους. Αν αυτά συμπέσουν τότε μιλάμε για το ιδανικό.