Αγαπητή Α μπα! Είμαι σε σχέση 1,5 χρόνο, 40 χρ και οι δύο και σκεφτόμαστε για συγκατοίκηση, γάμο, παιδιά κλπ. Ο φίλος μου έχει κάποιες ιδιαιτερότητες εμφανισιακά, τις περισσότερες από τις οποίες δεν θα είχα καταλάβει αν δεν τις είχε επισημάνει ο ίδιος, καθώς νοιώθει self conscious. Επίσης είχε ένα ιατρικό περιστατικό στο παρελθόν, για κάτι πολύ σπάνιο. Πρόσφατα μου ανέφερε ότι τότε οι γιατροί του είχαν πει για μια ασθένεια που μπορεί να πάθει στο μέλλον. Μου είπε το όνομα που του είχαν πει. Το έψαξα στο google, και βρίσκω με παρεμφερές όνομα γενετική ασθένεια η οποία εξηγεί και το ιατρικό θέμα, και τα θέματα εμφάνισης που τον απασχολούν και κάποια άλλα που δεν μου έχει αναφέρει, αλλά τα έχει. Και η ασθένεια αυτή συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακού νοσήματος και μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Και είμαι πολύ προβληματισμένη Α μπα μου, και γεμάτη απορίες. Αναρωτιέμαι αν το γνωρίζει και μου το κρύβει ή αν δεν το γνωρίζει και πρέπει να του το πω. Αν ισχύει το πρώτο νοιώθω εξαπατημένη. Πώς θα μπορώ να τον εμπιστευτώ? Αν ισχύει το δεύτερο, δεν είναι το ίδιο. Όλοι μπορεί να πάσχουμε ή να είμαστε φορείς από κάτι δυνητικά επικίνδυνο εν αγνοία μας. Επίσης, ως γενετικό νόσημα αυτό κληρονομείται οπότε υπάρχει κίνδυνος για τυχόν παιδιά. Και από ότι διαβάζω, μπορεί σε αυτόν να έχει εκδηλωθεί πιο ελαφρά, αλλά στα παιδιά να εκδηλωθεί πολύ σοβαρά. Δε ξέρω τι θέλω να σε ρωτήσω. Μάλλον το εξής, πώς θα καταλάβω με σιγουριά αν το ήξερε και μου το έκρυβε και πώς πρέπει να αντιδράσω σε αυτό το ενδεχόμενο? Σε φιλώ!
–ντεμπυ
Δεν έχω καταλάβει και πολύ καλά τι εννοείς. Αν γνωρίζει και σου κρύβει τι; Σου είπε για μια συγκεκριμένη ασθένεια. Τι δεν είπε; Ότι είναι κληρονομική; Ήταν ανάγκη να το πει; Ότι έχει μειωμένο προσδόκιμο ζωής; Ήταν ανάγκη να το πει κι αυτό; Είναι κάτι που λέγεται εύκολα; Θα σε είχε σίγουρα εξαπατήσει αν δεν σου είχε πει τίποτα. Τώρα, είναι αρκετά απίθανο να είναι πληροφορημένος για μια σπάνια ασθένεια και να μην έχει γκουγκλάρει ο ίδιος τι ακριβώς σημαίνει (ή να μην του έχουν πει οι γιατροί). Επίσης, τι να καταλάβω με το «παρεμφερές όνομα»; Για ιατρικό θέμα μιλάμε, αν είναι παρεμφερές όνομα, τότε πρόκειται για κάτι άλλο.
Αν πάτε για γάμο και παιδιά, ένας τρόπος υπάρχει μόνο. Να ρωτήσεις ευθέως, και να κάνετε μια κανονική, ειλικρινή συζήτηση. Αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να το κουβεντιάσεις, τότε δεν έχετε καλή βάση για συμβίωση και παιδιά, άσχετα με το ιατρικό κομμάτι. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς ξεκινήσατε τέτοια κουβέντα, και αντί να την πάτε μέχρι το τέλος, εσύ στράφηκες στο google. Σου είπε «μπορεί να πάθω το τάδε» και του είπες «α, οκ;» Δεν ρώτησες τι σημαίνει αυτό; Δεν ήμουν μπροστά στην κουβέντα, αλλά ρε παιδιά, δεν καταλαβαίνω πώς μια σε μια σχέση που πάει για γάμο δεν γίνονται οι σοβαρές κουβέντες. Τι λέτε, αν δεν λέτε το θέμα της υγείας του;
Για το θέμα των παιδιών τώρα, χρειάζεται γενετιστής, υπάρχουν τρόποι να ελεγχθούν ορισμένα πράγματα με προγεννητικό έλεγχο και τεχνητή γονιμοποίηση, αλλά αυτή η κουβέντα είναι για γιατρό, όχι για εδώ. Επίσης, και αυτή η σοβαρή κουβέντα πρέπει να γίνει μεταξύ σας, και η επίσκεψη σε επιστήμονα πρέπει να γίνει πριν παντρευτείτε, γιατί πρέπει να ξέρετε και οι δύο αν θα κάνετε παιδιά και τι πρέπει να κάνετε για να τα αποκτήσετε.
Μακάρι να τα έχετε κάνει όλα αυτά και να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για τον τρόπο που είναι δομημένη η ερώτηση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γενικά καλό είναι να προχωράει κανείς σε γάμο και παιδιά, όταν δεν αμφιβάλλει και έχει καλή πίστη στην/στον σύντροφο. Η δυσπιστία αφορά αυτόν που τη νιώθει, όχι εκείνον που αμφισβητεί. Μπορεί να χάσεις πολύ χρόνο περιμένοντας ή ψάχνοντας να αποδείξεις αν στέκει η δυσπιστία σου. Παντρευόμαστε, πρέπει να παντρευόμαστε, ανθρώπους που μας εμπνέουν εμπιστοσύνη, όχι που μας θορυβούν γιατί ούτε να τους αδικούμε κάνει καλό, ούτε να επιβεβαιωθεί ότι καλώς θορυβηθήκαμε θα είναι με οποιονδήποτε τρόπο καλό.
Μπράβο Πόντια, πολύ μου άρεσε που εστίασες εκεί.
Να ‘σαι καλά. Πρέπει όμως να πω ότι εγώ εστίασα εκεί, γιατί για μένα η εμπιστοσύνη ήταν πάντα Νο1 για να παντρευτώ κάποιον. Η ανάγκη μου αυτή, ήταν μεγαλύτερη απ’την ανάγκη μου να κάνω παιδί. Και εγώ δηλαδή στη θέση της γράφουσας θα έκανα τέτοιες σκέψεις, που θα σχετίζονταν όμως μ’αυτή την ανασφάλεια, όχι τον φόβο μήπως δεν κάνω γερό παιδί. Το ότι οι άνθρωποι θέλουν να φέρουν γερά παιδιά στη ζωή, δεν το βρίσκω για κανέναν λόγο κακό. Το τι θέλουμε, με το τι αποκτούμε εννοείται πως δεν είναι πάντα στον απόλυτο έλεγχο μας. Αλλά καθόλου κακό δεν βρίσκω,… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν αντέχω, θα το πω. Υπάρχει ένα σημείο μετά το οποίο κάποιες απαντήσεις τελευταία σταματούν να είναι tough love και ωμή ειλικρίνεια και αρχίζουν να φλερτάρουν με την μη εποικοδομητικη δηκτικοτητα, την απογοήτευση, την έλλειψη υπομονής. Και υποφωσκει μια αρνητική κριτική διάθεση προς ανθρώπους που είναι σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμη κι αν οι ίδιοι δεν έχουν την αυτογνωσία να εντοπίσουν που ακριβώς έγκειται η δυσκολία. Η γράφουσα και ο άντρας ακόμη γνωρίζονται. Δεν έχουν πάρει αποφάσεις, διαμορφώνουν εικόνα ο ένας για τον άλλον, για να πάρουν αποφάσεις για γάμο και παιδιά. Τώρα μαθαίνονται και χτίζουν εμπιστοσύνη. Είναι υπαρκτός και αξιοσημείωτο… Διαβάστε περισσότερα »
Οι απαντήσεις απαντούν σε συγκεκριμένη ερώτηση που έχει τεθεί. Επί της προκειμένης στο “πώς θα καταλάβω με σιγουριά αν το ήξερε και μου το έκρυβε και πώς πρέπει να αντιδράσω σε αυτό το ενδεχόμενο?” εσύ απάντησες τα ίδια με τη Λένα, με άλλα λόγια και πολύ πιο περιληπτικά.
Για το ότι ακόμα “ακόμη γνωρίζονται” τί να πω, θα περίμενε κανείς σε 1,5 χρόνο να έχουν πλέον γνωριστεί και ειδικά αφού σκέφτονται το γάμο.
Ποιος θα περίμενε να έχει πλήρως γνωριστεί με τον σύντροφο του σε 1,5 χρόνο? Εγώ σίγουρα όχι. Εκεί διαφοροποιουμαι από την απαντηση. Γιατί πρέπει να τον εμπιστεύεται ήδη? Γιατί να μην υπάρχει διαβάθμιση στην εμπιστοσύνη και ένα κληρονομικό ζήτημα υγείας να μην απαιτεί περισσότερη εμπιστοσύνη από μια βόλτα με μια πρώην? Γιατί ο γάμος και τα παιδιά να μην απαιτούν ακόμη περισσότερη εμπιστοσύνη και από το κληρονομικο θέμα υγείας? Δεν παντρεύονται αύριο, ούτε είναι αρραβωνιασμενοι. Καλώς ή κακώς, πολλές σχέσεις που σοβαρευουν έχουν δυνητικά το γάμο και τα παιδιά ως επιλογή στον ορίζοντα. Η επιλογή όμως δεν έχει γίνει, άρα… Διαβάστε περισσότερα »
Εκείνη όμως, μετά από 1,5 χρόνο, σκέφτεται το γάμο. Για να τον σκέφτεται θα έπρεπε να σημαίνει πως εμπιστεύεται το σύντροφό της και πως μπορεί να κάνει σοβαρές συζητήσεις μαζί του, στις οποίες σοβαρές συζητήσεις συμπεριλαμβάνονται τα θέματα υγείας. Αυτό της λέει η Λένα.
Καταλαβαίνω, αλλά η πιθανότητα να τον εμπιστευοταν περισσότερο μέχρι να χτυπήσουν καμπανάκια από τον τρόπο που ο σύντροφος διαχειριστηκε τη συζήτηση δεν υπάρχει?
Πιθανολογώ πως ο σύζυγος δεν ασχολήθηκε ποτέ με την πάθησή του, κάτι του είπαν οι γιατροί και αυτός το άφησε να υπάρχει, όταν και αν του τύχαινε θα έβλεπε. Μπορεί να μη θυμόταν καν σωστά πώς λέγεται αυτή η πάθηση. Πολλοί άνθρωποι είναι έτσι, δεν θέλουν να ξέρουν και πολλά. Δεν βλέπω κάποια ιδιαίτερα λάθος διαχείριση από τη μεριά του, βασικά δεν ξέρουμε καν πώς τη διαχειρίστηκε τη συζήτηση, συνεργάσιμος μου φάνηκε πάντως. Τώρα αν είναι να τον αμφισβητεί για κάτι τόσο σοβαρό, ε πώς γίνεται να σκέφτεται το γάμο. Θα έπρεπε τουλάχιστον να έχει την άνεση να το ξεκαθαρίσει… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ αυτό πιστευω no roots, οτι έμαθε ότι μπορεί να πάσχει από κάτι αλλά το απώθησε κ δικαίωμα του είναι να ζήσει ανέμελα τα χρόνια που είναι υγιής. Ωστοσο λογικό δεν είναι η κοπέλα να προβληματίστηκε όταν έμαθε ότι ο άντρας με τον οποίο ετοιμάζεται να κάνει παιδιά έχει μια γενετική ασθένεια την οποία έχει πάρει έτσι αψήφιστα; Η ανεύθυνη στάση του απέναντι στην αρρώστια είναι ένα κομμάτι του εαυτού του που ανακάλυψε πρόσφατα και την προβληματίζει, πιθανότατα δεν είχε προκύψει ως τώρα κάτι τέτοιο. Φυσικά και θα πρέπει να συζητήσει με τον ίδιο και θα το κάνει φαντάζομαι… Διαβάστε περισσότερα »
Όπως ακριβώς το λες: “το ότι δίστασε εκείνη τη στιγμή να ρωτήσει λεπτομερειες και έψαξε στο Ίντερνετ συμπεραίνουμε ότι δε γνωρίζονται και ότι η σχέση τους δε βασίζεται στην εμπιστοσύνη”. Αυτό το συμπεραίνουμε γιατί ο άνθρωπος που σκοπεύουμε να παντρευτούμε δεν είναι ένας τυχαίος με τον οποίο νιώθουμε άβολα να μοιραστούμε το ιατρικό ιστορικό μας, αλλά εκείνος με τον οποίο θα θέλαμε να το μοιραστούμε οπωσδήποτε.
Απολύτως λογικό είναι να προβληματίστηκε, το παράλογο είναι να μην μπορεί να το συζητήσει μαζί του και να ψάχνει στο ίντερνετ instead.
μα ειναι και οι 2 40άρηδες….
Τι σημαίνει αυτό;
To “πλήρως” είναι μεγάλη κουβέντα και μπορεί να μην γίνει και ποτέ, ακόμα και αν περάσεις μια ζωή με τον άλλο. Όμως, ναι, αν αρχίσεις να συζητάς για γάμο σημαίνει – ή θα έπρεπε να σημαίνει – ότι έχεις διαμορφώσει άποψη για τον άλλον. Ναι, πρέπει να τον εμπιστεύεσαι ήδη. Αν όχι, περιμένεις μέχρι να τον γνωρίσεις καλύτερα και δεν συζητάς για γάμο.
no roots, μοιράζομαι κι εγώ σε ένα βαθμό την αίσθηση που έχει το Ένα Μπλούμπερι όσον αφορά το ύφος των απαντήσεων (κάποιες φορές, όχι πάντα). Ισχύει αυτό που λες, ότι δηλαδή “οι απαντήσεις απαντούν σε συγκεκριμένη ερώτηση που έχει τεθεί” και ως εκ τούτου οποιαδήποτε/οποιοσδήποτε καλείται να απαντήσει απαντά με βάση ό,τι κατάλαβε @ ίδι@ και ενδεχομένως συμπληρώνοντας τα κενά με δικές τ@ προβολές/υποθέσεις. Κατανοητό και δεκτό. Δε μπορούμε λοιπόν να συμφωνούμε όλ@ πάντα με το περιεχόμενο μιας απάντησης και τίποτα δεν εγγυάται ότι κάποι@ από εμάς κατάλαβε ακριβώς αυτό που ήθελε αυτ@ που έστειλε την ερώτηση. Θα ήταν αδύνατο… Διαβάστε περισσότερα »
Εσύ μπορεί να απαντούσες αυτό, αλλά η γράφουσα στη Λένα έστειλε την ερώτηση και την απάντηση της Λένας ζήτησε.
Μην είσαι τόσο σίγουρη πως αυτό που εσύ ονομάζεις “επίκριση” το εκλαμβάνουν όλοι έτσι. Μερικοί το χρειάζονται κιόλας.
Στο συγκεκριμένο ερώτημα μια χαρά απάντησε η Λένα και από άποψη ύφους και ουσίας. Εδώ μιλάμε για ένα σοβαρό ζήτημα υγείας που αντί να το συζητήσουν μεταξύ τους δύο άνθρωποι 40 χρονών που πάνε για γάμο και παιδιά, η κοπέλα στέλνει μήνυμα σε κάποιον εντελώς άγνωστο στο ίντερνετ. Εγώ τουλάχιστον δεν το εξέλαβα καθόλου σαν επίκριση, αλλά σαν ένα reality check.
Δηλαδή χρειάζεται να κάνει ειδικό disclaimer ότι γράφει τους προβληματισμούς της εδώ σε έναν ιστοτοπο με τον οποίο θεωρητικά ταυτίζεται ως χαλαρή ιντερνετικη παρεα επικουρικά και μόνο σε όποιαδηποτε σοβαρή συζήτηση κάνει με το σύντροφό της? Είναι κάπως αυτονόητο ότι στη σκάλα σημασίας τα σχόλια μας εδώ είναι 5 και η συζήτηση με το σύντροφό της 500. Αυτό όμως ισχύει κυριολεκτικά σε ΟΛΕΣ τις ερωτήσεις που καταλήγουν σε στήλες όπως η α, μπα. Δε θα πρέπει να αποτελει έρεισμα για να αφοριζουμε οποίες ερωτήσεις μας φαίνονται σοβαρές ως ακατάλληλες για δημόσια διαβούλευση. Ελλείψει άλλων στοιχείων, θεωρουμε ότι η γραφουσα είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Βρε Μπλούμπερι, δεν είπε κανείς να μη βασίζεται στα σχόλια η γράφουσα ή να μη στέλνει καθόλου. Αυτό που επισημαίνει η Λένα και τονίζω κι εγώ είναι ότι συζητηση με το συντροφο πρωταρχικά δεν έχει γίνει. Ή έστω έχει γίνει πολύ επιδερμικά και η γράφουσα έχει αναπάντητα ερωτηματικά. Αρα εδώ πέρα τι να συζητήσουμε ακριβώς ; Αν έχει ή δεν έχει γενετική ασθένεια ο σύντροφος ; Αν της λέει λέει ψέματα ενώ το γνωρίζει ; Ή να κάνουμε εικασίες και να ψάχνουμε όλοι μαζί στο google ; Γι’ αυτό και τα περισσότερα σχόλια επικεντρώνονται στο θέμα εμπιστοσύνης στις σχέσεις.
Κατάλαβα ότι η συζήτηση με τον σύντροφο έγινε αλλά με τρόπο που δεν την κάλυψε. Αυτό μπορεί να είναι δική της έλλειψη εμπιστοσύνης ή πράγματι να μην το χειρίστηκε σωστά ο σύντροφος με αποτέλεσμα εκείνη να φοβάται κάποια εξαπάτηση, λόγω ηθελημένης άγνοιας ή απλώς δειλίας του. Μπορεί όμως να κατάλαβα λάθος και να είναι η γράφουσα που δεν επιθυμεί να συζητήσει μαζί του. Πιθανώς όσα ματια δούμε το κείμενο, τόσα συμπεράσματα να βγάλουμε. Για μένα όμως είναι άδικο το ‘δεν το συζητήσεις αρκετά μαζί του άρα δεν έχεις εμπιστοσυνη’ όταν ο άλλος μπορεί απλώς να μην ενέπνευσε εμπιστοσύνη κατά τη… Διαβάστε περισσότερα »
Σε αυτό το τελευταίο περί προσέγγισης δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου. Κανείς δε νομίζω να διαφωνεί!
Δεν πολυκαταλαβαίνω την ένσταστη. Δεν είπα “δεν το συζητήσεις αρκετά μαζί του άρα δεν έχεις εμπιστοσυνη’” αλλά ” Αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να το κουβεντιάσεις, τότε δεν έχετε καλή βάση για συμβίωση και παιδιά, άσχετα με το ιατρικό κομμάτι.” ΑΝ και ΤΟΤΕ. Επίσης έγραψα σε χίλιες δυο μεριές ότι δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται αυτό που κατάλαβα, άρα μπορεί να μην έχω καταλάβει καλά. Επίσης έγραψα στο τέλος “Μακάρι να τα έχετε κάνει όλα αυτά και να υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση για τον τρόπο που είναι δομημένη η ερώτηση.” Δηλαδή, πώς αλλιώς πρέπει να εξηγήσω ότι δεν είμαι σίγουρη αν… Διαβάστε περισσότερα »
Όλοι το ξέρουν ότι για κάτι τόσο σοβαρό ιατρικά δεν γκουγκλάρεις στο internet ποτέ. Θα πάρεις απόφαση για τη ζωή σου και τη σχέση σου με κάτι που διάβασες στο Internet;
Δεν άγιο φυλαχτό το internet όπως και κανένας γιατρός. Πήρε μια ιδέα η κοπέλα να ξέρει που πατάει.
Δε θα πάρεις απόφαση, θα πάρεις μια ιδέα περί τίνος πρόκειται και έπειτα θα απευθυνθείς στον κατάλληλο ειδικό για να πάρεις πληροφορίες, να θέσεις ερωτήματα κλπ. Το google για πολύ κόσμο είναι κάτι το αυθόρμητο, κάτι που γίνεται σχεδόν αυτόματα. Ακούς κάτι που δεν ξέρεις και λες ας το γκουγκλάρω. Δε μου φαίνεται κακό να κάνει την έρευνά της και έπειτα να ξεκινήσει μια συζήτηση μαζί του εφόσον κι αυτός δεν έδειξε πρόθεση να της δώσει όλες τις πληροφορίες μόνος του. Αρκεί αυτό να μην ξεφύγει και να μην βγουν συμπεράσματα από το πουθενά.
Βασίστηκε σε κάτι που γράφει στο ιντερνετ για μια παρεμφερή ασθένεια και όχι για την ίδια ασθένεια. Αυτό το “να πάρει μια ιδέα” δεν είναι καν ιδέα, είναι παραπληροφόρηση. Για παράδειγμα, άλλο Marfan και άλλο μαρφανοειδές.
Θα πρότεινα να πάνε σε έναν γιατρό καί οι δυο για να συζητήσουν και να λυθούν οι απορίες τους χωρίς περιστροφές. Από τν αντίδραση του συντρόφου και μόνο στην πρόταση του να πάνε, θα καταλάβει πολλά.
Ναι θα πάρεις μια ιδέα και μετά θα πας στο γιατρό να τον ζαλίσεις με ένα σωρό λανθασμένες – ασυνάρτητες πληροφορίες που διάβασες εσύ και νομίζεις ότι πεθαίνεις. NOT RECOMMENED
Ασχετο με την απάντηση κ την ερώτηση αλλά επειδή το βλέπω διαρκως ως ΘΕΣΦΑΤΟ αυτό με την φοβερή αυθεντία των γιατρών εδώ μέσα.Μετά από 2 γιατρούς που τους είπα εν είδη πλάκας/πρότασης αυτό που υποψιαζομουν οτι μου συμβαίνει και ψηλαφίζω γρομπαλάκι στη μασχάλη μου (το οποίο είχα κοιτάξει στο pubmed και είδα οτι υφίσταται αλλά πολύ σπάνια) και φυσικά το απέρριψαν ως αστείο κ μόνο:Πάω για υπέρηχο, ο τύπος κάνει τον υπέρηχο όλα καλά και με διωχνει, καταλαβαίνω απ αυτά που λέει οτι δεν έχει εντοπίσει ΚΑΝ το σημείο παρόλες τις προσπάθεις μου να τον κατευθυνω στο σωστό σημείο σε… Διαβάστε περισσότερα »
Τελικά, τι ήταν το γρομπαλάκι στη μασχάλη;
user πρώτα τον εαυτό μας εμπιστευόμαστε και μετά τους γιατρούς, για να εμπιστευτείς γιατρό πρώτα σκέψου αν το γιατρό θα τον ήθελες για φίλο σου (ή έστω για συναναστροφή σου), εγώ εκεί έχω καταλήξει. Και αυτό ισχύει και για τους ιδιώτες γιατρούς.
Βρε user, όταν λέει ο γιατρός να ψάξουμε στο ίντερνετ προφανώς εννοεί επιστημονική βάση δεδομένων όπως το Pubmed και όχι τυχαία στο kompogiannitis.gr όπως ψάχνει το 99% των ασθενών. Τώρα πώς βρήκες εσύ την Pubmed αν δεν είσαι γιατρός δεν ξέρω (ίσως είσαι του χώρου) αλλά αν δεν είσαι είναι και αυτό επικίνδυνο γιατί γενικά δημοσιεύεται μεταξύ των άλλων και πολλή “επιστημονική σαβούρα” που αν δεν έχεις το κριτήριο να την αναγνωρίσεις πάλι γυρνάμε στο Kompogiannitis.gr. Το ότι έτυχε αυτό το συμβάν δε σε κάνει γιατρό, ήταν απλά θέμα τύχης. Αν είναι μπες να κάνεις καμιά διάγνωση σε κόσμο ξερωγω.… Διαβάστε περισσότερα »
Ειναι ξεκαθαρο απ τα γραφομενα οτι πηρε στο περιπου πληροφοριες απ το ιντερνετ και αγχωθηκε. Ποιος δεν αγχωνεται με το περιπου οταν αφορα θεμα υγειας; Οι πληροφοριες που θέλει ειναι τι συμβαινει στην υγεια του συγκεκριμενου ανθρωπου και αυτο δεν πρεπει να το ψαχνει στο ιντερνετ, διαβαζοντας κατι παρεμφερες. Οποιος αγχωνεται δεν πρεπει να ψαχνει στο ιντερνετ. Δεν μπορει να σου βαλει φρενο στις κακες σκεψεις το ιντερνετ. Ουτε και ειναι ασφαλης πηγη πληροφορησης για ολα. Αν κατσει απ την αλλη να ψαξει σε επιστημονικες δημοσιευσεις για να αντλησει απο αξιοπιστη πηγη, παλι θα χαθει στην πληροφορια. Εχει μπροστα της… Διαβάστε περισσότερα »
Την ευγονική την γνωρίζετε; ήταν η θεωρία επιστημονικής επιλογής γενετικών χαρακτηριστικών που ήταν κατάλληλα για απογόνους. Κοινώς αποκλείονταν οι ΑΜΕΑ, οι “κατώτερες φυλές”, κλπ κλπ. Καθαρός αποσταγμένος φασισμός, που μετά τον Χίτλερ έχει φυσικά απονομιμοποιηθεί. Γιατί η ερώτηση, και η απάντηση εδω, μου θύμισαν τώρα την ευγονική; Μήπως η απαίτηση όχι μόνο να ξέρεις πόσων ετών θα πεθάνει ο σύντροφός σου, αλλά και να τρίψει μόνος του τη μούρη του στο χώμα παραδεχόμενος ότι φέρει μία αρρώστια που θα τον πεθάνει, αλλιώς είναι άπιστος σε σένα, είναι λιιιιγο σκληρή; Για το αν πρέπει να κάνετε παιδιά και με ποιους όρους,… Διαβάστε περισσότερα »
Την ευγονικη τη γνωρίζουμε, εσείς τη γνωρίζετε και το γεγονός ότι ευγονικη είναι η υποχρεωτική στείρωση, η υποχρεωτική άμβλωση ή η θανάτωση ‘ανεπιθύμητων’ κοινωνικών ομάδων και όχι η απορία αν πρέπει να ανησυχεί ένας άνθρωπος ότι μπορεί ο σύντροφος του να φέρει γενετική ασθένεια? Κανείς μα κανείς ούτε στην ερώτηση ούτε στην απάντηση ούτε στα σχόλια μέχρι τώρα δεν έχει εκφέρει άποψη για το τι πρέπει να κάνει κάποιος εάν μάθει ότι κυοφορεί παιδί με γενετική ασθένεια. Κανείς. Η επιλογή συντρόφου μπορεί να γίνει για πολλούς λόγους, μεταξυ των οποίων αν είναι μπιρμπιλοματης, αν έχει καλή αίσθηση του χιούμορ, αν… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί η ερώτηση, και η απάντηση εδω, μου θύμισαν τώρα την ευγονική;
Μόνο εσύ ξέρεις γιατί το μυαλό σου πήγε σε κάτι που σχετίζεται με δολοφονία.
Απόλυτα εκτός θέματος, μάλλον επί τούτου. Διαβάστε όλα τα υπόλοιπα σχόλια.
Νιώθω πως αξίζει να αναφέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα. Σε οίκο ευγηρίας κοντινού μου προσώπου, είναι και ένας κύριος 45 χρόνων, ο οποίος πάσχει από μία σπάνια γενετική ασθένεια, με πολλά κοινά σημεία όπως το αλτσχάιμερ. Η κατάσταση του είναι ήδη πολύ προχωρημένη, καθώς δεν κινείται ή μιλάει καν. Η γυναίκα του μου λοιπόν μου ανέφερε ότι αν ήξερε δεκαπέντε χρόνια πριν για το γονίδιο αυτό δεν θα είχαν αυτήν την πορεία. Σκληρή? Την ίδια που έχει 3 έφηβα παιδιά και πρέπει να τα βγάζει πέρα μόνη της, συν τα περίπου χίλια ευρώ το μήνα για περίθαλψη του συζύγου, ποιος θα… Διαβάστε περισσότερα »
Dim, εντελώς άκυρο, αλλά μια που σε πέτυχα, σου έχω απαντήσει για τη συνάντηση. Μπες forum για λεπτομέρειες, θα χαρούμε να σε συναντήσουμε : )
Σοβαρά; ευγονική είναι να ανησυχεί κάποιος ότι ο σύντροφος του έχει μια κληρονομική ασθένεια την οποία φαίνεται, είτε να μην έχει πάρει αρκετά σοβαρά ώστε να ψάξει για τις συνέπειες της είτε να αποκρύπτει τη σοβαρότητα της από το άτομο με το οποίο ετοιμάζεται να κάνει παιδιά; Ο προγεννητικος έλεγχος οπως εξετάσεις για μεσογειακή αναιμία, κυστικη ίνωση που κάνουν ζευγάρια ακόμα κ πριν την εγκυμοσύνη, υπέρηχοι για γενετικά σύνδρομα κ σοβαρές ανιατες καρδιοπάθειες που γίνονται στην εγκυμοσύνη είναι ευγονική τότε; Δικαίωμα του καθενός είναι να διαφωνεί ηθικά με τέτοιες πρακτικές αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι καθόλου δεν έχουν εξαλειφθεί,… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν είσαι ημιμαθής, ερμηνεύεις τον κόσμο μέσα από πασαλείμματα, νομίζεις ότι ασκείς κριτική, αλλά αυτό που κάνεις είναι ότι λες ανοησίες.
Αν ανοησία ειναι να κάνεις κουβέντα διαδικτυακά πάνω σε σοβαρά θέματα με τα λιγα ψήγματα πληροφορίας που επιλέγει ο καθένας να γράψει (η και να αποσιωπήσει), τότε ναι, λέω ανοησίες. Όπως και ο καθένας που λέει σκέψεις που έκανε διαβάζοντας στα πεταχτά ενα σχόλιο. Όπως και εσύ Λένα, που, ενω συνήθως συμφωνώ μαζι σου, μερικές φορές παρασύρεσαι και εσυ και απαντας απόλυτα ή επιθετικά (Να πω κιόλας οτι ορισμένες φορές που εξέφρασα διαφωνία το σχόλιο μου δεν ανέβηκε). Ξαναδιάβασα το ερωτημα και την απάντηση σου, και πράγματι αυτά που λες ουσιαστικά συμφωνούν με αυτά που είπα εγω, μονο που εγώ… Διαβάστε περισσότερα »
Γενετικές ασθένειες σε παιδιά μπορούν να προκύψουν και απο υγιέστατους γονείς. Είναι και θέμα τύχης. Επίσης, επειδή μιλάμε βάσει πιθανοτήτων πάντα, υπάρχουν και σοβαρές επίκτητες ασθένειες (π.χ. καρκίνος-διαβήτης). Θα ήταν ωραίο από πλευράς του να σε απέρριπτε,αν σου εμφανιζόταν κάτι τέτοιο; Εμένα πάντως, Ντεμπυ, με αυτή την ερώτηση μου αφήνεις την εντύπωση ότι βλέπεις τον σύντροφό σου σαν έναν επιβήτορα που θέλεις να σου κάνει (υγιή) παιδιά..
Η κοπέλα λέει ξεκάθαρα:”Αναρωτιέμαι αν το γνωρίζει και μου το κρύβει ή αν δεν το γνωρίζει και πρέπει να του το πω. Αν ισχύει το πρώτο νοιώθω εξαπατημένη. Πώς θα μπορώ να τον εμπιστευτώ? Αν ισχύει το δεύτερο, δεν είναι το ίδιο. Όλοι μπορεί να πάσχουμε ή να είμαστε φορείς από κάτι δυνητικά επικίνδυνο εν αγνοία μας.”
Την απασχολεί η πιθανότητα εξαπάτησης και όχι η ασθένεια καθ’αυτή.
Ακριβώς: λέει ξεκάθαρα ότι η έλειψη εμπστοσύνης την προβληματίζει.
Ναι,έχεις δίκιο σε αυτό,τώρα που το ξαναδιάβασα!
Εγώ λέω να βρεις άλλον να του κάνεις βιοχημικές πριν κάνετε σχέση και αυτόν να τον αφήσεις να τον αγαπήσει κάποια είτε ζήσει πολύ είτε λίγο, είτε κάνουν παιδιά είτε όχι!!!! Ρε τι όντα είστε μερικές???
Κοίτα, υπάρχουν κάποιες κληρονομικές ασθένειες που μπορεί κάποιος να μην θέλει να μπει στη διαδικασία να τις αντιμετωπίσει ή να μην θέλει να πάρει το ρίσκο να τις μεταφέρει στα παιδιά του. Χαντινγκτονς, Μάρφαν, κυστική ίνωση, μεσογειακή/δρεπανοκυτταρική οποιαδήποτε αναιμία, αιμορροφιλία, φαινυλκετονουρία, κυαμισμός, ο κατάλογος είναι ποοοοολυ μεγάλος. Και ναι οκ αντιλαμβάνομαι το να μπορείς να διαχειριστείς ένα πρόβλημα υγείας ή/και τον πρόωρο χαμό του/της συντρόφου σου, αλλά του παιδιού σου; Ειδικά αν συνοδεύεται από μία μακρά περίοδο εκφυλισμού και πόνου (όπως ας πούμε η νόσος του Χαντινγκτον), ειδικότερα αν δεν είναι κάτι που το παθαίνεις (πχ ένα αυτοάνοσο) αλλά κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι μόνο είναι ηθικό να θέλει κάποιος να γνωρίζει το ρίσκο το παιδί του να νοσήσει από μια τέτοια ασθένεια, αλλά πιθανόν να είναι κ υποχρεωμένος να το κάνει. Σε χώρες που έχουν υψηλό ποσοστό φορέων για ασθένειες οπως η μεσογειακή αναιμία οπως πχ η Κύπρος, το πιστοποιητικό εξέτασης μεσογειακής αναιμίας είναι μέσα στα δικαιολογητικά που απαιτούνται για ένα γάμο.
Συμφωνώ και ως άτομο με κληρονομικό αυτοάνοσο το έχω πει στη σχέση μου γιατί αν μείνω έγκυος θα χρειάζομαι ειδική μεταχείριση σε όλα, εξετάσεις, διατροφή τα πάντα η μπορεί κάποια στιγμή μια εγκυμοσύνη να είναι απαγορευτικη. Όταν δεν το κατάλαβε στην αρχή ξαναρώτησε μετά του εξήγησα και η απάντηση ήταν είμαι εδώ για σένα όταν θες και είσαι διατεθειμένη για όλο αυτό το ψυχικό βάρος θα δοκιμάσουμε για παιδί.
Ναι οκ το δέχομαι αυτό αλλά η ερώτηση εδώ ποια είναι τελικά? Πώς θα τον ρωτήσει γιατί ? Γιατί θέλει να τον παντρευτεί επειδή τον αγαπάει και θα είναι δίπλα του στα δύσκολα? Δεν νομίζω το άγχος είναι για το τι θα συμβεί αργότερα αν κάνουν παιδιά και τελικά τι είναι αυτή η ασθένεια? Γιατί ούτε αυτό δεν έκατσε να συζητήσει. Σημάδι ότι σκέφτεται τον εαυτό της νομίζω. Και μπορεί σήμερα να είμαστε όλοι υγιείς, να κάνουμε οικογένειες, γερά παιδιά και την άλλη μέρα δεν ξερουμε τι μας ξημερώνει. Δεν ήταν απάντηση χολής ήταν η ερώτηση λίγο “αναλαφρά ” γραμμενη.… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι χολή. Δεν μου άρεσε ο τρόπος γραφής του κειμένου δείχνει ότι την ενδιαφέρει ο εαυτός της .Δεν τον έπιασε να της εξηγήσει, την ενδιαφέρει τι παιδιά θα της κάνει και όχι αν πραγματικά εκδηλωθεί η ασθένεια να είναι δίπλα του επειδή τον αγαπάει. Μπορεί η απάντηση μου να είναι κυνική αλλά ως άνθρωπος με κληρονομικό αυτοάνοσο δεν θα ήθελα να με αντιμετωπίσουν όπως η γράφουσα αυτόν τον κύριο.
Από πού κι ως πού είναι προβληματικό να θες να είσαι ενήμερος για σοβαρά προβλήματα υγείας του συντρόφου σου και ειδικά κληρονομικά;
Με κάλυψαν Origami Lover, Ladida και Anna, και να συμπληρώσω Lobelia ότι το να σταθείς σε έναν άνθρωπο που πάσχει από σοβαρή ασθένεια, ασχέτως του ενδεχομένου για μελλοντικά παιδιά, θα πρέπει να είναι μια συνειδητή και στέρεη απόφαση που παίρνει καθένας/καθεμιά με σοβαρότητα, έχοντας τις πληροφορίες στα χέρια του. Δε φτάνει μόνο η αγάπη για να στηρίξεις κάποιον ψυχικά, πρακτικά, οικονομικά σε πολυετή νοσηλεία, σε αποφάσεις ζωής, στο να αφιερώσεις γενικώς όλο σου το χρόνο και την ενέργεια σε αυτό. Όσ@ το πέρασαν το ξέρουνε καλά αυτό.
Συμφωνώ δεν θεωρώ όμως ότι ένας σοβαρός τρόπος για να πάρει απόφαση είναι οι δικές μας απαντήσεις χωρίς να το συζητήσει μαζί του.
Η ερώτησή σας είναι “πώς θα καταλάβω με σιγουριά αν το ήξερε και μου το έκρυβε και πώς πρέπει να αντιδράσω σε αυτό το ενδεχόμενο;” Κυρία μου, δε σας εξαπάτησε ο σύντροφός σας, χαρτί και καλαμάρι σας τα είπε όλα, οπότε αυτά τα περί εξαπάτησης και δόλιας απόκρυψης πείτε τα αλλού. Επειδή η σκέψη που σας βασανίζει δεν είναι προφανώς αν σας εξαπάτησε, αλλά η πιθανότητα να μη μπορεί να σας κάνει γερά παιδιά, φύγετε να γλιτώσει ο άνθρωπος να βρείτε κι εσείς έναν γερό άνθρωπο, σαν κι εσάς. Η Λένα πολύ καλά τα λέει για τις επιλογές που έχετε,… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω διαβάσει αρκετές φορές απαντήσεις από τη Λένα και βρήκα το ύφος τους αχρείαστα σκληρό και εκνευρισμένο. Αυτή δεν ήταν μια από αυτές. Μου φαίνεται λογική η απορία γιατί να μην έχει κάνει το ζευγάρι μέχρι τώρα μια ανοιχτή ειλικρινή συζήτηση. Από την άλλη δεν καταλαβαίνω τα σχόλια που κατηγορούν τη γράφουσα ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να κάνει υγιή παιδιά ή περί ευγονικής…Βρε παιδιά δηλαδή από την στιγμή που θέλει να κάνει παιδιά τί θα την ενδιαφέρει; Δεν είναι το μόνο αλλά είναι βασικό, βασικότατο. Τόσο απλό το έχουν μερικοί να μεγαλώνεις παιδί με χρόνια πάθηση ή… Διαβάστε περισσότερα »
Συζητούσαν για γάμο και παιδιά στο μέλλον, προέκυψε τώρα αυτό και την προβληματίζει για όλα τα υπόλοιπα. Τόσο απλά. Συνήθως δε σου έρχεται από το πουθενά να ρωτήσεις “Μήπως πάσχεις από κάποιο σοβαρό νόσημα;” αν δεν προκύψει αφορμή. Τώρα προέκυψε και μας εκφράζει όχι απλώς ότι ανησυχεί μήπως αυτό ισχύει αλλά κυρίως μήπως αυτός το γνωρίζει και το απέκρυψε και πώς θα σιγουρευτεί ότι αυτό δεν ισχύει. Φαίνεται δηλαδή ότι την κλονίζει περισσότερο που δεν το μοιράστηκε παρά που πάσχει. Γι’αυτό και κοντοστέκεται λίγο και σκέφτεται πώς πρέπει να το χειριστεί. Και ενόσω σκέφτεται μας στέλνει την ερώτηση.
Ακριβώς όπως το λέει η Mitsi
“Και αυτός το ίδιο”. Όταν αγαπάς κάποιον και αποφασίζεις να τον ενημερώσεις για κάτι τόσο σημαντικό, τον ενημερώνεις μέχρι τέλους. Δεν πετάς μια μικρή βόμβα και στέλνεις τον άλλον στο έλεος του google. Δίνεις όσες πληροφορίες γνωρίζεις και έχεις μαζέψει ανά τα χρόνια στον σύμμαχό σου. Για εμένα η μεγάλη καμπάνα για να μην εμπιστευτείς τον άλλον είναι ότι σε φέρνει στην δυσάρρεστη θέση να ρωτάς με το τσιγκέλι όταν και αν εκείνος γνωρίζει περισσότερα. Ακόμα και αν δεν γνωρίζει οφείλει να πει τα όσα δεν γνωρίζει. Τύπου “δεν το έχω ψάξει περισσότερο αλλά θα ήθελα να το ψάξουμε μαζί… Διαβάστε περισσότερα »
Πονταρω σε Μαρφαν η ED. Ηπιες εκφάνσεις και των δυο δεν πιανονται συχνα αν δεν δημιουργουν πρόβλημα, ποσο μαλλον πριν 40 χρόνια. Εχω δύο φιλους με Μαρφαν που το βρήκαν τυχαια στα 30κατι τους. Παλεψιμα κ το ενα κ το αλλο, οπως και τοσα αλλα συνδρομα. Το θέμα είναι, τι σε ζοριζει με το να κανετε μια ανοιχτη συζητηση; σε φαση, δεν εχω καταλαβει τι εχεις. Και θελω να ξερω γιατι ειμαι η σύντροφος σου. Και παρτο απο κει.
Κι εγώ Μάρφαν σκέφτηκα, εδώ και τώρα είναι δυσκολη η διάγνωση, ειδικά αν τα οικογενειακά χαρακτηριστικά είναι συναφή (Πχ ύψος άνω του μετρίου)