Αγαπητή Α,ΜΠΑ που λες παντρεύομαι. Δεν ήμουν ποτέ πολύ του γάμου αλλά όταν ο άνθρωπος σου- που θέλεις πολύ να είστε μαζί- στο προτείνει, σκέφτεσαι πως είστε ήδη 10 χρόνια μαζί κι άρα δεν θα αλλάξει κάτι. Χα μπορεί για εσένα να μην αλλάζει τίποτα αλλά για όλο το σόι ξαφνικά γίνεται ο μελλοντικός σύζυγος! Και ξαφνικά σε καλούν διαρκώς σε τραπέζια, σε παίρνουν ΟΛΟΙ για να σου ευχηθούν για τις ονομαστικές σας γιορτές- λες και μέχρι πρότινος ήταν ανώνυμος ο άλλος ή λες και δεν υπήρχε για 10 ολόκληρα χρόνια στη ζωή σου! Να ήταν 2-3 χρόνια να πω εντάξει αλλά 10; Και θα μου πεις ε καλά δεν έγινε και τίποτα ας σε παίρνουν. Τί κάνεις όμως όταν σε παίρνει η μάνα του και στα χώνει επί ένα τέταρτο ότι δεν την πήρες τηλέφωνο να της ευχηθείς για το γιο της! Κι ο φίλος μου έπαθε ένα μικρό σοκ από όλο αυτό. Και ας πούμε πως είχε ένα δίκιο μέχρι ενός σημείου, αλλά βρε παιδιά επί ενα τέταρτο;! Δηλαδή θα ήθελα να τους ρωτήσω αν εμείς συνεχίζαμε μαζί για άλλα 10 χρόνια αλλά δεν παντρευόμασταν δεν θα υπήρχε απαίτηση για τίποτα από όλα αυτά; Δηλαδή είπαμε οτί θα παντρευτούμε και πρέπει να γυρίσω διακόπτη; Εγώ δεν θα μπορούσα να της την πω πως με ξέρει τόσα χρόνια και φέτος ήταν η πρώτη φορά που μου είπε χρόνια πολλά για τη δική μου γιορτή; Εντάξει το ξέρω δεν είναι και το πιο σοβαρό πρόβλημα του κόσμου αλλά έχω καταπιεστεί κι όταν προσπαθείς ακόμα να προσαρμοστείς με την ιδέα του γάμου όλα αυτά μπορεί να φαίνονται πιο σοβαρά από ότι είναι. Ωστόσο, μόνο σε εμένα φαίνεται πολύ δήθεν όλη αυτή η ιστορία;
Θέλει η πεθερά να της πεις χρόνια πολλά επειδή γιορτάζει ο άντρας σου; Αυτό έγινε; Ή υπάρχει και κανένας άλλος γιος; Που δεν ξέρω αν αυτό είναι καλύτερη εκδοχή.
Έχω ακούσει πολλά στο α μπα, αλλά αυτό μπαίνει σε πολύ ψηλή θέση.
Η ιστορία με τις ευχές στις ονομαστικές γιορτές σε ορισμένες οικογένειες, για ορισμένους ανθρώπους, είναι σκέτο παιχνίδι εξουσίας. Ή θα το παίξεις επειδή το θεωρείς σημαντικό, ή θα το τοποθετήσεις εκεί που του αξίζει.
Για την ουσία της ερώτησης, για τους ανθρώπους που παίζουν παιχνίδια εξουσίας με κάτι τόσο ανούσιο όσο η «ονομαστική εορτή», το αν έχεις παντρευτεί επισήμως ή όχι έχει σημασία, μεγάλη σημασία, όση σημασία έχει το ποιος σε παίρνει για να σε τιμήσει τη μέρα του Αγίου σου. Σε αυτούς τους κύκλους, αν σταματήσεις να εύχεσαι, θα σταματήσουν να σου εύχονται, αλλά τελικά θα σε βγάλουν από το νοητό κατάλογο των ανθρώπων που πρέπει να τους πάρουν εκείνη την ημέρα και θα σε προσπερνούν. Και τα τραπέζια θα αραιώσουν, και οι προσκλήσεις επίσης, αν δεν ανταποδίδετε με την ίδια συχνότητα. Κι εσύ όμως δέκα χρόνια δεν τους ξέρεις; Περίμενες κάτι διαφορετικό;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έπρεπε να της πεις: “Μα εγώ περίμενα να με πάρετε εσείς, να μου ευχηθείτε για τον άντρα μου.”
Αμ πως 😉
Σου έχω από τώρα την απάντηση: “Οι μικροί παίρνουν τους μεγάλους” (το έχω ακούσει).
Η πεθερούλα μου όμως παίρνει αυτή τηλέφωνο να μου ευχηθεί. Χα!
“Μα μητέρα (sic) ο Κωστάκης κι εγώ ανοίγουμε το δικό μας σπιτικό πλέον, κι εμένα θα έπρεπε να παίρνουν να εύχονται όχι μόνο εσείς αλλά και οι υπόλοιποι συγγενείς. Εσας δηλαδή πως σας παίρνουν για τον σύζυγό σας;” 1-0
Ναι ναι ισχύει μου το παν και μενα…
Ξέρεις την πεθερά μου? 😂😂😂
Το ξέρω Εντελβάις κι εγώ το έχω ακούσει. Η γιαγιά μου ποτέ δεν με έπαιρνε πρώτη για χρόνια πολλά γιατί έχουμε το ίδιο όνομα και η ξαδέρφη μου (μεγαλύτερη) δεν με παίρνει ποτέ τη μέρα της γιορτής μου επειδή γιορτάζει και ο άντρας της οπότε πρέπει να πάρω εγώ (έλεος).
Εδώ όμως καμία από τις δύο δεν γιορτάζει, οπότε καμία δεν θα έπρεπε να πάρει την άλλη, οπότε μια χαρά το ρίχνεις στην τρελή.
Πόσες φορές μου το έχουν πει αυτό! Η απάντηση είναι πάντα: Όποιος έχει να πει κάτι, παίρνει. Από τα χειρότερα βασανιστήρια όταν ήμουν παιδί ήταν ότι με έβαζαν να παίρνω τηλέφωνα σε όλο το σόι για να ευχηθώ. Πλέον παίρνω ελάχιστους ανθρώπους, αυτούς που θέλω εγώ. Οι υπόλοιποι, αν έχω διάθεση, παίρνουν μήνυμα ή ευχές στο Facebook.
2 μέρες μετά τα Χριστούγεννα, που τα περνάμε πάντα με τους δικούς μου, έρχεται η πεθερά στο σπίτι μας (δεν έρχεται ποτέ) εγώ έγκυος, μπαίνει, δε λέει τίποτα για το μωρό, για μένα, αν είμαστε καλά ρε παιδί μου, αν φουσκωσα, αυτα τα τυπικά τέλος πάντων, το πρώτο που λέει με ύφος Μεριλ Στριπ στο ο διάβολος φοράει prada “Ε, εγώ που είμαι πιο μικρή ήρθα να σας πω χρόνια πολλά”, “σας έπαιρνα και δεν απαντήσατε”, “πότε, σήμερα; έχει 3 μέρες που πέρασαν τα Χριστούγεννα. Πως τα περάσατε στο χωριό;Εγώ μόνη μου ήμουν, όλοι οι γείτονες έλειπαν από τον οικισμό!”,… Διαβάστε περισσότερα »
Χα καλη απάντηση!
Bitch please. Η μαμά μου άκουγε κράξιμο από την πεθερά της στη γιορτή μου γιατί δεν την έπαιρνε να της ευχηθεί για την εγγονή της (εμένα) χρόνια πολλά. Η μαμά μου. Αυτά.
Μπορώ να καταλάβω ότι δεν το περίμενε γιατί αναφέρει ότι δεν της ευχήθηκε η πεθερά ποτέ πριν την ανακοίνωση του γάμου. Για κάποιους δεν υφίστασαι αν δεν γίνεις η “επίσημη”. Ελπίζω ο δικός σου να είναι δυνατός στο να βάζει όρια, γιατί πιθανώς δεν χρειάστηκε μέχρι τώρα να τα βάλει. Και να απαντάς. Αυτά τα πράγματα τα πνίγεις από μικρά πριν γίνουν τρένα. Την πεθερά μου για πρώτη φορά στο γάμο μου την άκουσα να απευθύνεται στον άντρα μου ως “Άντρα μου εσύ!”. Χώθηκα κι εγώ χαμογελώντας και είπα “Ε, όχι και άντρας σας! Δικός μου είναι”, κλείσιμο ματιού. Ουδέποτε… Διαβάστε περισσότερα »
“Ε όχι και άντρας σας”😂 Υποκλίνομαι! 👏👏👏
Είσαι ίνδαλμα 👏👏👏
Τι μου θύμισες! Στο μαιευτήριο μόλις έχουμε γεννήσει και μας φέρνουν τα νεογέννητα (αγοράκια) και έχει πιάσει η διπλανή μου κοπέλα το μικρό της και του λέει ” άντρα μου εσύ” και ” άντρα μου εσύ”. Από ωρών το οιδιπόδειο …
Εμένα η μάνα μου πειράχτηκε επειδή κάποιες φίλες μου δεν την πήραν τηλέφωνο να της πουν “συγχαρητήρια” που παντρεύτηκα εγώ. Ω ναι!
Πριν παντρευτώ συζούσα με τον άντρα μου σχεδόν 8 χρόνια. Ποτέ δεν θα έπαιρνα τηλ τους γονείς του, για να δω τι κάνουν κλπ, όπως ούτε εκείνος θα έπαιρνε τους δικούς μου. Σε γιορτές μόνο μιλούσαμε. Μόλις παντρεύτηκα μετά από λίγο καιρό τσουπ έπαιρνε που και που η πεθερά να δει τι κάνω, δεν ανταπέδωσα ποτέ και το έπιασε το νόημα. Ο άντρας μου μιλάει κανονικά με τους δικούς του συχνά πυκνά, ρωτάνε για μένα, ρωτάω για εκείνους, αλλά αυτό το ότι ξαφνικά μια μέρα μετά το γάμο έπαιρνε να επικοινωνώ με την πεθερά δεν μου καθόταν καλά. Άλλωστε θα… Διαβάστε περισσότερα »
Εχω μια απορία! Γιατι περιμένει μονο η πεθερά επικοινωνία?
Αιτούμεθα συμμετοχή και απο τον πεθερό!
Ή όλοι μαζι κουλουβάχατα ή κανένας!!!
Αχ συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Θέλω να κόψω αυτή την επικοινωνία με την πεθερά ,τα χωρίς λόγο τηλεφωνήματα. Δεν ανταποδίδω σχεδόν ποτέ. Το καλύτερο που συμβαίνει σε μένα είναι ότι η πεθερά είναι Γερμανίδα, σε όλα της είναι ευρωπαια, στο “παίρνω τη νυφη για κουβεντουλα” είναι Ελληνίδα . Πώς γίνεται αυτό!
Συγγνώμη ρε κορίτσια, να συμφωνήσω αν οι πεθερές σας είναι κακιασμενες και ξινες μαζί σας ή γενικά. Αλλά αν είναι ας πούμε νορμάλ (Γιατι όλοι μας έχουμε τις παραξενιές μας) γιατί είναι κακό να υπάρχει επικοινωνία; Καλό θα ήταν να μη φτάνουμε και στο άλλο άκρο.
Αχαχαχαχα να πάρεις δηλαδή τηλ την πεθερά να της πεις κάτι τύπου: “Να τον χαιρόμαστε το λεβέντη μας”;; Φίλη αν το πάρεις στην πλάκα είναι πάαααρα πολύ αστείο, μόνο έτσι αξίζει να ασχοληθείς. Αν άρχισε από τώρα ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει αργότερα, βάστα γερά!
Μακάριοι όσοι δεν έχουν μπλέξει με σόι που να περιμένει τηλέφωνο σε κάθε γιορτη και γενέθλια συγγενούς πρώτου βαθμού και τους φαίνεται πρωτότυπο και αξιοπερίεργο όλο αυτό. Α,μπα εσένα κοιτάω.
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στη φίλη, εύχομαι να μην ανακαλύψεις σε άλλα δέκα χρόνια ότι ο άντρας σου τελικά μάλλον συμφωνεί.
Εγω θα τρελαθώ!
Χρόνια πολλά λες σε αυτον που γιορτάζει, όχι στο σόι του.
Να θυμώσει, αν δεν της ευχήθηκες για την γιορτή της αντε να πούμε ναι, αλλα για τη γιορτη άλλου?
Φυσικά και όταν παντρεύεσαι αλλάζεις πίστα δυστυχώς. Μπαίνεις στην οικογένεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται, θα ανακαλύψεις στην πορεία τί είναι αυτό. Το “κράξιμο” από την πεθερά επειδή δεν πήρες να της ευχηθείς για το γιο της είναι καθαρή επίδειξη ισχύος. Θέλει να την αναγνωρίσεις ότι την πρώτη θέση αναφορικά με το γιο της, την έχει αυτή και όχι εσύ. Αλλιώς θα σε έπαιρνε αυτή να σου ευχηθεί για τον άνδρα σου!
“Η ιστορία με τις ευχές στις ονομαστικές γιορτές σε ορισμένες οικογένειες, για ορισμένους ανθρώπους, είναι σκέτο παιχνίδι εξουσίας.”
In the game of thrones, you win or you die.