Αγαπητή Α,μπα, Ερώτηση περί καλών τρόπων ή ίσως πολιτισμικών διαφόρων, δεν ξέρω. Έκανα τις προάλλες το τραπέζι σε μια συνάδελφό και τον άντρα της. Η συνάδελφος βαλκανικής καταγωγής αλλα μεγαλωμένη με τα ήθη της βόρειας Ευρωπης την οποία και λατρεύει. Στέλναμε λοιπόν μηνύματα– για να κανονίσουμε την ώρα/διεύθυνση κλπ και στο κλείσιμο μου λεει: “να ξέρεις ότι δεν μου αρέσει να τρώω μαγειρεμένο σπανάκι (με ωμό δεν έχω προβλημα), οτιδήποτε έχει μαϊντανό και τυρί φέτα.” Όχι ότι έχει αλλεργία ή δυσανεξία, απλά δεν της αρέσει. Η αλήθεια είναι ότι ενοχλήθηκα. Αρχικά γιατί είχα κανονίσει να φτιάξω κεφτεδάκια, μακαρόνια σουφλέ, κοκκινιστό, ρύζι και σαλάτα χωριάτικη. Και είχα αγοράσει και τα υλικά και δεν είμαι σεφ. Ξέρω να κάνω καλά 3-4 συνταγές με συγκεκριμένα υλικά. Μετά το σκεφτόμουνα ότι βασικά καλά έκανε και μου το είπε, καλύτερα από το να μη φάει. Από την αλλαγή δεν είμαστε 5 χρόνων. Γενικά λαμβάνω υπ’όψιν τις ιδιαιτερότητες φίλων που καλώ: όταν καλώ την φιλενάδα μου με τον άντρα της που είναι μουσουλμάνος δεν φτιάχνω χοιρινό (ή με αναμοικτο κιμα). Όταν καλω φιλο του άνδρα μου με κοιλιοκακη έχω στάνταρ προϊόντα χωρίς γλουτένη. Όταν καλω το αγοράκι φιλης στα γενέθλια προσέχω να μην υπάρχουν φυστικια γιατί έχει αλλεργία. Αλλά να ρωτάω έναν έναν τι τους αρέσει και τι όχι, δεν το κάνω. Μόνο στα πιτσιρίκια το κάνω όταν είναι 2-3 επειδή ξέρω ότι κάποια είναι δύσκολα. Στα πάρτυ φτιάχνω μπόμπες, πίτσες, κεφτεδάκια, σαλάτα με αγγουράκια ντοματινια, φρουτοσαλατα, που στανταρ κατι απο αυτα θα τους αρεσει. Αλλά 35 χρόνων άνθρωποι να μου λένε τι δεν τους αρέσει λες και είμαι εστιατόριο. Όσο κάθομαι και βγάζω στο ζουμί μου, θα εκτιμούσα την άποψη σου.-Definitely not the next master chef
Εφόσον δεν είναι θέμα υγείας, αλλεργίας δηλαδή, ή ειδικής δίαιτας για άλλους λόγους (θρησκευτικούς ας πούμε), και μιλάμε για απλή προτίμηση, αυτό που έκανε είναι αγένεια. Αν δεν τρώει μαϊντανό και φέτα και μαγειρεμένο σπανάκι, ας βρει να φάει κάτι που δεν έχει κάτι από όλα αυτά, και όπως βλέπω, θα μπορούσε σίγουρα να βρει κάτι να φάει, εκτός αν βάζεις μαϊντανό και φέτα παντού μα παντού. Αλλά και αυτό να γινόταν, πάλι έπρεπε να ξέρει ότι είναι δικό της το πρόβλημα και όχι των άλλων. Αυτή είναι η άποψη μου. Το κάλεσμα για φαγητό είναι για κοινωνική συναναστροφή, δεν γίνεται επειδή αλλιώς δεν θα είχαμε να φάμε και θα πεθαίναμε από την πείνα. Αν κάποιος δεν τρώει πράγματα πολύ κοινά, όπως είναι η φέτα και ο μαϊντανός, ας φάει στο σπίτι του λίγο για να μην ξελιγωθεί σε περίπτωση που δεν υπάρχει απολύτως τίποτα χωρίς μαϊντανό, και ας κάνει υπομονή. Αυτή είναι η άποψη μου.
Παράλληλα όμως, όταν καλείς κάποιον για φαγητό, το σωστό είναι να ρωτάς αν υπάρχουν προτιμήσεις ή αλλεργίες, για να προσαρμόσεις τις συνταγές σου αναλόγως. Για τους ίδιους λόγους ακριβώς (το φαγητό είναι κοινωνική συναναστροφή) το ευγενικό είναι να λάβεις υπόψη σου τα γούστα των καλεσμένων ώστε να μην βρεθεί κάποιος σε δύσκολη θέση, ή στην χειρότερη, πεινασμένος. Το ζήτημα είναι να περάσουν όλοι καλά, χωρίς αμηχανίες. Εντάξει, δεν είσαι μάστερ σεφ, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο να μην βάλεις μαϊντανό στα κεφτεδάκια και να βάλεις την φέτα ξεχωριστά σε ένα πιάτο για να πάρει όποιος θέλει και να την αποφύγει όποιος δεν την θέλει. Χρειάζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις, και το πόσο πολύ θα ασχοληθείς με τα γούστα του καθενός εξαρτάται από το μέγεθος της γιορτής, από την αφορμή. Αν καλείς δυο ανθρώπους δεν είναι δύσκολο να ρωτήσεις «έναν έναν», δύο είναι. Αν κάνεις γενέθλια με πενήντα καλεσμένους, αλλάζουν αρκετά τα πράγματα, τότε πρέπει να έχεις μια μεγάλη γκάμα για να καλύψεις αρκετά γούστα, χωρίς να ρωτήσεις «έναν έναν». Αυτό που λες εσύ είναι «έτσι ξέρω να μαγειρεύω εγώ και σε όποιον αρέσει», δεν είναι καλή αφετηρία για μια γιορτή, πώς να το κάνουμε, δεν είναι συμπεριφορά ιδανικής οικοδέσποινας. Αν είναι έτσι, να τρώει ο καθένας μόνος του σπίτι του για να μην ξεβολεύεται ποτέ κανείς.
(Τα παραδείγματα που αναφέρεις ως υποχωρήσεις, ή ως ένδειξη καλής συμπεριφοράς, δεν έχουν θέση σε αυτό το παράδειγμα, είναι αυτονόητα. Φυσικά και δεν θα δώσεις φιστίκια σε κάποιον που έχει αλλεργία, εκτός αν θέλεις να καταλήξει η γιορτή στο νοσοκομείο. Το παιδικό πάρτι είναι καλύτερη αναλογία).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κάπου εδώ θα σας πω κ εγώ την δίκη μου εμπειρία. Σαν οικοδέσποινα ενημερώθηκα από μια new entry στην οικογένεια ότι δεν τρώει καλαμαράκια, τα χλεύαζε, τα κορόιδευε μπλιαχ κτλ κ άντε στα μεγάλα κέφια να τα φάει τηγανητά μόνο. Με τον καιρό και καθώς τα τραπέζια αυξάνονταν άρχισε να γίνεται πιο εμμονική με…τα καλαμαράκια και εμμέσως (με χειριστικες μεθοδους) να απαγορεύει να υπάρχουν στο σπίτι καλαμαράκια γιατί…της γύρισε σε αλλεργία (κι αν έχεις ΚΑΙ καλαμαράκια στο τραπέζι πάει να πει ότι δε σέβεσαι το θέμα υγείας της άρα κ την ίδια κτλ- ο χειρισμός που λέγαμε). Μάλιστα ένα πρωί… Διαβάστε περισσότερα »
Στη θέση σου την επόμενη φορά θα έκανα θραψαλα
Συγγνώμη ποιος καλει κοσμο στο σπιτι για τραπεζι και κανει ΜΠΑΜΙΕΣ;;;;;;;ΜΠΑΜΙΕΣ;;;;;;;
Καποιος με αισθηση του χιουμορ.
Έλεος όμως κεφτεδάκια χωρίς μαϊντανό δε γίνεται! Τα ύστερα του κόσμου!Και δε σχολιαζω καν πώς ορισμενοι άνθρωποι μπορούν και ζουν τη ζωή τους χωρίς να τρώνε φέτα…
Μια χαρά ζω τη ζωή μου Mirka 😀
Σοκ!!!
Φεεεεεεεέτα!!! ❤️
Εγω κανω την φανταστικη συνταγη της Βεφας για τα πιο αφρατα μπιφτεκια. Δεν εχουν μαιντανο αλλα δυοσμο. Ειναι οτι καλυτερο
Η δίαιτα για θρησκευτικούς λόγους γιατί δεν είναι προτίμηση?
Ο καθένας (τουλάχιστον στην Ευρώπη) επιλέγει σε ποια θρησκεία (και αν) προτιμάει να ανήκει, όπως και ποιές επιταγές της προτιμάει να ακολουθεί.
Αυτός που έχει αλλεργία, ή κοιλιοκάκη, άμα φάει λάθος θα πάει στο νοσοκομείο.
Αυτός που θα φάει κάτι που δε το επιτρέπει η θρησκεία του τι θα πάθει?
Θα βγουν να τον τσιγκλάν τα διαβολάκια με τις τρίαινες???
Αυτός απλά δε θα φάει και θα μείνει αμανατι το φαγητό και ο κόπος
Μα δεν είπα οτι δε θα σεβαστώ την προτίμησή του.
Είπα οτι θα τη σεβαστώ, όπως κάθε προτίμηση.
Δε θα την αντιμετωπίσω παρόλα αυτά κάτι ανώτερο απο τις δυνάμεις του, όπως ένα πρόβλημα υγείας.
Αυτό που είπα είναι οτι δε μου αρέσει η ομαδοποίηση των προβλημάτων υγείας με τις θρησκευτικές επιλογές.
Eίμαι 100% άθεη αλλά ειλικρινά ,εφόσον αποδέχεσαι οτι κάποιος που θεωρείς αρκετά φίλο σου για να καλέσεις σε πάρτυ σπίτι σου μπορεί να ανήκει σε ορισμένη θρησκεία με συγκεκριμένο κώδικα ως προς το φαγητό πρέπει να είσαι τραγικά ανάισθητος για να έχεις τέτοια στάση απέναντι στις επιλογές της ζωής του.
Αν δεν μπορείς να αποδεχτείς κάτι τόσο fundamental που για σένα είναι ασήμαντο αλλά για τον άλλο σημαντικό, μην τον καλέσεις καν τον άνθρωπο.
Φίλος μου ή όχι, αποδέχομαι το να μπορεί να ανήκει όπου θέλει. Το αν είμαι τραγικά αναίσθητη, ή αν θα αγνοούσα τις επιλογές κάποιου (που προφανώς δε θα το έκανα), δε θα το κρίνεις εσύ, πόσο μάλλον από αβάσιμες υποθέσεις. Και για να σου απαντήσω, εγώ αποδέχομαι την οποιαδήποτε διατροφική προτίμιση. Αυτό που διαχωρίζω, είναι οτι η διατροφική προτίμηση λόγω θρησκευτικής πεποίθησης, είναι υτό ακριβώς, προτίμηση. Άλλο το θέμα υγείας, μια κατηγορία μόνο του, και άλλο όλα τα υπόλοιπα. Αυτό που λέω, και μάλλον δεν κατάλαβες, είναι το οτι δεν θα απαξιώσω αυτόν που θα μου πει οτι δε τρώει… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή η διατύπωσή μου ίσως ήταν παρεξηγήσιμη , όπου ‘αποδέχεσαι’ και ‘εισαι’ στην πραγματικότητα μιλάω γενικά ,θα μπορούσε να είναι ‘ αποδέχεται κανείς και ‘είναι’, δεν είχα σκοπό να χαρακτηρίσω εσένα.Το να καλέσει κανείς σούπερ πιστούς χριστιανούς τη Μεγάλη Βδομάδα και να τους έχει κατά κύριο λόγο αρτημένα με το επιχείρημα ‘ και τι θα πάθετε θα καείτε στην κόλαση’, αυτό θα εβρισκα αναίσθητο. Η διαφορά με την απλή προτίμιση είναι οτι αν καποιος δεν τρωει κάτι γιατί δεν του ‘άρέσει’, λογικά μπορεί να το δοκιμάσει και να το αποφύγει αυθόρμητα όπως θα απέφευγε κάτι που γενικά τρώει αλλά τυχαίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι χορτοφάγος, το έχω αναφέρει και στα σχόλια στο παρελθόν.
Λες εμένα να μη μου φαίνεται επιθετική και χαιρέκακη ασέβεια η στάση αυτή??
Λέμε δύο διαφορετικά πράγματα.
Εγώ απλά λέω οτι οι διατροφικές προτιμήσεις είναι προτιμήσεις.
Και φυσικά θεωρώ οτι πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ σεβαστές.
Δε χρειαζεται να με πείσεις να μη δίνω στους άλλους φαγητά που δε θέλουν, δε το κάνω ούτως ή άλλως.
Δε με νοιάζει για ποιό λόγο δε θέλουν (θρησκεία, νηστεία, δίαιτα, παραξενιά), αφού κάτι δε το τρώνε δε τους πιέζω.
Το να υποθέτει κάποιος οτι δε θα σεβαστώ τις επιλογές του οποιουδήποτε επειδή απλά τις βλέπω ως αυτό που είναι, επιλογές δλδ, είναι ένα τεράστιο λογικό άλμα.
Μagica στο προηγούμενο σχόλιο μου δεν έκανα τέτοια υπόθεση. Απλά αναφέρομουν στον κόπο που θα πάει χαμένος.
Μα δε θα μαγείρευα κάτι που δεν θέλουν οι καλεσμένοι μου να το φάνε γιατί θα σεβόμουν τις προτιμήσεις τους.
Καταλάβατε τι είπα στο σχόλιο?
Είπα οτι είναι προτίμηση.
Τα υπόλοιπα όλα από πού προέκυψαν και ποιός κόπος θα πάει χαμένος αφού θα μαγείρευα σύμφωνα με τις προτιμήσεις των καλεσμένων?
Η συζήτηση αυτή γίνεται σε λάθος βάση, με δεδομένο οτι δε θα λάμβανα υπ’ όψη μια προτίμηση. Πράγμα που δεν είπα ΠΟΤΕ.
Τι να πάθει; Θα στεναχωρηθει, αυτό θα πάθει. Θέλετε να στεναχωρηθεί ο καλεσμένος σας; Και εν παση περιπτώσει, αφού θα σεβόσασταν την προτίμησή του , δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνετε θέμα. Αυτός έχει την παράλογη ιδέα ότι αν φάει π.χ. χοιρινό, είναι αμαρτία, είναι σοβαρό γι αυτόν, όχι απλώς μια προτίμηση. Εσάς τι σας νοιάζει;
Ναι, δεν καταλαβαίνετε, γιατί δεν διαβάζετε.
Δεν έκανα θέμα την προτίμηση κανενός.
Διαφώνησα με την ομαδοποίηση προτιμήσεων και προβλημάτων υγείας.
Διαφωνείτε με αυτό?
Αν όχι μην απαντάτε με άσχετα επιχειρήματα, είναι αστείο πια.
Εσείς ΚΑΝΕΤΕ ότι δεν καταλαβαίνετε, και αφήστε τα δεν διαβάζετε. 1. Γράφει η αμπα, “ αν δεν είναι θέμα υγείας, ή ειδικής δίαιτας για άλλους λόγους… θρησκευτικούς .”. Δεν τα ομαδοποιεί. Άλλο το ένα άλλο το άλλο, άλλη η προτίμηση. 2. Απαντατε: η θρησκεία δεν ομαδοποιειται με την υγεία.( Ενω δεν τα είχε ομαδοποιήσει κανεις). Τι θα πάθει, αν φάει ο θρησκευόμενος, είναι απλή προτίμηση η αποχη του από κάποιο φαγητό, και πάντως εγώ σέβομαι και τις απλές προτιμήσεις των καλεσμένων μου. 3. Απαντάω (και άλλοι πριν από μένα): Θα στεναχωρηθεί, δεν θα πάθει κάτι στην υγεία του, αλλά είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Η Α,μπα έγραψε το εξής, και κάνω copy paste:
“Εφόσον δεν είναι θέμα υγείας, αλλεργίας δηλαδή, ή ειδικής δίαιτας για άλλους λόγους (θρησκευτικούς ας πούμε), και μιλάμε για απλή προτίμηση…”
Άρα δε θεωρεί τους θρησκευτικούς λόγους απλή προτίμηση.
Και εγώ διαφώνησα με αυτό.
Τα υπόλοιπα όλα τα βγάλατε από το μυαλό σας, γιατί ποτέ δεν υποστήριξα το να φάει κάποιος κάτι που δε θέλει.
Το ξέσπασμα σας εκτός από αγενέστατο, είναι και αστείο στα όρια του θλιβερού πλέον.
Δε συνεχίζω τη συζήτηση γιατί βλέπω οτι, παρά τις ατυχείς προσπάθειες, αδυνατείτε να συμμετέχετε.
Καλά κάνετε και σταματάτε, γιατί είστε σε άλλη συζήτηση. Καμία σχέση.Αλλα αντ άλλων….
Κι εμένα δε μου αρέσει καθόλου ο μαϊντανός. Γι’ αυτό το λόγο έγινα απο μικρή εξπέρ στο να απομακρύνω φυλλαράκια και κλαράκια από το φαγητό 😁 – η μάνα μου δεν απέκλειε ποτέ τον μαϊντανό για χάρη μου, οπότε σιγά μην έχω τέτοιες απαιτήσεις από φίλους και εστιατόρια.
Ευτυχως που δεν έχεις καλεσμένους, οι οποίοι αφού φάνε το “καταπέτασμα” , κρίνουν τον τρόπο ψησίματος, το χασάπικο, το ύψος του γλυκού, το αλάτι, το λάδι, τη ζάχαρη, τα ποτήρια …ΚΑΙ ΟΛΑ!
Τί μάστιγα ειναι και αυτη?!
Εγω το θεωρώ αγένεια να πώ στον οικοδεσπότη να φτιάξει αυτο, που θέλω εγω.
Θα ρωτήσεις, άν κάποιος έχει σε κάτι αλλεργία και τελείωσε.
Μαζευόμαστε για την παρέα, δεν είναι εστιατόριο το σπίτι του άλλου.
Σε μία συζήτηση για γλυκά, είχα αναφέρει πως είχα φτιάξει ένα τσιζκέικ με πολύ απλά υλικά, βάση από digestive και βούτυρο και για το κρεμώδες μέρος είχα χρησιμοποιήσει φιλαδέλφεια και μερέντα. Το τι άκουσα που δεν επέλεξα κάτι πιο υγιεινό, που δεν πρόσεξα τα υλικά, που ήταν τίγκα στη ζάχαρη… ήταν τρομερό. Ευτυχώς που τα συγκεκριμένα άτομα δεν ήταν καλεσμένα, και δεν πρόκειται φυσικά να τους καλέσω. Μπαίνω στην κουζίνα δυο-τρεις φορές το χρόνο, δεν είμαι καμία έμπειρη μαγείρισσα και ούτε σκοπεύω να γίνω. Αν δε συντρέχουν λόγοι υγείας ή θρησκείας, ναι, η φάση είναι “αν δε σου αρέσει μη… Διαβάστε περισσότερα »
Τι μου θύμισες… Ζω στη Γερμανία και με αφορμή τα γενέθλια μου είπα να μαγειρέψω για το γράφειο (το συνηθίσαμε). Κάθισα λοιπόν για να τους ευχαριστήσω 7 ώρες και έκανα μουσακά κομπλέ. Με τα τηγανητά του λαχανικά, τη μπεσαμελ του, όλα όλα. Έγινε μουρλια. Πάω τον μουσακά στο γραφείο και μου αρχίζουν: καλό είναι, πολύ καλό να μας δώσεις συνταγή, αλλά βαρύ ρε παιδί μου (μίλησε ο Γερμανός συνάδερφος που χλαπακιαζει τα λουκάνικα για πλακα), δεν γίνεται να μην τηγανισουμε τα λαχανικά? Και να μην βάλουμε μπεσαμελ? Και αντί για φέτα να βάλουμε Μότσαρελα με μηδέν λιπαρά? Ε κάπου εκεί… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ χιλιοπαιγμένο έργο σε οικογενειακά τραπέζια στο πατρικό μου!
Γενικώς ο τομέας μου είναι γεμάτος από αγενείς υγιεινιστές, οπότε δεν μπορείς να φανταστείς τι έχω ακούσει… Τους έχω πάει μπακλαβαδάκια, και ενώ τα χλαπακιάζουνε δυο-δυο, τα κράζουνε (τα καυμένα τα μπακλαβαδάκια) λέγοντας πόσο ανθυγιεινά είναι. Και απλώνω και γω το χεράκι μου να πάρω ένα και μου λέει ο outdoor sporty Γερμανός: Μην το τρως, δεν το χρειάζεσαι αυτό…
Γεια να μην αρχίσω με την πρωτεινολατρεία…
Μόνο εγώ δε διαννοουμαι να πω τις διατροφικές μου προτιμήσεις όταν είμαι καλεσμένη?Θα φάω ή θα τσιμπήσω ο,τι μου προσέφερε το άτομο που με κάλεσε και κόπιασε για αυτο.Το θεωρώ μεγάλη αγένεια να πω από πριν τι τρώω και τι δεν τρωω εκτός αν μιλάω με πολύ δικά μου άτομα.
Το σύνηθες είναι να ρωτήσεις: υπάρχει κάτι που δεν τρώτε; Και να το λάβεις υπ’όψιν. Ειδικά αν έχεις καλέσει μόνο δύο άτομα, όπως νομίζω πως έκανες σε αυτή την περίσταση, ε πώς να το κάνουμε, δεν έχει νόημα να τους σερβρίρεις κάτι που δε θα τους αρέσει καθόλου. Σε τόσο μικρό κύκλο μάλιστα εγώ συνήθως λέω εξαρχής, σκέφτομαι να σας μαγειρέψω το και το, σας αρέσει ή να πάμε σε σχέδιο Β; Αν έχεις καλέσει 15 άτομα, ναι προφανώς δε θα τους ρωτήσεις έναν έναν, αλλά από την άλλη για 15 άτομα θα έχεις κάνει λογικά αρκετά πιάτα, οπότε όλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Ε μα,με το λεμόνι.Καλά τα λές.Τίγκα σε όλα τα φαγητά.Να γίνει το λεμονάκι λέμον πάι,εκεί μάλιστα.
Θεωρώ οτι εχεις δίκιο που ενοχλήθηκες. Η δίκη μου περίπτωση ειναι η εξής: Ζω στη Γαλλια και πολλα απο αυτα που τρώνε εδω εγω τα απεχθάνομαι. Στρείδια, πάπια, φουά γκρα, όλων των ειδών τα ταρταρ, σαλιγκάρια, κρεατα μισοψημένα κλπ κλπ. Όσες φορές με εχουν καλέσει σε τραπεζι δεν εχω ποτε ενημερώσει εξ’ αρχης για το τι δεν μου αρέσει. Παω συνήθως έχοντας φαει κατι μικρό απο πριν, διότι ξερω οτι πολλές φορές αυτα παίζουν στα τραπέζια. Εκει τρώω οτι υπάρχει στο τραπεζι που να μου αρέσει, έστω σαλάτα μονο και ψωμί. Πολυ ευγενικά εξηγώ οτι ολα φαινονται υπέροχα αλλα δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω εξαρτάται περισσότερο από τον τρόπο που τα είπε το αν ήταν αγενής. Το να σου πει με καλό τρόπο τις προτιμήσεις της δεν το θεωρώ αγένεια. Και εκ μέρους σου, εφ όσον θα είστε μόνο 4 άτομα, το σωστό θα ήταν να ρωτήσεις αν έχουν αλλεργίες ή κάποια πράγματα που δεν τρώνε. Και αυτό πριν πάρεις τα υλικά, νομίζω αυτό είναι το σωστό. Σε πρόσφατο τραπέζι στο σπίτι μιας φίλης μου που θα έφτιαχνε αυτή το κυρίως πιάτο με ρώτησε αν ο σύντροφός μου ή εγώ δεν τρώμε κάτι και αντίστοιχα εγώ που έφτιαξα το γλυκό ρώτησα αν αρέσει… Διαβάστε περισσότερα »