in ,

Αγαπητή «Α, μπα»: Μου λείπει αφόρητα

Μάλλον του πέρασε

Η ερώτηση που θέλω εγώ να θέσω είναι μάλλον συνηθισμένη, αλλά θα την κάνω… Σχέση ενός έτους. Για εμένα ότι καλύτερο, ότι πιο δυνατό, ότι πιο όμορφο έχω ζήσει. Απίστευτο γέλιο, εκπληκτικό σεξ, τρομερή χημεία, χιούμορ. Με αυτόν τον άνθρωπο έζησα μέσα σε έναν χρόνο όσα δεν μπορούσα να φανταστώ. Μιλάμε για απίστευτες στιγμές. Ήμασταν […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

2fff4fc641d56bcff13db28e7d22c632

Η ερώτηση που θέλω εγώ να θέσω είναι μάλλον συνηθισμένη, αλλά θα την κάνω… Σχέση ενός έτους. Για εμένα ότι καλύτερο, ότι πιο δυνατό, ότι πιο όμορφο έχω ζήσει. Απίστευτο γέλιο, εκπληκτικό σεξ, τρομερή χημεία, χιούμορ. Με αυτόν τον άνθρωπο έζησα μέσα σε έναν χρόνο όσα δεν μπορούσα να φανταστώ. Μιλάμε για απίστευτες στιγμές. Ήμασταν μαζί μια μέρα και έμοιαζε λες και είμαστε μια ώρα. Τελειώνει. Υπήρχαν λόγοι, Διαφορά φάσης ας το θέσω έτσι, σοβαροί κατ αυτόν. Του πέρασε ; Ήταν ενθουσιασμένος και το έχασε στην πορεία; Δεν ξέρω και δεν θα μάθω ποτέ. Πληγώθηκα πολύ βαθιά. Θεωρώ ότι κανείς (από τους φίλους μου όσες φορές τους έχω μιλήσει) δεν μπορεί να καταλάβει πως ένιωσα, πόσο πληγώθηκα, πόσο τον αγαπάω. Και fast forward έναν χρόνο μετά… Δεν μιλάμε, δεν βλεπομαστε. Ολον τον χρόνο αυτό δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα με κανέναν πέρα από κάτι σαν ραντεβού το οποίο είχε κακή κατάληξη. Και ενώ το έχω εκλογικεύσει, ότι αυτός πήγαινε στη Δύση κι εγώ στην ανατολή (όσον αφορά τα πλάνα της ζωής μας), ότι αν ήθελε να ήταν μαζί μου ξέρει ποιο είναι το τηλέφωνο μου κοκ, δεν αντέχω. Τον σκέφτομαι τόσο πολύ. Συμβαίνει κάτι και ακόμα σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να του το πω. Ξέρω ότι το heartbreak δεν έχει χρονικό περιθώριο, ξέρω ότι δεν βοηθάει και το ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον ορίζοντα, αλλά ώρες ώρες αισθάνομαι ότι τον θέλω τόσο πολύ που θα σκάσω. Ντρέπομαι να το πω στους φίλους, το παίζω αδιάφορη, στα σοσιαλ μεντια χαλαρή. Αλλά βλέπω φωτό του και μου κόβονται τα πόδια σύριζα, χαζεύω φωτογραφίες μας από την εκδρομή στη Σκιάθο, τον ακούω μέσα στο κεφάλι μου πολλές φορές σαν να μου μιλάει. Ανοίγω καμία φορά το κουτάκι που καταχωνιασα δύο χαρτάκια – ραβασάκια του και τα διαβάζω και με πιάνουν τα ζουμια. Είμαι πλήρως λειτουργική, έχω παρέες , προσπαθώ και να φλερτάρω , αλλά αυτός έχει ποτίσει το μυαλό μου. Νιώθω ότι τον αγαπάω τόσο πολύ που δεν θα αγαπήσω ποτέ ξανά κανεναν. Έχω κάνει κι άλλες σχέσεις, και μεγαλύτερης διάρκειας και ποτέ δεν έχω νιώσει έτσι, δεν είναι ότι παθαίνω εμμονές με τους ανθρώπους ξέρω γω. Απλά ώρες ώρες όταν ο κόσμος με τρομάζει και νιώθω μοναξιά θέλω την αγκαλιά του, να μου πει “μη φοβάσαι ρε χαζό ” και όντως να μη φοβάμαι. Να μου πει να κυνηγήσω τα όνειρα μου όπως πάντα μου έλεγε. Μου λείπει να τον έχω ως παρουσία στη ζωή μου, άσχετα με το ερωτικό κομμάτι. Οι συμβουλές του. Έδινε μια ωραία απόχρωση στη ζωή μου. Είναι επιλογή του και το ξέρω και το σέβομαι. εφόσον όμως εγώ νιώθω ΑΚΟΜΑ έτσι μετά από έναν ολόκληρο χρόνο αξίζει να κάνω ένα βήμα ακόμα και ας χαραμίσω και το τελευταίο κυβικό του εγωισμού μου ή να κάτσω ήρεμα και ωραία στη γωνία μου προσπαθώντας και πάλι να πάω παρακάτω ; Δεν θέλω να είμαι η παρανοϊκή πρώην…

Αυτό που δεν καταλαβαίνω σε αυτές τις ιστορίες είναι ότι η περιγραφή είναι σα να χώρισαν δυο υπερταιριαστοί απόλυτα ευτυχισμένοι άνθρωποι επειδή ένα πρωί ο ένας έκαψε το τοστ του άλλου. Και ήταν τόσο απίθανα ταιριαστοί, παρόλ’αυτά, ποτέ δεν είπε ο ένας στον άλλο ότι τον αγαπάει. Όλα ήταν τέλεια, αλλά αυτό δεν ειπώθηκε.
Δεν ξέρω βρε παιδί μου, αλλά πάντα αυτό ρωτάω. Αν ήταν τόσο υπέροχαμοναδικά, γιατί χωρίσατε; Εδώ δεν μπορούν να χωρίσουν άνθρωπου που μισιούνται, που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλον, αλλά εσείς ζούσατε το όνειρο και μπαπ! χωρίσατε;
Λες ότι υπήρχαν λόγοι. Σοβαροί “κατ’αυτόν”. Ωραία, γιατί ρωτάς μετά αν του πέρασε ή αν ήταν ενθουσιασμένος και το έχασε στην πορεία (και τι διαφορά έχει το ένα από το άλλο;) Οι σοβαροί λόγοι, δεν είναι αρκετοί; Και γιατί δεν μας τους λες; Για να μη σου πούμε κι εμείς ότι ήταν σοβαροί;
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι σε χώρισε και πόνεσες πάρα μα πάρα πολύ. Έκανες το λάθος να μην το εκφράσεις σε κανέναν και πονάς σιωπηλά έναν χρόνο, και αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορείς να τον ξεχάσεις. Επειδή παριστάνεις την άνετη και από την εσωτερική πίεση τον έχεις μυθοποιήσει ακόμη περισσότερο. Είναι τέλειος επειδή δεν τον έχεις επεξεργαστεί.
Τι λες να γίνει μετά από ένα χρόνο πλήρους απόστασης; Πόσο πιθανό είναι να σε αγαπάει κι αυτός σιωπηλά; Δεν ξέρω, όλα πιθανότητες είναι. Από δω και πέρα όμως έχεις χρέος στον εαυτό σου να τον αφήνεις να εκφράζει αυτά που νιώθει, ακόμα και αν τα συναισθήματα αυτά είναι ταυτισμένα μέσα σου με την αδυναμία. Πες τα πράγματα κάποτε με το όνομα σου: σε ήθελε λιγότερο από όσο τον ήθελες εσύ. Δεν πειράζει. Συμβαίνουν αυτά όλη την ώρα, σε όλους τους ανθρώπους.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

75 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
WordPress › Σφάλμα

Παρουσιάστηκε ένα κρίσιμο σφάλμα σε αυτόν τον ιστότοπό.

Μάθετε περισσότερα για την αποσφαλμάτωση του WordPress.