Αγαητή Α, μπα! Τα τελευταία 5 χρόνια εργάζομαι σε μια εταιρεία στην οποία δεν κόλλησα ποτέ. Είμαι σε μια “θεωρητικά” ανοιχτόμυαλη εταιρεία χωρίς dress code, αλλά πάρα πολλές φορές έχω ακούσει σχόλια για την εμφάνισή μου, του στυλ, “γιατί είσαι έτσι;” , “δείχνεις άρρωστη”, “χάλια φαίνεσαι” και εδώ να προσθέσω ότι έχει υπάρξει περιστατικό που με έχουν αναγκάσει να βαφτώ. Να πω ότι δεν βάφομαι, όμως ποτέ δεν έχω εμφανιστεί ατιμέλητη ή μη ευπρεπώς ντυμένη. Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω αποφασίσει να φύγω και ψάχνω άλλη δουλειά. Έρχεται όμως πάλι αυτή η ρημάδα η πατριαρχεία και οι διακρίσεις στον επαγγελματικό χώρο και σε σταματάνε, σου βγάζουν γλώσσα και σου λένε “νομίζεις κοριτσάκι θα κάνεις το δικό σου; Ούτε καν!” Το πρόβλημά μου είναι ότι έχω φτάσει και στα προσωπικά μου σε ένα σημείο που με τον σύντροφό μου σκεφτόμαστε να αποκτήσουμε παιδί. Άρα το να αλλάξω αυτή την στιγμή δουλειά συνεπάγεται ότι τουλάχιστον για έναν χρόνο θα πρέπει η διαδικασία να παγώσει, διότι αν πας σε μια δουλειά και μείνεις έγκυος είσαι αντιεπαγγελματίας, κρεμάς τον εργοδότη και άλλα όμορφα. Χρονικά (ηλικιακά) όμως δεν μας παίρνει για πολλές αναβολές. Στο μεταξύ υπάρχουν και πάρα πολλές συνεντεύξεις στις οποίες δεν έχω πάει καλά καθότι μου γίνονται ερωτήσεις τύπου “είστε δεσμευμένη;” και φυσικά δεν γίνεται να μην αναρωτηθώ “τι σχέση έχει αυτό με την αποδοσή μου;” ή “θεωρείτε ότι αυτή η πληροφορία είναι κάτι που επιρρεάζει την δουλειά μου;” Έχω απελπιστεί, δεν ξέρω τι να κάνω. Μέχρι που σκέφτομαι να προχωρήσω κανονικά τα προσωπικά μου και στη συνέχεια, οπλισμένη με θέληση και προσόντα, θα συνεχίσω να ψάχνω την προσωπική και επαγγελματική ισσοροπία όσο πνιγμένη κι αν είμαι μέσα στις πάνες και τα μπιμπερό.
-sofi
Το τελευταίο θα έπρεπε να ισχύει άσχετα με το αν σου αρέσει η δουλειά που είσαι τώρα. Εφόσον έχεις αποφασίσει να είσαι εργαζόμενη μητέρα, δεν υπάρχει σίγουρη δουλειά.
Το «αν πας σε μια δουλειά και μείνεις έγκυος είσαι αντιεπαγγελματίας» είναι αυτό που λένε οι άλλοι, ή αυτό που πιστεύεις εσύ; Γιατί αν το πιστεύεις εσύ, πρέπει να κάνεις τη δουλειά που απαιτείται για να σταματήσεις να το πιστεύεις. Οι άλλοι το πιστεύουν, ναι, και κακώς το πιστεύουν.
Επίσης, μιλάς λες και αν αποφασίσεις να μείνεις έγκυος θα γίνει μέσα σε ένα μήνα, άντε ένα εξάμηνο. Στηρίζεις υπερβολικά πολλά σε αυτή τη βεβαιότητα. Βεβαιότητες όμως δεν υπάρχουν. Κάνε ό,τι μπορείς να κάνεις τώρα, με τα δεδομένα που έχεις τώρα. Καλά τα σχέδια, αλλά όταν πρόκειται για αλλαγή δουλειάς και εγκυμοσύνη, οι παράγοντες που δεν εξαρτώνται από σένα είναι πραγματικά αμέτρητοι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να πω και εγώ τον πόνο μου. Αυτό με το βάψιμο είναι τραγικό. Και εμείς στην δουλειά μου έχουμε υποχρεωτικό βάψιμο. Το θέμα είναι ότι πριν κάνα χρόνο άκουσα σχόλιο από άντρα συνάδελφο πως θα έπρεπε να είμαι πιο βαμμένη για τη δουλειά που κάνω. Ε ναι άνθρωπε μου, το μακιγιάζ το είχα κάνει το πρωί, έφτασε μεσημέρι, το κραγιόν υπήρχε στα χείλη, ήθελε λίγο ανανέωση, το ρουζ είχε γίνει αχνό γιατί πάω πάνω κάτω και ιδρώνω, στα μάτια είχα λίγο μάσκαρα.Τότε δεν διάβαζα Αμπα και σας λέω ότι ένιωσα ντροπή που μου το είπε. Παιδιά καλό το dress code,… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις απόλυτο δίκιο, σαφώς και είναι σεξιστικό! Άλλο το dress code που ισχύει για όλους, και άλλο το βάψιμο, που φαντάζομαι ισχύει μόνο για τις γυναίκες. Εκτός αν βάζουν και τους άντρες να βάλουν κραγιόν, τότε πάσο.
Χαίρομαι που έχεις αρχίσει να φορτώνεις. Μέχρι να έρθει η στιγμή που θα απαντάς αβίαστα σε τέτοιες υποδείξεις, η πρακτική λύση για να αποφύγεις το βάψιμο είναι -τσικιτιγκλόν- η ΜΑΣΚΑ!
απορω πως γινεται να δουλευει κανεις σε εξυπηρετηση πελατων και να μην υποχρεωνεται να φοραει μασκα συνεχως. αν θελει, ας μας πει, η αννα.
Αυτή τη στιγμή έχω άδεια μητρότητας, δε γνωρίζω τι γίνεται με το βάψιμο, γυρνάω στη δουλειά σε δύο μήνες. Ωστόσο, τα τακούνια συνεχίζουμε να τα φοράμε
Αυτουνού με το βάψιμο έπρεπε να του πεις: Θέλεις να με βάψεις εσύ, μήπως;
Eγω έχω σκεφτεί να απαντάω όπως οι τοπικές σελέμπριτι οταν τους γίνεται ερώτηση περί προσωπικών. Ενα “είμαι καλά, στη φάση που βρίσκομαι είμαι ευτυχισμένη”. Πέρα από την πλάκα, έχει μεγάλη σημασία κατά τη γνώμη μου ο γεγονός ότι ήδη έχεις δουλειά. Εφόσον έχεις εξασφαλίσει τα βασικά, αυτή τη στιγμή σε ενδιαφέρει να πας κάπου καλύτερα, με καλύτερο κλίμα και νοοτροπία. Άρα τους περνάς και εσύ συνέντευξη κατά κάποιον τρόπο.
Έκλαψα από τα γέλια για την απάντηση ” είμαι καλά στη φάση που βρίσκονται είμαι ευτυχισμένη,”. Τέλειο,!!!!!
Μου ηρθε μια ιδέα!!Την επόμενη φορά που θα μας ρωτήσουν γιατί δεν εχουμε ακόμα παιδι, προτείνω να απαντήσουμε “είναι αντί επαγγελματικό κυρία μου να κανω παιδι, τι θέλετε; να κρεμασω τον αφεντικό μου;! “.
Χωρίς πλάκα, νομίζω πρέπει να δημιουργήσουμε μια ξεχωριστή στήλη με τα όσα έχουμε ακούσει σε συνεντεύξεις ως γυναίκες. Εχω να καταθέσω πάρα πολλά παράλογα.
Εμένα το πιο επικ ήταν το ‘τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου’. Να δουν αν είμαι γόνος η καμία Μαρία λα ντελ μπάριο.
Εμένα το πιο επικ ήταν που δε μου έκαναν καμία ερώτηση. Επι 40 λεπτά μιλούσε μια τύπισσα εξηγωντας τι κάνουνε. Εγώ έκανα ερωτήσεις για να καταλάβω το ρόλο και δως του αυτή συνεχιζε.
Όχι το πιο έπικ, αλλά 45 λεπτά μου παρουσίαζε την εταιρία ο άλλος, δε ρώτησε τίποτα, μου λέει πάμε να γνωρίσετε μερικούς συναδέλφους. Στα 50-60 άτομα, φτάνουμε στην πρώτη γυναίκα, λέω άλλες γυναίκες η εταιρία δεν έχει; Έχουμε άλλη μία μου λέει, λείπει ταξίδι. Ρωτάω, γιατί μόνο δύο; Μου λέει είναι δύσκολο να βρεις γυναίκες programmers (άσχετο που υπάρχουν κι άλλα τμήματα). Ρωτάω, ψάξατε καλά; Μου ξαναλέει είναι δύσκολο να βρεις γυναίκες programmers. Ρωτάω, εξαντλήσατε σίγουρα όλα τα πιθανά μέσα που είχατε στη διάθεσή σας για να προσλάβετε γυναίκες; Μου ξαναματαλέει είναι δύσκολο να βρεις γυναίκες programmers.
Δεν συνεργαστήκαμε τελικά.
Βρε Άννα μου είσαι επίμονη. Ψάξανε σου λένε οι άνθρωποι. Στο χώλ, στον πρώτο όροφο, στον δεύτερο. Δεν βρήκανε άλλες γυναίκες programmers. 2 είναι όλες και όλες και τις προσλάβανε.
ΟΟΟΟΟ Ελεος πια. Τους ζάλισες.
Από την έκπληξη το ‘παθα, λέω δεν μπορεί, θα πει κάτι καλύτερο… Με την όρεξη έμεινα.
Πάντως η απόρριψη ήταν διπορτη, δεν γουσταριστήκαμε αμοιβαίως.
παντως, κατα τη γνωμη μου, δεν ειναι πολυ καλη ιδεα να κανεις μαθηματα φεμινισμου σε αυτον που θελεις να σε προσλαβει… ειναι σαν να μπαινεις σε καυγα με χρυσαυγιτη… τι περιμενεις; να του αλλαξεις γνωμη και να θαυμασει τις αποψεις σου; υπαρχει καμια τετοια περιπτωση; το μονο που μπορει να συμβει, ειναι να χασεις την θεση. εκτος αν αρνεισαι να προσληφθεις απο μισογυνικη εταιρια, δλδ απ ολες σχεδον….
@Franny δεν προσπάθησα να του μάθω κάτι, όπως λέω έμεινα έκπληκτη και ξαναρώτησα γιατί περίμενα να ακούσω κάτι καλύτερο. Και λίγο γιατί ήθελα να καταλάβει πόσο γελοίο ήταν αυτό που έλεγε. Μισογυνισμός μπορεί να υπάρχει παντού, αλλά έχει διαφορά να γίνεται κάποιο σχόλιο από κάποιον τυχαίο σε σχέση με το να αποτελεί κάτι παγιωμένη πολιτική της εταιρίας. Εγώ, ναι, ευτυχώς είμαι στην ευχάριστη θέση να μπορώ να επιλέξω πού θα δουλέψω σε κάποιο βαθμό και επίσης όπως λέω, αρνούμαι να δουλέψω για εταιρίες που παριστάνουν ότι δεν έτυχε να βρεθούν μπροστά τους αξιόλογες γυναίκες επαγγελματίες (και στην ακόμα πιο ευχάριστη… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα το πιο έπικ ήταν που ξαφνικά άρχισε να με ενημερώνει που είναι το ψυγείο που βάζει τα αναψυκτικά και που φτιάχνουμε τους καφέδες. Επειδή η συνέντευξη ήταν για δουλειά αρχιτέκτονα τον ρώτησα γιατί μου τα λέει αυτά και μου είπε πως ήταν στα καθήκοντα μου και πως είχε ήδη άλλο άντρα αρχιτέκτονα για τις μελέτες. Ακόμα πιο έπικ ήταν που την επόμενη μέρα με πήρε να με ρωτήσει γιατί δεν πήγα στη δουλειά, που αυτονόητα είχε θεωρήσει πως είχα δεχτεί (δεν με είχε καν ρωτήσει).
Γελόκλαψα με το σκηνικό.
Αχ μιμόζα, τώρα νιώθω λιγότερο μόνη. Με ρώτησαν κι εμένα τι δουλειά κάνουν οι γονείς μου σε συνέντευξη και συμπλήρωσαν «γιατί από το ρολόι σου καταλαβαίνω ότι δεν έχεις ανάγκη». Ακόμα αναρωτιέμαι αν φοράω ρόλεξ και δεν το ξέρω.
Όπως και το υπερεπικό «όσο σπούδαζες ποιος σε πλήρωνε;»
Ε εκεί πατάς ένα ‘είχα sugar mommy’ και απολαμβάνεις το βραχυκύκλωμα.
Χαχαχα. Το αποθηκεύω για μελλοντική χρήση. (Δυστυχώς, πιστεύω ότι παίζει να την ξανασυναντήσω την ατάκα.)
μην το γελατε καθολου αυτο με τους γονεις. δεν καταλαβατε που αποσκοπει;; ειναι κακοπληρωτες εργοδοτες και θελουν να ξερουν αν θα εχετε να φατε η θα φυγετε αμεσως και θα τους καταγγειλετε αν δεν σας πληρωνουν… σε μια παλιοτερη δουλεια που ειχα και πριν ξεσπασει ακομα η κριση, ενω ειμασταν ηδη 2-3 μηνες πισω στις πληρωμες, ο εργοδοτης μας ζητησε “να βαλουμε πλατη” για να τα καταφερει (εκεινος). που σημαινε να δουλεψουμε χωρις να πληρωνομαστε οσο χρειαστει χωρις να τον πρηζουμε με ενοχλητικες γκρινιες και απαιτησεις, για να πληρωνει εκεινος τις επιταγες του κι εμεις να παρουμε τα λεφτα μας… Διαβάστε περισσότερα »
Μια απ’ τις πιο προκλητικά αδιάκριτες ερωτήσεις το τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου.Το ρωτάνε για να εκμαιεύσουν πληροφορίες για την οικογενειακή σου κατάσταση και φυσικά το οικονομικό σου στάτους.
Από πού κι ως που τους αφορά κάτι τέτοιο.μπορει να είναι άνεργοι, μπορει να δουλεύουν σε ναυτιλιακή, δημόσιοι υπάλληλοι κοκ.Επισης μπορεί κάποιος να μην έχει καν γονείς.Γιατι να ξέρει τόσο προσωπικές πληροφορίες ένας ξένος;
Ας μάθουν πρώτα πως γίνεται μια σωστή επαγγελματική συνέντευξη.
Κι εδώ ταιριάζει η ταμπέλα όλων των μη διασήμων γκόμενων των διασήμων: επιχειρηματίες. Είτε έχουν περίπτερο, είτε πουλάνε χειροποίητο τσίπουρο σε συγγενείς, είτε έχουν μονοπρόσωπη επιχείρηση απλήρωτης φύλαξης ηλικιωμένων.
Mitsi και μένα με το που άκουσε πως ο πατέρας μου είναι γιατρός μόνο που δε μου έφερε χρυσό στυλό να υπογράψω το συμβόλαιο. Ήταν στην πρώτη μου δουλειά, και ενώ έψαχνα για μήνες μάταια, μόνη μου στο εξωτερικό. Πιστεύω πως βοήθησε. Αλλά αυτό δεν είναι σύμπτωμα ενός άρρωστου συστήματος;
καμιά φορά, εκεί πρέπει να τους τρολαρεις ανοιχτά. Π.χ. “στέλεχος επιφορτισμένο με την εποπτεία της αντιστοίχησης των ταμειακών εισροών και της εκροής προϊόντων” (κοινώς ταμίας)…
Κορίτσια, με τρομάξατε, δε μου έχει τύχει να μου το ρωτήσουν αυτό, πάλι καλά, να είμαι προετοιμασμένη, γιατροί θα πω, γιατί το αγρότες δε νομίζω να πιάσει.
Από τα πιο κουφά που μου έχουν τύχει είναι να μου δώσουν φόρμα να συμπληρώσω όπου στην οικογενειακή κατάσταση είχε και κουτάκι “Αρραβωνιασμένος/η”.
Αφού δεν είχε και επιλογή “λογοδοσμένος” το λες και προοδευτικό!!! Βέβαια εκεί θέλει τρολιά και να γράψεις δίπλα : Σε ανοιχτή σχέση!
Με κοιτούσε από πάνω ως κάτω όση ώρα διήρκεσε η “συνέντευξη”. Προς το τέλος που ρώτησα εγώ κάτι, έσκυψε μπροστά και με ύφος 18 καρδιναλίων μου βουλωσε το στόμα (για να μάθω άλλη φορά) με τα εξής λόγια. “Δεν είστε εδώ για να κάνετε ερωτήσεις κυρία μου. Εγώ σας κάνω τις ερωτήσεις κι εσείς απαντάτε”. Ήταν λες και απλώθηκε το εκτόπισμα της αντρίλας του σε όλο το χώρο. Δεν είχα Α, μπα όμως τότε. Δεν φανταζόμουν καν οτι υπάρχει σύμπαν στο οποίο αντιδρούμε όταν παραβιάζονται βασικοί κανόνες ευγένειας και επαγγελματισμού. Πες μας και συ Melissa τις δικές σου ιστορίες 😊
Έχω «κρύψει» σε συνέντευξη ότι έχω παιδί κ πήρα τη δουλειά, αν βρεθώ σε παρόμοια κατάσταση θα το ξανακάνω. Αν με ρωτήσουν το λέω, αν όχι δεν το αναφέρω. Στην εν λόγω θέση η προϊσταμένη κάποια στιγμή μου παραπονέθηκε που δεν της το είχα πει εξ αρχης κ εγώ το έπαιξα χαζή. Αν ξημερώσει αυτή η αγια μέρα που μας φέρονται ίσα άντρες γυναίκες, μαμάδες μπαμπάδες θα είμαι κι εγώ με τη σειρά μου πιο ειλικρινής, μέχρι τότε δυστυχώς νιώθω αναγκασμένη να «κρύβω» πληροφορίες αν νιώθω ότι θα μου στερηθεί κάποια θέση γι αυτόν τον λόγο…
Πολλές από αυτές τις ερωτήσεις αποτελούν απαγορευμένη διάκριση. Όπως φυσικά λες κι εσύ, και μόνη η απάντηση ότι οι ερωτήσεις αυτές είναι ανεπίτρεπτες, σε θέτει σε δυσμενέστερη θέση και στην μη επιλογή σου. Στην ελληνική έννομη τάξη αναγνωρίζεται στον υποψήφιο εργαζόμενο ακόμα και το δικαίωμα στο ψεύδος, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Αν για παράδειγμα, είσαι έγκυος και δίνεις συνέντευξη για δουλειά, δεν είσαι υποχρεωμένη να πεις ότι είσαι έγκυος, μπορείς να πεις ψέμματα ότι δεν είσαι και δεν μπορούν να στραφούν εναντίον σου για απάτη κλπ. Αντιστοίχως, αντιλαμβάνεσαι ότι για πράγματα πολύ υποκειμενικά, όπως το αν έχεις σχέση ή αν σκέφτεσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Law, ωραία τα λες, κοίτα και τον επόμενο casual (που μόνο casual δεν είναι) σεξισμό και τους εκβιασμούς που έκαναν στην κοπέλα αν τολμήσει και διεκδικήσει και θα συμφωνήσεις κι εσύ ότι υπάρχει τεράστιο νομικό κενό και ο καθένας κάνει ότι θέλει και χοροπηδάει όσο θέλει.
Εγώ δεν βλέπω νομικό κενό. Ασυδοσία στην αγορά εργασίας βλέπω. Όσο εντείνεται η οικονομική κρίση, τόσο εντείνονται και αυτά τα φαινόμενα.
Μπορεί νομικό κενό να μην είναι η σωστή έκφραση αλλά χρησιμοποίησα αυτή έχοντας κατά νου να υπάρχει και πατρική άδεια και να την παίρνουν και οι δύο υ πο χρε ω τι κά είτε μαζί είτε εκ περιτροπής. Οποιαδήποτε άλλη λύση αφήνει τις γυναίκες απόλυτα εκτεθειμένες και νομικά απροστάτευτες.
μα, υπαρχει πατρικη αδεια.
Οι συνεντεύξεις είναι προς δύο κατευθύνσεις. Από τη στιγμή που εργάζεσαι έχεις την “πολυτέλεια” να είσαι επιλεκτική στην επομενη εταιρεία που θα πας. Αντί να σκέφτεσαι ότι δε θα επιλέξουν επειδή είσαι δεσμευμένη ή επειδή θέλεις να μείνεις εγγυος, σκέψου εάν θα ήθελες εσύ να εργαστείς σε μια εταιρεία που έχει τέτοια νοοτροπία (δεν είναι όλες οι εταιρείες έτσι).
Εγώ τελευταία έχω αρχίσει να καταδιασκεδάζω με την ερώτηση «είστε παντρεμένη;». Απαντάω όχι, γιατί δεν είμαι, και βλέπω τον εφησυχασμό τους και κρατιεμαι να μην σκάσω στα γέλια (και τα μπινελικια). Λες και δεν μπορώ να είμαι διαζευγμένη με παιδιά, ανύπαντρη μητέρα, σε σχέση και να προσπαθούμε για παιδί. Γενικά, υπάρχουν τόσοι συνδυασμοί αλλά άπαξ και πεις όχι, δεν είμαι παντρεμένη, αυτό ήταν, πέρασες στο επόμενο στάδιο της συνέντευξης.
Σε συνεντεύξεις με ρωτούν σχεδόν πάντα αν είμαι παντρεμένος (Mid 40’s) αν και στο βιογραφικό μου αναφέρω ότι είμαι “‘άγαμος”. Σε μια συνέντευξη η HR Director δεν ικανοποιήθηκε απο το οχι στην ερώτηση της και το συνέχισε λέγοντας μου, δεν έτυχε ε; Τότε γύρισα και τις απάντησα δεν έτυχε, πέτυχε, με έντονο ύφος. Προφανώς ψιλιάστηκε οτι είμαι gay και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να με στριμώξει.
μιας και το εθιξες, στους ανδρες αντιθετα με τις γυναικες, το να ειναι παντρεμενοι, οχι μονο δεν ειναι ανασταλτικο, αλλα θεωρειται θετικο! κι αυτο, γιατι ενας παντρεμενος ανδρας, εμπνεει εμπιστοσυνη για την σταθεροτητα στην δουλεια του, για την αναγκη που εχει για τα χρηματα (επομενως δεν θα φερθει τυχοδιωκτικα, να παρατησει την δουλεια με το πρωτο ζορι, η να φυγει για να βρει κατι καλυτερο), κι επιπλεον, δεν εχει ιδιαιτερες υποχρεωσεις περα απο τις οικονομικες στο σπιτι, καθως θεωρειται οτι τις περισσοτερες τις αναλαμβανει η γυναικα..
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Έχω αντιμετωπίσει απο περίεργα βλέμματα στον χώρο εργασίας μέχρι τρελά αδιάκριτες ερωτήσεις για το γεγονός οτι δεν έχω παντρευτεί αλλα και γιατί δεν αποκαλύπτω κάτι απο την προσωπική μου ζωή (αν έχω σχέση και πάει λέγοντας). Αν δεν κάνω λάθος σε θέσεις κύρους είναι σχεδόν αυτονόητο οτι ο άντρας έχει οικογένεια και παιδιά.
Έχω την αίσθηση πως προσπαθείς να ελέγξεις το χάος. Υπάρχουν αμέτρητες μεταβλητές που πρέπει να λάβεις υπόψιν για να πάρεις μια απόφαση, αλλά το ότι αν μείνεις έγκυος είσαι επαγγελματίας άσε να το σκέφτονται μόνο οι ‘άλλοι’. Μην το ενστερνίζεσαι, σε περίπτωση που το κάνεις. Που δύσκολο να μην το κάνεις, αν ξέρεις πως έτσι λειτουργεί ο κόσμος.
Αντιεπαγγελματίας. Ακόμα και με δυο καφέδες δουλειά δε γίνεται δευτεριάτικα.