Χελόου αγαπημένη αμποκοινότητα! Εύχομαι να είστε όλες καλά! Πρόσφατα βγήκα από μια σχέση την οποία δεν ξέρω αν μπορώ να χαρακτηρίσω τελείως κακοποιητική, αλλά σίγουρα με πίεζε και θεωρώ πως ο πρώην μου με χειραγωγούσε. Ζήλευε αφόρητα και με πίεζε, τύπου όταν έβγαινα με τις φίλες μου, έκανε μούτρα, τσακωνόμασταν αν ήθελα να βάλω κοντό φόρεμα ή φούστα, μου έλεγε ότι αν υπάρχουν άντρες στην παρέα θα γίνει χαμός και άλλα τέτοια. Επειδή ήμασταν στο ίδιο μεταπτυχιακό, πάντοτε σχολίαζε υποτιμητικά την δουλειά μου και μου έλεγε πως δεν γνωρίζω καθόλου τον τομέα μας, παρότι διάβαζα και περνούσα τα μαθήματα με καλούς βαθμούς. Εγώ διάβαζα Αμπά φανατικά, οπότε στα αυτιά μου αντηχούσαν οι καμπάνες της Νοτρ Νταμ. Του ανακοίνωσα ότι δεν ήθελα να είμαστε άλλο μαζί πριν την δεύτερη καραντίνα. Δεν το πήρε καλά. Φώναξε, με έβρισε, έκλαψε αλλά εγώ του είπα πως δεν ήθελα να είμαστε πλέον μαζί. Μέσα στην δεύτερη καραντίνα μου έστελνε μηνύματα, αλλά εγώ, επειδή με είχε τρομάξει η συμπεριφορά του όταν του είπα πως τον χωρίζω, δεν απαντούσα. Τελικά, μου έστειλε πριν λίγο καιρό ένα τεράστιο μήνυμα-γράμμα, στο οποίο έλεγε πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων ότι αποδείχτηκα σκάρτη, ότι με είχε για καλύτερο άνθρωπο, ότι δεν το περίμενε αυτό από εμένα, ότι είμαι ανειλικρινής γιατί όταν ήμασταν μαζί του είχα πει μια φορά (δεν θυμάμαι καν πότε!) πως αν ποτέ χωρίζαμε, θα ήθελα να κρατάμε έστω τις τυπικές επαφές και άλλα τέτοια. Που λες, Αμπά μου, εγώ δεν απάντησα και τον μπλόκαρα από όλα μου τα προφίλ. Όμως, τα λόγια που μου είπε εξακολουθώ να τα σκέφτομαι. Με προβληματίζει αυτή η διατύπωση, το “δεν είσαι ο άνθρωπος που περίμενα ότι είσαι”. Τι πάει να πει αυτό; Είναι σαν να θέλει ο άλλος να μας πει ότι έπρεπε να εκπληρώσουμε ένα συγκεκριμένο (δικό του) στάνταρ, αλλιώς δεν αξίζουμε καθόλου; Και οι δικές μας επιθυμίες; Οι δικές μας αποφάσεις; Αυτές δεν μετρούν; Τόσο απίθανο είναι να υπάρχουν στιγμές που να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε στην συμπεριφορά των άλλων όπως αυτοί θα ήθελαν ή ακόμη και εμείς; Το τελευταίο το ρωτάω σκεπτόμενη ότι, αν ο πρώην μου είχε φερθεί λίγο καλύτερα, θα ήμουν διατεθειμένη να του στέλνω ένα “Χρόνια Πολλά” σε γιορτές και γενέθλια και να απαντάω στις δικές του ευχές. Ωστόσο, στην δεύτερη καραντίνα δεν ήθελα να κάνω τίποτε απ’ τα δύο. Με κάνει αυτό ανειλικρινή και κακό άνθρωπο; Τελικά, σε τι χρησιμεύουν αυτές οι ατάκες; Αν κάνουμε κάτι που δεν περίμεναν οι άλλοι άνθρωποι να κάνουμε (και, άρα, τους απογοητεύουμε), μόνο και μόνο για να προστατεύσουμε εμάς, πειράζει; Μήπως αυτή η φράση είναι περισσότερο ύπουλη από όσο φαίνεται και στοχεύει στο να είμαστε οι γυναίκες ετεροκαθορισμένες μια ζωή, προσμένοντας την αποδοχή ή την μη αποδοχή ενός άντρα;
-Άννα μπανάνα
Χίλια μπράβο που έφυγες από έναν χειριστικό άνθρωπο, που εξακολουθεί να είναι χειριστικός, μέχρι το τέλος. Αυτό και μόνο αυτό είναι το νόημα του «δεν είσαι ο άνθρωπος που περίμενα να είσαι», είναι η γνωστή υποτίμηση που σε βάζει να δικαιολογείσαι που απομακρύνθηκες, ενώ αυτός είναι που φώναξε και έβρισε. Αυτό πάει, πουφ! Δεν έγινε ποτέ. Μια κουβέντα παραπάνω είπε, πληγώθηκε, πάει.
Ευτυχώς που δεν είσαι ο άνθρωπος που περίμενε να είσαι. Ευτυχώς. Δεν χρειάζεται να σε απασχολεί η γνώμη του για σένα. Αναλύεις σα να είναι ένας λογικός και ώριμος άνθρωπος. Είναι κάποιος που χρειάζεται να κάνει θεραπεία για να μάθει να κάνει σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έγινες ακριβώς ο άνθρωπος που έπρεπε να γίνεις όταν συνάντησες κάποιον χειριστικό μ@λάκα! Να χαίρεσαι όταν “απογοητεύονται” από εσένα άνθρωποι επικίνδυνοι ή άνθρωποι που δεν έχεις σε καμία εκτίμηση
Εγώ πάντως μπορώ να τη χαρακτηρίσω τη σχέση ως τελείως κακοποιητική και χειριστική. Μπράβο σου που ξέφυγες από όλο το negging και το gaslighting.
Κερνάω ξιδάκι στο μαλάκα.
Θυμάμαι έναν καραγκιόζη που τα είχε για πολλά χρόνια μια φίλη μου (πάντα ήταν το καλό παιδί όσο ήταν σε σχέση, εν τω μεταξύ, τόσο καλο που η φιλη μου ένιωσε τύψεις που τον χωρισε χωρίς να της έχει κάνει κατι, απλα επειδη βαρέθηκε) να αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό όταν χώρισαν. Έβαλε το σόι του ( μάνα, πατέρα, ξαδελφια) να της στείλουν μηνύματα ότι είναι μια τσ…λα, ότι δεν το περιμεναν, ότι της έδωσαν την αγάπη τους και αυτή τους τσαπαλατησε. Χειριστηκοτητα σε άλλα επίπεδα.
Τα ίδια κι από δω the duck. Η πρώτη μου σχέση, ο οποίος ήταν επίσης πολύ ζηλιάρης και ελεγκτικός. Επειδή μου πέρασε κάποια στιγμή, δεν περνούσα καλά τέλος πάντων του ειπα ότι δε μου βγαίνει και ήθελα να χωρίσουμε, πέρασε από το κλάμμα και το παρακαλετό (σε αυτό το σημείο ένιωθα ακόμα πολύ άσχημα για τη θλίψη που του προκάλεσα) στις απειλές, στα τηλέφωνα στη μητέρα και τον αδερφό μου όπου τους ζητούσε να με συνετίσουν και εμμέσως πλην σαφώς τους έλεγε ότι έχω μπλέξει με περίεργα άτομα, ότι έχω πάρει την κάτω βόλτα και άλλα τέτοια ωραία. Εβαλε και… Διαβάστε περισσότερα »
Όπου αν σου έλεγε αυτός ότι δεν γουστάρει άλλο και του έστελνες συνέχεια, θα ήσουν η υστερική πρώην. Και στην επόμενη που θα γνώριζε θα έλεγε ήμουν με μια 30 χρόνια, αλλά δεν την ήθελα μόνο αυτή με ήθελε και τώρα δεν το πήρε καλά,γτ είναι τρελή.
Πωω κλασικός χειριστικος π@π@ρ@ς.
Ναι, δεν είσαι αυτή που νόμιζε κι έτσι, λυπάμαι, αλλά έχασες το στέμμα του κουραδόκαστρου που τόσο απλόχερα θα σου χάριζε.
Έγινες αυτή που έπρεπε για να γλιτώσεις από αυτόν. Άσε τον να βράζει στο ζουμί του και αντε γειά!
Όπως είπε κι η Λένα, ευτυχώς που δεν είσαι ο άνθρωπος αυτός που περίμενε να είσαι. Πολύ ορθά έπραξες. Και ξέρεις γιατί; Γιατί αυτός πρώτος δεν ήταν ο άνθρωπος αυτός που εσύ περίμενες να είναι. Άρα;
Θέλω να χώσω το χέρι μου στην οθόνη και να σου σφίξω το χέρι!
‘ Ευτυχώς που δεν είσαι ο άνθρωπος που περίμενε να είσαι. Ευτυχώς. ‘
Γκόσαμε από κάτι τέτοιους που θεωρούνται αξιόλογοι και θέμε την καλή τους γνώμη και στην πραγματικότητα είναι ένα μάτσο αδιάγνωστοι. Ξέρεις τι θέλει αυτός ε; ΔΙΑΓΝΩΣΗ! Πάμε πάλι , ΔΙΑΓΝΩΣΗ!
(από γιατρό)
Στη θέση σου, θα το έπαιρνα τιμητικά.
“Δεν είσαι το χειραγωγίσιμο κοριτσάκι που θα του πω ΕΓΩ με ποιούς
και αν θα βγει, ΤΙ θα φοράει και που καλό θα ήταν να μην είναι και πολύ δυνατή ακαδημαϊκά και πάρουν και τα μυαλά της αέρα.
Μη μου πει και μαλακίες για καριέρες και οικονομική ανεξαρτησία,
αυτή, εμένα”.
ΑΥΤΗ απαιτούσε να είσαι.
ΑΥΤΗ δεν είσαι. Ευγε.
Ενα απο τα λιγα πραγματα που μετανιωνω στη ζωη μου, ειναι που προσπαθουσα να δωσω εξηγηση και να καταλαβω τον καθε κομπλεξικο παπ@αρα που με εβγαζε λιγη, σκαρτη, ανεπαρκη, κακια, κατωτερη των “προσδοκιων” του κλπ κλπ. (εντωμεταξυ ειναι τοσο ιδιοι ολοι αυτοι μεταξυ τους, ζηλιαρηδες, κομπλεξικοι, αυταρχικοι…. χιλια δυο). Και εγω το ζωων, καθομουν στο ονομα της αυτογνωσιας μου και του να βελτιωθω, να προσπαθω να εξηγησω τα ανεξηγητα, να κυνηγαω την ουρα μου , να γεμιζω ψυχολογικα και να απομακρυνομαι φυσικα απο τον εαυτο μου αντι να τον βρισκω. ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΕΝΑΣ ΠΑΠ@ΡΑΣ. (στερνη μου… Διαβάστε περισσότερα »
Συμπάσχουσα εδώ. Δεν είναι καθόλου εύκολο να συγχωρήσω τον εαυτό μου για τις ίδιες μαλακίες και για το χρόνο, ενέργεια που ξόδεψα για πράγματα που μου έκαναν τόσο κακό. Δύο πράγματα με βοηθάν προς το παρόν, κι ελπίζω να βοηθήσουν κι εσένα:
1. Ψυχοθεραπεία
2. Η σκέψη ότι όντως τότε έκανα το καλύτερο που γνώριζα. Βάσει των όσων ίσχυαν τότε για εμένα (παρελθόντος, χαρακτήρα, εμπειριών) έκανα αυτό που πίστευα ότι ήταν το καλύτερο, και αν αγαπάς τον εαυτό σου, αυτό μπορείς να το καταλάβεις και να τον αγκαλιάσεις.
Ελπίζω να βοήθησα Maninanina
Ακριβώς αυτά που σου είπε η butterfly effect. Παρέμεινα υπερβολικά μεγάλο χρόνο σε σχέση με χειριστικο άτομο, αργότερα διαγνωσμένο με ναρκισσιστική διαταραχή. Τόσα ήξερα, τόσα έκανα τοτε, δεν είχα ανακαλύψει και την α μπα μπας και ξεστραβωνομουν. Η ψυχοθεραπεία κάνει τεράστια διαφορά αλλά και η σκέψη ότι έκανα αυτό που πίστευα καλύτερο. Φτάνει τι αυτομαστιγωμα. Συγχώρεσε τον εαυτό σου, αποδεξου ότι είμαστε πεπερασμένα όντα που κάνουμε και λάθη και προχωρά τη ζωή σου παρακάτω. Πολλές αγκαλιές από μενα (μου έχουν λείψει και λόγω covid)
Να τον συγχωρέσεις σκεπτόμενη ότι κανείς δεν σε βοήθησε ούτως ώστε να προστατεύεις τον εαυτό σου, ότι ίσα ίσα οι πάντες και τα πάντα σιγοντάρανε ώστε να νοιώθεις ότι πρέπει να δικαιολογείσαι για την ίδια σου την ύπαρξη στον κάθε παπαρα, και οτι αυτό ηταν ως ένα σημείο πιο δυνατό από σένα. Μέσα όμως από δουλειά με τον εαυτό σου, που αυτό ήταν δικό σου καθαρά επίτευγμα, κανείς δεν στο έδωσε στο πιάτο, έγινες εσύ πιο δυνατή από αυτό. Και αυτό είναι μεγάλη νίκη. Αυτα σκέφτομαι όταν νοιώθω και εγώ ότι μου κρατάω κακία για την αδυναμία μου.
ασε ρε συ, εμενα η κολλητη μου, μου τα ‘λεγε! Ειναι βαρυ πολυ βαρυ παρολο που οντως ετσι μας μεγαλωσανε
συμπασχουσα εδω. Δεν τα εχω καταφερει ακομα, και σε ενα βαθμο σκεφτομαι οτι η πραγματική συγχωρεση ειναι να μην επαναλαβω ξανα το ιδιο λαθος. Γιαυτο και αρχισα να ακουω πολύ πολυ περισσοτερο το ενστικτό μου και με το παραμικρο καμπανακι, οσο κ να μου αρεσει ο αλλος, αναβει ο συναγερμος και ειμαι ετοιμη για εξοδο!
Είμαστε πολλές! Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι έχω συγχωρέσει πλήρως τον εαυτό μου, απλά ξέρω ότι το αυτομαστίγωμα είναι σίγουρα σπαταλημένος χρόνος. Επίσης, το «κόλπο» που με βοήθησε να πάψω να με θεωρώ σκουπίδι κτλ, είναι να προσπαθώ να μου κάνω αυτοκριτική όσο πιο συναισθηματικά αποστασιοποιούμαι για να έχω πιο δίκαιη κρίση και να με «συμβουλεύω» όπως είχα μάθει να κάνω με τους ανθρώπους που αγαπώ, με κατανόηση και ενδιαφέρον για πραγματική εξέλιξη. Αλλά το δύσκολο είναι να καταλάβεις ότι δεν φταις για τη συμπεριφορά των άλλων κι ότι ακόμη κι αν ένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση να… Διαβάστε περισσότερα »