Γεια του Α, μπα. Είπα και εγώ να εγκαινιάσω το καινούργιο υπέροχο σαιτ σου. Είχα μια συζητηση σήμερα με την κοπέλα μου και έναν καλό μου φίλο, για τον αθλητισμό. Προς το τέλος η κοπέλα μου είπε οι πιο πολλές που πήγαιναν στο γήπεδο σίγουρα πήγαιναν για να βρουν γκόμενα και στο τέλος ρώτησε αν μας κάνανε τουλάχιστον εξετάσεις. Θίχτηκα πάρα πολύ, για αυτό το σχόλιο, γιατί ο αθλητισμός δεν είναι πήγα στο γήπεδο την έπεσα σε δέκα άτομα και βγήκα πρώτη κίολας. θέλει πάρα πολύ δουλειά, ώρες και χρόνια. Ήθελα να ρωτήσω και εσένα και τους αναγνώστες. Δεν είναι αυτό εσωτερικευμένος μισογυνισμός; Είμαι τρελή και ράντικαλ φεμινίστρια που έχω θυμώσει τόσο πολύ; Γιατί μου είπε ότι θυμώνω με το παραμικρό “αστείο” και δεν έλεγε για εμένα. Μόνη κατέβαινα στους αγώνες;
– Από το 1996 πόρνη
Θα ήταν εσωτερικευμένος μισογυνισμός αν πιστεύει ότι οι γυναίκες πάνε στο γήπεδο για να γκομενίσουν, ενώ οι άντρες πάνε μόνο για το άθλημα και ό,τι συνεπάγεται αυτό (την προσπάθεια, την διάκριση, την υπέρβαση του εαυτού). Αν πιστεύει δηλαδή ότι κάτι ανταγωνιστικό όπως ο αθλητισμός, που ενδεχομένως συνοδεύεται από φήμη και δόξα, είναι για άντρες, και οι γυναίκες, όταν συμμετέχουν, δεν είναι δυνατόν να θέλουν την εμπειρία της προσπάθειας και της αναμέτρησης με τον εαυτό τους, το κάνουν για να χαριεντιστούν.
Αν πιστεύει ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό το κάνουν για να γκομενίσουν, τότε τα έχει βάλει με τους αθλητές γενικότερα.
Το «δεν το είπα για σένα» είναι χαρακτηριστική απάντηση όσων έρχονται αντιμέτωποι με τις προκαταλήψεις τους, γιατί αυτό είναι οι προκαταλήψεις: σαρωτικός χαρακτηρισμός μιας ομάδας που φέρει ένα, άντε δύο κοινά στοιχεία. Δεν το είπε για σένα, το είπε για όλες τις υπόλοιπες γυναίκες που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Όλες, εκτός από σένα. Ναι, δεν στέκει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν είναι εσωτερικευμένος μισογυνισμός. Είναι εξωτερικευμένος μισογυνισμός.
Η αντίληψη αυτή είναι πολύ διαδεδομένη, όχι μόνο στον χώρο του αθλητισμού. Κάνω χορό τα τελευταία 3 χρόνια και σε πολλές συζητήσεις με άτομα που γνωρίζω εκεί, έχει ειπωθεί ότι οι κοπέλες έρχονται για να βρουν γκόμενο. Μια τέτοια διαπίστωση είναι αρκετά αυθαίρετη και γενικευμένη μιας, και όπως λέει η Λένα, βάζει στο περιθώριο τις βλέψεις κάποιου/ας που ασχολείται με τον αθλητισμό και οι οποίες έχουν να κάνουν π.χ. με την προσωπική ολοκλήρωση, το αίσθημα της νίκης, την προσπάθεια για την επίτευξη ενός στόχου. Πέρα από αυτό, γιατί να είναι μεμπτό κάποιος/α να γκομενίζει με κάποιον/α που γνώρισε στην προπόνηση;… Διαβάστε περισσότερα »
Εσωτερικευμένος μισογυνισμός με μία εσάνς ζήλειας – προσπάθεια να μειώσει αυτό που κάνεις εσύ.
Ελπίζω να μην έχεις πέσει σε άτομο που συστηματικά υποτιμά τα πράγματα με τα οποία ασχολείσαι ή/και να θεωρεί ότι στους χώρους που μπορεί να βρίσκεσαι όλες, μα όλες, κοιτούν πώς θα φάνε την γκόμενα της (εσένα, that is).
Καλά, κλασικό. Ο πιο εύκολος και φθηνός τρόπος να υποβαθμίσεις μια βλακεία που λες ή κάνεις και ο άλλος αντιδρά, είναι να του πεις ότι έκανες ένα αστείο, ότι αυτός/ή δεν έχει χιούμορ. Εσύ είσαι κουλ χιουμορίστας τετραπέρατος. Άρα δεν είπες εσύ βλακεία, ο άλλος είναι καθυστερημένος.
Δεν νομίζω ότι τσουβαλιαζοντας όλους τους άντρες και όλες τις γυναίκες σε κατηγορίες είναι σωστό… Είναι εξοργιστικη αυτή η άποψη πως όλες οι γυναίκες ξεκινούν ένα χομπυ για να είναι κοντά σε άντρες και να γνωριστούν ενώ όλοι άντρες απλά γιατι τους αρέσει και θέλουν να γίνουν καλύτεροι σε αυτό. Και στα δύο φύλα υπάρχει κοινωνικοποιηση μέσω μιας ασχολίας, γνωριμίες, φιλίες και σχέσεις. Απλά γιατί περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους με άτομα που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και είναι λογικό να αναπτύσσονται σχέσεις μεταξύ των ατόμων αυτών. Και μιλώντας προσωπικά, έχοντας μια Αθλητική ασχολία την τελευταία 5ετια έχω αποκομίσει έναν… Διαβάστε περισσότερα »
Μήπως ο συλλογισμός αυτός και η έκφρασή του (“πάει στα αθλήματα και τα χόμπι για να γκομενίσει”) πηγάζουν από το ότι το ΠΡΩΤΟ που συνιστάται στις παρέες και διαδικτυακώς σε άτομα, και κυρίως γυναίκες, που παραπονιούνται για έλλειψη συντρόφου, είναι “γράψου σε ένα άθλημα/γυμναστήριο/χόμπι/ομάδα δραστηριοτήτων”;
Εδώ η άλλη έστελνε ότι είναι 30 χρονών παρθένα και η συμβουλή ήταν “γράψου σε κάποιο σύλλογο/δραστηριότητα”, λες και η άμεση συνέπεια της κοινωνικοποίησης είναι και το κουτούπωμα.
Δηλαδή, κάπου έχουμε κι εμείς μια ευθύνη για το τι λέμε και πώς τα λέμε. Τα πράγματα είναι αλληλένδετα.
Το λέω ως food for thought.
Γιατί η δραστηριότητα είναι μια ευκαιρία να γνωρίσεις κόσμο. Μπορεί να μην τύχει κάτι ερωτικό και ίσως να μην είναι ο άμεσος σκοπός αλλά όπως και να το κάνουμε δε γίνεται από μόνη της η δουλειά. Αν κάποιος δεν έχει παρέες, γνωριμίες κτλ πως θα προκύψει ο σύντροφος; Δε διαφέρει πολύ από το “θέλω να κάνω φίλους”. Άλλωστε η κοινή δραστηριότητα είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις μια συζήτηση, έχετε στο πιάτο το κοινό σημείο!
Μια γυναίκα που αθλείται αποκτά άλλη σχέση με το σώμα της, γίνεται δυνατή, υγιής, αγωνίζεται προς κάποιο (σωματικό) στόχο και δεν μένει στο κοινωνικά πλασαρισμένο πακετάκι “να είσαι αδύνατη και σέξι” ,και αυτό είναι για κάποιους απειλητικό και τείνουν αμέσως να το μειώσουν, εξ ου κατα τη γνώμη μου και τα “οι αθλητριες ψάχνουν γκόμεν@” ή και το πιο ετεροκανονικό “μη γυμναζεσαι τόσο θα γίνεις σαν άντρας”.
Να διευκρινίσω οτι σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι οοολες οι υπόλοιπες γυναίκες είναι δέσμιες αυτού του κοινωνικού πακετου. Φυσικά και μια γυναίκα που δεν αθλειται μπορει να εχει υγιή σχεση με το σώμα της και να είναι δυνατη κλπ. Απλώς ο αθλητισμός είναι ένα μέσο που μπορεί να μας φέρει πιο κοντα σε αυτό το αποτέλεσμα.
Eγώ πάλι σκέφτομαι και το άλλο μέσα σε όλα. Το φλερτ είναι μία διαδικασία που μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε χώρο, λιγότερο ή περισσότερο διακριτικά, ανάλογα τα περιθώρια.
Αυτό στο οποίο διαφωνώ ακόμα περισσότερο, με τη φίλη που είπε το προβληματικό σχόλιο, είναι ότι δαιμονοποιεί τόσο το γκομένισμα, λες και υπάρχουν “χώροι γκομενίσματος” παρόμοια με αυτούς των καπνιστών για παράδειγμα. Με κάνει να φαντάζομαι πινακίδες σε διάφορα σημεία της πόλης, με απαγορευτικό στο φλερτ.
Συγνώμη για την υπερβολή αλλά έχω όρεξη σήμερα.