Αμπα μου, ελπιζω να μην κρατας κακια που καθε φορα σε ρωταω για τα ερωτικα! Ειναι που συνηθως εχεις πολυ καλυτερες απαντησεις απο τους περισσοτερους στον περιγυρο μου. Χθες τελειωσε η φαση με εναν συνομηλικο μου η οποια ειχε ολα τα χαρακτηριστικα για να την θεωρησεις εντελως ανουσια: μικρη διαρκεια (λιγοτερο απο μηνα) , καμια συζητηση προφανως για δεσμευση και το κυριοτερο τελειως καταδικασμενη καθως αυτος θα εμπαινε σε ενα μηνα στρατο και μετα θα εφευγε αυστραλια με βλεψεις να μεινει μονιμα. Η φαση τελειωσε με δικια του πρωτοβουλια και με δικια μου ανακουφιση γιατι τον ηθελα πολυ και αν κραταγε ακομα ενα μηνα εγω σιγουρα θα δυσκολευομουν περισσοτερο μετα. Και ερχομαι στο βασικο κομματι πικρας: δεν με πειραζει τοοοσο που τελειωσε ξερω οτι θα τον ξεχασω. Το εχω ξαναζησει αλλωστε. ΑΛΛΑ ειναι ενας ανθρωπος που με κεντρισε με το περιεχομενο του, ειδα πραγματα πανω του που δεν βρισκω συχνα ή βρισκω σε ανθρωπους που δεν ενδιαφερονται αμοιβαια για μενα. Αυτο ειναι το χειροτερο οτι δεν ξερω ποτε και αν θα ξαναβρω καποιον τετοιο. Με τους περισσοτερους που κανω κατι δεν ειμαι fuck yes οπως εν προκειμενω και μου αρεσε που το εζησα εστω λιγο! Πως θα απαλυνω την πικρα της μεγαλης πιθανοτητας να ξαναγυρισω σε σχεσεις για τις οποιες δεν νιωθω τοσο σιγουρη (ή περηφανη);
Ουδείς αναντικατάστατος, πόσο μάλλον μια ερωτική ιστορία ενός μήνα που είχε ημερομηνία λήξης. Οι καταδικασμένες ιστορίες είναι οι καλύτερες. Είδες πράγματα που δεν βρίσκεις συχνά γιατί ήταν πολύ εύκολο να τα δεις, δεν πρόλαβες να τον γνωρίσεις, οπότε είδες ό,τι ήθελες να δεις. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να λες ότι ξέρεις ότι θα τον ξεχάσεις (ορθόν) αλλά μετά να λες πώς θα ξαναβρείς κάποιον τέτοιον. Αν τον ξεχάσεις, δεν εξαφανίζεται το «ξαναβρώ»; Δεν θα ξαναβρείς. Θα ανακαλύψεις εκ νέου, άλλους.
Θα ξαναπείς fuck yes πολλές φορές ακόμα, μην ανησυχείς. Και θα είναι για κάποιον που θα είναι αυτός που είναι, όχι για το ολόγραμμα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Διαβάζεις την απάντηση και τσααακ! Σου φτιάχνει τη μέρα. Καλημέρα παιδιά! (Καλό ύπνο Λένα).
Έχω αναρωτηθεί τουλάχιστον δέκα φορές στη ζωή μου αν “θα το ξαναζήσω αυτό;!!”.
Νομίζω κάτι τέτοια συμβαίνουν και στις διακοπές, γνωρίζονται δυο και, δεν έχει σημασία αν είναι ο ένας ή και δυο, επικρατεί μια κατάσταση Χριστέ μου, το ταίρι των ονείρων μου, γιατί Θεοί να το γνωρίσω εδώ, γιατί να μην είναι ένα βράδυ στο μπαράκι-στέκι μου, γιατί η ζωή παίζει τέτοια παιχνίδια, γιατίιιιιι. Δεν αμφισβητώ καθόλου όσα λες και σκέφτομαι δυο πράγματα: Το ένα είναι ότι συνέβη αυτό που αναφέρω, ακριβώς το ότι ήταν καταδικασμένο το έκανε πιο γοητευτικό. Αν ήταν να μπει φυλακή για έγκλημα που δεν διέπραξε, εκεί να δεις καψούρα 😛 Το άλλο είναι ότι συμβαίνει το πιο… Διαβάστε περισσότερα »
Αααααααχ, νιάτα…
Ας θυμηθούμε όλες τι υπέροχος και μοναδικός και ενδιαφέρον τύπος που ήταν ο πρώην μας. Αλλά δεν το θυμόμαστε, γιατί έμεινε μαζί με την πίκρα του χωρισμού, η ανάμνηση με όλα τα στραβά, τα οποία υπήρχαν, αλλιώς δεν θα τελείωνε, που είναι και η πραγματικότητα.
Το γεγονός ότι είναι καταδικασμένο το στορι μάλλον τον κάνει πιο θελκτικο, οπότε και ακριβως ίδιον να έβρισκες, αν ήξερες ότι είναι εκεί, είναι πιθανό να μη σου φαινόταν τόσο φοβερός και τρομερός. Όπως και να έχει, κάθε φορά που κάποιος γύρω μου ή εγώ έχουμε αναρωτηθεί αν θα ξαναβρούμε κάτι τέτοιο, μετά καταλαβαίνουμε ότι τελικά δεν υπάρχει λόγος για να ξαναβρείς κάτι τέτοιο. Μετά βρίσκεις κάτι άλλο, καλύτερο ή διαφορετικό ή και χειρότερο, όπως και να έχει μετά παυεις να αναρωτιέσαι αν θα ξαναβρείς κάποιον τέτοιο, γιατί απλά δεν θα σε ενδιαφέρει πια – ή θα τον έχεις αντικαταστήσει… Διαβάστε περισσότερα »