Αγαπητή «Α, μπα»: Μήπως μεγαλώνω λάθος τα παιδιά μου;

Αγαπητή Α,μπα και λοιποί αμπαfun, Είμαι μανούλα κι έχω μια μικρή τσαχπίνα κόρη δυο ετών κι ένα μπομπιρα μόλις εννιά μηνών.. εχω την εξής απορία λοιπόν, είναι λάθος να μιλάμε στα μωρά “μπεμπεκιζοντας”; Επίσης, είναι λάθος να αρχίζουμε να βάζουμε όρια από εφτά μηνών λέγοντας “μη”; το πρώτο μου παιδί όταν ήταν μωρό του μίλαγα πολύ, του εξηγούσα ο,τι έβλεπα ότι κινούσε την περιέργεια του. Δεν το περιόρισα καθόλου, ούτε παρκοκρεβατο του είχα, είχα διαμορφώσει έτσι το σαλόνι που μπορούσε να κινείται ελεύθερα, του έλεγα “μη” όταν πήγαινε π.χ. στις πρίζες και τα καλώδια (αν και τα είχα καλυμμένα) και του εξηγούσα γιατί δεν τα πειραζουμε αυτά…για να το βοηθήσω να πει τις πρώτες του κουβέντες ναι μεν του μιλούσα πολύ, όμως χρησιμοποιούσα και τις γνωστές μπεμπέ λεξούλες…μαμ, ατα, νάνι. Το παιδί μια χαρά μεγάλωσε και έχει κατακτήσει τώρα κάποιο λεξιλόγιο για την ηλικία του και επικοινωνούμε σούπερ…οπότε με την ίδια λογική, μεγαλώνω τώρα και το μικρό μου μπομπιρα..ο οποίος μόλις άρχισε να σέρνεται, να κάνει βαρελακια και να μπαμπαλιζει. Δε θα είμαι βέβαια για πολύ κοντά του αφού θεα επιστρέψω στη δουλειά μου (στο πρώτο παιδί δεν δούλευα). Με ακούει μια μέρα μια θεία μου που ήρθε για καφέ σπίτι να του λεω “μη”, και μετά το μεσημέρι να του λέω “μαμ και νάνι τώρα”…Και μόνο που δεν έπαθε τριπλό εγκεφαλικό…μου φώναξε οτι δε μεγαλώνω σωστά το μωρό, ότι στο βρέφος δε λες “μη”, ούτε “χρησιμοποιείς διπλή γλώσσα”..και στο καπάκι μου πετάει “α γι’αυτό η κόρη σου (πρώτο παιδί) είναι συνεσταλμενη; την καταπιέζεις βάζοντας της όρια απο μικρή και της φωνάζεις;..”. Βρε Α, μπα μου..Λένα εσυ που είσαι μανούλα τι κάνεις; ή ακόμη και η Φαινια σαν ψυχολόγος, ας μου πείτε τη γνώμη σας, παω να τρελαθώ απο τις τύψεις, μεγαλώνω τόσο λάθος τα παιδιά μου; παίζω μαζί τους τοσες ώρες, κάνουμε γέλια και πολλές αγκαλιές κι ο μόνος λόγος να φωνάξω ή να πω μη είναι όταν πάνε να κάνουν κάτι επικίνδυνο, και πάλι εξηγώ τον λόγο, ακόμη και με το βρέφος συζητάω σα να είναι μεγάλος…για να επικοινωνήσω όμως μαζί του με αμεσότητα δε πρέπει να ειπωθεί και το μη, το μαμ, το νάνι ή ότι άλλο απο αυτά; Είμαι τόσο λάθος; κι ασε που όντως η μεγάλη μου κόρη είναι συνεσταλμενη, δεν χρειάστηκε να πάει σταθμό έως τώρα, βγαίναμε όμως βόλτα, έχει συναναστροφές με κόσμο, και στο σπίτι δεν την περιορίζω, ούτε την εδειρα ποτέ, ούτε τιμωρία την έχω βάλει..Μόνο αν κάνει καμιά σκανδαλιά την αφήνω δυο λεπτά με το ρολόι να σκεφτεί τι είπε ή τι έκανε και δεν ήταν σωστό, και μετά το συζητάμε.. Είμαι τόσο λάθος; κοντεύω να σκάσω από τύψεις. Ευχαριστώ.

–Βιβή

Περισσότερο από όλα μου κάνει εντύπωση που έχεις παιδί εδώ και δυο χρόνια και είναι η πρώτη φορά που σου έκανε κριτική άλλη γυναίκα για τα χίλια λάθη που έχεις κάνει και εξαιτίας σου σε πενήντα χρόνια θα καταλήξει το παιδί σου στο φτωχοκομείο αλλά εσύ δεν θα είσαι εκεί να το σώσεις. Αυτή η θεία, πού ήταν τόσα χρόνια; Και πού είναι οι υπόλοιπες, να διαφωνήσουν και με αυτή, και με σένα, και να κατεβάσουν άλλη μια θεωρία από το κεφάλι τους;

Υπάρχουν διάφορες συστάσεις για την ανατροφή παιδιών, αλλά να πω την αλήθεια, αν και τις διαβάζω όλες από μια περίεργη διαστροφή (όπως χαζεύω διαμερίσματα εκατομμυρίων στη Νέα Υόρκη στο real estate των Τάιμς), ακόμα δεν έχω διαβάσει ότι απαγορεύεται να πεις «μη» σε ένα παιδί που πάει να πηδήξει από τον γκρεμό. Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση; Να καταργήσεις την βαρύτητα για ένα δεκάλεπτο;

Είσαι υπέροχη μαμά και τα κάνεις όλα τέλεια. Σου το λέω εγώ, που ξέρω. Όχι ως μανούλα – δεν χρειάζεται να είναι μανούλα μια γυναίκα για να σου πει αν είσαι υπέροχη μαμά. Όλες ήμασταν κόρες. Αγαπάς τα παιδιά σου και κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, άρα τα κάνεις όλα τέλεια. Αν ποτέ νιώσεις ότι κάποιο από τα παιδιά σου έχει μια ανάγκη που δεν ξέρεις πώς να αντιμετωπίσεις, πήγαινε αμέσως σε μια καλή παιδοψυχολόγο χωρίς να ρωτήσεις κανέναν, ούτε εμένα, ούτε τους σχολιαστές μας, και κυρίως όχι τη θεία.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News