Μάλιστα. Μια ακόμη φορά που προσπαθώ να εκφράσω τις σκέψεις μου και δυσκολεύομαι τόσο μα τόσο πολύ. Ίσως γιατί όλα είναι τόσο μπερδεμένα στο μυαλό μου, ίσως γιατί δεν θέλω να προβώ σε συμπεράσματα. Γιατί τα συμπεράσματα απαιτούν δράσεις.. Είμαι με έναν άνθρωπο 6 χρόνια (22-28) και γενικώς είμαι από τις κλασικές περιπτώσεις κοριτσιών που ήταν πάντα σε μια σχέση. Και ομολογουμένως μου αρέσει το κόνσεπτ. Όχι ότι έκανα σχέση για την σχέση, απλώς μου αρέσει το να αισθάνομαι κοντά με έναν άνθρωπο, να έχω ρε παιδί μου τον άνθρωπό μου. Και τώρα έρχομαι στο ζήτημα.. Το παιδί που είμαι μαζί, ενώ αισθάνομαι ότι μου ταιριάζει αρκετά και ως ζευγάρι περνάμε πολύ καλά, δεν πιστεύω ότι με “νιώθει” όσο θα ήθελα. Ενώ του έχω τρομερή εμπιστοσύνη και είμαστε πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον δεν ξέρω αν είναι 100% ο άνθρωπος μου. Δεν ξέρω πως να το εκφράσω καλύτερα αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είναι αυτό που λέμε “εγώ γι’αυτόν κι εκείνος για μένα..” Με άλλα λόγια, επειδή γνωριστήκαμε αρκετά μικροί και ήμασταν και οι δύο “σχεσάκηδες” μήπως έχουμε αρκεστεί σε ένα ικανοποιητικό ζευγάρωμα ενώ θα έπρεπε να ψάξουμε για κάτι βαθύτερο? Ο λόγος που απευθύνομαι σε εσένα είναι γιατί θέλω να μου πεις πόσο τυχερή και ανώριμη είμαι και ότι θα έπρεπε να είμαι απόλυτα ευχαριστημένη που έχω καταφέρει να ζω με έναν άνθρωπο που σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και αγαπιόμαστε τόσο. Αυτό το κάτι, αυτό το παραπάνω υπάρχει ή είναι στην σφαίρα των εφηβικών ονειροπολήσεων”?
– Μεγάλη Χίμαιρα
Δεν ξέρω τι σημαίνει δε με νιώθει, δεν ξέρω τι σημαίνει δεν είμαι σίγουρη, δεν ξέρω τι θα πει είμαστε ο ένας πάντα εκεί για τον άλλον, δεν ξέρω τι σημαίνει ότι σεβόσαστε ο ένας τον άλλον. Κάτι σημαίνουν για σένα, αλλά για μένα ή για τον δίπλα μπορεί να σημαίνουν κάτι πολύ διαφορετικό. Ειδικά το τελευταίο δεν είναι σπουδαίο επίτευγμα, πόσο χαμηλά είναι ο πήχης;
Για να έχουν νόημα τα παραπάνω πρέπει να είναι ξεκάθαρο για σένα ποια είσαι και τι θέλεις από τη ζωή σου. Συγκεκριμένα. Αυτό το «κάτι παραπάνω» πρέπει να είναι κάτι συγκεκριμένο, αλλιώς ναι, είναι ονειροπόληση. Η αγάπη και ο σεβασμός δεν είναι κάτι τόσο ιερό που πρέπει να μας καθηλώνει σε μια σχέση, είναι αρκετά βασικές ικανότητες όταν μιλάμε για σχετικά κανονικούς ανθρώπους, δεν είναι το Τοτέμ που πρέπει να υπηρετούμε επί έξι χρόνια. Ναι, δεν φτάνει αυτό. Χρειάζεται κάτι βαθύτερο. Χρειάζεται, αν νιώθεις ότι χρειάζεται. Αλλά πρέπει να ξέρεις ποια είσαι για να ξέρεις τι είναι αυτό. Και για να το βρεις αυτό χρειάζεσαι τριβή και εμπειρίες με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους εκτός σχέσης. Δεν θα καταλάβεις μόνο μέσα από τις σχέσεις σου τι θέλεις από μία σχέση.
Πολύ φοβάμαι ότι το «θέλω ρε παιδί μου να έχω τον άνθρωπο μου» δεν διαφέρει πολύ από το «θέλω σχέση για τη σχέση». Ποια είναι η διαφορά; Δεν είναι ξεκάθαρο για μένα. Ελπίζω για σένα να είναι. Όλοι μας – σχεδόν – θέλουμε να έχουμε ρε παιδί μου τον άνθρωπο μας, αλλά πώς γίνεται εσύ να τον έχεις πάντα;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η κοπέλα γράφει: “ΤΟ ΠΑΙΔΙ που είμαι μαζί…”. Όταν κάποια αναφέρεται στον σύντροφό της ως ΠΑΙΔΙ, δεν πολυκαίγεται κιόλας. Θα το βροντοφωνάζω μέχρι να σβήσει ο ήλιος.
Πράγματι, είναι απόλυτα αποστασιοποιημένη προσέγγιση του συντρόφου.
Κοντεύει να γίνει ΜΑΝΤΡΑ 🙂
Το γράφω μόνο επειδή το αμέλησε η Αμπά (λολ): Τα φτιάξατε στα 22, και δηλώνεις “από τις κλασικές περιπτώσεις κοριτσιών που ήταν πάντα σε μια σχέση”;
Νομίζω μετά τα 70 τα δηλώνουν αυτά (ξαναλολ).
Μπορεί να εννοεί ότι είναι από τα 22 της μέχρι τα 28 της σε αυτή την σχεση.
Έτσι θα έβγαζε ένα μικρό νόημα.
Δεν κατάλαβα τίποτα από την ερώτηση. Περνάτε καλά, αλλά ίσως και να μην είναι ο άνθρωπός σου, τον εμπιστεύεσαι όμως και είναι πάντα εκεί για σένα αλλά δε σε νιώθει όσο θα ήθελες. Διάβασα 4 φορές την ερώτηση και δεν καταλαβαίνω, ειλικρινά.
” Όχι ότι έκανα σχέση για την σχέση” αλλά έκατσες 6 χρόνια σε μια σχέση που η ίδια βρίσκεις χλιαρή, άρα μήπως να ψάξεις μέσα σου τι πραγματικά ζητάς;
Αρχικά , είμαι από τους ανθρώπους που δεν τους αρέσουν καθόλου μα καθόλου τα τσιτατα αλλά εδώ θα το πω ” ο άνθρωπος σου εισαι εσύ” και κάνεις άλλος μα κανείς. Δεν μπορείς να βασιζεις τη ζωή σου σε άλλα άτομα. Όμορφο να εμπιστεύεσαι, δυνατό για τη ζωή μας αλλά στο τέλος μονάχα με τον εαυτό του είναι ο καθενας. Ίσως έχεις κάποιες ανασφάλειες. Ζητάς από την α,μπα να σου πει πως πρέπει να νιώσεις για τη σχέση σου αντί να το βρεις μονη σου. Ζητάς να έχεις τον άνθρωπο σου , ενώ πριν αναφέρεις μου άρεσει να έχω δίπλα… Διαβάστε περισσότερα »
Μου μυρίζει βόλεμα και φόβος για να πάρεις το ρίσκο να μείνεις μόνη σου.. Για πολλους ανθρώπους αυτό ειναι καλός λόγος να μείνουν, εσένα σε προβληματίζει ως κίνητρο και προσπαθείς να καταπιείς το χάπι “ο (αιώνιος) έρωτας ειναι μονο στις σαπουνόπερες”. Μάλλον βαρέθηκες και δεν ξέρεις πώς να το παραδεχτείς. Προτείνω ενδοσκόπηση και προβληματισμό!
Η σχέση δεν είναι ο άνθρωπος σου.Ο ανθρωπος σου είναι αυτός που εμπιστεύεσαι,που χωρίς να χρειαστεί να μιλήσετε καταλαβαινοσαστε,που βασιζεσαι επάνω του στις δύσκολες στιγμές,που είναι μια σταθερή και διαχρονική αξία όσα χρόνια κι αν περάσουν . Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγω.Η σχέση από μόνη της δεν τον κάνει άνθρωπο σου .Από κει και πέρα εσύ ξέρεις αν είσαι έτοιμη να πάρεις ρίσκα ,να φύγεις απ’ τα σίγουρα και να δοκιμάσεις τον εαυτό σου ώστε να καταλάβεις τι θέλεις και φυσικά να λάβεις την οποια πίκρα ή το οποίο κέρδος απ’ αυτό ή αν όλο αυτό το βήμα σου πέφτει… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι η σχέση που θες μην κοροιδευόμαστε. Δεν τον θες. Το ότι υπάρχει σεβασμός δεν αρκεί. Αυτό είναι το βασικό και το λιγότερο που πρεπει να δίνεις σε μια σχέση. Αν φυσικά έχεις υψηλά στάνταρς και δεν συμβιβάζεσαι στα ευκολα. Και τι πάει να πει “είμαι η κοπέλα που έκανε συνέχεια μόνο σχέσεις;” Δηλαδή γνωρίζεσαι με κάποιον και κατευθείαν αποφασίζετε ότι θα κάνετε σοβαρή σχέση και ότι ταιριάζετε απο τα πρώτα ραντεβού;