Γεια σου Λενα, Θα ηθελα την αποψη σου. Γενικοτερα περασα μια πολυ μεταβατικη φαση στην ζωη μου τον τελευταιο χρονο και για να μην με παρει απο κατω, εχω πεσει με τα μουτρα στην δουλεια. Εχω παρατηρησει ομως οτι η δουλεια μου που ειναι πολυ απαιτητικη και με τρομερα κουραστικο ωραριο, μου εχει δημιουργησει μια τρομερη αντιπαθεια ως προς τους ανθρωπους που εχω πελατες. Στην αρχη ημουν πολυ απαθης ως προς τις παραξενιες του καθενος ομως τα τελευταια χρονια με κορυφωση τον φετινο χρονο, δεν εχω αλλες αντοχες. Δεν γινεται να αλλαξω δουλεια μιας και ειναι οικογενειακη επιχειρηση. Με πειραζουν μικροπραγματα, και φοβαμαι μηπως εχω γινει μισανθρωπος. Διαβαζω και καποιες αναρτησεις στο fb απο ανθρωπους στον ιδιο κλαδο που πραγματικα μιλανε σχεδον με μισος για τις παραξενιες του καθενος. Και ρωτω, θεωρηται φυσιολογικη αυτη η αντιδραση που εχω εφοσον την εχουν και αλλοι, ή εχω γινει μισανθρωπος και πρεπει να το ψαξω;
– Σερβιρω νευρα
Δεν γλιτώνεις από ό,τι είναι να σε πάρει από κάτω «πέφτοντας με τα μούτρα στη δουλειά», αυτό είναι καπιταλιστικός μύθος. Αποφεύγοντας το πρόβλημα αυτό που κατάφερες είναι να αποκτήσεις κι άλλο πρόβλημα, στη δουλειά σου. Κάνε διάλειμμα από τη δουλειά ή μείωσε τις ώρες που δουλεύεις, και ασχολήσου με αυτό που αποκαλείς «μεταβατικό στάδιο» που ποιος ξέρει τι σημαίνει. Μη μου πεις ότι δεν γίνεται να αλλάξεις τις ώρες εργασίας γιατί όπως «έπεσες με τα μούτρα στη δουλειά» από επιλογή, έτσι μπορείς και να «ξεπέσεις». Δεν είναι μόνο οι ώρες που αφιερώνεις στη δουλειά, αλλά τι προσδοκίες έχεις από αυτή την ασχολία. Όπως βλέπεις, δεν σου δίνει διέξοδο από άλλα προβλήματα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι δουλειά;;;;;; Γιατί μας το κάνετε αυτό, γιατί, γιατί;;;
Είναι σίγουρα σε κάποιο χώρο εστίασης, αφού υπογράφει ως ‘σερβίρω νεύρα’. Λογικά και οι αναρτήσεις στο fb απο ανθρώπους ίδιου επαγγέλματος που λέει θα είναι απο την σελίδα ‘Σερβιτοριλίκι’.
shoe salesman – married with children
Μπα, και η κρυστάλλινη σφαίρα “need more info” μου έβγαλε.
Κοίτα, από τα Lidl την πήρα, αν και η ίδια υποστηρίζει πως εκείνη διάλεξε εμένα. Γενικά δεν έχω παράπονο, αν και έχει μια τάση προς το τρολάρισμα.
Αν και γενικά προσπαθώ να μην το παρακάνω γιατί αρχίζει την γκρίνια, δεν μπορώ να χαλάσω χατίρι σε αυτήν που με έχει καπαρωμένο, ρώτα και θα προωθήσω τα ερωτήματά σου κάποια μέρα που θα την πετύχω ευδιάθετη (αν ναι, είναι και λίγο κυκλοθυμική, budget model βλέπεις).
Στην αρχή νόμιζε ότι ρωτάω για μένα και έκανε κάνα δεκάλεπτο να σταματήσει τα γέλια.
Μετά ξεκαθάρισα ότι λέω για σένα και μουρμούρισε κάτι για τον ΠΑΟΚ. Αλλά όπως είπα, έχει μια τάση στο τρολάρισμα.
Η σφαίρα μπορεί και να ζηλεύει, just saying…
Δε μπορώ να κρίνω τη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά γενικά έχω αρκετούς γνωστούς που εξυπηρετούν κόσμο από διάφορα πόστα και όλοι μου έχουν αναφέρει αντίστοιχα συναισθήματα. Νομίζω ότι εν μέρει έχει να κάνει και με την κρίση. Επειδή έχω εργαστεί κι εγώ σε εξυπηρέτηση πελατών, παρατήρησα γενικά ότι, καθώς βάθαινε η κρίση, αυξάνονταν αντίστοιχα με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου και οι παραξενιές του κόσμου, η γκρίνια και η αρνητικότητα. Η μόνιμη αρνητικότητα και αγένεια, οι εξωφρενικές συχνά απαιτήσεις όσο να ‘ναι επηρεάζουν, οπότε λογικό να επηρεάζεται αρνητικά ένα ευαίσθητο άτομο. Σε περιπτώσεις δε συναισθηματικής εμπλοκής (οικογενειακή ή ατομική επιχείρηση), όλο αυτό μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω πάρε-δώσε με κοινό τα τελευταία 10 χρόνια συνεχόμενα. Κάθε χρόνο τα επίπεδα ανοχής μου λιγοστεύουν, τώρα πλέον έχουν σχεδόν στερέψει. Εχω πει στους συναδέλφους αστειευόμενη ότι είμαι “επικίνδυνη” και κάποιον κάποια μέρα θα τον πάρουν από τα χέρια μου με ράμματα με αυτά που ακούω. Εχω την τεράστια τύχη να μπορούμε να μοιράσουμε μεταξύ μας κάποιες εργασίες, γιατί μεταμορφωνόμουν στη Γιουλάκη στο Ρετιρέ. Πέρα από την πλάκα, αυτό που όλους στη δουλειά μας βοηθά είναι να τα συζητάμε μεταξύ μας (σαν ομαδική συνεδρία ας πούμε) και κάπως να μοιράζεται η γκρίνια.
Αν λάβουμε σοβαρά υπόψιν τήν υπογραφή “σερβίρω νεύρα” , και θεωρήσουμε ότι είσαι σερβιτόρα/ος , ή έχεις οποιαδήποτε άλλη θέση στον κλάδο της εστίασης, τότε να σου πω υπογραφουσα με το δίκιο σου έχεις νεύρα, είναι τρομερά ψυχοφθόρα δουλειά και χρειάζεσαι επειγόντως χόμπυ εκτός δουλειάς για να ξεδινεις… και να ξεχνάς αυτά που τραβάς τήν ώρα τής δουλειάς και τών παραξενιων τών πελατών… Ειλικρινά, μιλά μία πρώην σερβιτόρα που άλλαξε επάγγελμα και βρήκε την υγειά τής και σχεδόν τήν χαρά στο επάγγελμα τής…
Αγαπητή σερβιτόρα, ναι είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό που νιώθεις. Όταν ξεκίνησα να σερβίρω ήμουν τόοοοοσο γλυκιά κι ενθουσιασμένη που θα είχα επαφή με κόσμο. Τώρα μισώ το σύμπαν. Κι εγώ κι όλοι μου οι συνάδελφοι. Και σημειωτέον, κάποιοι από αυτούς είναι φοβερά κοινωνικά κι ευχάριστα όντα, αλλά στις σαββατιάτικες βάρδιες η μόνη κουβέντα που ανταλλάσσουμε είναι “ΜΙΣΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ”. Όταν επιστρέφω από διακοπές έχω περισσότερη υπομονή κι αντιμετωπίζω τις καφρίλες με χιούμορ, επομένως συμφωνώ με τη Λένα, κοίταξε να μειώσεις τις ώρες δουλειάς. Ακόμη και να μην είχες προσωπικά προβλήματα, αυτή η δουλειά θα σε είχε εξοντώσει. Η συμβουλή της… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή αμπα, ο σκύλος μου είναι άρρωστος και το χειρουργείο κοστίζει πολλά λεφτά.
Απάντηση: Οι γάτες είναι καλύτερες. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το πράσινο. Ήρθε η ώρα να ξεπεράσεις τον πρώην σου.
Γιατί δεν απαντάτε σε αυτό που σας ρωτάνε μερικοί μερικοί; 😜
Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε…
Αφού δεν κατάλαβες τι απάντησα, να σου το εξηγήσω απλά, πολύ απλά, ώστε να το καταλάβεις κι εσύ.
“Μάλλον δεν είσαι μισάνθρωπος. Προσπαθείς να αποφύγεις ένα σοβαρό πρόβλημα κάνοντας ότι δεν υπάρχει, νομίζοντας ότι αν δουλέψεις πολύ θα το ξεχάσεις. Αντί να το ξεχάσεις όμως, η δυσαρέσκεια που νιώθεις (εξαιτίας αυτού του προβλήματος) σου έχει δημιουργήσει πρόβλημα στη δουλειά. Προτείνω να αντιμετωπισεις το αρχικό πρόβλημα και να μην το αποφεύγεις άλλο.”