Αγαπητή «Α, μπα»: Μετά το γάμο άλλαξαν όλα

Γειά σου αγαπητή Α, μπα και σχολιαστές!!! Δε ξέρετε πόσο χαίρομαι που είμαι μέλος αυτής της παρέας και βλέπω χρόνο με το χρόνο πόσο μεγαλώνει, εξελίσσεται και βοηθάει τις γυναίκες εκεί έξω! Λοιπόν θα ξεκινήσω κατευθείαν λέγοντας πως είμαι παντρεμένη εδώ κ ένα χρόνο με τον άντρα μου και τώρα έχουμε ξεκινήσει να συζητάμε το ενδεχόμενο να αποκτήσουμε ένα παιδάκι. Είμαστε μαζί συνολικά 6 χρόνια και από την αρχή είχα καταλάβει πως ανήκει σε μία δεμένη οικογένεια με αμοιβαία αγάπη και νοιαξιμο μεταξύ των μελών της. Εγώ από την άλλη προέρχομαι από μία (θεωρώ εγώ) κάπως προβληματική οικογένεια της οποίας τα σημάδια έφερα για χρόνια και πάλεψα μέσω θεραπείας κ προσωπικής προσπάθειας να διορθώσω. Από την αρχή οπότε του είχα καταστήσει σαφές πως δεν είμαι ανθρωπος που απολαμβάνει τις ολοημερες, χαρούμενες οικογενειακές συναντήσεις, τις οικογενειακές διακοπές με γονείς και αδέρφια και την πάσας φύσης στενή επαφή με τρίτους πέραν του ίδιου (ίσως γιατί ποτέ δεν έμαθα να περνάω καλά σε αυτές? Μπορεί ). Όσο ήμασταν ζευγάρι και πριν το γάμο όλα πήγαιναν καλά με το θέμα, λιγοστές επαφές, φαγητό στο σπίτι σε καμία γιορτή κ αργία και η κατάσταση ήταν διαχειρισιμη. Μετά το γάμο σα να άλλαξαν όλα α, μπα μου.. Ξαφνικά οι απαιτήσεις από εμένα έχουν αυξηθεί.. Γυρνάω στο σπίτι μου μετά από 10 ώρες στη δουλειά και τους βρίσκω εκεί ενώ έχω ήδη πει στο σύντροφο μου πως είμαι κουρασμένη κ θέλω απλά να κοιμηθώ στον καναπέ.. Οι πιέσεις προς τον άντρα μου για τακτικές συναντήσεις επί εβδομαδιαίας βάσης..Τα παράπονα από γονείς κ αδέρφια ,προς αυτόν μόνο προς το παρόν πολλά… Σε άρνηση δική μου βλέπω στα μάτια τους (αλλά και στα μάτια του) κ ακούω στη φωνή τους την αποδοκιμασία.. Έχω πει στον άντρα μου πως μπορεί να πηγαίνει όσο συχνά νιώθει αλλά εγώ δε μπορώ να γίνω κομμάτι όλου αυτού. Δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί τους (ή τουλάχιστον δεν είχα πριν από όλα αυτά) αλλά δε μπορώ να διαχειριστώ τη τόσο στενή επαφή με άλλους πέραν του άντρα μου.. Μέσα σε όλα αυτά έχει αρχίσει να κλονιζεται η σχέση μου μαζι του .. Ενώ ένιωθα πως είχα δίπλα μου έναν άνθρωπο που εκτιμά κ σέβεται το ποια γυναίκα επέλεξε να περάσει όλη του τη ζωή μαζί, τώρα νιώθω πως προσπαθεί να με αλλάξει, να με κάνει κομμάτι της πρωταρχικής του οικογένειας, πως δε σέβεται τις δικές μου επιθυμίες και πως αναπόφευκτα με βάζει σε 2η μοίρα μπροστά στα θέλω των δικών του.. Και σε ρωτάω τι πρέπει να κάνω? Θα μου πεις πως το πρόβλημα το έχεις μαζί του, εκείνος τους αφήνει να επηρεάζουν τη σχέση σας με άσχημο τρόπο… Το γνωρίζω καλά αυτό, ωστόσο τον αγαπάω για πολλούς λόγους, τον εκτιμώ πολύ, μου βγάζει όλες τις καλές πλευρές του χαρακτήρα μου, είναι συμπαραστατης και συνοδοιπόρος σε όλα τα δύσκολα, είμαστε και φίλοι εκτός από ανδρόγυνο και δεν έχουμε κανένα άλλο πρόβλημα στη συζυγική μας ζωή… Σε ρωτάω λοιπόν, αξίζει να χάσω την εμπιστοσύνη μου σε εκείνον και να υπομονομευω σταδιακά όλα τα όμορφα που νιώθω για εκείνον μόνο γιατί δε μπορεί να διαχειριστεί την πιεστικη του οικογένεια? Μήπως κ εκείνος θύμα δεν είναι? Μήπως είμαι απλά πολύ εγωκεντρικη και πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι περισσότερο εκείνον, την ανάγκη του να βρίσκεται με τους μεγάλους σε ηλικία γονείς του και τους φόβους του σχετικά με αυτούς? Σε ευχαριστώ πολύ !!!
– Γλυκό περγαμόντο

Η σχέση του άντρα σου με τους γονείς του δεν είναι η προτίμηση του στο αλάτι για να σκέφτεσαι περισσότερο εκείνον. Είναι κάτι που επηρεάζει όλη σου τη ζωή, καθημερινά, και βαθιά. Είναι προϋπόθεση. Είναι στάση ζωής. Είναι όραμα ευτυχίας. Ή το μοιράζεστε ή όχι. Και δεν υπάρχει σωστό και λάθος όραμα ευτυχίας. Και δεν έχει σημασία τι οικογένεια έχεις εσύ. Το μόνο που έχει σημασία είναι αν είναι κοινό το όραμα. Στην δική σου περίπτωση φαινόταν να είναι, και μετά το γάμο «άλλαξε», που μάλλον σημαίνει ότι ποτέ δεν ήταν. Περίμενε μέχρι να τον παντρευτείς για να σου το φέρει ως τετελεσμένο. Το θύμα είσαι εσύ.

Αν μπορείς να αλλάξεις το δικό σου όραμα ευτυχίας και να μπεις στη ζωή τους, είναι απόλυτα δική σου επιλογή, αλλά να ξέρεις τι κάνεις: είσαι εσύ που εγκαταλείπεις ένα όραμα και μπαίνεις στο δικό του, επειδή αυτός δεν μπαίνει στο δικό σου. Όχι επειδή δεν μπορεί και επειδή τον πιέζουν και επειδή ο καημενούλης δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί. Επειδή αυτό θέλει, και αυτό θεωρεί σωστό, αυτό θεωρεί καλό, αυτό είναι το όραμα ευτυχίας που έχει.

Κοίτα να το έχεις πλήρως ξεδιαλύνει μέσα σου γιατί αν κάνετε παιδί η παρουσία τους και ο έλεγχος τους θα γίνουν ακόμη πιο ασφυκτικά φαινόμενα. Είναι πιθανό να πιστεύει ότι άντρας σου ότι η μάνα του ξέρει καλύτερα πώς να μεγαλώσετε το παιδί σας. Δεν θα ήταν το πιο σπάνιο που έχουμε ακούσει. Δες το συνολικά ως βαθύτατο και βασικό συστατικό της σχέσης σας και μην το βάζεις την άκρη με το «κατά τα άλλα τα πάμε καλά». Δεν έχει «κατά τα άλλα». Η βασική σας συμφωνία έχει μεγάλο πρόβλημα. Βρίσκεσαι σε σοβαρό σταυροδρόμι. Καλό κουράγιο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News