Γεια σου Α μπα μου. Εχω ενα θεμα και δεν ξερω πως να το χειριστω. Εχω ερθει με το συντροφο μου στο εξωτερικο (Ολλανδια) για δουλεια εκεινου με καλη αποκατασταση και απολαβες. Εγω αφησα την χωρις προοπτικες δουλεια μου στην Ελλαδα (ημουν δικηγορος και δεν ειχα προοπτικες ανελιξης) για να κανουμε μαζι μια νεα αρχη εδω. Ειμαστε σχεδον ενα χρονο εδω και εγω κανω ενα προγραμμα επιμορφωτικο (απο το σπιτι το παρακολουθω) για να μη μενω πισω στην επαγγελματικη μου εξελιξη, αλλα για δουλεια πολυ δυσκολα τα πραγματα, εχω φαει αρκετη απορριψη εδω μεχρις στιγμης (στον τομεα μου, σε αλλους τομεις για να δουλεψω θελει ολλανδικα ή/και κατι ασχετο με τις σπουδες μου) και για μαστερ που σκεφτομουν εχασα τις προθεσμιες λογω συγκυριας. Το θεμα ειναι οτι οταν βγαινουμε με γνωστους του ή με συναδελφους κλπ ή οταν γνωριζουμε νεο κοσμο παντα με ρωτανε με τι ασχολουμαι εγω. Λεω οτι αυτο τον καιρο παρακολουθω αυτο το προγραμμα εκπαιδευσης αλλα επειδη στην αγορα ολοι ξερουν οτι αυτο ειναι για σχετικα μικρο χρονικο διαστημα (εγω ομως το τραβαω λιγο χρονικα για να εχω με κατι να ασχολουμαι), με ρωτανε μετα αν δουλευω κιολας παραλληλα (ολοι το κανουν αυτο παραλληλα με τη δουλεια). Και τους λεω οχι, ψαχνω. Νιωθω ασχημα γιατι οταν τελειωσει το προγραμμα μου και με σιγουρο δεδομενο οτι δε θα εχω βρει δουλεια, τι θα λεω μετα? Δε θελω να φαινεται οτι ειμαι ενα παρασιτο και δεν κανω τιποτα, γιατι αυτο φαινεται και το βλεπω οταν τους λεω οτι κανω απλα αυτο και λενε το κλασικο ‘ααα, μια χαρα’. Ουτε φυσικα θελω να πω καποιο ψεμα το οποιο σε ενα μικρο μερος αποκαλυπτεται αστραπιαια γρηγορα επειδη ολοι καποιον ξερουν που ξερεις (ειδικα οι Ελληνες, δραμα). Τις προαλλες βγηκαμε με γνωστους που ειχαμε να δουμε απο τα φοιτητικα μας χρονια, και ειναι και οι δυο πολυ επιτυχημενοι επαγγελματικα οποτε οταν εφτασε η συζητηση σε μενα ειπα τι κανω εδω, και η συνεχεια ηταν ”ωραια, και τι αλλο κανεις?” Γιατι το να κανεις κατι απο το σπιτι ή να διαβαζεις, αν δεν ειναι για μεταπτυχιακο, δεν τους ειναι αρκετο. Θελουν να δουλευεις για μην εισαι βαρος στην κοινωνια. Με φερνει σε πολυ δυσκολη θεση αυτο καθε φορα και επειδη δεν εχω τροπο να κοινωνικοποιηθω εδω (αφου δεν παρακολουθω κατι σε ταξη παρα μονο στο σπιτι) στηριζομαι στους συναδελφους επαγγελματιες του συντροφου μου και στις γνωριμιες που κανει. Ο ιδιος θελει να ερχομαι παντα μαζι και συζητωντας αυτο το θεμα μαζι του, μου λεει να μη ντρεπομαι για κατι και να λεω τι κανω τωρα και οτι ψαχνω, γιατι αυτο ειναι συνηθισμενο και δεν ειναι ντροπη. Γενικως εχω καταλαβει και απο μια φιλη μου που ειναι στο εξωτερικο σε ιδια κατασταση με μενα οτι η απαντηση που δινω και εγω και εκεινη δεν τους αρεσει, θελουν και να δουλευεις για να σε καταταξουν καπου, και εν τελει να σε εκτιμησουν. Οκ, καταλαβαινω οτι το να μη δουλευεις σε καποιους αναβει τα λαμπιονια για τους δικους τους προβληματικους λογους, αλλα δεν εχω βρει και καποια απαντηση για να ειμαι καλυμμενη οταν βλεπω αυτη την αντιδραση τυπου ‘εισαι ενα ποταπο υποκειμενο που δε δουλευεις ή που δεν εισαι ικανη να βρεις κατι’. Και οταν ελεγα ψαχνω και δουλεια παραλληλα δεν αλλαξε και πολυ η αντιδραση. Επισης, δεν τους αρεσει και να τους πεις οτι ψαχνεις καιρο δουλεια γιατι τοτε θα εισαι απλα ανικανος που δε βρισκει τιποτα οποτε ακομη μεγαλυτερη η ενοχληση τους. Και επειδη ειναι και ολοι ασχετου τομεα με μενα οπως ο φιλος μου (ΙΤ και οικονομικα) δε μπορουν και να με συστησουν καπου. Δεν ξερω πώς να το χειριστω και με ριχνει. Δεν ειναι καθολου ευκολο να βρω και δουλεια εδω η χωρα ειναι μικρη και δεν εχει τοσες ευκαιριες για νομικους που δε μιλανε ολλανδικα οσο για αλλες ειδικοτητες (οικονομικα κλπ). Καμια σκεψη? Ποτε δεν ημουν το ατομο της καριερας και δεν εκρινα ποτε καποιον που δε δουλευει, ειτε απο αδυναμια ευρεσης εργασιας ειτε επειδη τα εχει ολα ετοιμα και δεν τον ενδιαφερει να δουλεψει ειτε για οποιοδηποτε αλλο λογο. Και τωρα βιωνω αυτο το ρατσισμο και ειλικρινα μου στερει τη διαθεση για νεες γνωριμιες. Ειναι αυτος ο κοινωνικος ελεγχος να σε βαλουν σε κουτακια με το που σε βλεπουν. Και ουτε μου αρεσει να φαινεται οτι ηρθα ως αξεσουαρ του συντροφου μου (αυτο φαινεται, το ξερω) γιατι εκει να δεις πού σε κατατασσουν. Τι να κανω? Ευγενικοι ειναι ολοι (γ αυτο δε μπορω και να μιλησω πιο επιθετικα), αλλα η εκπληξη και η υποτιμηση φαινεται.Δεν ειπα να γινουμε και καρδιακοι φιλοι, εφοσον με θεωρουν underachiever (και ποιος απο τους αυτους τους καριεριστες θελει να κανει παρεα με εναν τετοιο?) αλλα η υποτιμηση με ενοχλει και με εχει κανει να αμφισβητω πολυ σοβαρα την αξια μου και τις ικανοτητες μου τελευταια μαζι με την επαγγελματικη απορριψη.
Η ουσία βρίσκεται στην τελευταία πρόταση: έχεις αρχίσει να αμφισβητείς πολύ σοβαρά την αξία σου και τις ικανότητες σου.
Δε νομίζω όμως ότι έχεις συνειδητοποιήσει τι θέλεις να κάνεις.
Είσαι δικηγόρος, ο άνθρωπος που κατ’ εξοχήν ασχολείται με τις λέξεις, σε μια χώρα της οποίας τη γλώσσα δε μιλάς.
Αυτό το βλέπω συχνά σε δικηγόρους που ψάχνουν δουλειά σε άλλες χώρες, και μερικές φορές αναρωτιέμαι αν έχουν καταλάβει τι δουλειά κάνουν. Δεν το λέω περιπαικτικά. Αλλά, αλήθεια; Αναρωτιέσαι γιατί δεν βρίσκεις δουλειά σε μια χώρα της οποίας τη γλώσσα δεν κατέχεις, πόσο μάλλον τους νόμους της;
Δηλαδή, ποιο ελληνικό δικηγορικό γραφείο θα έπαιρνε στη δουλειά έναν Ολλανδό δικηγόρο που δεν μιλάει γρι ελληνικά; Ή, ποιος στην Ελλάδα θα έπαιρνε γενικώς στην δουλειά έναν Ολλανδό δικηγόρο που δεν μιλάει ελληνικά; Να τον βάλει πού, να κάνει τι; Δεν φταίει η χώρα που είναι μικρή. Και στην Αμερική να ήσουν, αν δεν ήξερες λέξη αγγλικά, το ίδιο πρόβλημα θα είχες.
Η αξία σου, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, δεν φαίνεται από το αν μπορείς να πετάξεις ενώ δεν έχεις φτερά. Άσε τι λένε οι άλλοι για σένα, και σκέψου τι περιμένεις εσύ από τον εαυτό σου, αλλά ρεαλιστικά. Πρέπει να μάθεις τη γλώσσα. Είναι απίθανο να βρεις δουλειά ως δικηγόρος όσο δεν ξέρεις τη γλώσσα, και θα εξακολουθεί να είναι δύσκολο και αφού τη μάθεις. Αυτά, είναι δεδομένα. Οπότε, αυτό που σε έχει παγώσει, είναι η αδυναμία σου να προσαρμοστείς. Εξακολουθείς να σκέφτεσαι σα να είσαι στην Ελλάδα και να ψάχνεις δουλειά.
Το μεταπτυχιακό είναι νομίζω απαραίτητο για να μπεις στην κοινωνία, αλλά σκέψου πολύ καλά τι θα κάνεις, για να βρεις δουλειά μετά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κατ’αρχάς, είσαι δικηγόρος. Δεν παύεις να είσαι δικηγόρος. Είμαστε freelancers. Δεν θα κάτσεις να δίνεις λογαριασμό στον κάθε κομπλεξικό. Παρέχεις νομικές συμβουλές για επενδύσεις σε συγκεκριμένο πελατολόγιο στην Ελλάδα, εξ αποστάσεως (τους γονείς σου, που επενδύουν σε σένα και τι θα κάνουν τη γκαρσονιέρα στα Πατήσια). Δεν χρειάζεται ένας δικηγόρος να κάνει δικαστήρια με προφορική διαδικασία. Ούτως ή άλλως, υπάρχει πολύ μεγάλο αντικείμενο σε συμβουλευτική δικηγορία και πεδία όπως τραπεζικό, χρηματιστηριακό, ευρωπαϊκό δίκαιο που ούτως ή άλλως είναι κατ’ εξοχήν στα αγγλικά. Οπότε αν μιλάς αγγλικά και έχεις σπουδάσει κάτι παρεμφερές, δεν είναι δύσκολο να βρεις δουλειά. Μάαστριχτ, Χάγη, Άμστερνταμ… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ σωστό το “Δεν παύεις να είσαι δικηγόρος”. Επίσης γράφουσα μην είσαι τόσο σίγουρη για τις επιτυχημένες καριέρες όλων εκεί, απλά επειδή την συγκεκριμένη χρονική στιγμή κάπου δουλεύουν.
Anti-popular opinion alert: Μένω στην Ολλανδία 10 χρόνια. Δεν μιλάω ολλανδικά, επενδυσα στο να μάθω γαλλικά τα οποία θα μου φανουν χρησιμα στα επαγγελματικά μου στο μέλλον. Αυτά τα 10 χρόνια έχω βοηθήσει 5 Έλληνες (συγγενείς κυριως) να βρουν δουλειά στην Ολλανδία και βρήκαν όλοι και κανένας δεν μιλάει ολλανδικά. Όλοι δουλεύουν σε πολυεθνικές που έχει ένα σωρό πραγματικά στη Ολλανδία. Τους πήρε από 3 μήνες έως 1 χρόνο να βρουν δουλειά. Η μια ξαδέρφη συγκεκριμένα βρήκε πρώτη δουλειά πωλήτρια (πωλήτρια ναι) σε γνωστη εταιρια ενδυμάτων στη Χάγη σε 3 μήνες με 0 ολλανδικά και της προσέφεραν θέση manager 3… Διαβάστε περισσότερα »
Χειροκροτώ το να κάνεις παρέα με μη-Έλληνες! Επίσης μάλλλον έχω πέσει στους πιο χίπιδες Ολλανδούς που παίζει να μην με έχουν ρωτήσει καν τι δουλειά κάνω, αλλά ναι γενικώς χεσμένους μας έχουν όλους.
Η εικόνα που έχω από όσα λέτε δεν είναι ότι σας υποτιμούν. Δεν είναι άλλωστε παράξενο στο εξωτερικό ο κόσμος να μένει κάποιο καιρό χωρίς δουλειά για προσωπικούς λόγους. Επίσης ο κόσμος είναι λιγότερο επικριτικός. Δεν τον αφορά η ζωή σας και οι επιλογές σας. Η εικόνα που έχω είναι ότι ως νέο μέλος στον κύκλο, προσπαθούν να σας ανοίξουν κουβέντα. Είναι μάλλον στάνταρ, κυρίως στην κεντρική Ευρώπη, ότι όταν γνωρίζεις κάποιον να ξεκινάς την κουβέντα για επαγγελματικά. Σχεδόν οτιδήποτε άλλο είναι ταμπού. Οπότε η απάντηση “κάνω σεμινάρια online”, ενδεχομένως με ένα αίσθημα κατωτερότητας και μια εικόνα “δεν θέλω να… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλεις να δουλέψεις αποκλειστικά ως δικηγόρος; Τότε πρέπει να ξέρεις τη γλώσσα σε επίπεδο δικηγόρου (δηλαδή σαν τη μητρική σου) . Θέλεις να δουλέψεις γενικά; Συγχαρητήρια είσαι στη χώρα που έχουν δεύτερη επίσημη γλώσσα τα αγγλικά και τα μιλάνε όλοι από το νηπιαγωγείο. Αλλά και πάλι πρέπει να μιλάς τη γλώσσα τουλάχιστον σε επίπεδο συνεννόησης (και να την διαβάζεις) Βρες ένα γκρουπ εκμάθησης φλαμανδικών για ενήλικες. Εκεί θα κοινωνικοποιηθείς και με άλλους και θα μάθεις τη γλώσσα (win win). Μην κανεις τα πάντα από το Ιντερνετ βγες έξω και μίλα με κόσμο (στα Φλαμανδικά). Ψάξε για δουλειές “σχετικά” συναφείς με… Διαβάστε περισσότερα »
Εντάξει, νομίζω είναι θησαυρός αυτό το σχόλιο για τη γράφουσα. Αν ήμουν δηλαδή η γράφουσα, θα ήταν σαν σωσίβιο, άσχετα αν θα μ’έβγαζε ή όχι στην ακτή στο τέλος. Να ‘σαι καλά βρε Υδατοκρίτη.
Το “πρόβλημα” τους δηλαδή είναι ότι δεν έχεις δουλειά. Έστω λοιπόν ότι μαθαίνεις Ολλανδικά, φτάνεις σ’ ένα βασικό επίπεδο και βρίσκεις δουλειά ως σερβιτόρα μέχρι να βρεις κάτι άλλο στο αντικείμενο σου. Πώς θα φαινόταν αυτό στις αυτών μεγαλειότητες; Θα ήταν ευχαριστημένοι τότε ή (τι έκπληξη!) θα τους κακοφαινόταν να κάνουν παρέα με μια ποταπή σερβιτόρα, αυτοί, οι τόσο επαγγελματικά καταξιωμένοι;;;
Νομίζω ότι έχει πάθει λίγο γρύλλο πάντως και ο κόσμος γύρω της δεν ενδιαφέρεται και τόσο για τη δουλειά της. Εκτός αν είναι όλοι Έλληνες, οπότε σαν μετανάστες παίζει να έχουν κάτι σαν κόμπλεξ του τύπου ‘κοίτα τι κατάφερα στα ξένα’.
Πολύ πιθανό. Ωστόσο, στο περιβάλλον μου έχω αρκετά παραδείγματα ανθρώπων που εργάζονται πάνω στην πληροφορική, και επειδή ακριβώς έχουν γαλουχηθεί σε περιβάλλοντα απίστευτης αφθονίας και επιλογών όσον αφορά τις δουλειές, εμάς τους φουκαράδες έξω απ’ το χορό μας αντιμετωπίζουν σαν κακομαθημένα γκρινιαρόπαιδα που δεν βρίσκουν δουλειά γιατί βαριούνται. Τύπου “Δεν βρίσκεις δουλειά στο αντικείμενό σου; Μάλλον δεν το θέλεις αρκετά”. Μου πάτησε λίγο τον κάλο η στάση των φίλων της γράφουσας.
Φίλη μου, όλοι, ΟΛΟΙ, (αλήθεια, ΟΛΟΙ εκτός από κάποιους τυχερούς) εδώ στην Ολλανδία και στις περισσότερες χώρες εξωτερικού, περάσαμε κάποιους μήνες μεταξύ σπουδών και δουλειάς, όπου ψάχναμε. Ψάχναμε, απελπιζόμασταν, συνεχίσαμε να ψάχνουμε. Κάποιοι βρήκαν σε ένα-δυο μήνες, κάποιοι σε πολλούς παραπάνω. Κάποιοι κάνοντας παράλληλα part-time δουλειές, κάποιοι μαθαίνοντας Ολλανδικά, κάποιοι κάνοντας σεμινάρια, κάποιοι μόνο ψάχνοντας εντατικά. Δεν υποτιμώ αυτό που νιώθεις, απλά πιστεύω ότι στην πραγματικότητα είναι ελάχιστοι αυτοί που σε υποτιμούν επειδή δεν έχεις δουλειά. Νομίζω πως ίσως άκουσες ένα ή δύο σχόλια κι από τότε έπαθες γρύλο και μπαίνεις σε θέση άμυνας νομίζοντας πως πάντα θα σε κρίνουν.… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω πολύ καλά πώς νιώθεις. Με κάποιες αλλαγές είμαι σε παρόμοια κατάσταση. Είναι σημαντικό να μάθεις την γλώσσα όχι μόνο για να δουλέψεις ως νομικός αλλά για να ξεμπλοκάρεις, είναι δύσκολο για το μυαλό σου που είναι θεωρητικό να μην κατέχει την γλώσσα που ακούει καθημερινά. Από δουλειά αν έψαχνες σε αγγελίες που ζητάνε τα αγγλικά ως γλώσσα εργασίας, για να μην νιώθεις το άγχος ότι πρέπει να μιλάς ολλανδικά σε επίπεδο proficiency. Ψάξε για μαθήματα ολλανδικών, άχρηστη δεν είσαι, προσπαθείς να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς. Έξω από το χορό όλοι χορεύουμε σαν την Σακίρα. Συνέχισε την μετεκπαίδευση σου και… Διαβάστε περισσότερα »
Πράγματι, δεν γράφεις κάτι για μαθήματα γλώσσας, γιατί δεν παρακολουθείς παράλληλα με αυτά τα online μαθήματα που κάνεις από το σπίτι; Η γλώσσα θα χρειαστεί γενικότερα για την προσαρμογή σου και τη ζωή σου εκεί. Επίσης, πήγαινε σε κάποιον επαγγελματικό σύμβουλο, να δεις τι άλλο μπορείς να κάνεις. Θα σε βοηθήσει να φτιάξεις πλάνο. Μπορεί να χρειαστεί να παρακολουθήσεις μεταπτυχιακό ή κάποια άλλη μαθητεία. Δικτυώσου και μόνη σου χωρίς το σύντροφο, ψάξε για expat groups στα μέσα δικτύωσης, πήγαινε σε events, γνώρισε κόσμο, μίλα. Πήγαινε στον αντίστοιχο ΟΑΕΔ της Ολλανδίας, κλείσε ραντεβού και ρώτα τους τι μπορείς να κάνεις για… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό. Εκτός από τη γλώσσα, πρέπει να ενημερωθείς πιο εμπεριστατωμένα για τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Απευθύνσου στον ΟΑΕΔ (και για τα μαθήματα Ολλανδικών), σε ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας, ρώτα άλλους Έλληνες ή γενικά αλλοδαπούς δικηγόρους.
Ποια γλωσσα παιδια? Τα ολλανδικά δεν είναι απαραίτητα, συμφωνώ με κάποια σχόλια εδώ. Να πω και γω την αποψάρα μου, η Ολλανδία ειναι η κατεξοχήν χώρα που δεν χρείαζεται να μιλάς ολλανδικά για να βρεις δουλειά. Δεν είσαι ανειδίκευτη για να χρείαζεσαι τα ολλανδικά (που και με μόνο αγγλικά πάλι βρίσκεις σε καφέ, στα zara κλπ) Και συγγνώμη, αλλά φαίνεται ότι και εσύ και η Α μπα έχετε περιορισμένο στο μυαλό σας το τι σημαίνει δικηγόρος. Έχεις τελειώσει νομική, δε χρειάζεται να εξασκήσεις μάχιμη δικηγορία. Ξέχνα το. Η χώρα είναι μικρή όπως λες, με πολύ καλές συνδέσεις με το τρένο.… Διαβάστε περισσότερα »