Χαιρετώ την Αμπά και την παρέα! Αυτό το σάιτ μου έχει ανοίξει τα μάτια στα θέματα του φεμινισμού και όχι μόνο. Δυστυχώς όμως, όσο και αν παλεύω και προσπαθώ να πετάξω αυτόν τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό, υπάρχουν κάποιες ενδόμυχες σκέψεις που δεν μπορώ να τις παραδεχτώ σε κανέναν, τουλάχιστον χωρίς την ευεργετική ανωνυμία του ιντερνετ. Λένα και σχολιαστές, είμαι στα 35, έχω μια πολύ καλή σχέση 7 χρόνια. Όλα καλα είπα; Ωραία. Εγώ που λέτε δουλεύω μια ζωή σαν το σκυλί. Δουλειά, σπουδές, μάστερ, γλώσσες κλπ. Αυτός ο κόπος ανταμοίβεται και με το παραπάνω, με αποτέλεσμα στα 35 μου να έχω μια πολύ καλή θέση και έναν πολύ καλό μισθό. Ο σύντροφος είναι ένας πραγματικός φεμινιστής, που επίσης δουλεύει μια ζωή, ωστόσο περισσότερο βιοποριστικά και όχι με σκοπό να κάνει φοβερή καριέρα ή να αναδειχτεί επαγγελματικά. Οι απολαβές του είναι ικανοποιητικές χωρίς να χρειάζεται κάτι παραπάνω. Να σημειώσω επίσης, ότι με στηρίζει σε όλες μου τις επιλογές, πρακτικά και όχι μόνο με λόγια. Ωστόσο, δεν έχω παραδείγματα στον περίγυρό μου, που η γυναίκα να είναι πιο επιτυχημένη (επαγγελματικά) από τον άντρα. Αντιθέτως, έχω άπειρα παραδείγματα που ο άντρας δουλεύει, πετυχαίνει και η γυναίκα τα έχει όλα έτοιμα. Τους διακοσμούν το σπίτι, τους παίρνουν ακριβά δώρα, τους παρέχουν μια, ίσως επίπλαστη, ασφάλεια, γενικώς τα έχουν όλα, ακόμα και να μην δουλεύουν. Τελικά, δεν ξέρω αν είναι μισογυνισμός, ζήλεια ή και τα δυο (τι φριχτός ανθρωπος είμαι, ξέρω). Φυσικά και εκτιμώ την ανεξαρτησία μου. Εννοείται ότι χαίρομαι που τα έχω φτιάξει όλα με τα δυο μου χέρια. Είμαι περήφανη για όσα καταφέρει μέχρι τώρα. Ήμουν σίγουρη ότι τα έκανα όλα σωστά. Όμως, όταν βλέπω τόσες φίλες μου να έχουν τα πάντα, χωρίς το άγχος της δουλειάς και της καριέρας, χωρίς να ξυπνάνε χαράματα για να τα προλάβουν όλα, λίγο με τρώει που εγώ έχω φτύσει αίμα, επειδή δεν έκανα παρόμοια επιλογή στον σύντροφο. Είμαι τόσο φριχτή; Νιώθει κάποια άλλη έτσι; Πιστεύετε μπορεί να βλάψω την σχέση μου αν δεν αντιμετωπίσω αυτά τα συναισθήματα;
-Αχάριστη;
Θα σου πω τι πιστεύω, χωρίς καμία διάθεση ειρωνείας, και με πλήρη ειλικρίνεια, δεν θέλω παρεξηγηθώ. Αν πιστεύεις ότι έχεις κάνει κακή κίνηση για τη ζωή σου, μπορείς να χωρίσεις και να ψάξεις έναν πλούσιο άντρα που θα σου τα δίνει όλα έτοιμα. Δεν βλέπω γιατί πρέπει να υπομείνεις μια επιλογή σου μέχρι τέλους, εφόσον δεν σε εμποδίζει κανείς να την αλλάξεις. Για να μην σε πούμε εμείς φριχτή; Ποιοι ακριβώς είμαστε εμείς; Γιατί δε νομίζω ότι ρωτάς στα αλήθεια τη γνώμη μας, την συνείδησή σου ρωτάς, και αναρωτιέσαι αν είσαι φριχτή, οπότε ό,τι και να πούμε εμείς, περισσεύει.
Αν δεν αντιμετωπίσεις αυτά τα συναισθήματα θα βλάψεις τον εαυτό σου, και κατ’ επέκταση και τη σχέση σου, και μετά όλες τις ευρύτερες σχέσεις σου, γιατί αυτή η ζήλια θα σου βγει με πολλούς τρόπους. Ήδη έχεις τυφλωθεί μερικώς πιστεύοντας ότι έχεις άπειρα παραδείγματα από γυναίκες που κάνουν ζωάρα και κάθονται. Η μόνιμη σύγκριση που κάνεις με τις ζωές άλλων μπορεί να σε καταστρέψει, και να γίνεις από αυτούς που θεωρούν τους πάντες εχθρούς τους, επειδή δεν ζουν οι ίδιοι την ζωή που ήθελαν. Εσύ έχεις όμως χρόνο. Σκέψου τι θέλεις, και πάρε το θάρρος της γνώμης σου και κάνε το πραγματικότητα.
Η άλλη λύση είναι να αναρωτηθείς γιατί θέλεις να τα έχεις όλα έτοιμα από έναν πλούσιο άντρα. Γιατί δηλαδή είναι αυτό το όραμα ευτυχίας σου, ενώ «έφτυσες αίμα», όπως λες, για να εξελιχθείς προσωπικά. Δεν έφτυσες αίμα για ένα μήνα, ούτε κατά τύχη. Το έκανες για χρόνια. Οπότε, αναρωτιέμαι πώς προέκυψε τόσο μεγάλη απόσταση μεταξύ των πράξεων σου και του οράματος που λες ότι έχεις. Αν έβρισκες έναν πλούσιο άντρα που θα σου τα έδινε όλα, θα άφηνες τη δουλειά σου; Ή θέλεις έναν ακόμη πιο πετυχημένο από σένα;
Ή τελικά αυτό που θέλεις να αποφύγεις, είναι να παραδεχτείς ότι περιφρονείς τον σύντροφο που έχεις τώρα, ενώ «αντικειμενικά» είναι μια χαρά; Υπάρχει φόβος να είναι τόσο περιορισμένο το θέμα, και να το έχεις αναγάγει σε ολόκληρη κοσμοθεωρία, για να μην βγάλεις σκάρτο αυτόν που είναι δίπλα σου. Μα, δεν είναι ανάγκη να είναι σκάρτος κάποιος για να θέλεις να χωρίσεις. Αρκεί να μην σου κάνει, εσένα, προσωπικά. Φτάνει αυτό. Και περισσεύει.