Γεια σου Α, μπα και παρεάκι! Σε διαβάζω χρόνια και θέλω να σου πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που υπάρχεις. Θέλω να θίξω το θέμα του μαυρίσματος. Και πιο συγκεκριμένα, την απουσία αυτού. Ανάμεσα στα διάφορα σχόλια που μπορεί να ακούσει μία γυναίκα στη ζωή της για τα κιλά της, τα ρούχα της, το μακιγιάζ της και τόσα άλλα έρχομαι να προσθέσω στη μακριά αυτή λίστα και το μαύρισμα της. Εγώ είμαι λευκή. Λευκή σαν όνειρο. Και δεν μαυρίζω με τίποτα. Και ΚΑΘΕ καλοκαίρι έχω να αντιμετωπίσω τα σχόλια του κάθε άσχετου. «Δεν έχεις κάνει ακόμα μπανάκια, ε;» «Πω, πω πόσο άσπρη είσαι;» « Πώς είσαι έτσι, μαύρισε λίγο, δεν μπορώ να σε βλέπω» . Αυτό το τελευταίο το έχω ακούσει ακριβώς έτσι. Εντωμεταξύ, εγώ μπορεί μόλις να έχω γυρίσει από κρουαζιέρα στην Καραϊβική (λέμε τώρα) . Αλλά δεν μετράει. Αφού δεν έχεις χρυσαφένιο μαύρισμα είναι σαν να μην πήγες. Άσε που μας χαλάς και τη θέα, μπλιαχ φύγε από μπροστά μας με τα άσπρα σου μπούτια. Και έχω βαρεθεί να το αντιμετωπίζω άλλοτε με αυτοσαρκασμό ( Άστα, πρώτα θα σβήσει ο ήλιος και μετά θα μαυρίσω εγώ) , άλλοτε με σοβαρή συζήτηση ( Ξέρεις, τα πρότυπα ομορφιάς αλλάζουν και επηρεάζονται από την κάθε εποχή. Το λευκό δέρμα κάποτε ήταν ένδειξη αριστοκρατικής καταγωγής….) και άλλοτε με επίθεση ( Και; Τι έγινε που είμαι άσπρη; Κοίτα από την άλλη) . Αυτό που θέλω στην πραγματικότητα να τους πω, είναι ότι αυτό το σχόλιο, ακόμα και όταν γίνεται στα πλαίσια του small talk, είναι αγενές, με προσβάλλει και με στεναχωρεί. Αλλά μετά θα με πουν υπερβολική και ξινή. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να το πω σε όλους μου τους φίλους και γνωστούς, όταν το φέρνει η κουβέντα φυσικά, μήπως και αυτοί το πουν σε άλλους, γι’ αυτό το στέλνω και εδώ που συζητάμε τέτοια θέματα. Δεν έχω αυταπάτες ότι αν ήμουν μαυρισμένη θα άκουγα λιγότερα. Ίσως με αποκαλούσαν ‘γκαγκανο’ , ίσως μου έκαναν παρατήρηση για την επικινδυνότητα του ήλιου και φυσικά θα το έλεγαν για το καλό μου, γιατί το δέρμα μου θα γερνούσε πρόωρα ή θα πάθαινα μελάνωμα. Εσύ έχεις ακούσει ποτέ να γίνονται αντίστοιχα σχόλια; Ακούνε και οι άντρες τα ίδια ή είναι πάλι δική μας χαρά και αποκλειστικότητα;
–Χιονούλα
Και να τα ακούνε, θα είναι λιγότερα, και δε νομίζω ότι καταλήγουν στο «δεν μπορώ να σε βλέπω», που είναι η μετάφραση του «κοίτα να συμμορφωθείς στους κανόνες ομορφιάς, αλλιώς θα έχεις συνέπειες». Η ανισότητα μας πειράζει, και αυτή είναι σε όλα τα θέματα, υποθέτω και στο θέμα του μαυρίσματος.
Ό,τι και να έχεις ακούσει ως γυναίκα για την εμφάνιση σου, σε παρακαλώ ποτέ να μην πιστέψεις ότι είσαι η μόνη που το έχει ακούσει. Είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι αυτός/αυτή που σου είπε ότι «δεν μπορεί να σε βλέπει» επειδή δεν έχεις μαυρίσει, το είπε για πρώτη φορά; Το κράταγε για σένα; Είσαι η μόνη γυναίκα με αυτόν τον τύπο δέρματος, λες;
Αυτά τα σχόλια δεν είναι στα πλαίσια του small talk, το small talk είναι εξ ορισμού επικοινωνία με μόνο στόχο να μην εισβάλλεις στα προσωπικά του άλλου. Αν μετά την κουβέντα θυμάσαι τι ειπώθηκε, δεν ήταν small talk. Αυτά τα σχόλια είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι η εμφάνιση μιας γυναίκας είναι κοινό θέμα για κριτική, εξέταση και σχολιασμό, το σώμα της δεν ανήκει στην ίδια, πρέπει να είναι ευχάριστο στο μάτι για όλους τους περαστικούς. Δε νομίζω ότι σε βοηθάει ο αυτοσαρκασμός, γιατί είναι σα να παραδέχεσαι ότι το σωστό είναι να έκανες την προσπάθεια, ούτε η εξήγηση για τα πρότυπα ομορφιάς, γιατί είναι σα να λες ότι τα πρότυπα είναι σωστό που υπάρχουν, απλώς έτυχε να γεννηθείς σε λάθος εποχής. Η τελευταία απάντηση είναι η πιο κατάλληλη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτό το “Είμαι λευκή. Λευκή σαν όνειρο.” με λύγισε… Εγώ θα απαντούσα πάντα αυτό.. Και θα το απαντούσα και σε άσχετες ερωτήσεις.. 😂
Έγω πάντως που είμαι επίσης λευκή (σαν όνειρο) απάνταω κάτι τέτοια όταν μου το σχολιάζουν! Μου πήρε βέβαια αρκετό καιρό να αγαπήσω το χρώμα του δέρματος μου.
Και πολύ καλά κάνεις! Νομίζω δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση γι’ αυτούς που θέλουν να σχολιάζουν τα πάντα το να ακούν τον ήχο από την πόρτα που τρώνε.
Σωστά. Είναι υπέροχη απάντηση.
“Εγώ που είμαι λευκη, λευκη σαν όνειρο… τρελλή είμαι να μαυρισω και να γίνω εφιαλτης;”
Εγώ πάντως απαντώ:
“Είναι που στην πραγματικότητα είμαι βαμπίρ” 😎
Το αγαπώ αυτό, χεχε. Έτερο βαμπίρ εδώ. 🤭🧛♀️
😊
Τελειοοοοοοο!
Χαχα! Κι αυτό το έχω πει!!
Αμα τους δαγκώνεις μετά για σιγουριά, ακομα καλυτερα
Ρε παιδιά σοβαρά τώρα;! Άντε να δεχτώ ότι υπάρχει κόσμος που εχει τόσα ψυχολογικά που ασχολείται μέχρι και με το μαύρισμα μας. Αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο να νιώθει κάποιος προσβεβλημένος επειδή του είπαν ότι δε μαύρισε;!!! Ούτε καταλαβαινω γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι στον περιγυρο μας ΑΚΌΜΑ. Δηλαδή πόσο δύσκολο είναι να απαντήσεις στον τύπο που σου είπε πάνε μαύρισε δεν μπορώ να σε βλέπω( ημαρτον!!), άντε παράτα μας ρε πατσαβουρη;!! Προβλήματα δεν έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Προβλήματα δεν έχουμε εμείς; Με τι μλκ καθόμαστε και ασχολούμαστε;!!!
Ούτε εγώ μαυρίζω και έγινα έξαλλη τώρα.
Μα τετοια σχολια ακους κ απ τον καθε ασχετο, ειναι σαν το catcalling. Για παραδειγμα, σε ταβερνα σε νησι εχουμε κατσει να παραγγειλουμε με τον αντρα μου, ερχεται ο σερβιτορος, με κοιταει καλα-καλα (ειμαι κ εγω πολυ ασπρη και δε μαυριζω) και λεει στον αντρα μου, πολυ ασπρη ειναι, σε υπογειο την ειχες κλεισμενη; Θελω να πω, wtf. Αλλα απο τετοια παραδειγματα, οσα θες.
Εγώ δεν ένοιωθα προσβεβλημένη ούτε είχα κόμπλεξ που δεν ήμουν μαυρισμένη όλο τον χρόνο ας πούμε. Με ενοχλούσε, και εξακολουθεί να με ενοχλεί, το ότι ο οποιοσδήποτε νοιώθει ότι έχει το δικαίωμα να σχολιάσει την εμφάνισή μου. Ακόμα και πειρακτικά να το κάνει. Δεν έχω πει ποτέ και σε κανέναν τίποτα για την εμφάνισή του, αλλά για κάποιο λόγο έχω ακούσει σχόλια για πάμπολλα στοιχεία της εμφάνισής μου. Από άντρες και γυναίκες. Πιο μικρή νόμιζα ότι με τη στάση μου δίνω το δικαίωμα στους άλλους να το κάνουν, μεγαλώνοντας κατάλαβα τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος!
Ή ας πούμε αυτό που είχε πει κάποτε κάποιος στο δικό μου άντρα κι ένιωσα πάνω κάτω σαν πράγμα ή σαν κατοικίδιο να πω; Μα καλά δεν την πας διακοπές ; Αν την είχα εγώ θα ήταν πάντα μαυρισμένη! Έχω βλέπετε κι εγώ άσπρο δέρμα και μαυρίζω μόνο αν το αποφασίσω να κάνω προσπάθεια, που συνήθως δεν κάνω. Τέτοια σχόλια τα δέχομαι από μικρό παιδί.
Αυτό το ακούνε και άντρες, ή τουλάχιστον ο συγκεκριμένος άντρας. Κάθε χρόνο, ανελλειπώς, μόλις γυρίσω από τις διακοπες στο γραφείο, καθένας που με βλέπει: “Τι διακοπες πήγες, δεν πήρες χρώμα.”
Φέτος απάντησα στον πρώτο “Ναι, αλλά δεν πήρα και καρκίνο του δέρματος” και ως εκ θαύματος δεν υπήρξε δεύτερος.
-Πω πω, πολύ άσπρη είσαι,μπλιαχ, δεν μπορώ να σε βλέπω.
-Πω πω, πολύ μαλάκας είσαι, μπλιαχ δεν πρόκειται να σε ξαναδώ.
End so the white dream and the asshole never saw each other again and they lived happily ever after.
The End.
Και να φανταστείς στη Λατινική Αμερική οι γυναίκες πιέζονται να είναι πιο λευκές. Σε όλα τα καταστήματα έβλεπα ενα σωρό κρέμες για λεύκανση του δέρματος, ένα σωρό προϊόντα που κάνουν την επιδερμίδα πιο ανοιχτόχρωμη, ακόμα και τα αποσμητικά είχαν μέσα λευκαντικό. Να μην αναφέρω ότι στις μη τουριστικές περιοχές περπατούσα και γυρνούσαν ομαδικώς κεφάλια και κοίταζαν με θαυμασμό και ένιωθα σαν τη Μονικα Μπελουτσι στο Μαλενα.
Κατά τα άλλα αγαπημένη πατριαρχια, καμία δεν ξεφεύγει από την κριτική
Έτσι ακριβώς, δική μας φίλη από Φιλιππίνες μου έλεγε κάθε τόσο: τι ωραία άσπρη που είσαι! Και γω της απαντουσα: μα εσύ εισαι εξωτική! Και δεν της άρεσε που ήταν μαυρισμένη! Τότε σκέφτηκα ότι μάλλον, σε κάθε χώρα ‘επιβαλλεται’ να είσαι αυτό που χρειάζεται τον περισσότερο κόπο. Εδώ να ιδρώνεις και να ξειδρωνεις κάτω από τον ήλιο για να αποδείξεις ότι έκανες μπάνια και εκεί να κρύβεσαι μέσα σε κλειστούς χωρους γιατί αν κάνεις δουλειά στην ύπαιθρο (πολύ κοινό στις Φιλιππίνες, έχουν πολλές φυτείες με καρύδες κλπ) θα μαυρίσεις ένα παραπάνω και αυτό σε ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ‘φρεσκιες άσπρες’… Διαβάστε περισσότερα »
Κλασσικές χαζές ατάκες, που αν αντιδράσεις, θα σου πουν “έλα, μωρέ, μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς!”. Κι εγώ έχω δεχτεί τέτοια σχόλια στο παρελθόν, επειδή είμαι άσπρη, αν και μαυρίζω κανονικότατα το καλοκαίρι, κι έχω αποφασίσει ότι η καλύτερη απάντηση στην αγένεια είναι η αγένεια και το να πετάς το μπαλάκι πίσω σε αυτόν που στο πέταξε. Αν τα σχόλια τα δέχεσαι κι από άτομα του φιλικού σου περιβάλλοντος, αναθεώρησε ποιοι/ες είναι οι πραγματικοί/ές σου φίλοι/ες. Όταν ήμουν πιο μικρή νόμιζα ότι απαντούσα κι εγώ με αποστομωτικές ατάκες, του στυλ “καλέ/ή μου, το λευκό δέρμα είναι αριστοκρατικό”, αλλά δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ, από την άλλη, που μαυρίζω πολύ χωρίς να το θέλω (δηλαδή 50 δείκτη προστασίας και κάτω από την ομπρέλα), δούλευα κάποτε σε έναν κάφρο ο οποίος έλεγε πως του αρέσουν μόνο οι γυναίκες με πολύ λευκό δέρμα γιατί λέει οι πιο σκουρόχρωμες ΜΥΡΙΖΟΥΝ. Η μελανίνη, έλεγε, που έχουν τις κάνει να έχουν μια μυρωδιά που για τα δικά του ρουθούνια ήταν απαίσια. Οπότε για το χειμώνα καλή ήμουν, αλλά το καλοκαίρι μου εφιστούσε την προσοχή να μη μαυρίσω παραπάνω, “μέχρι εδώ καλά είσαι”, γιατί εκτός του ότι θα μύριζα, δεν θα ήταν και ωραίο.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ
(άρα και όλες οι πιο σκουρόχρωμες φυλές του “μύριζαν” περίεργα;)
(προφανώς)
Νευρίασα παρά πολύ που το διάβασα αυτό!
Πες του, καλύτερα να ‘μυριζω’ πάρα ρατσιστρια.
Καλά μιλάμε επιστήμονας !
Πες «Ακολουθώ το δόγμα Madonna , αλλά που να καταλάβεις ο αδαής …» Και ναι όλες κάτι έχουμε ακούσει και ακούμε κάθε μέρα , ακόμα και αυτά που δεν θα περίμενες , όπως σήμερα το πρωί : «πωπω! Τα μάτια σου είναι πολύ μπλε, ανατρίχιασα, δεν μπορώ ούτε να σε κοιτάξω .» Ότι τι; Να τα βγάλω να βάλω άλλα για να μην ανατριχιάζει ;; Σιγά μην απολογηθούμε κιόλας στον κάθε παράξενο .
Αυτά τα ακούω κι εγώ χρόνια τώρα, μη δίνεις σημασία. Από άσπρη πάλλευκη γίνομαι λίγο πιο σκούρα άσπρη, προς το σταρένιο το πολύ, και μέχρι εκεί. Από πολλούς ανθρώπους έχω καταλάβει ότι αυτά που ακούω λέγονται με μία υποβόσκουσα δόση κακίας κι αυτό που κρύβεται από πίσω είναι το “Μα καλά, δεν πήγες διακοπές;”. Για να νιώσουν καλύτερα που αυτοί πήγαν κι εγώ όχι. Κι όσοι ξέρουν ότι πάντα πηγαίνω διακοπές, ρωτάνε για να δουν μήπως και δεν πήγαινα στη θάλασσα, το οποίο συνδέεται πάλι με την οικονομική μου κατάσταση. Εμένα μου αρέσει η ασπρίλα μου και ποτέ δεν άφησα… Διαβάστε περισσότερα »
tsikampoum, τώρα είδα το σχόλιό σου!
Κι εγώ προσέχω πολύ τον ήλιο, κάνω ηλιοθεραπεία 10 λεπτά με το ρολόι. Οποιοσδήποτε σχολιάζει το οτιδήποτε επάνω στην εμφάνιση κάποιου έχει θέματα και προσπαθεί, υποτιμώντας (όπως νομίζει) τον άλλο να αισθανθεί καλύτερα για τον εαυτό του.