Θέλω να σταματήσουν να ασχολούνται με το βάρος μου…. Εδώ και μερικές εβδομάδες κάνω μια θεραπεία με κάποια πολύ βαριά φάρμακα που κυριολεκτικά με κάνουν να σιχαίνομαι το φαγητό. Ωστόσο, λόγω του οτι δε θα ήθελα να βάλω σε περαιτέρω κίνδυνο την υγεία μου, τρώω αλλά λίγο λιγότερο απ όσο έτρωγα. Επιπλέον, ανέκαθεν ήμουν άτομο μικρόσωμο και σχετικά αδύνατο, και με μια υγιή σχέση με το φαγητό. Η οικογένεια του συζύγου μου όμως, που ως καλοφαγάδες έχουν διαφορετικές συνήθειες στο φαγητό, έχει φαγωθεί με το ότι δεν τρώω πολύ, με το πόσο αδύνατη είμαι, και με πιέζουν να τρώω. Είναι μια κατάσταση κωμικοτραγική, με μία γυναίκα 30 χρονών να την παρακαλάνε να φάει άλλη μια μπουκίτσα. Ξέρω πως το κάνουν από ενδιαφέρον, κι ας το δείχνουν με σουρεάλ τρόπο, ξέρω επίσης πως ο τρόπος που επιλέγει να ζει κανείς είναι δικό του ζήτημα. Τους έχω πει δεκάδες φορές πως δεν διατρέχω κανέναν κίνδυνο και πως τρώω φυσιολογικά, αλλά εκείνοι εκει…
– -Κλωναράκι
Λυπάμαι πολύ για αυτό που περνάς. Ελπίζω να είσαι σύντομα καλύτερα.
Μέχρι να είσαι, κοίτα πώς θα περιφρουρήσεις τα όρια σου. Δεν μπορεί να το κάνει άλλος για σένα, αλλά πρέπει να γίνει σε συνεργασία με τον σύζυγο. Πες του τι συμβαίνει, και ζήτα του να μεσολαβήσει αρχικά, αλλά μη μείνεις εκεί – περιόρισε τις επισκέψεις. Έτσι απλά. Κάνε σαφές ότι αν δεν σταματήσουν να πιέζουν, κι εσύ θα σταματήσεις να τους βλέπεις.
Δεν είναι ενδιαφέρον, έλεγχος είναι. Ενδιαφέρον είναι «πώς νιώθεις και πώς μπορώ να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα». Το «φάε» είναι «εσύ δεν ξέρεις το σωστό για τον εαυτό σου, θα σου πω εγώ». Να το έχεις στο μυαλό σου και να το κάνεις κτήμα σου, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρεις να προστατέψεις τον εαυτό σου χωρίς να σε ισοπεδώσουν ως οδοστρωτήρας. Κοντεύουν, πάντως.
Αν ο άντρας σου συμφωνεί μαζί τους, τότε…. Έχεις πρόβλημα με αυτόν και όχι με την οικογένεια του.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με έπιασαν νεύρα με αυτήν την ερώτηση. Στην εφηβεία και λιγο πιο μετά είχα θέματα με τη διατροφή. Υπήρχαν περίοδοι που έχανα πάρα πολλά κιλά και φαινόμουν άρρωστη (εγώ τότε δεν το έβλεπα γι αυτό και είχα θέματα). Ε, λοιπόν από τότε έχει μείνει και ενώ πλέον τρώω κανονικά με όρεξη και ιδιαίτερη αδυναμία στα γλυκά, όλη η ευρύτερη οικογένεια θεωρεί δικαίωμα της να σχολιάζει το σώμα μου. Κάθε φορά που με βλέπουν γίνεται στο πρωτο 5λεπτο μια αξιολόγηση του αν πήρα ή έχασα. Τα καλοκαίρια που με τη ζέστη κλπ συνήθως χάνω κανένα κιλό έχουμε αυτό το “Φαε! Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, μια ζωή πάρα πολύ αδύνατη, όπως και η μητέρα της. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν έτρωγε ανά τρίωρο ζαλιζόταν, αλλά ήταν υγιής και στην τελική έτσι ήταν το σκαρί της. Ε, λοιπόν έχει ακούσα τα απίστευτα για το βάρος της (δεν τρώει, ανορεξική, σαν ακτινογραφία είσαι κτλ). Μέχρι που έβαλε 4-5 κιλά μετά τα 50 και άκουσα τον άντρα της να λέει ότι πάχυνε και έκανε μπάκα (αστειάκι). Του την είπαμε αμφότερες, αλλά ρε παιδί μου πουθενά δεν τους πιάνεις!
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με ρωτούσαν διάφοροι αν αδυνάτισα και μου έλεγαν να τρώω. Στην αρχή αισθανόμουν άβολα, σήμερα χαμογελάω και λέω “ευχαριστώ”. Τι κρίμα, δεν πρόσεξα ότι το είπαν ως αρνητικό…
Εγώ αν μου πουν “αααα ομορφυνες/αδυνατισες” κλπ χαζα τους ρωτάω ευθέως “γιατί πριν δεν ήμουν όμορφη; Και τι είναι ομορφιά στο κάτω κατω και τι η ασχήμια; Ποιος το ορίζει;”, με χιούμορ βέβαια αλλά νομίζω περνάει το μήνυμα.
Φίλη, σε νιώθω για την πίεση. Είναι κουραστικό να συμβαίνει κατ’ εξακολούθηση. Πες αρχικά στον σύζυγό σου να τους κάνει μια νύξη. Αν συνεχίζουν να μη καταλαβαίνουν, θα πρέπει να γίνεις ξεκάθαρη: “Αντιλαμβάνομαι ότι θέλετε να με περιποιηθείτε, αλλά θα σας παρακαλούσα να μη με πιέζετε. Κάθε φορά σκέφτομαι εκ των προτέρων την πίεση που δέχομαι, με αποτέλεσμα να μου προκαλεί άγχος και δυσαρέσκεια.” Αν δεν καταλάβουν ούτε εκεί, ε, τι να πω. Σταμάτα να πηγαίνεις. Διαφωνώ με την απάντηση πως θέλουν να ασκήσουν έλεγχο. Δυστυχώς οι γενιά των 60+ μεγάλωσε με πολλές στερήσεις και τους έμεινε το κατοχικό σύνδρομο… Διαβάστε περισσότερα »
Κάποτε είχα πολλά έξτρα κιλά κ τα έχασα.απο τότε που αδυνατισα, άρχισα ν γυμνάζονται κ ν τρώω υγιεινά. Απέκτησα φυσιολογικό bmi γ τ ύψος μου,αλλά επειδή γυμναζομουν μ βάρη φαινομουν πάντα πιο αδύνατη.
Το τι ακουγα καθημερινα απ την ίδια μ την οικογένεια,δεν περιγράφεται…ωσπου μια ωραία πρωία τους έκοψα τη Καλημέρα κ απέκτησα τυπικές σχέσεις μαζί τους…ησυχασε τ κεφαλάκι μ…
Μια φορά με ρώτησαν γιατί ξεκοψα κ είπα ωμά ότι δε μ’αρέσει η συμπεριφορά τους απέναντι μου(κ τους άφησα ν κόψουν το λαιμό τους,ν βρουν τι εννοουσα…)
Εντωμεταξυ να πω οτι 10 χρονια πριν ημουν πολυ λεπτη επειδη περπατουσα πολυ και ημουν 20. Πολλοι μου λεγανε να παχυνω γιατι εχω αδυνατο στερνο. Τελικα παχυνα λογω ηλικιας και σταδιοδρομιας, και πλεον μου λενε οτι παχυνα. Την επομενη φορα θα πω ‘shut up dear’
Δεν ειναι τα κιλα μας ενδειξη υγειας αλλα το ποση ενεργεια εχουμε. Μπορει να ειμαστε κανονικα κιλα και να μην τρωμε σωστα και να νιωθουμε ρακος, και νυστα ολη μερα. Προσωπικα οταν φαω παρα πολυ, ειδικα πλουσια φαγητα, με σκοτωνει, δε μπορω ουτε να κουνηθω ουτε να σκεφτω για ωρες μετα
Η ζωή μου όλη… Ακόμη και τώρα που πήρα κάποια κιλά και έφτασα σε επιθυμητό, για μένα, αποτέλεσμα, κάποιος θα είναι εκεί να μου θυμίζει ότι πρέπει να τρώω.Μα, τι αφηρημένες που είμαστε όλες, πάντα κάποιος ξέρει καλύτερα από εμάς για μας. Οι ατάκες που ακούς, φαντάζομαι πως θα μπορούσαν να σε οδηγήσουν να γράψεις σε άλλη στήλη του Α, μπα. ΜΗΝ ΔΙΣΤΆΣΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ. Μόνο έτσι μπορείς να κρατήσεις ισορροπίες με τέτοια άτομα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα νομίζουν ότι έχουν δίκιο και εσύ θα είσαι το καημένο το αδυνατουλικο που, πωωω, πως έγινε έτσι… Ούτε κωλο έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ συμφωνώ με την απάντηση ότι θέλουν να σου ασκούν έλεγχο. Και όταν το δεις έτσι θα σε βοηθήσει να το αντιμετωπίσεις. Κατά κανόνα αυτοί οι άνθρωποι σχολιάζουν είτε κάποια πάρει βάρος ή χάσει βάρος. Το βρίσκω εξαντλητικό και υποτιμητικό να προσπαθούν να σε ταΐσουν. Γιατί είναι αυτό που λέει η Λένα ότι σε βλέπουν σαν παιδάκι που δεν ξέρεις και πρέπει εκείνοι να σε “βοηθήσουν”. Εδώ ακόμα και στα παιδιά η νοοτροπία είναι να τρώνε όσο θέλουν για να μάθουν να ακούν το σώμα τους. Περαστικά σου εύχομαι.
για να λες ότι λόγω φαρμάκων σιχαίνεσαι το φαγητό, υποπτεύομαι χημειοθεραπεία. Ας μεταφέρω και την άποψη της φροντίστριας: είναι πολύ τρομακτικό να βλέπεις τον ασθενή ξαφνικά και να χάνει κιλά και να μην τρώει και να έχει μια πολύ βαριά θεραπεία μπροστά του. Δεν θέλεις να ελέγξεις τον ασθενή, θέλεις να ελέγξεις την αρρώστια του. Η καλύτερη λύση είναι διαιτολόγος, και την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους παλεύουν με το θεριό. Σου εύχομαι καλή δύναμη και γρήγορα περαστικά.