Αγαπημένη α μπα Όταν η θεία μου αρρώστησε πήγα να την επισκεφτώ μια φορά και εκεί έζησα έναν φοβερό καυγά μεταξύ της ίδιας και του γιου της με τον οποίο ζουν μαζί επιπέδου ποιος φοβάται την βιρτζινια Γουλφ. Ήταν τόση η τοξικότητα που έκανα μερες να συνέλθω και δεν ξαναπήγα ποτέ (ενώ για αυτουσ τέτοιοι καυγάδες ήταν πάντα η καθημερινότητα τους). Ο ξαδερφοσ μου με κατηγόρησε με τα χειρότερα λόγια στην αδερφή μου για την αδιαφορία μου, ότι δε τους συμπαραστάθηκα στην ασθενεια (είχε χτυπήσει το πόδι της) και ότι κοίταξα μόνο τη βολή μου αντί να την επισκέπτομαι Θυμήθηκε ιστορίες από τριάντα χρόνια πριν πχ ότι δεν πήγα στην κηδεία του πατέρα του Πόσταρε και στο fb ιστορία με την αχαριστία μου Η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι η θεία μου δεν είχε κάτι σοβαρό και ότι είναι ευθύνη του ξαδέρφου μου που είναι 45 ετών και όχι δικη μου. Όσο και να τους νοιαζομαι η δυναμική τους με αναστατώνει και δεν μπορω να τους αντιμετωπίσω χωρίς να αρρωστήσω Αυτό με κάνει κακό άνθρωπο και παρτακια;; Ο ξάδερφος μου με ποιο δικαίωμα εξαπολύει κατηγορίες και αναθέτει ευθυνεσ χωρίς να εχει κάνει αυτοκριτική;;
-Τζενη
Με το ίδιο δικαίωμα που έχεις κι εσύ να τον αγνοείς και να τον κάνεις μπλοκ στα σόσιαλ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αγαπητή Τζένη, ο ξαδερφός σου εξαπολύει κατηγορίες με το “δικαίωμα” που του δίνει η κοινωνική νόρμα σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες της οικογενειας είναι οι φροντιστές και όχι οι άντρες. Αν αυτός ήταν παντρεμένος τον ρόλο θα έπαιρνε η νύφη αλλά τώρα ο κλήρος πέφτει στη Τζένη, τη στενή ανηψια που μένει κοντά (και είναι ανύπαντρη να υποθέσω). Κάνεις κι εσύ ένα λάθος όμως λέγοντας πως η θεία είναι ευθύνη του 45 χρονου γιου. Όχι δεν είναι. Ένας 45χρονος άντρας (αν δεν ειχε τα ενοχικα συνδρομα και την αρρωστημένη σχέση με τη μάνα του) θα μπορούσε να ζει κάπου… Διαβάστε περισσότερα »
Χ ris, για να έχει φτάσει σε σημείο ένας άντρας 45 ετών να ανταλλάσει την ελευθερία του, την ηρεμία του (γιατί το κλίμα εκει δεν είναι καθολου ήρεμο συμφωνα με τη γράφουσα) και την σεξουαλικότητά του (γιατί σχεδόν το αποκλείω να ειχε μεχρι τωρα νορμαλ σχέση-πού την έφερνε να κοιμηθούν;) με πλυμμένα βρακιά και φαγητό, κάτι έχει πάει στραβά στην ανατροφή αυτού του παιδιού, κάπου έχει βάλει και η μανούλα το χεράκι της. Αυτές οι εξαρτήσεις συντηρούνται και απο τις δυο πλευρές αλλά την ευθύνη την έχει πάντα ο γονέας που δεν έκοψε εγκαίρως και σταδιακά τον ομφάλιο λωρο. Καποτε… Διαβάστε περισσότερα »
εξαιρετική ανάλυση, Σουσουράδα.
σε μια συνθήκη, όλοι οι εμπλεκόμενοι σε κάποιο βαθμό όντως είναι θύματα και αυτό είναι μια ψύχραιμη κοινωνιοκεντρική προσέγγιση.
διαφωνώ μόνο ως προς το «καημένος», γιατί η ευθύνη βαραίνει παραπάνω αυτόν που, επειδή αρνείται να δει την δική του, την μεταθέτει πληγώνοντας τους άλλους κι αυτό είναι που τον σπρώχνει περισσότερο προς την πλευρά του θύτη παρά του θύματος (αν θελουμε οπωσδήποτε να του βάλουμε ταμπελίτσα).
Ο ξάδερφος θα κάνει τα πάντα προκειμένου να μην αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στον εαυτό του. Τα πάντα.
Το χτύπημα του ποδιού είναι τόσο σοβαρή ασθένεια; Από τη στιγμή που θεωρεί δικαίωμά του να σε λέει αχάριστη κι εσύ έχεις δικαίωμα να τον πεις μαλάκα και να μην ξαναμιλήσεις ούτε σε αυτόν, ούτε στη μάνα του.
Ακριβώς!! Αυτό ετοιμαζομουν να γράψω. 45 χρόνων ανθρώπος που ζεί ακόμα με τη μητέρα του και ξαφνικα έπρεπε να μαγειρέψει, να καθαρίσει, να σκουπισει.
Σαν τι συμπαράσταση δηλαδή να κάνεις στη θεία που χτύπησε το πόδι της;
Λίγο περίεργη μου φαίνεται αυτή η σχέση με τον ξάδελφο και πολύ περίεργες απαιτήσεις έχει από εσένα.
Γιατί τσιμπας;
οι ενοχές για τις θείες είναι νέο δεδομένο, ακολουθεί σειρά ενοχών, όπως, ενοχές για τους συμπέθερους, τις κουνιάδες και τους μπατζανάκηδες. Παιδιά, κάπου να μπει ένα όριο, γιατί ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Η ευρύτερη οικογένεια έχει τις δυναμικές της και τα προβλήματά της, δε θα τα λύσουμε όλα εμείς, εκτός κι αν είναι κάποιος που εκτιμάμε πάαααρα πολύ και έχουμε εξαιρετικά στενές σχέσεις μαζί του, είμαστε δεμένοι και μας ενδιαφέρει ως άνθρωπος και ως σχέση.
Αν δεν έλεγες την ηλικία του ξαδέρφου θα νόμιζα οτι είναι 15. Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, ώριμος ενήλικας υποτίθεται, να φέρεται τόσο παιδιάστικα. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν που πόσταρε την “αχαρηστία” σου στο Facebook. Πάτα του εκεί ένα μπλοκ να βρείς την ηρεμία σου
Ρε συ δεν είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι τέτοιες καταστάσεις. Με τη θεία έχεις καλές σχέσεις; Αν ναι, θεωρώ ότι αξίζει μια προσπάθεια να πας όταν είναι μόνη στο σπίτι ή να βρεθείτε έξω (με όλα τα μέτρα κλπ) και να της μιλήσεις ειλικρινά. Αν είναι και η θεία όπως ο ξάδερφος, μάλλον τι είχες τι έχασες.
Επίσης, με αφορμή που θυμήθηκε την ιστορία πριν 30 χρόνια. Έλεος με τον καθένα που παρεξηγείται με το παραμικρό και γουστάρει drama. Πόσο ήσασταν πριν 30 χρόνια; 10-15; Και μόνο από αυτό, θες να χαλάς ώρες από τη ζωή σου να συναναστρέφεσαι με αυτόν;
Πραγματικά, αυτή η φάση είναι ο ορισμός του “μακριά”. Δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο, όλη η κατάσταση φωνάζει. Τίποτα ποτέ δε θα είναι αρκετό για το συγκεκριμένο άτομο κι ό, τι κι αν κάνατε πάλι κάτι θα έβρισκε να πει. Ειλικρινά, άτομο που σπαταλάει χρόνο για να ποστάρει στο φμπ ηθικοπλαστική Ιστορία Αχαριστίας (FFS!), αν δεν προπονείται για συγγραφέας εκκλησιαστικών διηγημάτων (κάποιες είχαν φάει τα μικράτα τους να διαβάζουν κάτι τέτοια, με τις γιαγιάδες να τα κουβαλάνε δεν ξέρω καν από πού), δεν αξίζει καν να ασχολείστε.
Μεγάλο τραύμα τα συγκεκριμένα, εν τω μεταξύ, ό, τι και να έκανες, κάπου φάουλ είχες. Πρέπει να κυκλοφορούσαν πολύ κάποια περίοδο, εκεί κάπου στα 90s
Ψυχαναλυτική προσέγγιση της υπόθεσης: εγώ κατάλαβα ότι είναι τόσο άσχημη η μεταξύ τους σχέση που δεν άντεξε να φροντίζει την περιορισμένη λόγω χτυπήματος μάνα του, πρέπει να έπαθε όβερντοουζ ο τύπος, που έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει εσένα που δεν την επισκεπτόσουν συχνότερα, δηλαδή δεν τον γλύτωσες από τη μάνα του. Τελείως ανώριμος, τελείως προβληματικός, θα έπρεπε να πάει ψυχολόγο.