Αγαπητή Λένα και Α,Μπα community καλημέρα, Χαίρομαι που υπάρχετε στη ζωή μου και με βοηθάτε να σκέφτομαι ουσιαστικά και να βλέπω τα πράγματα με διαφορετική οπτική πολλές φορές. Θα μπω στο θέμα για να μην κουράσω. Περιμένω το πρώτο μου παιδί και με τον άντρα μου είμαστε μαζί αρκετά χρόνια. Λίγο πολύ τον ξέρω καλά μετά από τόσο καιρό και κατά καιρούς περνάει κάποιες “φάσεις” θα τις έλεγα στις οποίες είναι λες και βιώνει εσωτερικά ξεσπάσματα θυμού ή εκνευρισμού (όχι ότι γίνεται βίαιος ή κάτι τέτοιο), απλά υπάρχουν εποχές του χρόνου που είναι πιο κοντά και εποχές που βαράει φρίκες και απομακρύνεται. Στο παρελθόν τον παρότρυνα να δει έναν ψυχολόγο για να τον βοηθήσει γιατί κ εγώ δεν μπορώ να ανέχομαι τα ξαφνικά πάνω κάτω του κάθε τρεις και λίγο. Πήγε για 10 συνεδρίες το πολύ, τον βοήθησε σχετικά και φάνηκε μια βελτίωση στη συμπεριφορά του όμως μου είπε ότι γύρισε ο ψυχολόγος και του είπε ότι δεν έχει κανένα θέμα και δεν χρειάζεται να ξαναπάει και είναι τελεία και γενικά δεν χρειάζεται βοήθεια ή ψυχοθεραπεία. Το θέμα είναι ότι τώρα που είμαι κι εγώ στην περίοδο της εγκυμοσύνης τα νεύρα μου δεν αντέχουν και πολλά, και γενικά νιώθω μεγάλη απομάκρυνση γιατί δεν αισθάνομαι και ιδιαίτερη υποστήριξη από μεριάς του. Ίσα ίσα μπορώ να πω ότι μερικές φορές νιώθω ότι είναι σαν να μην μπορεί να το διαχειριστεί και θέλει να συνεχίσει την ανέμελη ζωή του απλά λέγοντας ότι έχει κ ένα παιδί ξέρω εγώ. Το χειρότερο όλων όμως έγινε χτες όταν ενώ είμαστε έξω και τρώμε με ένα φίλο, έπεσε το θέμα της ομοφυλοφιλίας στο τραπέζι. Εγώ όντας ορθάνοιχτη με το θέμα, όπως του έλεγα πάντα, δήλωσα για ακόμη μια φορά ότι δεν με ενδιαφέρει η σεξουαλικότητα του παιδιού μου αλλά το τι άνθρωπος θα επιλέξει να είναι γενικά και πως μπορώ να βοηθήσω εγώ σε αυτό. Ε εκείνος ξεκίνησε να λέει ότι άμα δει το παιδί από μικρό να έχει “τάσεις περίεργες” θα το τρέξει σε γιατρούς να το κάνουν “καλά”. Το αποκορύφωμα όμως ήταν όταν γύρισε και είπε ότι θεωρεί πως αν το παιδί μας γίνει όντως γκέι το μεγαλύτερο λέει μερίδιο ευθύνης θα το έχω εγώ λέει με τη στάση και τις απόψεις που έχω!! Πάμε καλά??? Μήπως να του πάρει ο διάολος ότι έχει μέσα στο ηλίθιο μυαλό του????!!!! Ακούτε κορίτσια θα κάνω το γιο μου γκέι!!!! Θέλετε μήπως να κάνω και το δικό σας?
– ConstantGardener
Ναι, ποια είναι όμως η ερώτηση; Διότι με αυτόν τον άνθρωπο αποφάσισες να κάνεις παιδί, και τώρα, αυτό έχει σημασία.
Δεν είναι η εγκυμοσύνη που σου έκανε τα νεύρα όπως σου τα έκανε, αλλά το γεγονός ότι είσαι έγκυος και ο άντρας αυτός δεν μεταμορφώθηκε σε κάποιον άλλον. Άρχισες να καταλαβαίνεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Τον ξέρεις πολλά χρόνια, λες. Τι περίμενες να γίνει επειδή έμεινες έγκυος; Να γίνει αυτός που θα ήθελες να είναι;
Λυπάμαι που ακούγομαι σκληρή, και είμαι, αλλά να δεις πόσο σκληρή θα είναι η ζωή σου αν δεν καταλάβεις πόσο μεγάλη ευθύνη πήρες όταν αποφάσισες να κάνεις παιδί, και μια ξεχωριστή ευθύνη όταν αποφάσισες να κάνεις παιδί με τον συγκεκριμένο άντρα. Θα ακούσεις πολλά ακόμα από αυτόν. Τι σκοπεύεις να κάνεις; Να τα λες σε αγνώστους που θα σου επιβεβαιώνουν ότι έχεις δίκιο που θυμώνεις;
Η ζωή είναι ήδη πολύ άδικη για τις γυναίκες. Η εγκυμοσύνη τις κάνει ιδιαίτερα ευάλωτες και οι δυσκολίες τους γίνονται εκατονταπλάσιες. Ίσως τουλάχιστον αυτές που μας διαβάζουν, σκεφτούν πολύ καλά τι πάνε να κάνουν όταν αποφασίζουν να κάνουν παιδί υπό πίεση με τον άντρα που τυχαίνει να είναι δίπλα τους εκείνη την περίοδο. Το νόημα της απάντησης: όταν μένεις έγκυος, ο πατέρας του παιδιού δεν γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Τα παιδιά, γενικώς, δεν κάνουν κανέναν καλύτερο άνθρωπο, άντρα ή γυναίκα. Άρα, αυτός που σας σπάει τα νεύρα τώρα, θα σας τα σπάσει και μετά, μόνο που μετά θα είσαστε και υπεύθυνες για έναν άλλον άνθρωπο, 24 ώρες το 24ωρο και δεν θα μπορείτε να πάρετε το καπελάκι σας και να φύγετε. Ούτε για το σούπερ μάρκετ. Αν έχετε πρόγραμμα εξόδου, πάω πάσο. Αν όμως όχι…
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι μόλις διαβάζω τέτοιες ιστορίες.
Δε ξέρω , στεναχωριέμαι ειλικρινά.
Κι εγώ το ίδιο και ειδικά επειδή ζω από κοντά την εξέλιξη μιας τέτοιας ιστορίας.
Κι εγώ επίσης έχω μια πολύ καλή φίλη σε παρόμοια κατάσταση, πολύ δύσκολη. Με πιάνει μεγάλο σφύξιμο όταν διαβάζω τέτοια.
Γιατί τέτοιοι άντρες δεν περιθωριοποιουνται κοινωνικά; Γιατί τους επιλέγουν γυναίκες για σύζυγους και πατέρες; Η αλλαγή πρεπει να έρθει κι από εμάς, στεναχωριέμαι κι εγώ πολύ μ’αυτά που διαβάζω.
Αυτό συζητούσα με τον άντρα μου τις προάλλες. Ο μόνος τρόπος να σταματήσουν να υπάρχουν τέτοιοι τύποι είναι να σταματήσουν οι γυναίκες να τους διαλέγουν.
Δυστυχώς όμως, υπάρχουν κ γυναίκες που λένε τα ιδια κ έχουν αυτές τις απόψεις..
Αν έχεις τις ίδιες απόψεις, τότε κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι. Τουλάχιστον θα είναι ομοϊδεάτες, τι να πω.
Αυτό θα μπορούσε να και είναι το δίδαγμα από τις σημερινές ερωτήσεις.
Κι εγώ.
επειδή και εγώ στεναχωριέμαι όταν διαβάζω τέτοιες ιστορίες κάπου εκεί αναρωτιέμαι…δεν αναγνωρίζουν πόσο μεγάλη ευθύνη αναλαμβάνουν και με τον γάμο..και με τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπου που θα έρθει στον κόσμο?…νομίζουν ότι κάτι θα αλλάξει? έτσι..μαγικά? είμαι εγώ η περίεργη που το σκέφτομαι λίγο παραπάνω? (και τα λέω αυτά χωρίς καμία διάθεση να κουνήσω κανένα δάχτυλο..πραγματικά αναρωτιέμαι..)
Ναι, νομίζω πως νομίζουν πως θα αλλάξει ο άλλος άνθρωπος. Ένας πρώην μου ήταν φρέσκοςαπό διαζύγιο όταν τον γνώρισα. Μου περιέγραψε μια αρρωστημένη σχέση με την πρώην του, που ήταν έτσι πριν ακόμα παντρευτούν. Αναγνώριζε πως ήταν αρρωστημένη. Και όταν τον ρώτησα γιατί την παντρεύτηκε μου είπε πως πίστευε πως αν παντρευτούν θα αλλάξει. Ε; Τι; Όταν το άκουσα αυτό μου μπήκαν υποψίες πως κάτι δεν πάει καλά, και 2 μήνες μετά μαζεύτηκαν και άλλα περίεργα και χωρίσαμε. Τα περιέργα ήταν πως αυτός νόμιζε πως μπορεί να δημιουργήσει το περιβάλλον γύρω του όπως το θέλει αυτός. Μπορεί να μην του… Διαβάστε περισσότερα »
γιατί να άλλαζε αν παντρευόντουσαν? γιατί να πιστεύει κάποιος κάτι τέτοιο?τίποτα δεν αλλάζει χωρίς εσωτερική αναζήτηση και δουλείτσα!αλλά σε αυτό με τα κουτάκια θα συμφωνήσω!μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο ψυχαναγκασμό!
Και γω… και ως αγχώδες άτομο κατευθείαν κάνω εικόνα τσακωμούς και βίαιες σκηνές και στεναχωριέμαι και αγώνομαι ακόμα περισσότερο.
Πολύ στεναχωριέμαι με τις ερωτήσεις σήμερα. Η περιγραφή του άντρα σου -από εσένα- είναι: -υπάρχουν εποχές που βαράει φρίκες και απομακρύνεται -είπε ότι δεν έχει κανένα θέμα -δεν αισθάνομαι και ιδιαίτερη υποστήριξη -θα το τρέξει σε γιατρούς να το κάνουν “καλά” -αν το παιδί μας γίνει όντως γκέι το μεγαλύτερο λέει μερίδιο ευθύνης θα το έχω εγώ Δεν ξέρω ποιά είσαι, αλλά δε χρειάζεται να ξέρω, γιατί- για ‘μένα- κανένας δεν χρειάζεται δίπλα του έναν ομοφοφικό κρ3τίνο με ξεσπάσματα θυμού, που έχει μάθει ότι η συμπεριφορά του θα του συγχωρείται πάντα, χωρίς καμία προσπάθεια αυτοβελτίωσης, να του δυσκολεύει τη ζωή,… Διαβάστε περισσότερα »
“έχει μάθει ότι η συμπεριφορά του θα του συγχωρείται πάντα, χωρίς καμία προσπάθεια αυτοβελτίωσης, να του δυσκολεύει τη ζωή, αντί να μοιράζεται το βάρος της.” Έτσι είναι. Δεν υπάρχει κίνητρο βελτίωσης για αυτόν. Σε κανένα επίπεδο. Έχει τη ζωή του, έχει γυναίκα, θα έχει παιδί. Και θα συνεχίσει να τα έχει ακόμα κι αν συνεχίσει να πετάει τα ομοφοβικά του, ακόμη κι αν εσύ νιώθεις μόνη σε όλη την εγκυμοσύνη, ακόμη κι αν δε σηκώσει δαχτυλάκι όταν έρθει το μωρό. Και πάλι, θα πηγαίνει στη δουλειά του, θα βλέπει τους φίλους του, θα έχει το παιδί του, θα του λέει… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι πάντως πολύ μεγαλύτερο από το ίδιο το ζευγάρι το θέμα, υπάρχει σαφώς λόγος που αν πεις σε άντρα να συμβιβαστεί σ’ αυτό το επίπεδο απλά θα γελάσει.
Η συμπεριφορά του έχει ήδη συγχωρεθεί από την κοινωνία, είναι απόλυτα προστατευμένος στο μικρόκοσμό του. Οι Neverlander και No Roots τα είπαν τέλεια πιο πάνω.
Πόσο δίκιο έχεις για το θέμα του ψυχολόγου!!!! Υπάρχει κάποια σατανική σύμπτωση κατά την οποία μόνο άτομα με τρανταχτά προβλήματα θα σου πουν ότι πήγαν σε ψυχολογο/ψυχίατρο και είναι τέλεια, δεν έχουν κανένα πρόβλημα!
Όπως γράφεις, εσύ ήσουν πάντα ορθάνοιχτη με το θέμα της ομοφυλοφιλίας και ΠΑΝΤΑ του έλεγες ότι δε σε νοιάζει η σεξουαλικότητα του παιδιού. Αυτός δεν απαντούσε; Τώρα σκέφτηκε πρώτη φορά ότι έχεις “πρωτοποριακές” σκέψεις και θα του μαγαρίσεις το παιδί;
Αν όχι, δες και τη δική σου ευθύνη μέσα σε αυτό που ζεις.
Αν ναι, πες του ότι είσαι ανοιχτή και με το θέμα της πλουτοκρατίας. Μπορεί να γίνει γκέι αλλά τουλάχιστον δε θα πεινάσει.
Πιστεύω ότι πολλοί μπορεί απλά να το παίζουν κουλ μέχρι να νοιώσουν ότι έδεσαν τον γάιδαρο. Σου λέει έγγυος είναι, πλέον ό,τι θέλω λέω, ό,τι θέλω κάνω. Δεν παίζει να φύγει.
Ούτε εγώ πιστεύω ότι δεν είχε δώσει ούτε το παραμικρό δείγμα ομοφοβίας. Ακόμα κι αν το έπαιζε κουλ, όλο και κάποιο “αστείο” θα’ χε πετάξει, όλο και κάποιο “εγώ δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι, έχω και φίλους γκέι αλλά…”.
Συμφωνώ με το/τη δήθεν. Το έχω δει και στον περίγυρό μου, Έλληνες στη Βρετανία. Άτομα κουλ με τους “άλλους” LGBTQ+ αλλά δεν θα πήγαιναν και στο Pride, μην τα κάνουμε όλα ίσωμα, να φρικάρουν στη σκέψη ότι το δικό τους παιδί μεγαλώνει σε περιβάλλον ανεκτικό στις διαφορές και μπορεί οι επιρροές των άλλων να το “κάνουν γκέι”. Πρόσφατο παράδειγμα, μαμά που με κατακεραύνωσε γιατί έδωσα στο γιο της την κούκλα της κόρης μου… που μου ζήτησε να παίξει το ίδιο το πιτσιρίκι. Όταν τον ξαναείδα, του έδωσα να παίξει με το καροτσάκι της κούκλας που τον ενθουσίασε, και είπα στη… Διαβάστε περισσότερα »
Και δεν είναι μόνο οι απόψεις. Εμένα οι μελλοντικές πράξεις με ανατρίχιασαν.
Μαζί με το «τι πιστεύεις για τον θηλασμό», στα πρώτα ραντεβού να ρωτάμε επίσης «τι θα έκανες αν το παιδί σου ήταν γκει». Αν η απάντηση είναι κάτι σε «θα το πάω στους γιατρούς να το κάνουν καλά» ή «γιατί να γίνει ο ΔΙΚΟΣ μου γιος *#%^*» , την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια.
Σε ποιους γιατρούς, απορώ. Μάλλον στον ψυχολόγο που του είπε “τέλεια είσαι δικέ μου, μην ξανακάνεις θεραπεία ποτέ!”.
Είναι η ερώτηση που κάνω πάντα . Μου έχουν απαντήσει οτι θα αυτοκτονουσαν. Υποσημείωση : Έχω ομοφυλόφιλο γιο, αλλα δεν το ξέρουν.
Τέλειο ξεκαθάρισμα για επιλογή συντρόφου.
Εγώ θα σκεφτόμουν σοβαρά να φύγω…άσε που θα σε κατηγορεί για οτιδήποτε πάει στραβά με το παιδί. πχ στραβά δόντια- φταις γιατί έδωσες πιπίπλα, κακοί βαθμοί-δουλεύεις πολλές ώρες, τί μάνα είσαι εσυ; μπάφος αργότερα;-εσύ φταις πάλι γιατί είσαι πολύ προχώ, δυσκοιλιότητα – δεν ξέρεις να μαγειρεύεις. Μπορώ να σκεφτώ κι άλλα. Επίσης θεωρώ πολλές γυναίκες κάνουν παιδί με τον όχι ιδανικό άντρα. Μια φίλη μου είπε ότι δε θέλει να κάνει παιδί με δότη γιατί θέλει το παιδί να έχει έναν πατέρα, κι ας είναι και μαλάκας, με τη λογική μην πάθει εκείνη κάτι και μείνει το παιδί σε ίδρυμα.… Διαβάστε περισσότερα »
Φωτεινή αυτή τη φορά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου! Αυτή η τρομοκρατία ότι τελειώνει ο χρόνος (που ισχύει…), αυτή η συνεχής υπενθύμιση του τρέχα να προλάβεις με όποιο κόστος, κάνει πολλές να εθελοτυφλούν μπροστά σε πολλά. Σου λένε ας κάνω ενα παιδί τώρα που μπορώ κ βλέπω. Όμως όπως εχει πει η Λένα αυτό δεν ειναι το τέλος πίστας, ΔΕ ΕΝΔ, είναι η αρχή! Κ μετα;;; βρίσκεσαι δεμένη ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (λόγω παιδιού πάντα θα έχεις επαφή) με έναν που τελικά δεν θες να βλέπεις. Πραγματικά το εχω δει ξανά κ ξανά ποτέ δεν τελειώνει καλά… Απλά να πω οτι είχα… Διαβάστε περισσότερα »
Φωτεινη μου , αρχικα οι γυναικες δεν απεκτησαν ξαφνικα μεγαλυτερη οικονομικη δυνατοτητα επειδη απεκτησαν και παιδι. Και μην βαζεις μεσα διατροφες κτλ. Γιατι πρωτον απο εκει δεν σωζεται η κατασταση , δευτερον πολλοι δεν τις πληρωνουν ειτε απο εκδικηση ή γιατι δυσκολευονται, τριτον εξοδα διαζυγιου και τεταρτον η νεα αρχη παντα κοστιζει σε χρημα. Η τραπεζα σπερματος δεν ειναι μια ευκοκη διαδικασια , που μπορει να την κανει ο καθενας. Θελει πολλα χρηματα και ψυχικες αντοχες. Ουτε ολοι επιθυμουν να κανουν με αυτον τον τροπο παιδι. Οι γυναικες γιατι χωριζουν με παιδι και οχι πριν ειναι πραγματικο αξιο συζητησης και… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς, όσο και να μιλήσεις με κάποιον για το θέμα, μπορεί να το παίζει άνετος και να ξεγελαστείς, γιατί κάποιες φορές αυτά τα άτομα κρύβουν την ομοφοβία τους γιατί καταλαβαίνουν ότι δεν τους παίρνει γενικώς και τελικά την εκδηλώνουν όλη ατόφια όταν πρόκειται για το δικό τους παιδί. Τύπου δε με νοιάζει τί κάνουν οι άλλοι, αλλά το δικό μου το παιδί…