Αγαπητή α,μπα, σε χαιρετώ!Είναι η πρώτη φορά που στέλνω, αλλά σε διαβάζω φανατικά χρόνια τώρα!Έχω έναν προβληματισμό, ιδιαίτερα, έντονο τον τελευταίο καιρό. Ημαστε με το σύντροφό μου μαζί περίπου 4 χρόνια, εκ των οποίων τα 3 συγκατοικούμε.. Ποτέ δεν ήταν εύκολος άνθρωπος, από την αρχή ήξερα περίπου τις δυσκολίες που θα είχα, αλλά ερωτευτήκαμε τρελά. Με τον καιρό βελτιώθηκε η μεταξύ μας επικοινωνία και ο ένας έμαθε να αγαπά τον άλλον με τα ελαττώματα του. Με έχει στηρίξει σε πολλά πράγματα και πάντα χαίρεται όταν προοδεύω, μου έχει μάθει πολύ σημαντικά πράγματα (πχ διαχείριση οικονομικών, κτλ), που πριν δεν είχα ιδέα, και είναι αφοσιωμένος και με κάνει να νιώθω ασφάλεια. Έχει κάνει πολύ υπομονή σε πολλές φάσεις της ζωής μου, που έπρεπε να σπουδάσω, να παλέψω να βρω μια δουλειά και που τελικά βρήκα αυτό που ήθελα. Έχουμε μετακομίσει εξαιτίας αυτής της δουλειάς σε πόλη του εξωτερικού κι αυτός παράτησε την (καλή και με προοπτικές) δουλειά που είχε στην Ελλάδα για να είναι μαζί μου. Τώρα κουτσοδουλεύει και ουσιαστικά βασιζόμαστε στο δικό μου εισόδημα, μετά από δική μου πρόταση. Το θέμα όμως είναι ότι, όποτε δεν νιώθει καλά ψυχολογικά, εξαιτίας των επαγγελματικών του, ρίχνει σε εμένα το φταίξιμο λέγοντας ότι τα παράτησε όλα για να είναι μαζί μου, κτλ. Επιπλέον, σε κάθε ευκαιρία θάβει την οικογένεια μου, γιατί δεν συμφωνεί με τον τρόπο ζωής τους (είναι νορμάλ η ζωή τους, όχι κάτι ακραίο). Και κάθε φορά μαλώνουμε. Το θέμα είναι ότι έχω φτάσει πολλές φορές στο σημείο να τον χωρίσω και να με χωρίσει. Επίσης, κάθε φορά που μαλώνουμε με απειλεί ότι θα φύγει. Πλέον δεν με νοιάζει. Θα ήθελα να πάρει αυτός την απόφαση για μένα, αλλά δεν το κάνει. Ξέρω ότι δεν είμαι τέλεια. Ενίοτε, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν ταιριάζουμε απλά, καθώς δεν έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και έχουμε διαφορετικό τρόπο σκέψης. Το πρόβλημα είναι οτι μένει μαζί μου και αν φύγει θα πρέπει, λέει, να γυρίσει στον τόπο καταγωγής του, όπου έχει κλείσει πλέον τις επαγγελματικές πόρτες εκεί κι άρα είμαι αχάριστη που δεν τον περιμένω κι εγώ να αποκατασταθεί, όπως με περίμενε αυτός. Το ερώτημα μου είναι, κυρίως, εσύ ως εξωτερικός παρατηρητής, αν θεωρείς ότι πρέπει τελικά να αποχωρήσω από αυτή τη σχέση. Νιώθω ότι δεν μπορώ να τον αφήσω ξεκρέμαστο, να μην τον στηρίξω και θα είμαι άκαρδη αν απλά τον παρατήσω, ενώ έχει θυσιαστεί για μένα, όπως λέει συνεχώς.Τι λες κι εσύ;
– Sasha
Ότι δεν θυσιάστηκε για σένα, δεν θυσιάστηκε καν. Δεν μπορεί να σου πει εξωτερικός παρατηρητής αν πρέπει να αποχωρήσεις από τη σχέση. Το ερώτημα δεν είναι τι πιστεύει ένας εξωτερικός παρατηρητής, αλλά τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Μένει μαζί σου επειδή αν φύγει δεν έχει δουλειά στον τόπο καταγωγής του; Μα ούτε εκεί που είναι τώρα έχει δουλειά. Και τι προτείνει; Να μείνετε για πάντα μαζί επειδή δεν μπορεί να φύγει; Να περιμένεις να αποκατασταθεί, ώστε να μπορέσει να φύγει;
Όπως χωρίζουν ζευγάρια με πλήρη οικονομική εξάρτηση και δάνεια και παιδιά και σκυλιά και τα λοιπά, έτσι θα βρείτε κι εσείς μια φόρμουλα για να χωρίσετε, αν θέλετε να χωρίσετε. Δεν ξέρω αν αυτός όντως το θέλει, όμως, γιατί αν το ήθελε, θα το είχε δρομολογήσει. Αυτοί που πνίγονται βρίσκουν τον τρόπο. Μάλλον εσύ είσαι που το θέλεις περισσότερο, και δεν το έχεις πάρει ακόμα απόφαση, γιατί έχεις πιστέψει ότι αυτός θυσιάστηκε.
Και ξανά, ας πούμε ότι θυσιάστηκε. Πώς μπορείς να το αλλάξεις αυτό, εσύ; Κάνοντας τι;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
είναι το κλασικό μοντέλο “υποστηρικτικό παράσιτο”.
Αχαχαχχαχαχαχ!!! Τέλειο σχόλιο!!
Πολύ πικρόχολο σχόλιο.
Μπορεί όντως ο άνθρωπος επειδή την αγαπούσε, να επέλεξε την εργασιακή ανασφάλεια για να είναι μαζί της. Άλλωστε δεν αναφέρει πουθενά το είδος της δουλειάς του, μπορεί όντως να δυσκολεύεται να ορθοποδήσει εκεί.
Παράσιτο είναι κάποιος που δε δουλεύει και τα περιμένει όλα έτοιμα. Ενίοτε και κηφήνας.
Περισσότερο προβολή κάνετε νομιζω, όσοι είστε τόσοοοοο πικρόχολοι.
Αν την αγαπούσε δεν θα γκρίνιαζε. Το “θυσιάστηκα” δεν είναι λέξη αγάπης, είναι τέρμα χειριστική λέξη.
Το ότι είναι χειριστικός δεν σημαίνει ότι είναι παράσιτο. Από που κι ως που προκύπτει ένας τέτοιος χαρακτηρισμός από τη στιγμή που λέει ότι “κουτσοδολεύει” και “βασιζόμαστε στο δικό μου εισόδημα μετά από δική μου πρόταση” δεν μπορώ να καταλάβω. Λέει πουθενά ότι δεν ψάχνει για άλλη δουλειά και ότι τα περιμένει όλα έτοιμα; Πραγματικά λυπάμαι πολύ όταν βλεπω τέτοιου είδους σχόλια να έχουν τόσο μεγάλη απήχηση στο συγκεκριμένο σάιτ.
το “παράσιτο” δεν σημαίνει “κηφήνας” και “χαραμοφάης”.
μπορείς να παρασιτείς σε κάποιον ασκώντας συναισθηματικό εκβιασμό.
να μην λυπάσαι, το ερμήνευσες λάθος, δεν παίζει θέμα.
🙂
Ευχαριστώ που το έκανες πιο ξεκάθαρο. Ελπίζω όσοι έκαναν λάικ να κατάλαβαν ακριβώς αυτό που έγραψες, ότι δηλαδή μίλησες για κάποιον που απομυζά κάποιον συναισθηματικά και όχι κάποιον που απλά βασίζεται στην σύντροφό του οικονομικά…Σόρρυ για την ένσταση, απλά ως πρώην “Σοφάκι” :)) με πιάνει το παράπονο. Όταν ένας άνδρας έχει χαμηλότερο εισόδημα από εμας αλλά το ζευγάρι λειτουργεί ισότιμα, δεν είναι παράσιτο. Ας μην ανακυκλώνουμε άλλο αυτήν την άποψη. Αν στην πορεία αποδειχθεί μ….ς, πάλι δεν είναι παράσιτο, είναι απλά μ…ς.
εννοείται πως όχι. ολόσωστη εδώ.
όταν αγαπάμε κάποιον καλό είναι να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των επιλογών μας και να μη θυμόμαστε ότι “θυσιαστήκαμε” μόνο όταν το πράγμα σκουραίνει.
Το πρόβλημά σας είναι ότι δεν έχετε ισότιμη σχέση. Σε στήριξε σε πολλές περιστάσεις, σου έμαθε πολλά πράγματα, έκανε υπομονή να τελειώσεις τις σπουδές σου, χαιρόταν με τις επιτυχίες σου, σε έκανε να νιώθεις ασφαλής μαζί του, σε ακολούθησε για να κάνεις τη δουλειά που ονειρευόσουν, αφήνοντας πίσω τη δική του καλή δουλειά με προοπτικές. Εσύ, έκανες κάποια υποχώρηση για χάρη του; Μπορεί και να έκανες και να μην την αναφέρεις από ταπεινότητα, δεν το αποκλείω, αλλά τουλάχιστον από αυτά που γράφεις δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Έχω την αίσθηση πως είτε εσύ ήσουν πολύ απαιτητική, είτε εκείνος πολύ υποχωρητικός, είτε… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν τα παράτησε όλα για σένα. Τα παράτησε γιατί ήθελε να είναι μαζί σου/δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς/φοβόταν. Και αυτό είναι δικό του πρόβλημα, όχι δικό σου.
Θυσία που γίνεται με αντάλλαγμα, δεν είναι θυσία αλλά αρχικά συναλλαγή κι έπειτα μπορεί να γίνει και εκβιασμός. Το αντάλλαγμα της ‘θυσίας’ του ήταν ότι πλέον θεωρεί ότι έχει το ηθικό high ground. Τώρα μπορεί να λέει ο, τι θέλει, να φέρεται όπως θέλει, γιατί του χρωστάς επειδή θυσιάστηκε για να είστε μαζί στο εξωτερικό. Αν όμως του χρωστάς κάτι… δεν είναι θυσία. Άρα τι είναι? Αρχικά ήταν συναλλαγή, κάτι έδωσε και κάτι πήρε. Πλέον είναι καθαρός εκβιασμός γιατί δεν μπορείς να φύγεις, αν του χρωστάς. Μόνο που δεν του χρωστάς τίποτα και ο φίλος σου έχει αρχίσει να επιδεικνύει… Διαβάστε περισσότερα »
Αμάν πια με τους ενήλικες-παιδιά!
Την επόμενη φορά που θα σου πει ότι θα φύγει, θα τους πεις με ήρεμο τρόπο να το κάνει μέχρι τις τάδε του μηνός, γιατί θέλεις να συνεχίσεις κι εσύ τη ζωή σου και σε εμποδίζει.
Τονίζω τον ήρεμο τρόπο – διαφορετικά θα χάσεις το δίκιο σου.
Δηλαδή θα κάνεις έρωτα κάθε βδομάδα μαζί του επειδή “θυσιάστηκε;”. Δεν θυσιάστηκε, πήρε ένα ρίσκο, που ίσως του βγήκε σε καλό ίσως όχι. Δεν ξέρουμε κατα πόσο θα είχε διατηρήσει την καλή του δουλειά στην Ελλάδα (αν ήταν τόσο καλός γιατί δεν τον ξαναθέλουν πίσω;) και αν θα είχε κάποιον να τον ζει όπως τον ζεις εσύ τώρα. Στο διαταύτα, δεν είμαστε σε σχέση με κάποιον, δεν κάνουμε σεξ με κάποιον, επειδή νιώθουμε ή λέει ότι του χρωστάμε. Αυτό είναι κακοποιητικό. Να πάει όπου νομίζει ότι μπορεί να ξαναβρεί δουλειά και αν θέλεις να βοηθήσει δάνεισέ του 2 μηνών μισθό… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο καιρό είστε στο εξωτερικό δε μας λες, αν είναι αρχή ακόμα λογικό το βρίσκω να δυσκολεύεται με τη δουλειά. Αν τα κατάφερε και είχε καλή δουλειά στην Ελλάδα του σήμερα, είναι θέμα χρόνου να βρει και στο εξωτερικό πιστεύω. Δώστου λίγο χρόνο να προσαρμοστεί, όντως άλλαξε τη ζωή του για να είστε μαζί (και ας μη του το ζήτησες), αν ταιριάζετε στα υπόλοιπα φυσικά.
Αν πράγματι θεωρεί ότι άλλαξε τη ζωή του για χάρη της, αυτό το τροπάρι δεν πρόκειται να σταματήσει. Πώς θα βγεις χωρίς εμένα, εγώ παράτησα τη ζωή μου για χάρη σου. Γιατί δεν μου σιδέρωσες τα σώβρακα, εγώ παράτησα την Ελλάδα για σένα. Δεν έχεις όρεξη για σεξ; Ούτε εγώ είχα όρεξη να φύγω απ’ τη χώρα μου αλλά το έκανα. Καμία ανοχή στον εκβιασμό.
Η απάντησή μου μιλάει για την περίοδο προσαρμογής και των 2 στο εξωτερικό. Αν πάει μακρυά η βαλίτσα έτσι όπως λες εννοείται δρόμο.
Αμάν αυτοί οι θυσιασμένοι! Δεν μπορώ να καταλάβω πού αποσκοπεί αυτή η μίρλα.. Ναι, οκ για να νιώθει ο άλλος για πάντα άσχημα και να κάθεται μαζί σου από λύπη κι από τύψεις. Μα πραγματικά, τί άνθρωπος πρέπει να είσαι για να σε ικανοποιεί κάτι τέτοιο; Απίστευτο, πραγματικά απίστευτο με τί ψίχουλα μπορεί να χορτάσει κάποιος…
O τυπος ειναι τραγικος.Δεν τον πιεσες να ερθει μαζι σου,εκεινος το αποφασισε και τωρα προσπαθει να σου μεταφερει το βαρος και να σε κανει να νιωσεις υπευθηνη για αυτην την αποφαση.Ο ερωτευμενος ανθρωπος δνε χτυπαει οσα εκανε για σενα,γιατι τα κανει αβιαστα,δεν τα θεωρει υποχωρηση.
Να φύγει γρήγορα αν γίνεται. Εγώ θα του έβγαζα και το εισιτήριο.