Αγαπητή Α,μπα,
σε γνώρισα πρόσφατα και ενθουσιάστηκα με τις απαντήσεις σου, με αποτέλεσμα να αρχίσω να διαβάζω όλες τις ερωταπαντήσεις σου από το 2014. Σε μία από αυτές διάβασα: “Βρε αμπα είναι τελικά ο χρόνος γιατρός ή ο γιατρός είναι χρόνος;; Ιδού η απορία, Αναμπέλα. – Ο γιατρός εξαιρετικά σπάνια είναι χρόνος, συνήθως είναι άντρας 45 με 55 χρονών, συχνά φοράει γυαλιά χωρίς σκελετό, ή με πολύ λεπτό συρμάτινο. Ελπίζω να έχεις και απορίες που δε μοιάζουν με στίχο εφηβικής ροκ μπάντας”. Περιγράφεις το γιατρό λέγοντας τα παραπάνω. Διάβασα αυτή την απάντηση με μεγάλη απογοήτευση· και ελπίζω να μη χρειάζεται να αναφέρω το γιατί. Σκέφτηκα όμως πως αν εσύ έχεις αυτή την άποψη και αυτή τη εικόνα στο μυαλό σου, τότε και κάθε κλειστόμυαλος άνθρωπος πώς θα πρέπει να βλέπει μία γιατρό 33 χρονών με ολοκληρωμένες σπουδές, συνεχή εργασία σε άθλιες συνθήκες και διδακτορικό και να μην την αποκαλεί κοριτσάκι ή κοπέλα όταν της απευθύνεται, αλλά να την αντιμετωπίζει σαν επαγγελματία;
-η γιατρός χωρίς γυαλία
Αγαπητή φίλη, ο γιατρός είναι αυτός που περιέγραψα στο συλλογικό μας μυαλό, όχι αυτός που πιστεύω εγώ ότι είναι. Η περιγραφή είναι στερεοτυπική γιατί σε αυτό το στερεότυπο ήθελα να αναφερθώ. Ο Θεός είναι άντρας, ο γιατρός είναι άντρας, ο άνθρωπος είναι άντρας. Είναι αυτόματη η εικόνα στο μυαλό μας, όσα θεωρητικά κείμενα και αν διαβάσουμε. Είναι «ο» γιατρός, όχι «η» γιατρός. Δεν θα ρωτούσε κανείς «βρε α μπα, τελικά είναι ο χρόνος γιατρός ή η γιατρός χρόνος;» Γι’ αυτό βλέπουν μια 33χρονη γιατρό ως κοριτσάκι ή κοπελιά. Οι δουλειές που έχουν κύρος είναι διπλά δύσκολες για τις γυναίκες, γιατί πρέπει πρώτα να πείσουν ότι δεν πειράζει που είναι γυναίκες, μπορούν να κάνουν την δουλειά.
Εξαιτίας αυτών των στερεοτύπων υπάρχει το «α μπα!».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατρέ χωρίς γυαλιά, δυστυχώς παντού υπάρχουν άνθρωποι που μένουν στο φαίνεσθαι. Αν έπαιρνα 1 Ε για κάθε φορά που κάθε φορά γονιός ή συνάδελφος με αγνοούσε γιατί φαίνομαι μικρή, θα είχα λύσει το οικονομικό πρόβλημα. Με αποκορύφωμα, βέβαια, γονείς που πετάνε ατάκες “εσύ δεν έχεις παιδιά και δεν μπορείς να μπεις στη θέση μας”. Και είμαι ειδικός παιδαγωγός, κοντά στα 30. Δουλεύω με παιδιά (αν βάλω και τις πρακτικές μέσα) εδώ και μια 10ετία, δεν έχω σταματήσει σπουδές και εκπαιδεύσεις από τότε που βγήκα απ’ τη σχολή. Και πάλι, για κάποιους δεν είμαι αρκετά μεγάλη ή έστω μάνα. Συγγνώμη, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Ε βέβαια διοτι δεν πα να έχεις φάει τη ζωή σου σε σχετικές σπουδές, τι να τους πεις άμα δεν είσαι μάνα; Η μάνα ξέρει!!! (ο πατέρας άραγε ξέρει κι αυτός; Ή μόνο η μάνα το παιρνει το κληρονομικό χάρισμα;)
Μόνο η μάνα! Άντε και η γιαγιά!
σε λιγο καιρο ομως μπορει να λεγεται και το μανες ειναι μονο δυο
Συνάδελφος! Πρόσφατα έκλεισα τα 39(!), είμαι εκπαιδευτικός στη β/θμια, διδάσκω εδώ και 16 χρόνια και εξακολουθώ να είμαι… η μικρή (επειδή στο σύλλογό μας τυχαίνει να είμαι όντως). Αυτό που με εκνευρίζει πιο πολύ, δεν είναι στη δουλειά μου (ευτυχώς είμαι πλέον χρόνια στο ίδιο σχολείο, οπότε λίγο πολύ έχει ξεπεραστεί αυτή η αντιμετώπιση), αλλά στην καθημερινή μου ζωή, ιδίως στα σούπερ μάρκετ, όπου οι ταμίες συνήθως μου απευθύνονται στον ενικό και με αποκαλούν “κούκλα μου” και άλλα τέτοια ωραία. Έχω ζήσει όλη την εφηβεία μου στη Γερμανία, όπου ο πληθυντικός ευγενείας είναι απαράβατος κανόνας και ακόμα και στα σχολεία… Διαβάστε περισσότερα »
Προσωπικά δεν με πειράζει να μου μιλάνε στον ενικό (ούτε οι άγνωστοι-αν και εγώ σχεδόν πάντα μιλάω στον πληθυντικό σε άτομα που δεν γνωρίζω). Και με τους μαθητές μου και τους γονείς τους στον ενικό μιλάμε και το θεωρώ και πιο άμεσο. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι κρίνουν α) λόγω της ηλικίας μου. 28 χρονών δεν θεωρούμαι ακόμη αρκετά μεγάλη-άσχετα που επειδή δουλεύω από όταν βγήκα απ’ τη σχολή στον ιδιωτικό τομέα έχω την διπλάσια εμπειρία και σε ώρες και σε εύρος περιστατικών που έχω δουλέψει σε σχέση με συναδέλφους του Δημοσίου που μου ρίχνουν μια 10ετία, ή και… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει ο ενικός (“κούκλα”) και ο ενικός (κατόπιν γνωριμίας και κοινής αποδοχής). Με το δεύτερο δεν έχω κι εγώ κανένα πρόβλημα. Άλλο ένα ωραίο που έζησα στην αρχή της “καριέρας” μου στο δημόσιο: ωρομίσθια σε δημοτικό (στα 26-27 μου), σε ένα “τεστάκι” (ουσιαστικά κάτι ασκησούλες για να δει το παιδί τι θυμάται από όσα κάναμε) έβαλα σε ένα παιδάκι 7 στους 10 πόντους (τόσο έπιασε). Μετά από αυτό, με βρήκε η μητέρα (καθηγήτρια) αναστατωμένη, λέγοντάς μου ότι το παιδί πλάνταξε και ότι ενώ δεν είχε σκοπό θα αναγκαστεί τώρα να το ξεκινήσει φροντιστήριο και άλλα τέτοια ωραία. Οπότε, στο επόμενο… Διαβάστε περισσότερα »
Πρόσφατα, στη σχολή χορού που πηγαίνω, γνώρισα μια συμπαθέστατη κυρία με την οποία, από όσο μπορώ να κρίνω, έχουμε πάνω από 10 χρόνια διαφορά: όταν μας σύστησαν, της μίλησα στον πληθυντικό. Η κυρία, πραγματικά είναι πολύ καλή και χαμογελαστή, αλλά όταν της απηύθυνα τον λόγο ως “κυρία τάδε”, μου απάντησε: “Κεριά και λιβάνια, μην μου μιλάς στον πληθυντικό”. Ξέρω πως δεν το έκανε από κακία αλλά, μάλλον, επειδή ο πληθυντικός της θυμίζει την ηλικιακή διαφορά που έχουμε (κάτι, μάλλον, που δεν της είναι ευχάριστο). Είμαι άτομο που έχω κόλλημα με τον πληθυντικό, νιώθω ότι δείχνω με αυτόν τον τρόπο σεβασμό… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο σε καταλαβαίνω! Κι εγώ θα ήμουν πλούσια αν έπαιρνα λεφτά κάθε φορά που άκουγα “Έχεις τελειώσει το πανεπιστήμιο ή κάνεις πρακτική εδω;” “Εσύ δεν έχεις παιδιά ” ή” Εσύ είσαι ακόμα παιδί πώς να καταλάβεις;” (στα 30 θαρρώ πως δεν είμαι ακόμα παιδί). Τελικά μάλλον θα πρέπει να γινόμαστε γονείς και να περιμένουμε να γερασουμε λίγο και όχι να σπουδαζουμε, να εκπαιδευόμαστε και να δουλεύουμε κατά την γνώμη πολλών γονέων, ώστε να μπορούμε να δουλεύουμε με αυτούς κ τα παιδιά. Έχω την υποψία ότι δεν λένε τα ίδια και στον άντρα παιδίατρό τους π.χ. “Δεν είχες ποτέ παιδί με… Διαβάστε περισσότερα »
Ω Mitsi, οπλίσου με υπομονή, αυτές οι νοοτροπίες είναι γερά ριζωμένες. Θυμάμαι κάποια στιγμή μια θεία μου (κόρη δασκάλων κιόλας, τρομάρα της) είχε πρόβλημα με την έφηβη κόρη της. Μια άλλη θεία μου, συνταξιούχος καθηγήτρια Γυμνασίου, με αγάπη για τη δουλειά της και με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας ΑΛΛΑ άτεκνη, τόλμησε να πει τη γνώμη της και να δώσει μια συμβουλή. Η συμβουλή της αγνοήθηκε επιδεικτικά και ακολουθήθηκε η συμβουλή μιας φίλης, απαίδευτης και αμόρφωτης, διότι είναι μάνα αυτή και ξέρει καλύτερα. Περιττό να πω ότι το κορίτσι μέχρι και σήμερα δεν έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά κι έχει προβλήματα. Ζωές… Διαβάστε περισσότερα »
Τί θα πει “άντε και η γιαγιά”. Κυρίως η γιαγιά! Η μόνη που επιτρέπεται να συμβουλέψει τη Μητέρα!
Εν ολίγοις, δράμα, κορίτσια!
Mary Jane…Σου στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς ως εκπαιδευτικός, 38 ετών, με σωματότυπο petite και φάτσα baby face. Συνδυασμός που σκοτώνει όταν πρέπει να πείσεις τους γονείς για το ότι δουλεύεις ήδη κοντά στα 16 χρόνια στο χώρο (δεν το λες και λίγο) και δεν έχει απλά 4 – 5 χρόνια που τελείωσες το πανεπιστήμιο. (Ελεος, δε μικροδείχνω και τόσο πια) .Οταν λέω σε κάποιους ότι κοντεύω τα 40 μου γουρλώνουν το ματι λέγοντας : “Αποκλείεται!! Εσύ είσαι κοριτσάκι” . Απο τη μία οκ…λες καλό είναι να μικροδείχνω. Απο την άλλη ομως, δεν είναι και καλό! Και ναι, αρνούμαι να… Διαβάστε περισσότερα »
Εκπαιδευτικός… 16 χρόνια… 38 χρονών (μόλις 39 κλεισμένα εγώ)… “αποκλείεται να είσαι τόσο!”… τζινάκι και σταράκι (σπορτεξάκι)…..
ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ;; 😛
Ωχ εδω μπορω να αρχισω τις αυτοαναφορές μεχρι να σβήσει ο ηλιος:
– επειγοντα: εισαι γιατρος; Δεν μπορω να δω ενα γιατρο που να μην εχει μολις τελειωσει το σχολειο;
– εξωτερικα: δεν εχω τιποτα μαζι σου, αλλα θα μπορουσα να συναντησω εναν αντρα γιατρο;
-νοσοκομα: ο ασθενης ειπε πως θα προτιμούσε ντόπιο γιατρο, οχι ξένο..
– αλλοι πιο διακριτικοί: δουλευεις καιρο; – 10 χρονια..
Ακολουθω την μέθοδο που εχει περιγράφει πολλακις κ εδω, παγωμένο ύφος κ ξερή ευγένεια.
Παντως κ εγω ως ειρωνεία στο στερεότυπο ειχα εκλάβει την απαντηση.
Εγώ είμαι 47 και ένας πέρυσι με ρώτησε αν είμαι ασκουμένη…Όχι δε φαίνομαι 28 ….σίγουρα. Συστεγαζόμουν με ένα συνάδελφο , 60ρη, καραφλό με γυαλιά και πολλοί νόμιζαν ότι είναι εργοδότης και εγώ η γραμματέας του…..Τον έκανα μάγκα το συνάδελφο, άθελα του. Το χειρότερο, είναι ότι το ίδιο πίστευαν και πολλοί φίλοι ακόμα και οι γονείς μου……Ότι δηλαδή “κάτι μου δίνει”….κοινώς ότι μάλλον με πληρώνει για να τον βοηθάω. Άκουσον δηλαδή! Να σου έχει βγει το λάδι, να παλεύεις με τα 40 κύματα, τόσα χρόνια και να μην πείθεις για το αυτονόητο. Εννοείται ότι είχε μαλλιάσει η γλώσσα μου να εξηγώ.… Διαβάστε περισσότερα »
“Απλά οι δουλειές οι δικές μας θέλουν ηλικία, γιατί είναι σοβαρά τα θέματα, που λύνουμε και η ηλικία δημιουργεί ψευδαίσθηση εμπιστοσύνης”. Αυτό ακριβώς. Ισχύει σε όλα τα ανταγωνιστικά ελεύθερα επαγγέλματα, όπου επικρατεί “το δίκαιο του γηραιοτέρου”, όπως το αποκαλώ. Συμφωνώ, επίσης, ότι η υποτίμηση δεν έχει φύλο. Οι νέοι επαγγελματίες, όσο ξύπνιοι και ενημερωμένοι κι αν είναι, υστερούν σε εμπειρία, για την οποία ένας αξιόπιστος δείκτης είναι και η ηλικία. Για τον νέο βέβαια, στην αρχή, είναι λίγο φαύλος κύκλος, πώς θα χτίσεις φήμη και πελατολόγιο, αν δεν έχεις εμπειρία και τούμπαλιν. Η εμπειρία λόγω ηλικίας, κακά τα ψέματα, μετράει… Διαβάστε περισσότερα »
Το θέμα είναι ότι η ηλικία δεν σημαίνει αυτόματα και εμπειρία.
Απαντώ στη Mary Jane,….σίγουρα η ηλικία δε σημαίνει αυτόματα εμπειρία. Ο συνάδελφος, που λέω παραπάνω, ο 60ρης με την καράφλα-γυαλιά, ξεχνούσε να πάει στο δικαστήριο, με συμβούλευε να κάνω κατάσχεση για 1000 ευρώ χρέος…..δηλαδή μπούρδες….αλλά με νόμιζαν για υπάλληλο του…..Άλλοι πάλι, που ξέρω, ξεκίνησαν στα 50 τη δικηγορία. Στην ουσία 2 χρόνια δικηγόροι αλλά 50+… Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι αλλιώς καταλαβαίνεις μερικά πράγματα όσο μεγαλώνεις. Εννοώ πιο εύκολα. Βλέπω δηλαδή, ότι αλλιώς διαβάζω τώρα σε σχέση με όταν ξεκίνησα. Όσο να το κάνεις το ότι μεγαλώνουμε έχει και τα καλά του….όχι μόνο ρυτίδες και χαλάρωση…..
J.Brian, προφανώς και η ηλικία σου προσφέρει πείρα, αλλά πείρα πάνω σε τι; Και κυρίως τι ποιότητας πείρα; Μπορεί να είμαι 60 χρονών, να έχω μάθει κάτι λάθος από τα 20 και να συνεχίζω με τεράστια πλέον πείρα να έχω την ίδια λάθος αντίληψη.
Δεν λέω πως η πείρα δεν μετράει. Αλλά όχι μόνη της. Και εξαρτάται και τι πείρα. Κι εμένα ο πατέρας μου έχει πείρα στο να φυτεύει ντομάτες και ο θείος μου δεν έχει πιάσει σκαλιστήρι στη ζωή του. Σημαίνει ότι θα τα πάει καλύτερα στην κηπουρική επειδή είναι μεγαλύτερος;
σωστό, και βήτον είναι η εμπειρία εμπειρία σωστού είδους και χρήσιμη;
Ασχετο, J.Brian, αλλά επειδή αναφέρθηκες στη συστέγαση των γραφείων: θυμήθηκα κι εμένα στο ξεκίνημά μου που είχα συστεγαστεί κάποιο διάστημα με μία νεαρή,επίσης, συνάδελφο. Ενα απόγευμα χτυπάει το κουδούνι κάποιος από αυτούς τους τυχάρπαστους πελάτες που βλέπουν φως και μπαίνουν (πόσοι υπάρχουν!) και αφού μας κοίταξε καλά-καλά, μας ρώτησε:
-Τί έγινε, κορίτσια; Το αφεντικό λείπει;
😀
χαχαχαχαχα….. με έκανες και γέλασα…. μα τι να εξηγήσεις δηλαδή….
Εμένα με έχει ρωτήσει συνάδελφος (μεγαλύτερος σε ηλικία αλλά όχι πολύ) “Δεσποινίς ή κυρία;”
Τον κοίταξα παγερά και του είπα “Το ‘δεσποινίς’ δεν υφίσταται πια, όλες οι γυναίκες είναι κυρίες”. Απτόητος αυτος, με κοιτάει καλά καλά στο χέρι και μου λέει “Δε βλέπω βέρα!”
Εγκεφαλικό.
Κατόπιν εορτής σκέφτηκα οτι θα έπρεπε να είχα πει, “Αν σε ζορίζει τόσο πολύ το κυρία, μπορείς να με φωνάζεις Dr.”
Καλα ελιωσα. Παντως εγω την πρωτη χρονια για να μην χανω την ωρα μου κ το κουραγιο επαιρνα οταν μπορουσα εναν αντρα νοσοκόμο μαζι κ για καποιο λογο λειτουργούσε εξισορροπιστικα. Ακομα πιστευω πιστευω πως μερικοι θα νόμιζαν πως εγω εξηγούσα κ έδινα της οδηγιες ως βοηθός του αντρα αλλα fine, η δουλεια να γινεται.
Νομίζω ότι πολλοί σχολιαστές έχετε καταλάβει μέσα από τις απαντήσεις μου τι πρεσβεύω, ειδικά σε ό,τι αφορά τις σχέσεις των δύο φύλων και τη θέση της γυναίκας. Κι όμως, όταν πήγα σε τεχνικό Η/Υ για τον υπολογιστή μου, όταν είδα ότι είναι γυναίκα δίστασα λίγο. Ενδόμυχα αναρωτήθηκα αν θα είναι καλή τεχνικός. Ντροπή μου που το λέω και που το έκανα. Βλέπεις λοιπόν ότι στερεότυπα έχουμε όλοι μας. Έχουμε μεγαλώσει με αυτά. Είναι πολύ δύσκολο να τα αποτινάξουμε. Θέλει συνεχή, καθημερινή προσπάθεια. Γι’ αυτό συμφωνώ απόλυτα με αυτό που σου λέει η Αμπα. Είμαι σίγουρη ότι έχεις και συ. Σε… Διαβάστε περισσότερα »
Η Λένα δεν προωθεί τον μισογυνισμό. Αντίθετα, μέσα από την στήλη της καταδεικνύει πότε υπάρχει διάκριση λόγω φύλου και βάζει λιθαράκια για την πολυπόθητη ισότητα.
παρερμήνευσες νομίζω.
Μετακόμισα πριν λίγο καιρό και το νεο σπιτι ειχε διάφορα μερεμέτια, οποτε ηρθαν υδραυλικοι, ηλεκτρολογοι κτλ. Ακόμα και τις φορές που ήμουν μονη στο σπιτι, τους μιλούσα εγω, τους πλήρωνα με χρηματα που εβγαζα απο τη τσαντα μου, πολλοι εξ αυτων μου ελεγαν “πες τον άνδρα σου”, “ρωτα το συζυγο αν εχει τρυπανι”. Επαναλαμβάνω σε ένα σπιτι αδειο, χωρις σημάδια απο δευτερο άτομο και εγω δεν φοραω βέρα. Μαγευτικό!
Νε θα ενημερωσω και τη συντροφο μου/γυναικα μου/κα κοκοβικου, ετσι για να κοψεις αντιδρασεις απο τα μαστορια
Δε το ειχα σκεφτει, αλλιως θα το εκανα! Αμ το άλλο; Οποτε παμε για φαγητο, σχεδον πάντα δινουν στο αγορι την αποδειξη. Τρελα η κατασταση.
Το αγαπημένο μου δε, ειναι μερικοι γλυκουληδες που μου καθοδηγουν το παρκαρισμα ενώ δεν δυσκολευομαι εκεινη τη στιγμη ή που μου προτεινουν αν θελω βοηθεια στο ξεπαρκαρισμα πριν ακομα βαζω το κλειδι στη μηχανη. Ειναι σιγουροι πως δεν μπορω.
Υ.Γ Στην οδηγηση, το παρκαρισμα ειναι αυτο που πετυχαινω με δυο κινησεις κατα 99% αλλα οοοοοοοοοοοοοοχι γυναικα οδηγος πως γινεται να ξερω;
“Περιγράφεις το γιατρό λέγοντας τα παραπάνω. Διάβασα αυτή την απάντηση με μεγάλη απογοήτευση· και ελπίζω να μη χρειάζεται να αναφέρω το γιατί. Σκέφτηκα όμως πως αν εσύ έχεις αυτή την άποψη και αυτή τη εικόνα στο μυαλό σου” δεν ειναι αποψη αυτο που περιεγραψε, ειναι το στερεοτυπο της κοινωνιας για “τον γιατρο”. εχεις ακουσει κανεναν να λεει “πρεπει να πας στην γιατρο”, οταν μιλαει γενικα? η εστω “στον/στην γιατρο”?? δεν το εχεις ακουσει ποτε. αν ησουν σκιτσογραφος κι επρεπε να κανεις εναν (μια?) γιατρο, χωρις λογια, υπηρχε ποτε περιπτωση να σχεδιασεις μια νεα κοπελα χωρις γυαλια για να σε καταλαβουν?… Διαβάστε περισσότερα »
I met god, she’s black
ΥΓ “Σε αυτό αναφερόταν η Αμπά” στην προηγούμενη απάντησή της εννοώ.
ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο μηχανικός,ο πρόεδρος του χωριού (αν βάλεις θηλυκό αρθρο το πιθανότερο ο συλλογικός νους να φανταστεί γεροντοκόρες και bitches)
η νηπιαγωγός, η αεροσυνοδός, η γραμματέας, η νοσοκόμα (σε αυτή την περίπτωση οι άνδρες σε αυτές τις δουλειές είναι gay)
Τα στερεότυπα δεν πρόκειται να καταρριφθούν σε μια νύχτα, αλλά όσο περισσότερο ανοιγουμε τη συζήτηση τόσο περισσότερο τα μικρά παιδιά ενθαρρύνονται να διαλέξουν όποιο επαγγελμα επιθυμούν.
Υπάρχουν και οι έμφυλοι τύποι, αν και -δυστυχώς- ίσως να μη φαίνονται και τόσο λόγιοι, ή ενδεχομένως να ακούγονται κατά κάποιον τρόπο υποτιμητικοί. Ίσως, δε, να είναι και αντιφεμινιστικοί (θα βόλευαν βέβαια, ξεκαθαρίζουν από την αρχή σε τι αναφερόμαστε)
http://www.sarantakos.com/language/tzokonta.html
Πάμε να καταρρίψουμε στερεότυπα!
(Πρώην μαθητευόμενη υδραυλικίνα)