Λοιπόν, είναι μιάμιση τη νύχτα και σου στέλνω γιατί βράζω. Είμαι με έναν τύπο 7 χρονια νεότερο μου (το λέω και στον εαυτό μου όταν θέλω να του βρω ελαφρυντικά) με τον οποίο γενικά κυλάει όπως το θέλω. Έχω ένα τεράστιο πρόβλημα όμως που οπότε εμφανίζεται μου διαλύει τον εγκέφαλο. Κάθε φορά που κάνει κάτι που με ενοχλεί κι εγω στραβωνω με αποφεύγει. Δεν μπορείς να το φανταστείς το ποσό έντονα το κάνει. Περιμένει ότι ως δια μαγείας θα μου περάσει και όλα θα είναι όπως πριν. Το θέμα είναι ότι αν δεν λυθεί το πρόβλημα εμένα όχι μόνο δεν μου περνάει αλλά γιγαντωνεται μέσα μου. Με καταπίνει. Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές νηφαλιοι κι ωραίοι. Λέει έχεις δίκιο, ναι, είμαι μαλακας, δεν θα το ξανακάνω ΚΑΙ ΜΑΝΤΕΨΕ. Το ξανακάνει. Έγινε πάλι μόλις τώρα. Γράφω και τρέμω. Δεν τον αγαπώ η κάτι τέτοιο βαρύγδουπο αλλά μου αρέσει να είμαι μαζί του. Αυτό εμφανίζεται στη σχέση μας περίπου μια φορά το δίμηνο. ΠΕΣ ΜΟΥ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΩ Η ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΩ;
-ΔΕΘΑΜΟΥΠΕΡΑΣΕΙΠΟΤΕ
Με μπέρδεψε η ερώτηση.
Ως γνωστόν, δεν μπορεί να σου πει άλλος ποιος λόγος είναι αρκετά σημαντικός για να χωρίσεις και ποιος όχι. Αυτό είναι που λέγεται «ταίριασμα». Δεν αφορά κανέναν άλλον.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εχμμμ, κι εσύ το ξανακάνεις.
Μια φορά το δίμηνο εξοργίζεσαι και μετά συνεχίζεις στα ίδια. Δε λέω ότι φταις, λέω ότι ακολουθείς το ίδιο μοτίβο συμπεριφοράς, παρά το ότι βλέπεις πόσο αναποτελεσματικό είναι. Αυτό δε σου λέει κάτι για το πόσο δύσκολα αλλάζουμε;
Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, όταν σε έναν άνθρωπο λέμε ότι αυτό που κάνεις με ενοχλεί και αυτός το ξανακάνει τότε είτε ο άλλος δεν μας παίρνει σοβαρά γιατί ποτέ δεν έχει συνέπειες από τις πράξεις του είτε δεν είμαστε, εμείς, αρκετά σαφής.
Η σχέση κυλάει “όπως τη θέλεις”, αν τολμήσει και κάνει κάτι που δεν σ’ αρέσει “στραβώνεις”, και εξοργίζεσαι που σε αποφεύγει. Κατά τα άλλα, δεν τον αγαπάς, αλλά καλός είναι για την ώρα… Α, είναι και μικρότερος και έτσι είσαι συγκαταβατική μαζί του, του βρίσκεις κανά ελαφρυντικό καμιά φορά…. Κρίμα που δεν έγραψε το γράμμα αυτός. Θα του έλεγα να τρέξει μακριά, γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τις αυταρχικές προσωπικότητες που δεν σέβονται τον άλλον, που δεν ξέρουν να διαχειρίζονται τον θυμό τους, που δεν τους περνάει καν απ’ το μυαλό ότι κι οι άλλοι έχουν συναισθήματα. Θα του… Διαβάστε περισσότερα »
Πιο ακριβώς δε θα μπορούσα να το πω….!!!
Ωραία, βλέπω το ποιντ σου. Θέλω την πρόταση σου όμως. Όταν θυμώνω τι πρέπει να κάνω; Η δεν πρέπει να θυμώνω καθόλου; Η πρέπει όταν θυμώνω να μην δείχνω ότι θύμωσα;
Γεια σου, my nority. Όλο το γράμμα σου δείχνει θέματα εξουσίας και ελέγχου. Ο θυμός αυτός που περιγράφεις, που σου διαλύει τον εγκέφαλο, που σε καταπίνει, είναι μέρος αυτού του προβλήματος. Δεν είναι η ίδια η πράξη του φίλου σου που σου γεννά το συναίσθημα του ανεξέλεγκτου θυμού, είναι η ερμηνεία που κάνεις. Αν σκεφτόσουν ότι ο φίλος σου εξαφανίζεται γιατί σε φοβάται, για παράδειγμα, τότε δεν θα έτρεμες από θυμό αλλά θα προβληματιζόσουν για το τι σημαίνει αυτό (γι’ αυτόν, για σένα, για τη σχέση) και πιθανότατα θα βίωνες εντελώς διαφορετικά συναισθήματα. Εσύ όμως σκέφτεσαι: πως τολμάει να κάνει… Διαβάστε περισσότερα »
Θα το πάρω το βιβλίο και νομίζω καταλαβαίνω τι θες να πεις. Μια διευκρίνιση μόνο. Κάνει κάτι που με ενοχλεί, λέω αυτό είναι ενοχλητικό, προσπαθεί να υποβιβασει το ποσό ενοχλητικό είναι, εκνευρίζομαι, αναλύω την θέση μου ( φυσικά φωνάζω δεν είμαι ζεν), κρατάω μούτρα ( όχι επίτηδες, δε μου βγαίνει να είμαι γλυκούλα όταν είμαι ενοχλημένη) προσπαθεί να αλλάξει θέμα, όλα γίνονται χειρότερα. Ε, φυσικά πως τολμάς και με αγνοείς ρε city. Αν είναι να με αγνοείς όταν είμαι εκνευρισμένη τι κάνουμε μαζί; Το λέω γιατί μου φαίνεται ότι το θεωρείς εγωκεντρικό το πως τολμάς και με αγνοείς. Ε, μετά… Διαβάστε περισσότερα »
“Κάθε φορά που κάνει κάτι που με ενοχλεί κι εγω στραβωνω με αποφεύγει. Δεν μπορείς να το φανταστείς το ποσό έντονα το κάνει. Περιμένει ότι ως δια μαγείας θα μου περάσει και όλα θα είναι όπως πριν. ”
φαινεται οτι δουλευει τελικα το συστημα του ομως, γιατι απ οσα λες, δεν εχει αλλαξει κατι…
εν τω μεταξυ, για τι ειδους πραγματα στραβωνεις;
επειδη ξεχναει το καπακι της τουαλετας, η επειδη φευγει απ το σπιτι κι ερχεται μετα απο μια εβδομαδα;
Τι εννοείς στραβώνεις; Αν είσαι νευριασμένη όταν κάνει κάτι που δε σου αρέσει, καλά κάνει και σε αποφεύγει. Αν του μιλάς με ήρεμο τρόπο (όταν κάτι που κάνει δε σου αρέσει) και σε αποφεύγει, πρόβλημα.
Αναρωτιέμαι τι θες να σου πούμε με τόσο ελλιπή περιγραφή; Καταρχήν διαφορά 7 ετών, αλλά τι ηλικία; Άλλο 50 – 43, άλλο 30-23 και άλλο 25-18. Επίσης για τι πράγμα και για ποιον λόγο στραβώνεις; Ξέρει πραγματικά ή μήπως λέει “ναι έχεις δίκιο, είμαι μαλάκας” για να γλιτώσει; Αν ξέρει ότι σε ενοχλεί αλλά το ξανακάνει μπορεί είτε να σε θεωρεί ως και υπερβολική ή απλά να μην σε λογαριάζει – καμπανάκι εδώ. Κυρίως πώς “στραβώνεις”; Αυτό που εσύ νομίζεις νορμάλ δική σου αντίδραση μπορεί να είναι κάτι ανυπόφορο για τον άλλο. Γούστο σου και καπέλο σου το πώς θα… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ δεν κατάλαβα αν είναι ένα συγκεκριμένο πράγμα αυτό που κάνει, και που τόσο πολύ σε φρικάρει ώστε δε μπορείς ούτε να το πεις εδώ, και σε κάνει να τρέμεις απ ΄τα νεύρα.
Για εμένα, δεν είναι καλή ένδειξη το να μην σε λαμβάνει ο άλλος υπόψη συναισθηματικά. Και ο θυμός συναίσθημα είναι. Είναι ακόμη χειρότερη η κατάσταση όταν το παραδέχεται, αλλά δεν δείχνει καμία διάθεση να κάνει κάτι γι αυτό. Δεν γνωρίζουμε αν γενικά συμπεριφέρεται κατ αυτόν τον τρόπο σε παρόμοιες καταστάσεις, θεωρώντας ότι αν δεν ασχοληθεί με ένα πρόβλημα, αυτό δεν θα είναι πρόβλημα πια. Ακόμη και έτσι όμως να είναι, σε μία σχέση που υπολογίζεις και εκτιμάς, δεν το ρισκάρεις. Φυσικά και γιγαντώνεται το πρόβλημα, όπως γιγαντώνεται οτιδήποτε δεν επιλύεται. Η στάση του ερμηνεύεται ως αδιαφορία, επομένως με τον τρόπο… Διαβάστε περισσότερα »
Πιστεύω ότι η επιβαλλόμενη καραντίνα σου έλυσε τα χέρια.
Δεν καταλαβαίνω το ερώτημα. Είσαι με κάποιον (μικρότερο ή μεγαλύτερο δεν έχει σημασία, η ωριμότητα δεν αφορά τις ηλικίες πάντα) με τον οποίο έχεις συγκεκριμένο πρόβλημα επαφής σε δύσκολες καταστάσεις τριβής, καθημερινότητας, επικοινωνίας γενικά. Προσπαθείς να το λύσεις, το επισημαίνεις, αλλά δε γίνεται τίποτα. Έχεις δυο επιλογές. Σταθμίζεις τα θετικά και τα αρνητικά της συμβίωσης, εξετάζεις πόσο δυσκολεύει τη ζωή σου (βράζεις, άρα δυσκολεύεσαι πολύ) και το τερματίζεις ή το αποδέχεσαι. Αν δε μπορείς να το αποδεχτείς γιατί αυτό δείχνει αρκετά για το άτομο που είναι μαζί σου και αργότερα θα προκύψουν αρκετά θέματα, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.