Αγαπητή “Α, μπα” και υπόλοιπα μέλη της παρέας, χαιρετώ, και συγχαίρω για την απολαυστική και πολύ βοηθητική -σε θύματα της πατριαρχίας, σε ανθρώπους που γενικά έχουν ανοικτούς ορίζοντες και θέλουν να μάθουν για τον φεμινισμό κ.λ.π.- στήλη. Αρχικά, ζητώ συγνώμη προκαταβολικά για το ότι μπορεί να φανεί ότι ίσως τσουβαλιάζω μια μερίδα ανθρώπων. Επίσης, σε καμία περίπτωση δε θέλω να φανεί ότι εγώ είμαι μια “special snowflake” που είμαι ο μόνος άνδρας που κατέκτησα τον φεμινισμό ουσιαστικά κ.λ.π.-κάτι που δεν ισχύει, καθώς ακόμα παλεύω να αποβάλω κάποια πατριαρχικά στερεότυπα, εντούτοις θεωρώ ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια που ακολουθώ σελίδες, όπως αυτή εδώ και άλλες φεμινιστικές, το έχω καταφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Έχω έναν προβληματισμό, μια απορία, όπως θέλετε πέστε το, που θα ήθελα να μοιραστώ με την παρέα εδώ και να ακούσω τις απόψεις σας. Το κατά πόσο είναι εύκολο για έναν άνδρα να είναι όντως φεμινιστής; Θέλω να πω, βλέπω και εδώ και σε άλλες συναφείς σελίδες, ανθρώπους που δηλώνουν φεμινιστές, που είναι μέλη χρόνια και ακολουθούν πολλές φεμινιστικές σελίδες…αλλά δε μπορούν να ξεφύγουν από την “ανδρική οπτική γωνία” (με βάση τα πατριαρχικά πρότυπα) .π.χ. θα επιδίδονται σε victim blaming (όπως μια πρόσφατη περίπτωση που μια κοπέλα κάλεσε έναν στο δωμάτιό της και αυτός την παρενόχλησε σεξουαλικά και η απόκρισή 2 ανδρών ήταν “ε και αυτή φταίει που κάλεσε άγνωστο στο δωμάτιό της”) ή μια άλλη συνηθισμένη περίπτωση είναι σε ιστορίες γυναικών που λένε ότι έχουν κοιτάξει το κινητό του συντρόφου τους και βλέπουν ότι τις κερατώνουν, τις λένε ψέματα, φλερτάρουν με άλλες και αυτοί είναι σε φάση “κανείς δεν είναι κανενός” ή εστιάζουν στο “ε και εσύ τί κοίταξες το κινητό, αυτό είναι κατινιά” (εδώ εγώ λέω “κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος”)…επίσης είχα δει ένα εμετικό σχόλιο κάποιου σε μια άλλη φεμινιστική σελίδα, που ενώ δηλώνει φεμινιστής, σε ιστορία μιας που άλλαξε γνώμη κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης και ο άλλος έγινε βίαιος, έγραψε “ε εντάξει, τον άνδρα αν τον κόψεις στη μέση του σεξ, μπορεί και να σκοτώσει” Και αυτά είναι δυστυχώς μερικά από πολλά παραδείγματα που βλέπω και εδώ αλλά και σε άλλες σελίδες…θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη σου και εσένα “Α, μπα” και των υπολοίπων μελών.
– male feminist (trying to be, at least)
Είναι όντως δύσκολο να είναι ένας άντρας φεμινιστής, αλλά αν παρακολουθείς φεμινιστικές σελίδες, θα έχεις καταλάβει ότι και για τις γυναίκες είναι δύσκολο να είναι φεμινίστριες. Είναι δύσκολο να γκρεμίζεις μέσα σου την αίσθηση της πυξίδας και της ασφάλειας που σου η συμπόρευση με την πλειοψηφία και η αίσθηση του ανήκειν. Για τις γυναίκες αυτή η ασφάλεια είναι ψεύτικη, και αυτό μας κάνει να ξυπνάμε πιο εύκολα, αλλά για όσες δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα, η αίσθηση δεν είναι καθόλου ψεύτικη. Ο φόβος είναι αληθινός.
Με φέρνεις σε αμηχανία γιατί ζητάς από μια γυναίκα, και από άλλες γυναίκες, να κουβαλήσουμε το δικό σου μερίδιο στην μάχη υπέρ της ισότητας. Αυτά τα παραδείγματα που φέρνεις είναι από κανονικούς μισογύνηδες. Δεν είναι παραστρατημένοι φεμινιστές. Αν θέλεις να κάνεις κάτι, πιάσε τους και μίλησε τους, μην τα λες εδώ, σε εμάς. Εμείς τα ακούμε όλη μας τη ζωή. Δεν έχω κίνητρο, όρεξη, ή κουράγιο να συζητήσω γιατί είναι δύσκολο για έναν άντρα να παραχωρήσει ένα μέρος από τα προνόμια του.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν προσπαθείς να υποστηρίζεις αυτό που είναι δίκαιο και όχι αυτό που σε συμφέρει, σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς στη ζωή σου και σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα., θα γίνεις αυτόματα και φεμινιστής.
Αίμα, δάκρυα, κι ιδρώτας.
Δεν διαφωνώ Φωτεινή, αλλά σε πρώτη ανάγνωση της πατριαρχίας (και στη δεύτερη-τρίτη) ο άνδρας έχει αντίβαρα στην κοινωνία για κάθε του ΣΧΕΔΟΝ πράξη-επιλογή.
Αν είναι δε και ένας άνθρωπος με καλή οικονομική κατάσταση, δουλειά μόνιμη, οδηγεί, είναι straight, και δεν καίγεται να κάνει και παιδιά ..δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να παλέψει κατά της πατριαρχίας. Και είναι σωστό αυτό; Γι’αυτό και νομίζω πως δεν προσφέρει τόσο να εστιάζουμε στο συμφέρον αλλά στο δίκαιο. Στο βάρος που φέρνει ο “πόνος” για την αδικία του συνανθρώπου, άσχετα με το αν θα επωφεληθούμε ή όχι.
“και δεν καίγεται να κάνει και παιδιά”. Ξέρεις πόσες πιέσεις δέχθηκα και εγώ μετά την κοινή μας απόφαση να μην κάνουμε παιδιά; Φυσικά, η Γάτα μου δέχθηκε πολύ περισσότερες.
Τα ίδια ζούμε κι εμείς..Ξέρω!Στον άντρα μου πετάνε ένα “Αυτός είναι όμως ο σκοπός του ανθρώπου” και τέλος. Αλλά εμένα με σκουντάνε και μου λένε
” Εσύ θα τον κάνεις να θελήσει..Οι άντρες από εμάς μαθαίνουν να τα αγαπάνε”! Και κάποιο άλλοι “Τώρα το λες αυτό, όταν πας 38 -40 θα καίγεσαι όπως όλες και μια χαρά θα του ζητάς παιδιά” .
Στην τελευταία ομάδα βάζω χρηματικά στοιχήματα και φοβούνται!Πάμε στοίχημα 500ευρώ π.χ;
Πες μου οριακή ηλικία ..!Κανείς δε βάζει και το βουλώνουν!
Φωτεινή έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι απίστευτα ποιοτικότερη η ζωή ως άντρας όταν αναπτύσσεις όσο το δυνατόν περισσότερο ελεύθερες και ισότιμες σχέσεις. απαλλαγμένες ολοένα περισσότερο από τα στερεότυπα της πατριαρχίας, με γυναίκες που προσπαθούν κι αυτές από την πλευρά τους να καθαρίσουν το μυαλό τους από τα πατριαρχικά σκουπίδια. Όσο για τα αντρικά “προνόμια” είναι απλώς το τυράκι για να παραμένεις σε μια φάκα ανελευθερίας.
Παρ’όλο που το σχόλιο είναι γενικό, δεν νομίζω ότι συμφωνώ, γιατί έχω την εντύπωση ότι συγχέει και απλοποιεί τα πράγματα λίγο. Τί σημαίνει δίκαιο; Δίκαιο για ποιόν – για όλους; Και ποιός ορίζει ποιό είναι αυτό το δίκαιο; Η έννοια της δικαιοσύνης είναι υποκειμενική, ανθρώπινη δημιουργία, και επηρεάζεται από πάρα πολλούς παράγοντες – δεν θα επιχειρήσω να το αναλύσω. Επίσης, μου φαίνεται οτι η στάση ζωής στην οποία αναφέρεσαι υπονοεί οτι ως φεμινίστριες θα έπρεπε να μαχόμαστε για κάθε κοινωνική αδικία και κάθε καταπιεσμένη ομάδα που υπάρχει. Όμως αυτή η αντιμετώπιση, ότι οι γυναίκες / φεμινίστριες πρέπει να φέρουν την… Διαβάστε περισσότερα »
Ποιος μίλησε για γυναίκες φεμινίστριες; Η απάντηση αφορά τον male feminist, στο ερώτημα ” Το κατά πόσο είναι εύκολο για έναν άνδρα να είναι όντως φεμινιστής;” Εγώ έκανα πρόταση “τρόπου” σκέψης και επεσήμανα ότι δεν είναι εύκολο. Nαι η τοποθέτηση μου είναι γενική. Μπορεί η έννοια του δικαίου να χρειάζεται ορισμό, όμως η κοινωνική αδικία (που προφανώς και σε αυτήν αναφέρομαι) πιστεύεις έχει ανάγκη από ορισμό, ιδιαιτέρως μέσα σε αυτό το site ; Ναι θεωρώ πως όλοι μας ανεξαρτήτου φύλου πρέπει να μαχόμαστε (με τον τρόπο μας) για κάθε κοινωνική αδικία, όλοι όσοι έχουμε αυτές τις πεποιθήσεις. Και θεωρώ υποκριτές… Διαβάστε περισσότερα »
κάνουν τέτοια σχόλια κ δηλώνουν φεμινιστές;;
και εγώ δηλώνω ότι είμαι η Αρχιδούκισσα Αναστασία του Οίκου Ρωμανώφ, γιατί δεν με πιστεύει κανένας;!;!;!
Οι δηλώσεις είναι τζάμπα, ιδιαίτερα σε αυτή τη χώρα. Καθένας μπορεί να δηλώνει φεμινιστής, αριστερός, οικολόγος, διανοούμενος, καλλιτέχνης, χριστιανός, βουδιστής…. Κάποιοι το κάνουν μέσα στην τρικυμία του κρανίου τους, κάποιοι άλλοι ιδιοτελέστατα.
Αυτό με τα κινητά και την απιστία ή την υποψία αυτής, δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει με τον φεμινισμό. Στο συγκεκριμένο site, το ότι δεν είναι σωστό να παραβιάζεις την ιδιωτικότητα του άλλου εκφράζεται κυρίως από γυναίκες, πάντως όχι, κυρίως, από άντρες. Και μάλλον επειδή πολλές το έχουν βιώσει στο πετσί τους και είναι άκρως χειριστική συμπεριφορά. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Με λίγα λόγια υπάρχουν πολλά δέντρα να κοιτάξεις, αλλά το αν σε απατάει κάποιος ή όχι και το κατά πόσον είναι κάποιος μπερμπάντης ή τσαπερδόνα, ενώ είναι σε μονογαμική σχέση, δεν είναι θέμα φεμινισμού (το πως αντιμετωπίζονται… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτά ακριβώς πήγα να γράψω law, αλλά με πρόλαβες.
Πάντως εγώ είμαι στους σχολιαστές που πάντα σχολιάζω αρνητικά την παραβίαση της ιδιωτικότητας, όποια και αν είναι η αφορμή, και θα συνεχίσω εκτός κι αν μου γίνει παρατήρηση εξ άνωθεν. Και όχι, όποια ζόρια και αν έχω ως άντρας στο να αφομιώσω ουσιαστικά τον φεμινισμό, και έχω διάφορα που δεν αφορούν κανέναν εκτός από μένα και τον ψυχολόγο μου, ο σεβασμός της ιδιωτικότητας δεν είναι ένα από αυτά.
Εμ, είμαι πιο γρήγορος, που πας με τη voiture noire, βαψ’την μπλε και ριξ’ τη στο Θερμαϊκό.
Αυτό είναι το θέμα, επειδή δηλαδή βλέπουμε ένα κακό, που εντάσσεται μάλιστα στη λογική “να κρατήσουμε τον άντρα, γιατί θα μας φύγει, αλλά είναι από τη φύση τους μπερμπαντηδες” , οπότε έλεγχος και ψάξιμο, δεν πρέπει να σχολιαστεί επειδή η άλλη είναι γυναίκα; Ίσα, ίσα. Δύο διαφορετικά θέματα. Πάντα έχει σημασία το context βέβαια.
Όντως για βουτιές τη βλέπω τη Voiture Noire, άμα κοπούν τα επιδόματα τώρα που μας κάρφωσες, πώς θα βάζω βενζίνη;
🤣
Στην διαφορετική αντιμετώπιση κολλάει ο φεμινισμός: γυναίκα κοιτάει κινητό και βρίσκει στοιχεία απιστίας του αντρος, λέει τον πόνο της σε άγνωστους στο ιντερνετ και λαμβάνει σχόλια από άντρες “δεν ήσουν σωστή, γιατί έψαξες το κινητό”. Άντρας κοιτάει κινητό και βρίσκει στοιχεία απιστίας της γυναίκας, λέει τον πόνο του σε αγνώστους στο ίντερνετ και λαμβάνει σχόλια από άντρες “παράτα τη π****α”, αν όχι χειρότερα.
Νομίζω αυτό έχει παρατηρήσει ο ερωτών, για αυτό το αναφέρει ως παράδειγμα.
Αυτό λέω. Τέτοια πράγματα δεν γράφονται από φεμινιστες και σίγουρα όχι σε αυτό το site.
Δηλαδή αν την απατά ο άλλος και ψάξει η κοπέλα το κινητό του αυτή είναι “κατινα” και ας μην το έψαχνε και “χάνεις το δίκιο σου έτσι” και ξεχνάμε το φεμινισμό και ολα. Το να είσαι φεμινιστης για μένα εντάσσεται σε ένα μεγαλύτερο αξιακο σύνολο που προτάσσει το να σέβεσαι το συνάνθρωπο σου (όχι στα λόγια γενικά και αόριστα) και άρα να σέβεσαι και το σύντροφό σου ακόμα και οταν σου γυαλίσει αλλος/η. Επομένως εχει και παρέχει σχέση. Και μην ξεχνάμε ότι σε τέτοιες ιστορίες μόνο οι γυναίκες βγαίνουν κακές και κατινες, τους άνδρες πάντα τους δικαιολογούν.
Δεν σημαίνει ότι ξεχνάει κάνεις το context κάποιας ερώτησης. Διαφορετική η απάντηση σε κάποια που ανακαλύπτει μετά από έλεγχο ότι ο σύντροφός της μιλάει σε μια πρώην του για άσχετα θέματα, ενώ της είχε υποσχεθεί ότι έχει κόψει επαφές, διαφορετική αν ανακάλυψε ότι την απατάει με τρεις.
Αυτό με τις κατινες δεν το χρησιμοποιούν όσοι σχολιάζουν εδώ την παραβίαση της ιδιωτικοτητας.
Το θέμα με την αξιακο σύνολο του φεμινιστη ή της φεμινιστριας το ανοίγεις πολύ, κατά τη γνώμη μου. Επίσης, όλοι μπορεί να κάνουν λάθη.
“και άρα να σέβεσαι και το σύντροφό σου ακόμα και οταν σου γυαλίσει αλλος/η.” Τα ερωτικά ζητήματα είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη υπόθεση, η μονογαμία (τόσο των αντρών όσο και των γυναικών) είναι συχνά μια δύσκολη ιστορία, καθένας μας προσπαθεί να τα χειρίζεται όλα αυτά όσο μπορεί -και νομίζει- καλύτερα, και δεν μπορούν να μπουν ενιαίοι κανόνες, νόρμες και προδιαγραφές. Αντίθετα, ο κανόνας “Ου παραβιάσεις την ιδιωτικότητα του άλλου” είναι απλός, απλούστατος, και καθολικής εφαρμογής.
Για να γυρίσει ο Ήλιος… Άντρες γυναίκες μεγαλώνουμε σε μία σεξιστική κοινωνία. Αυτό είναι γεγονός. Σημασία έχει ποιος πληγεται περισσότερο. Η Λένα έχει δίκιο. Όσο και αν αναγνωρίζεις μία κατάσταση, είναι διαφορετικό από το πώς στέκεσαι απέναντι της. Αυτό σημαίνει το ότι επειδή κάποιοι καταλαβαίνουν την πατριαρχία δεν σημαίνει ότι θα θέλουν και να την αλλάξουν. Προσωπικά και μόνο μιλώντας -χωρις να συγκρίνομαι με κανέναν- βιώνω Γολγοθά. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κύκλο μου είναι άντρες και πραγματικά με αηδιάζει το πώς στέκονται απέναντι στον φεμινισμό. Από το οικογενειακό περιβάλλον ξεκινάει. Θυμάμαι πάντα τον πατέρα μου να λέει, εννοείται θα κεράσεις,… Διαβάστε περισσότερα »
Ωραίο το φιλοσοφικό ερώτημα αλλά στο τέλος της μέρας το μόνο που έχει σημασία είναι τι κάνει κανείς για να αντιμετωπίσει τον παραλογισμό, την αδικία και την κακία. Όταν κάποιος βρίσκει λόγους για να κατηγορήσει ένα θύμα βιασμού, ή πασαλείβει δικαιολογίες για να αποδεχτεί τη βία με θύματα γυναίκες, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι πρόκειται για έναν κακό και παράλογο άνθρωπο (το γράφω επιεικώς). Όχι ότι δεν είναι αρκετά φεμινιστής. Το ότι κάποιος δε φρίττει με τη βία, τις δολοφονίες και τους βιασμούς ανθρώπων απλώς και μόνο με τη φύση της πράξης, κάνει το κεφάλι μου να εκρήγνυται.… Διαβάστε περισσότερα »
Τι γίνεται όμως όταν η ευφυία υποκύπτει στο “βόλεμα” και στα προνόμια της πατριαρχίας; Δεν έχουν όλοι οι ευφυείς άνθρωποι καλές προθέσεις…
Από τις ελάχιστες φορές που θα διαφωνήσω μαζί σου. Υπάρχουν μιά χαρά πανέξυπνα κι ευφυέστατα καθάρματα εκεί έξω
Θα συμφωνήσω. Και οι “κακοί” ευφυείς άνθρωποι είναι ακόμα πιο επικίνδυνοι λόγω της ευφυίας τους.
Γκαρσόν! Ένα λάικ στο παιδί. Και γρήγορα!
Κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι δύσκολο. Κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος που πιστεύει ότι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και πρέπει να έχουμε ίσες ευκαιρίες και ίσα δικαιώματα ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, χρώματος κλπ είναι αυτόματα και φεμινιστής. Από κεί και πέρα θεωρώ πως είναι ένας συνεχής εσωτερικός αγώνας να σπάσουμε τα στερεότυπα πού έχουμε καλά εγκαθιδρυμένα μέσα μας, και είναι κοινός για άντρες και γυναίκες. Ναι, φυσικά οι γυναίκες ζούμε άμεσα στο πετσί μας τα απότελέσματα της πατριαρχίας, αλλά και οι άνδρες που τα ζουν και τα βλέπουν μέσα από τις συντρόφους, φίλες, συναδέλφους κλπ, κατ’εμέ πρέπει να είναι αναξιοπρεπείς άνθρωποι… Διαβάστε περισσότερα »
Η ερώτηση ήταν αν είναι εύκολο (!) να αποτινάξεις από πάνω σου όλα όσα έχεις μάθει ότι ισχύουν σε όλη σου τη ζωή και να επανεφεύρεις (είναι σωστός ο τύπος;) τον εαυτό σου χωρίς στερεότυπα; Και μάλιστα όταν ανήκεις σε μία προνομιούχα κατηγορία;
Όχι αν είναι δυνατό να φτάσεις κάπου πέρα από τη γραμμή εκκίνησης, αλλά αν είναι και εύκολο;
Πείτε μου ότι και για σας δεν είναι εύκολο, παρακαλώ.
@Anna, σαφώς δεν είναι εύκολο, διότι υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που δυστυχώς ,κάποιοι από εμάς ,δεν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τη σαβούρα του αλλού αλλά κυρίως τη δική μας.
Μα η δική μας είναι το θέμα. Το δικό μας θέμα δηλαδή 🙂