Άμπα νομίζω πρώτη φορά κατάλαβα αυτό που λες κι εσύ αλλά και άλλοι συχνά,ότι η αγάπη δεν αρκεί για να πετύχει μια σχέση.Μάλλον αργά το κατάλαβα,στα 33 μου.Ήμουν με έναν άνθρωπο τα τελευταία 8 χρόνια.Τον αγαπούσα και τον αγαπάω πολύ, η σχέση μας ήταν ιδανική από κάθε άποψη, κουμπώναμε άψογα σαν χαρακτήρες, είχαμε κοινά ενδιαφέροντα. Αλλά δεν ήθελε παιδιά. Μου το ‘χε πει πάνω σε συζήτηση στην αρχή,μου το πε πριν μια 3ετία όταν κάναμε πρώτη φορά σοβαρή κουβέντα σχετικά με το θέμα και μου το ξανάπε κι έκτοτε, αλλά μάλλον δεν ήθελα να ακούσω. Ξέρω ότι υπήρξα αφελής, αρχικά πίστεψα ότι θα άλλαζε γνώμη γιατί όλη αυτή η άρνηση του περί παιδιών πήγαζε κυρίως από ότι είχε μεγαλώσει σε μια πλήρως δυσλειτουργική οικογένεια με πολλές εντάσεις και βία. Και σκεφτόμουν ότι το πόσο ταιριαστοί είμαστε θα του αλλάξει γνώμη, θα τον πείσει ότι δεν πρόκειται να κάνουμε τα ίδια λάθη με τους γονείς του. Μετά, πίστεψα ότι ίσως μπορούσα εγώ να αλλάξω γνώμη, να πάψει να με νοιάζει η απόκτηση παιδιών. Αλλά τίποτα από τα 2 δεν συνέβη. Και από τη μία, το ‘χω πάρει απόφαση ότι σωστά έπραξα, δεν είχαμε κοινό όραμα ζωής και δεν είμαστε παιδάκια πια, έφτασα 33 κι εκείνος 37,το όραμά μας δύσκολα θα άλλαζε. Από την άλλη όμως μου λείπει κι έχω πληγωθεί γιατί ούτε ο έρωτας μου έχει τελειώσει όπως όταν χώριζα άλλες φορές στο παρελθόν, ούτε έχω να θυμηθώ άσχημες καταστάσεις από τη σχέση μας για να παρηγορήσω τον εαυτό μου. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι αν με αγαπούσε αρκετά θα ήθελε ένα παιδί μαζί μου όμως αμέσως το μετανιώνω, ξέρω πόσο εγωιστική είναι αυτή η σκέψη γιατί με την ίδια λογική θα μπορούσε να πει κάποιος ότι κι εγώ αν τον αγαπούσα αρκετά θα μπορούσα να εγκαταλείψω την προοπτική των παιδιών. Δεν ξέρω αν έχω κάποια ερώτηση, δεν σου κρύβω όμως ότι ενδόμυχα φοβάμαι πως θα το μετανιώνω για πάντα που άφησα μια τέτοια σχέση για την προοπτική ενός παιδιού με έναν υποθετικό άντρα που δεν έχω γνωρίσει καν…
–Εύα
Εφόσον δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς παιδιά, δεν είχες άλλη επιλογή. Το τι θα γίνει μετά, είναι το ρίσκο που πρέπει να πάρεις για να ζήσεις το όραμα ευτυχίας που έχεις (στη μια και μοναδική ζωή που έχεις). Αν τελικά δεν κάνεις παιδί – για οποιονδήποτε λόγο – δεν θα σημαίνει ότι τώρα πήρες λάθος απόφαση, γιατί αν έμενες μαζί του, δεν θα μάθαινες ότι δεν θα έκανες τελικά παιδί. Θα έμενες με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου, ότι δεν έκανες παιδί εξαιτίας του (και τελικά, άξιζε;)
Ήθελες παιδί με αυτόν, συγκεκριμένα, και αυτός όχι. Σου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβεις ότι το εννοούσε. Ναι, η αγάπη δεν αρκεί.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος: όταν ο ένας από τους δύο σε ένα ζευγάρι κάνει μια θυσία, έναν συμβιβασμό για να μείνει με τον άλλο, ενδόμυχα του το κρατάει μια ζωή. Και δε συγχωρεί ούτε τον άλλον που έγινε η αφορμή, ούτε τον εαυτό του που τελικά συμβιβάστηκε.
Περιμένεις μια ζωή ο άλλος όταν του δωθεί η ευκαιρία να κάνει κάτι αντίστοιχο.
Eτσι είναι.
Πόσο τυχερή είσαι ρε Εύα και πόσο δεν το βλέπεις. Μοιράστηκες με έναν άνθρωπο 8 χρόνια. Ερωτεύτηκες και αγάπησες. Ξέρεις πόσο σπάνιο είναι αυτό; Και τώρα είσαι θλιμμένη. Αγκάλιασε την θλίψη, αυτή είναι η αγάπη που βίωσες. Όταν πάψεις να νιώθεις έτσι θα έχει φύγει και η αγάπη. Τι πάει να πει το κατάλαβες αργά? Ο έρωτας και η αγάπη δεν μας χτυπάνε κάθε μέρα την πόρτα. Και τα παιδιά είναι ωραίο να έρχονται σαν επιστέγασμα στις ζωές γεμάτων ανθρώπων. Και αν δεν έρθουν στο ενδιάμεσο θα έχεις περάσει όμορφα!
Εχω βρεθει στη θεση του συντροφου σου και εχω να πω ότι καλως επραξες. Δεν αλλαζουν ολοι γνώμη και η γονεικοτητα ειναι απ τα θεματα που δεν χωραει συμβιβασμός. Για μενα ειναι ξεκάθαρο, η σχέση σας δεν ηταν αυτη που ηθελες, μιας και το ιδανικό για σενα περιλαμβάνει παιδιά. Οποτε δεν εχασες κατι που σε καλυπτε στ αληθεια.
Πολύ λυπάμαι για τον χωρισμό αλλά ελπίζω να συνέλθεις και να βρεις κάποια στιγμή κάποιον που να θέλετε τα ίδια. Εγώ είμαι με τον σύντροφο μου 1.5 χρόνο, 39 εγώ 43 ο σύντροφος. Εγώ άνεργη ο σύντροφος χωρίς σταθερό εισόδημα, έχει δηλώσει από την αρχή ότι δεν μπορεί να κάνει παιδί παρόλο που το θέλει λόγω της οικονομικής κατάστασης και όσο και αν θέλω παιδί από την στιγμή που δεν έχει κανείς σταθερό εισόδημα αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Πλέον και λόγω ηλικίας μου σκέφτομαι ότι η απόκτηση παιδιών είναι κάτι που δεν πρόκειται να γίνει και προσπαθώ να το… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλω να δω τα σχόλια -αν θα υπάρχουν τα γνωστά (που έχουμε δει σε άλλες ερωτήσεις) “αν σε βλέπει σαν εκκολαπτική μηχανή χώρισέ τον”, “¨το θέμα είναι να είσαι με τον σύντροφο καλά, και το παιδί έπεται”, “δεν θέλεις να είσαι με κάποιον που δε σε θέλει αν δεν κάνετε παιδί” κλπ.
Ποσό άσχετο σχόλιο. Είναι τελειως διαφορετικό κάποιος να μη μπορεί να κάνει παιδιά με το να μη θέλει να κάνει παιδιά. Εδώ είχαν μια καλή σχέση με διαφορετικά θελω σε κάτι παρα πολύ σημαντικό, ένας καλός λόγος να χωρίσουν. Ούτε τον είδε σαν «εκκολαπτικη μηχανή», έλεος, τόσα χρόνια ήταν μαζί, ούτε σταμάτησε να τον αγαπάει επειδή δε ήθελε παιδί. Το «το θέμα είναι να είσαι με το σύντροφο καλά το παιδί επεται» λέγεται σε ακριβώς αντίθετες περιπτώσεις, μια κακή σχέση που άντε να κάνουμε παιδιά γιατί που θα βρούμε άλλον.
Εγώ δεν έχω δει τέτοια σχόλια… η επικρατούσα άποψη στο α,μπα καο στους σχολιαστές είναι ότι η επιθυμία να κάνει κανείς παιδί είναι το ίδιο σεβαστή με την επιθυμία να μην κάνει, και είναι dealbreaker για το ζευγάρι άν δεν υπάρχει συμπνοια σε αυτό το κομμάτι.
Δεν καταλαβαίνω με τί ύφος το λες, αλλά εγώ ετοιμαζόμουν να κάνω ένα τέτοιο σχόλιο, λέγοντας πόσο λυπάμαι για αυτή την επιλογή της. Μετά το ξανασκέφτηκα, είναι δικαίωμά της να θέλει περισσότερο ένα παιδί από μια πολύ καλή σχέση και επίσης δικαίωμα της να κάνει ό,τι μπορεί για να το αποκτήσει.
Κανένας δεν κορόιδεψε κανέναν στην περίπτωση της γράφουσα, δεν τον παράτησε επειδή δεν μπορούσε να κάνει παιδιά αλλά επειδή δεν ήθελε καν να προσπαθήσει. Δεν βλέπω κάτι μεμπτό προσωπικά και αν ήταν αντίστροφα τα πράγματα η απάντηση θα ήταν ίδια θεωρώ.
Ποιες είναι αυτές οι “άλλες ερωτήσεις”; Γιατί γενικά η τάση μας εδώ μέσα ειναι ότι, αν υπάρχει συνταγή επιτυχίας για μια σχέση, αυτή είναι το κοινό όραμα ευτυχίας, ό, τι κι αν περιλαμβάνει αυτό.
Μπερδεύεσαι λίγο νομίζω. Έχω μια φίλη που είναι με το δικό της ξεκάθαρα και μόνο γιατί θέλει παιδί. Αν δε μείνει έγκυος σύντομα τον έχει στείλει από το παράθυρο. Αυτό τί λέει για τη συγκεκριμένη ερώτηση; Τίποτα
Θα συμφωνήσω με τα γραφόμενα της Α,ΜΠΑ. Είναι κάτι που το θέλεις πολύ. Μία επιθυμία η οποία, δυστυχώς, δεν ήταν κοινή. Είναι πολύ σημαντικό ότι αν δεν έπαιρνες την απόφαση που πήρες, θα είχες την αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Επομένως, πήρες το ρίσκο σου συνειδητά. Δε γνωρίζουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Γνωρίζουμε, όμως, πως η απόφασή σου άυξησε σημαντικά την πιθανότητα να εκπληρώσεις την επιθυμία σου. Δεν μπορούμε να ξέρουμε σε τι ποσοστό αλλά σίγουρα είναι πολύ μεγαλύτερο από το μηδέν που ήταν πριν. Θα σταθεί κανείς ότι σου πήρε οκτώ χρόνια για να καταλάβεις ότι ο πρώην σύντροφός σου… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είχατε άσχημες στιγμές, γιατί είχες την ωριμότητα να χωρίσεις πριν δημιουργηθούν. Και μην έχεις δεύτερες σκέψεις, αφού δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου χωρίς παιδιά. Έκανες ότι μπορούσες, έδωσες χρόνο και στους δυο σας, ακόμα και στο ενδεχόμενο να αλλάξετε γνώμη. Είναι τελεσίδικο. Έχετε διαφορετικό όραμα ζωής. Και το δικό σου όραμα είναι να έχεις μια καλή σχέση με παιδιά. Είναι ο μόνος τρόπος να πραγματοποιηθεί.
“Δεν είχατε άσχημες στιγμές, γιατί είχες την ωριμότητα να χωρίσεις πριν δημιουργηθούν.”
Πόσο συμφωνώ με το σχόλιό σου! Ελπίζω να το σκεφτεί έτσι η γράφουσα!
Εγώ θα αναφέρω με συντομία τη δική μου ιστορία, όπου ποτέ δεν ήθελα ιδιαιτέρως παιδιά. Τώρα που οι φίλοι μου έχουν αποκτήσει και τα βλέπω από κοντά, τα χαίρομαι πάρα πολύ αλλά έχει ενισχυθεί μέσα μου η σιγουριά για την επιλογή μου (είμαι 35). Ο επί τριετίας σύντροφός μου δε θέλει παιδιά και μαζί του έχω την πιο ταιριαστή στα δικά μου δεδομένα σχέση που είχα στη ζωή μου (και γνώρισα αρκετούς άντρες μέχρι τα 32). Τα γράφω αυτά για να σου πω ότι έχω και εγώ αμφιβολίες για την επιλογή μου και φοβάμαι μην το μετανιώσω. Από την άλλη,… Διαβάστε περισσότερα »