in

Αγαπητή «Α, μπα»: Ήθελα να μιλήσω αλλά κρατήθηκα για να μην με πουν ρατσίστρια

Ποιο είναι το πολιτικώς ορθό σε αυτές τις περιπτώσεις;

Αλλά βρε παιδιά, πραγματικά θυμώνω πολύ όταν βλέπω ανθρώπους να περπατούν δίπλα από κάδο και να πετούν παρ΄ όλα αυτά τα σκουπίδια τους κάτω ή να τα πετούν έξω από το αυτοκίνητο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

f66091deccf1c25a28aea69730b832b6

Αγαπητή Λένα, έγινε κάτι σήμερα που με προβλημάτισε πολύ και δεν ήξερα πώς να συμπεριφερθώ. Πρωί πρωί σήμερα, πηγαίνοντας στη δουλειά , μέσα στο χώρο του μετρό , περπατούσαν δυο αλλοδαπές γυναίκες μπροστά μου , με μαντίλες .Ξαφνικά η μία εκ των δύο βγάζει διπλωμένα χαρτάκια από την τσέπη της και τα πετά κάτω με αδιάφορο ύφος. Επισημαίνω πως δεν της έπεσαν κατά λάθος. Θύμωσα , έβραζα από μέσα μου. Όχι γιατί είναι αλλοδαπές , αλλόθρησκες ή οτιδήποτε άλλο …Ποσώς με ενδιαφέρει η καταγωγή και η εθνικότητα . Αλλά βρε παιδιά , πραγματικά θυμώνω πολύ όταν βλέπω ανθρώπους να περπατούν δίπλα από κάδο και να πετούν παρ΄ όλα αυτά τα σκουπίδια τους κάτω ή να τα πετούν έξω από το αυτοκίνητο . Γίνομαι τούρμπο. Δεν μπορούν να περιμένουν ώσπου να βρουν κάδο ή ώσπου να φτάσουν σπίτι τους; ( Σημασία έχει να μη βρομίσεις την τσάντα σου / το αμάξι σου , αλλά δε σε νοιάζει για το δρόμο και το περιβάλλον ; ) Συγκράτησα με το ζόρι τον εαυτό μου το πρωί. Πήγα να κάνω παρατήρηση και τελευταία στιγμή έκλεισα το στόμα μου και δε μίλησα .Δε μίλησα για δύο λόγους. Ο πρώτος (καθαρά εγωιστικός – το παραδέχομαι ) δεν ήθελα να με θεωρήσει έστω και ένας ρατσίστρια. Πραγματικά δεν είμαι ή τουλάχιστον δεν είμαι συνειδητά και ότι κατάλοιπα ρατσισμού ,πιθανό να κουβαλώ από το οικείο περιβάλλον μου , εγώ η ίδια προσπαθώ να τα αποβάλλω και επικρίνω τον εαυτό μου για οποιαδήποτε ρατσιστική σκέψη μπορεί να περάσει σα σφαίρα από το μυαλό μου. Τη συγκεκριμένη στιγμή , ειλικρινά δεν πέρασε καμία… Το τελευταίο , που με ένοιαζε ήταν το συγκεκριμένο. Ο άλλος λόγος , για τον οποίο και κρατήθηκα περισσότερο , ήταν πως πολύ γρήγορα μου ήρθε ουρανοκατέβατη (και ευτυχώς) η σκέψη , πως αν εκείνη τη στιγμή έκανα κάποια παρατήρηση , θα ξεκινούσε , δυστυχώς , από τον περισσότερο κόσμο ένα ρατσιστικό παραλήρημα και μια επίθεση εναντίον των γυναικών για άσχετο , από τον συγκεκριμένο λόγο. Έχω βρεθεί , δυστυχώς, μάρτυρας σε πολλά τέτοια περιστατικά λεκτικής βίας εναντίον της συγκεκριμένης μειονότητας (και γενικότερα μειονοτήτων) και έχω ακούσει για άλλα τόσα περιστατικά . Αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος στη θέση τους , ειλικρινά θα μιλούσα και θα επέπληττα τη συμπεριφορά αυτή . Τώρα απλώς προτίμησα να σιωπήσω . Και έρχομαι λοιπόν στο ερώτημα. Ποιο είναι το politically correct σε αυτές τις περιπτώσεις; Εσύ τι θα έκανες ; Σε καμία περίπτωση δε θέλω να προβάλλω κανέναν άνθρωπο οποιασδήποτε φυλής ή θρησκεύματος .

Έχεις white guilt, στην ελληνική έκδοση. Δε νομίζω να υπάρχει ελληνική μετάφραση, γιατί μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε μεγάλη επαφή με άλλες κουλτούρες και η διείσδυση ήταν πολύ μικρή.
Συνιστώ να διαβάσεις αυτό και να δεις το Dear White People. Χαρακτηριστικά, μεταφράζω: «η κοινωνία μας, σε μεγάλο βαθμό διαχωρισμένη, είναι έτσι οργανωμένη ώστε να προστατεύει τους λευκούς από το φυλετικό ζήτημα, κι έτσι με την πρώτη εμφάνιση σχετικού στρες καταρρέουν». Αν μπορείς να διαβάσεις αγγλικά, καλύτερα να διαβάσεις το ίδιο το βιβλίο στο οποίο αναφέρεται το άρθρο.

Με μεγάλη συντομία, αυτό που έχω να πω είναι ότι η αναγνώριση του προνομίου σου δεν σημαίνει υποχρέωση να αναλαμβάνεις την ευθύνη της ύπαρξης του. Αυτό που αισθάνεσαι γυρνάει και πάλι γύρω από σένα – δεν βοηθάει στην καταπολέμηση της ανισότητας.
Επειδή είναι πολύπλοκο το θέμα και δεν λύνεται με συμβουλές, προτείνω να διαβάσεις πάρα πολύ για το θέμα, και όταν πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να διαβάσεις, ψάξε κι άλλο και διάβασε άλλα τόσα. Αυτή είναι η συμβουλή μου βέβαια για οτιδήποτε 😊

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

21 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
WordPress › Σφάλμα

Παρουσιάστηκε ένα κρίσιμο σφάλμα σε αυτόν τον ιστότοπό.

Μάθετε περισσότερα για την αποσφαλμάτωση του WordPress.