Hola!! Αμπα μου: φίλος στο φέις, είδα κοινό μας φίλο και τρελλάθηκα, μου άρεσε πολύ (χωρίς να τον ξέρω, ρώτησα γι αυτόν τον κοινό φίλο, είδα κάποια άρθρα του γιατί έγραφε σε μπλογκ, ένας άντρας που με φαντάζομαι να είμαι μαζί, αν και οκ δεν τον ξέρω μπορεί να μη ταιριάζαμε). Όμως μάντεψε: δεσμευμένος. Προσπάθησα να το αφήσω, δε μπόρεσα, το αντίθετο, όλο και φούντωνε μέσα μου (λίγο ότι με έκανε σιγά σιγά απόδοχή-πρώτα να βλέπω μόνο τις δημόσιες αναρτήσεις του, μετά όλες, και μετά και όλες τις πληροφορίες του, λίγο κάποια λάικ που μου έκανε εγώ η αλλοπαρμένη έπαιρνα αέρα). Δοκίμασα να του μιλήσω με διακριτικό και τυπικό τρόπο (του μίλησα στον πληθυντικό πχ) αλλά απάντησε σε ανάλογο ύφος, τυπικός. Λέω πάει, δε με παίρνει και επειδή ένιωθα πολλά και ήθελα να το μοιραστώ να εξιλεωθώ και να φύγει από πάνω μου, του έστειλα ότι μου αρέσει και κρίμα που δεν μπορώ να τον γνωρίσω από κοντά (στον πληθυντικό πάλι, δεν ήθελα να οικειοποιηθώ την κατάσταση). Τυπικός πάλι και ξεκάθαρος ότι έχει σχέση σοβαρή και ευτυχισμένη (και αυτός στον πληθυντικό) και ότι θα χαρεί να διατηρήσουμε την φιλική σχέση μας στο φεις αλλά ξεκαθαρίζει την πραγματικότητα. Το θέμα μου είναι το εξής: οκ δεν ενδιαφέρεται αλλά οι ελπίδες μου δεν έχουν φύγει… Κοιτάω το προφίλ του συχνά, φαντάζομαι να χωρίσει (ντροπή μου αλλά το παραδέχομαι), ο κακός εαυτός μου που θέλει να συντηρήσει αυτήν την κατάσταση λέει δε ξέρεις ποτέ τι γίνεται στη ζωή κτλ. Θέλω να μου φύγει αυτό το ”βάρος”. Πώς μπορώ να σκοτώσω αυτές τις άτιμες ελπίδες και να γίνω ρεαλίστρια? Εχω μια ανώριμη συμπεριφορά, είμαι 38 και θέλω να κάνω οικογένεια, όχι να αναλώνομαι από εδώ και από εκεί, ειδικά σε ξεκάθαρα τελειωμένες καταστάσεις. Έχει έναν μήνα που έγινε αυτό.
–αγωνίστρια
Είναι πιο εύκολο να ελπίζεις σε παραμύθι για έναν ιδανικό άντρα (που είναι ιδανικός επειδή υπάρχει αποκλειστικά στο κεφάλι σου, εσύ τον έφτιαξες) και να πιστεύεις ότι αυτό που σας χωρίζει είναι η σχέση του (που φυσικά δεν ισχύει, αν χώριζε δεν σημαίνει ότι θα ερωτευόταν εσένα), παρά να βγεις στην αρένα και να τρως την μια απογοήτευση μετά την άλλη. Το ρεαλιστικό είναι επίπονο. Αυτό που κάνεις είναι καθησυχαστικό και ανακουφιστικό. Αυτός ο ιδανικός άντρας δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ. Αντιθέτως, όσο πιο πολλά όχι σου λέει, τόσο πιο ιδανικός είναι.
Δεν μπορώ να σου δώσω εγώ τη δύναμη να απαρνηθείς την φαντασίωση και να βγεις στον πραγματικό κόσμο. Κάνε αυτό το διάλειμμα, αν το χρειάζεσαι, αλλά αν βλέπεις να τραβάει, και δεν μπορείς να ελευθερωθείς, ίσως να χρειάζεσαι επαγγελματική βοήθεια. Φυσικά σταμάτα κάθε επαφή με αυτόν τον άνθρωπο γιατί τον ενοχλείς. Μην μπερδέψεις την ευγένεια με την υπόσχεση, γιατί ήδη έχεις μπει στον πειρασμό. Σου είπε για τη σχέση για να σου το ξεκόψει. Δεν είναι η σχέση που τον εμποδίζει να κάνει κάτι μαζί σου. Είναι ότι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα την πω την αμαρτία μου τώρα… πριν πεις ότι είσαι 38 εγώ υπέθεσα ότι είσαι γύρω στα 18!
Αυτό ακριβώς μπήκα να γράψω! Διάβαζα κ σκεφτόμουν ‘α μωρέ το καημένο, πρώτοι έρωτες’…
Ρε κοριτσάρα γιατί ενοχλείς τον άντρα μιας άλλης;
επισημαίνω αυτό που αναφέρθηκε και στην απάντηση της Λένας, το σημαντικό δεν είναι ότι έχει σχέση, το σημαντικό είναι ότι δεν θέλει.
Έχεις δίκιο tathāgata αλλά παρόλα αυτά εγώ επειδή είμαι και πάρα πολύ υπεράνω άνθρωπος όπως πιθανό να έχετε υποψιαστεί την έχω ήδη τσουρομαδήσει (νοερά) αν στη θέση του ανυποψίαστου ήταν ο δικός μου. Είναι ότι πιο υπεράνω μου ‘ηρθε στο μυαλό αυτή τη στιγμή. 😅😅
Δεν ανήκω στη σουηδική σχολή.
38 χρονών. Άλλη μια απόδειξη πως η ηλικία δεν παίζει κανέναν ρόλο στον τρόπο που διαχειριζόμαστε τον εαυτό μας.
Έχεις ελπίδες και γουστάρεις τρελά έναν άγνωστο που δεν έχεις δει από κοντά επειδή είναι ωραίος και γράφει σε blog.
Μια περίληψη έκανα μπας και εμπεδώσω τι διάβασα, αλλά δεν…
Υ.Γ Μέχρι να διαβάσω την ηλικία σου θεωρούσα πως το κείμενο το γράφει ένα κορίτσι γυμνασίου.
Πρίγκιπα. μην το βαζουμε σε κουτάκια. Σε τέτοια ηλικία, πρεπει να φερθουμε έτσι και έτσι. Δεν ειναι απαραίτητο ούτε και καταδικαστέο.
Toumpitsa, το παράδειγμα με την εφηβική ηλικία το έδωσαν και άλλοι εδώ μέσα γιατί είναι το να ζει κανείς στη φαντασία του είναι γνώρισμα εκείνης της ηλικίας. Είναι σύνηθες όταν είμαστε στην εφηβεία να φαντασιωνόμαστε και σχεδόν να βιώνουμε έρωτες μοιραίους, ταξίδια μακρινά, περιπέτειες μυθιστορηματικές, ο καθένας όπως την βρίσκει. Δεν είναι κάτι αναμενόμενο από έναν άνθρωπο στα 38 του όχι γιατί απαγορεύεται, ούτε γιατί ντε και σώνει πρέπει να μπει κανείς σε κουτάκι με την ετικέτα “ωριμότητα” αλλά γιατί δεν είναι σύνηθες. Δεν βρίσκω παράξενο ούτε κατακριτέο να προκαλούν απορία τέτοιες συμπεριφορές, όπως και συγκρίσεις με ηλικίες όπου δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Το ειδα σχεδον πανω πανω αυτο το σχολιο γι αυτο και απαντησα. Δεν ηθελα να σε θιξω ειδικα αυτο το σχολιο.
Ναι ,δεν ειναι το συνηθες τετοιες συμπεριφορες .
Απλως μου εβγαλε η κοπελα ενα συναισθημα που δεν το νοιωθει καθε μερα. Πιστευω οτι δεν το συνηθιζει.
Εν τω μεταξυ, και ο πληθυντικος που απευθυνεται ειναι πολυ γλυκο
Toumpitsa δεν ξέρω τι θεωρείς γλυκό, η φάση είναι απλα κριπυ. Αν έχεις δει το you στο Netflix θα καταλάβεις τι εστί εμμονή.
Σκέψου ότι ένας άντρας στο διαδίκτυο σου στέλνει ότι σε θέλει/σε λατρεύει/δεν μπορεί χωρίς εσέ κλπ. Έχεις μια καλή σχέση με τον σύντροφό σου και μια ήρεμη ζωή ας πούμε. Και αυτός επιμένει και ελπίζει. Πως θα ένιωθες; Παραβίαση; Παρενόχληση;
Που δεν τον ξέρεις κιόλας. Σενάριο για θρίλερ.
Παιδιά έχει συμβει στον άντρα μου αυτό ,με μια πρώην μαθήτριά του (ενήλικη, σε ΙΕΚ) η οποία τον επρηζε στο μεσεντζερ. Της απαντάει ευγενικά στην αρχή να την αποφύγει και βλέπει ότι αυτή επιμένει. Δεν της ξανααπανταει. Αυτή επιμένει. Την μπλοκάρει. Αυτή φτιάχνει άλλο προφίλ με άλλο όνομα και ξαναστελνει. Την ξαναμπλοκαρει. Αυτό που λέτε έγινε με 6- 7 ψεύτικα προφίλ.
Μέχρι που τα παράτησε, μπορεί να βρήκε άλλο θύμα. Νταξει δε θέλω να πιστεύω ότι η γραφουσα θα ακολουθήσει αυτή την πορεία, αλλά είναι τέρμα spooky όλο αυτό. Πράγματι σενάριο θρίλερ..
Νόμιζα ότι το “μου έκανε λάικ άρα με θέλει”, ζούσε στο 2010. Είμαι εκτός τόπου και χρόνου;
Τρελαίνομαι λίγο στην ιδέα του μηνύματος (βασικά με τον πληθυντικό!): Καλησπέρα σας, στο πλαίσιο της διαδικτυακής μας επικοινωνίας θα ήθελα να σας κοινοποιήσω το ενδιαφέρον μου και να σας γνωστοποιήσω τη θλίψη μου που δεν δύναται να σας γνωρίσω από κοντά.
Αχ κλαίω! 😂
Πιο ξεκάθαρη χυλόπιτα δε γινόταν. Έτσι όπως σε κόβω αν σου είχε δώσει την παραμικρή ελπίδα τώρα θα ήσουν κάτω από το σπίτι του και θα βαρούσες θυροτηλέφωνα. Σκιάχτηκα λίγο, να μη συζητήσω και για το “τελειωμένες καταστάσεις”, για να τελειώσει κάτι δε θα πρέπει πρώτα να είχε ξεκινήσει;; Ξεκόλλα αγωνίστρια, μόνο για 38 χρονών που θέλει να κάνει οικογένεια δεν ακούγεσαι, για 18 ίσως.
Αρκετές φορές για να ξεκόψουμε τον άλλον συνηθίζουμε να λέμε ότι έχουμε σχέση (το έχω κάνει και εγώ στο παρελθόν), ξεχνώντας πως αν έχει κόλλημα ο άλλος δεν παίρνει το σωστό μήνυμα.
Βέβαια πολύ φοβάμαι ότι και “δε θα ήθελα να βγούμε” να σου έλεγε, θα έτρεχε το μυαλό σου στο τι τον εμποδίζει (αφού σου κάνει λαικ στις φωτογραφίες και μιλάτε), άρα μάλλον έχει σχέση, άρα πιθανό να έτρεφες πάλι ελπίδες.
Προσπάθησε να βασίζεις τις ελπίδες σου και τον χρόνο σου σε πραγματικά διαθέσιμα άτομα. Αν υπάρχει αμοιβαιότητα όλα κυλούν σαν νεράκι.
Σήμερα έχουμε αφιέρωμα:Γυναίκες που θέλουν σοβαρή σχέση. Μαζι με ενα sneak pic απο το μέλλον. Η σοβαρή σχέση για να γίνει “σοβαρή” πρέπει να εχεις τα εφόδια να την κατανοήσεις, να την περιφρουρήσεις, να είσαι σε διαρκή επαγρύπνηση και σύνδεση με τα θέλω σου, τον εαυτό σου και φυσικά τον άλλο άνθρωπο. Δυστυχώς μας έχουν μάθει ότι αρκεί ένας άντρας που να δεσμευτεί μαζί μας και τα άλλα θα γίνουν από μόνα τους…
Ο άνθρωπος ήταν ξεκάθαρος μαζί σου. ΔΕΝ θέλει. Να τον βγάλεις από τη λίστα φίλων σου ώστε να μην μπαίνεις στον πειρασμό για διάφορα. Μια απόφαση είναι. Είσαι 38, θέλεις να κάνεις οικογένεια και όχι να αναλώνεσαι από εδώ και από εκεί αλλά πας και την πέφτεις σε δεσμευμένο. Λες και χαθήκαν οι ελεύθεροι. Βγες έξω και γνώρισε κόσμο. Ελεύθερο όμως. Μην αφήνεις την ”κάψα” για οικογένεια να σε κάνει να παραφέρεσαι. Το καλό είναι πως παραδέχεσαι ότι έχεις ανώριμη συμπεριφορά, το κακό είναι ότι δεν βλέπω να κάνεις κάτι να το αλλάξεις, γιατί αν έκανες, δεν θα μιλούσες για… Διαβάστε περισσότερα »