Αγαπητή «Α, μπα»: Ήμουν τυχερός που η κοπέλα με σεβάστηκε

Βασικά δεν θέλω να σε ρωτήσω… Διαβάζοντας τα περί συναίνεσης, συνειδητοποίησα πόσο τυχερός ήμουν στα 18 και κάτι μου πριν περίπου 20 χρόνια. Πρωτοετής φοιτητής, πρώτες εβδομάδες στην πόλη που πέρασα φοιτητής. Σε μεγάλη παρέα γνωρίζω μία κοπέλα ένα χρόνο μεγαλύτερή μου. Βγαίνουμε για καφέ οι δυο μας, το ένα πράγμα φέρνει το άλλο και βρισκόμαστε σπίτι της στο κρεβάτι της. Αφού φασωνόμαστε για λίγη ώρα, τρώω την φλασιά ότι δεν θέλω η πρώτη μου φορά να είναι μαζί της και υπό αυτές τις συνθήκες (την ήξερα συνολικά λίγες ώρες). Της λέω δε μπορώ να συνεχίσω, σηκώνομαι, ντύνομαι και φεύγω. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς μου είπε, πάντως δεν ήταν επιθετική. Το τυχερός που είπα στην αρχή έχει να κάνει πως με το όχι το είπα εγώ που έτυχε να είμαι ο άντρας ο μεγαλόσωμος ο δυνατός. Την ξενέρωσα; Ναι Με σεβάστηκε; Ναι. Θα είχαν ισχύσει τα ίδια εάν οι ρόλοι ήταν αντίθετοι; Ελπίζω πως Ναι.

-Γιώργος

Δεν είναι ερώτηση, αλλά Γιώργο, χαίρομαι πολύ που έκανες αυτή τη σύνδεση στο μυαλό σου. Χαίρομαι που καταλαβαίνεις.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News