Αγαπητή Α, μπα, ειναι τοσες οι ερωτήσεις που κατα καιρούς μας απασχολούν κι όμως δεν τις διατυπωνουμε ποτέ. Ειμαι με τον φιλο μου πανω απο δυο χρονια πια (απο τα 22) και προσφατα μετακομισα στην Ιταλία για να παρακολουθήσω μια σειρά σεμιναριων που θα διαρκέσει περίπου 5 μήνες. Την απόφαση την πηρα μονη μου, παρόλο που αυτός δεν ηταν θετικός γιατί ηταν κατι σαν όνειρο ζωης για εμενα αυτή η εμπειρία, ωστόσο αποφασισαμε να το προσπαθήσουμε γιατί αγαπιομαστε πολυ. Η ζήλια ομως απο την πλευρά του εχει φθάσει σε απίστευτο σημείο. Πάντα ειχαμε θεματα με τη ζήλια (αρκετά) αλλα λιγο το οτι περνούσαμε τέλεια μαζι λιγο το οτι την εξεφραζε παντα με ήπιο τροπο, περισσότερο σαν παραπονο και ανασφαλεια, την παλευαμε. Απο τοτε όμως που εφυγα η κατάσταση εχει ξεφύγει. Καθε φορά που θα βγω βραδυ θα καταλήγουμε να μαλώνουμε γιατί δεν ειχα αρκετη ωρα ανοιχτο το φβ, ή δεν απαντησα σε καποια κλήση, ή δεν μιλήσαμε αρκετα και φυσικά θα ακολουθήσουν οι κλασσικες ερωτήσεις μηπως ηταν κάποιο αγόρι στην παρεα που σου αρεσε, νιώθω μεγαλη ανασφαλεια και 5 με 10 αναπαντητες! Με εμενα να αντιδρω άσχημα κάποιες φορες μπροστά στη αδυναμια του να με εμπιστευθεί επιτελους. Προσπαθώ να τον κανω να αισθάνεται οσο πιο σίγουρος γίνεται αλλα οταν αντιδρα ετσο νιωθω την καταπιεση και έλλειψη εμπιστοσύνης να με βγάζουν εκτος εαυτού. Και η ερώτηση μου ειναι αλλάζει ο άνθρωπος? Υπόσχεται οτι θα προσπαθήσει αλλα κανένα αποτέλεσμα. Του έχω προτείνει και ψυχολόγο αλλα δεν νομίζω οτι θα το κανει. Μηπως καπου και η δική μου στάση ειναι λάθος? Το μόνο που ξέρω είναι ότι περα απο τη ζήλια ειναι ενας πραγματικα υπέροχος άνθρωπος και εγω ομως εχω περασει μια ζωη μεσα στην ανεξαρτησια στηλιτευοντας τετοιες συμπεριφορες για να τις ανεχτώ τωρα.
–Σχέση απο απόσταση or not?
H παθολογική ζήλια δεν έχει να κάνει με το πόσο αξιόπιστη είσαι εσύ και δεν κατευνάζεται με κανενός είδους επικοινωνία ή έλεγχο. Δεν έχει να κάνει με σένα, με τον εαυτό του έχει να κάνει, και με θέματα που έχουν δημιουργηθεί πολύ πριν σε συναντήσει. Μπορεί να έχεις ζήσει μια ζωή στην ανεξαρτησία (από τα μηδέν ως τα είκοσι;) αλλά ίσως δεν ξέρεις ότι αυτό που ζεις δεν είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξει ο φίλος σου, και αν δεν θέλει να το αλλάξει ο ίδιος, η κατάσταση θα είναι αυτή που ξέρεις, με τη διαφορά ότι θα γίνεται όλο και χειρότερη.
Μου φέρνει αμηχανία το «πέρα από τη ζήλια είναι ένας πραγματικά υπέροχος άνθρωπος» γιατί δεν λέει κάτι σπουδαίο. Πέρα από τα τρανταχτά μας ελαττώματα, όλοι είμαστε υπέροχοι, το θέμα είναι τα ελαττώματα όμως για τους άλλους, με αυτά είναι που έχουν προβλήματα, όχι με τα χαρίσματα μας. Δεν ξέρω και αν είσαι σε θέση να καταλάβεις πώς αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως «ζήλια», βλέποντας μόνο το τρανταχτό αυτό φαινόμενο, εμπλέκεται στον υπόλοιπο χαρακτήρα του. Ίσως και να μην χρειάζεται, Δεν ξέρω τι θα κάνεις, το μόνο που μπορώ να σου πω σίγουρα να μην κάνεις, είναι να αφήνεις όλο και περισσότερα περιθώρια ελέγχου για να τον καθησυχάζεις. Αν μη τι άλλο, το ανάποδο πρέπει να γίνεται.