Αγαπητή Α Μπα, εργάζομαι σε μια πόλη του εξωτερικού εδώ και τρία χρόνια, το πρόβλημα μου είναι με μια συνάδελφο μου. Εργάζομαι στο τομέα της υγείας, και κάθε μέρα πρέπει να επεξεργάζομαι πολλές πληροφορίες για τους ασθενής και μερικές φορές να παίρνω κάποιες απόφασης. Ξέρω πολύ καλά πως πρέπει να βελτιώσω κάποιες δεξιότητες και το προσπαθώ αλλά μερικές φορές οι συνθήκες δεν το ευνοούν. Με ενοχλεί που μια συνάδελφος, με αγνοεί, όταν λέω κάτι δεν με ακούει, μερικές φορές κάνει και γκριμάτσες, όταν κάνω κάποια λάθη μου την λέει με αυστηρό τόνο (μια μέρα μου είπε ότι η Βόρεια Μακεδονία έκανε πόλεμο με την Νότια και ότι ήμουν άσχετη που δεν το ήξερα, βέβαια την αποστόμωσα). Δεν θέλω να έρθω σε σύγκρουση, ξέρω πως δεν έβαλα όρια από την αρχή και ρωτάω πως να επιβάλω το σεβασμό χωρίς να ακολουθήσει καυγάς; Υ.Γ: Σε κάποιους μήνες παντρεύεται, και με κάλεσε στο γάμο της (δεν θα πάω) αλλά οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου, οργανώνουν πάρτι έκπληξη και δεν έχω καμία διάθεση να πάω, αλλά αν δεν πάω φοβάμαι πως θα είμαι το μαύρο πρόβατο της ομάδας…
-Etoileblanch
Δεν μπορείς να επιβάλεις σεβασμό, αυτό είναι απόφαση και στο χέρι του άλλου. Μόνο όρια μπορείς να επιβάλεις, και αυτό σημαίνει σύγκρουση.
Πρέπει να βρεις πώς θα καταφέρεις να μην θεωρείς ότι η σύγκρουση είναι το τέλος του κόσμου που μόνο κακά μπορεί να φέρει. Δεν ισχύει. Σου το έμαθαν – όπως σου το έμαθαν, έτσι μπορείς να το ξεμάθεις.
Ο κόσμος μας αλλάζει προς το καλύτερο (και προς το χειρότερο) με τη σύγκρουση. Η σύγκρουση μπορεί να είναι η μόνη λύση. Η σύγκρουση δεν σημαίνει καυγά.
Όρια βάζεις όταν δηλώνεις με σαφήνεια τι δεν επιτρέπεται, όταν πρόκειται για κάτι αντικειμενικό. Δεν μπορείς να την αναγκάσεις να σε ακούει όταν μιλάς, μπορείς όμως να της πεις ότι είναι ανεπίτρεπτες οι γκριμάτσες και αν δεν τις σταματήσει δεν θα απαντήσεις. Αυτό είναι ένα παράδειγμα, που δεν ξέρω καν αν εφαρμόζεται. Εσύ πρέπει να αποφασίσεις τι δεν είναι αποδεκτό, να το ορίσεις, και να πεις τι θα κάνεις αν παραβιάσει το όριο. Όταν το παραβιάσει – θα το παραβιάσει – πρέπει, ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που είπες ότι θα κάνεις.
Φοβάσαι ότι οι άλλοι θα πάρουν το μέρος της και ο φόβος σου είναι αυτό που θα τους κάνει να πάρουν το μέρος της. Οι πολλοί θέλουν να πηγαίνουν με το μέρος του «δυνατού» για να νιώθουν ασφάλεια ως ομάδα. Μπορείς να πας στο πάρτι και στο γάμο χωρίς να τη συμπαθείς, πάντως.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έπρεπε να γελασεις και να πεις ότι η Δυτική Μακεδονία συμμάχησε με τη Νότια!
Στην ουσία της ερώτησης, στην επόμενη γκριμάτσα πες δυνατά κάτι τύπου “is something wrong with your face?”. Και αν αυτή είναι μια φορά αυστηρη εσύ να γίνεις 10.
Η τοποθέτηση μου εξαρτάται από το πόσο την έχεις ανάγκη, Δηλαδή αν είναι προϊσταμένη, εργοδότρια κτλ, η γνώμη μου είναι να κάνεις εσωτερική δουλειά και να την αγνοήσεις χωρίς να συγκρουστείς. Αν είναι μια απλή συνάδελφος που τη “βρίσκει”, να ξεσπά σε εσένα και μετά να πηγαίνει ανακουφισμένη στο σπίτι της, τότε αλλάζει. Εκεί σε παίρνει να της πεις ευθέως και μπροστά στους άλλους, που πετάνε αητό, ότι αν ξανακάνει γκριματσούλα, θα δει τον Ιησού ένστολο….. Πλέον είμαι πολύ υπέρ της ευθείας αντιμετώπισης. Κατά τη γνώμη μου, μην πας ούτε στο πάρτυ ούτε στο γάμο. Αυτή σου κάνει μπούλινγκ. Σε… Διαβάστε περισσότερα »
Για αρχή, θα σου πρότεινα να σταματήσεις να μιλάς μαζί της για πολιτική και γενικά για θέματα εκτός δουλειάς. Φαίνεσαι σχετικά ανασφαλής, αρχίζεις το γράμμα σου απολογούμενη ότι πρέπει να βελτιώσεις κάποιες δεξιότητές σου. Σε αυτή την ανασφάλεια βρίσκουν και πατάνε οι κομπλεξικοί άνθρωποι, για να φαίνονται οι ίδιοι πιο ικανοί. Στη δική μου ζωή έχω μάθει δύο τρόπους αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων: 1) δουλεύεις την αυτοπεποίθησή σου, η εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας είναι κάτι που χτίζεται με τα χρόνια εμπειρίας και μαθαίνεται. Η αυτοπεποίθηση και η γνώση της αξίας σου είναι σαν μια πανοπλία που σε προφυλάσσει από τον κάθε… Διαβάστε περισσότερα »
1.Πες της ‘είμαι εδώ για να δουλεύω, όχι για να αναλύω πολιτικά ζητήματα μαζί σου’
2. Προσπάθησε να στέλνεις σε μειλ αυτά που χρειάζεσαι. Δε μπορεί να μην απαντήσει γιατί μπορείς να το χρησιμοποιήσεις εναντίον της.
Εχω επίσης την αίσθηση οτι έχεις μπλέξει το προσωπικό στοιχείο με το επαγγελματικό. Το να σου πει περί πολέμου και Μακεδονίας δεν καταλαβαίνω πού εμπλέκεται στη δουλειά σας, εκεί πρέπει να βάλεις σαφές όριο για το τι θέλεις/μπορείς να συζητάς και να την κόβεις αν η κουβέντα παρεκκλίνει. Το να πας τυπικά κάπου που σε καλούν είναι μια μορφή διπλωματίας που μπορεί να είναι υπέρ σου. Δεν είναι ανάγκη να παρταρεις αφού δεν το νιώθεις, αλλά στην εκκλησία μπορείς να πας, να χαιρετήσεις και να φύγεις. Με αυτόν τον τρόπο δείχνεις ότι μπορείς να είσαι τυπική και ψύχραιμη αλλά πώς… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης, προκειμένου να αποφεύγουμε αχρειαστες εντασεις και πολύ περισσότερο όταν δεν τα πάμε καλά με τους συναδέλφους μας, καλό είναι να περιορίζουμε τα θέματα συζήτησης στα επαγγελματικά και να κραταμε τη γνώμη μας για τη βόρεια Μακεδονία, το μεταναστευτικό, το δημοψήφισμα κλπ για τις συζητήσεις με φιλους.
Ladida, η δουλειά καταλαμβάνει χρονικά ένα τεράστιο μέρος της ημέρας μας, δε γίνεται να είμαστε μούγκα! Καταλαβαίνω πώς το εννοείς (πως ό,τι λέμε στρέφεται εναντίον μας), αλλά πίστεψε με υπάρχουν και πόστα που αν δε πεις και μια κουβέντα δε περνάει η μέρα! Στην προκειμένη, πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι το θέμα συζήτησης όσο ότι η συνάδελφος είναι κατινάρα και πρέπει κάποιος να τη βάλει στη θέση της. Δε θα φιμώσουμε την γράφουσα επειδή ο λόγος της δε βρίσκει αντίκρισμα..πρέπει απλά να μάθει να βάζει όρια κι αυτό δε θα γίνει χωρίς να γίνει δυσάρεστη! Επίσης, όσο ευάλωτη μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα με τη Λένα. Τα όρια είναι το σημαντικότερο πράγμα κ όσο πιο νωρίς τίθενται, τόσο το καλύτερο! Κι εγώ είχα ταλαιπωρηθεί στο παρελθόν με μια παρόμοια περίπτωση. Πλήρης αγνοηση από συνάδελφο σε συνθήκη που έπρεπε να δουλέψουμε μαζί για να βγάλουμε ένα project. Δεν ήθελε με τίποτα να συνεργαστεί, δεν έκανε τις δουλειές που έπρεπε, δεν απαντούσε στα Mail κ τις κλήσεις μου, κ φυσικά περίμενε ότι θα βγάλω εγώ όλη τη δουλειά και θα μπει απλά το όνομα της στο τέλος! Μου έσπασε τα νεύρα, με έκανε κουρελι, έκανα το λάθος να το πάρω προσωπικά κι αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς τέτοιες ”καπάτσες”, μπορούν να κάνουν αρκετή ζημιά!
Ειδικά όταν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι/προϊστάμενοι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο…
Ισχύει ότι δεν πάμε σε γάμους κ πάρτυ μόνο όσων συμπαθούμε, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί να πάει; μόνο κ μόνο για να μην φανεί ότι είναι δυσαρεστημένη;
Για να πιει όλο το τζάμπα αλκοόλ ενώ ταυτόχρονα κάνει γκριμάτσες στην εορτάζουσα.
Αυτό ακριβώς.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μας συμπαθουν, μας το δείχνουν αλλά δεν μας ενοχλεί, το αγνοουμε και δεν μας επηρεαζει. Υπάρχουν κ άλλοι που δεν μας συμπαθουν και δεν μπορουμε να το αγνοήσουμε. Μας επηρεάζει με κάποιον τρόπο.
Το θέμα είναι στην απάντηση γιατί σε επηρεάζει αυτός ο ανθρωπος και γιατί δεν αγνοείς απλά την κακή της συμπεριφορά κ την αγένεια. Ίσως η αγενεια της θα έπρεπε να είναι δικό της προβλημα.
Πολυ χρησιμες ερωταπαντησεις!
Συνεχεια μπροστα μας τις βρισκουμε τετοιες καταστασεις.