Αγαπητη μου Α, μπα ζω μια τεραστια τρελα που δεν ξερω ούτε πως να σου παραθεσω τα γεγονοτα. Εκτιμω τη γνωμη σου κ θελω ενα καθαρο βλεμμα στην ιστορια μου. Ειμαι 34,παντρεμενη με δυο παιδια. Με τον αντρα μου ζουμε στην Αθηνα. Πριν απο ενα χρονο αρρωστησε ο πατερας του σοβαρα κ μου ζητησε να μετακομισουμε στον τοπο καταγωγης του για ενα χρονο μιας κ εγω ειχα αδεια. Πηγαμε λοιπον στο χωριο, ριξαμε τις οικονομιες μας να ανακαινισουμε το πατρικό σπιτι που του εχουν γραψει για να μπορουμε να μεινουμε. Εξ αρχης ημουν ξεκαθαρη πως δεν σκοπευω να μεινω στο χωριο εξ αλλου η μονιμη δουλεια μου ειναι στην αθηνα. Τωρα που εφτασε ο καιρος να φυγουμε, βρισκεται σε τεράστιο αδιεξοδο κ αυτος κ εγω. Οι γονεις του , του ασκουν πιεση να μεινουμε εκει μιας κ εχουμε δικο μας σπιτι κ οχι ενοίκιο κ χρησιμοποιουν μεσα οπως: Τι θα απογινουμε μονοι μας , ποιος θα μας κοιταξει!τη στιγμη που εχουν κ αλλα τρια παιδια τους κοντα. Ο αντρας μου δεν ειναι ξεκαθαρος στη θεση του ως προς κανεναν. Σε εμενα λεει πως δε μας φτανουν τα λεφτα να μεινουμε Αθηνα κ στους γονεις του λεει πως φευγουμε μονο για φετος. Εν τω μεταξυ στο σπιτι που ανακαινισαμε δεν υπαρχει σαφες καθεστως κ εχει ολο το σοι κλειδια κ μενουν οποτε λειπω χωρις φυσικα να με ρωτουν. Αυτο που με προβληματίζει ειναι πως οι φιλοι μου λενε πως κακως πληρωσα κι εγω για την ανακαινιση κ χαλασα τα χρήματα μου. Τα πεθερικα μου ειναι πιο αδιακριτοι ανθρωποι που εχω γνωρισει. Πραγμα το οποιο συντελεί ακομα περισσότερο στην αποφαση μου πως δε θελω να μεινω εκει. Εχω ομως την πιεση απο το συζηγο πως δεν κανω θυσιες γι αυτον, δεν τον αγαπω αρκετα κ πως οι γονεις του μας βοηθουν κ δεν το εκτιμω. Φοβαμαι πως αν ο πατερας του χειροτερεψει θα δεχτω ακομα μεγαλυτερη επιθεση πως φταιω εγω που δεν ειναι κοντα του. Εγω τωρα ζητάω απο τον ανδρα μου να τα βαλουμε κατω κ να κανουμε ενα πλανο ζωης. Πού μένουμε, Πού χτιζουμε τη ζωη μας κ πού πανε τσ παιδιά μας σχολείο. Δεν μου απανταει ποτέ. Ξερω πως τα προβληματα μας ειναι πολλα. Για ποιο απ ολα να ρωτησω; είχαμε ξεκαθαρισει πριν παντρευτουμε ολα αυτα τα θεματα. Τωρα μου φερνει τα πανω -κάτω. Νιωθω μεγαλη ανασφάλεια κοντα του κ βρισκομαι σε τεραστιο αδιεξοδο. Πηγα κρυφα σε ψυχολογο γιατι δε συμφωνουσε να χαλαμε χρηματα γι αυτο. Αυτος ισχυριζεται πως εγω ειμαι αδιαλλακτη κ θελω παντα να περναει το δικό μου κ πως γι αυτο δε μου δινει μια απαντηση γιατι θα το δεσω κ μετα θα του το χτυπαω. Απο την αλλη εγω λεω πως ολες οι οικογενειες τα εχουν λυμένα αυτα τα ζητηματα ή αν αλλαξουν πλάνο το κανουν απο κοινού. Πάντα με κανει να νιωθω παράλογη, μηπως τελικά ειμαι; εχω καποιο προβλημα κ δεν το βλεπω; ας μου απαντησει καποιος που δε με γνωριζει κ δε θα μου χρυσωσει το χαπι.
Όταν αρχίζεις να αμφιβάλλεις για την λογική σου και αναρωτιέσαι αν είσαι παράλογη, τότε είσαι σε μια πάρα πολύ λάθος σχέση, για πάρα πολύ καιρό. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος για το πού θα μείνει μια οικογένεια, ή πόσο σταθερός πρέπει να είναι κάποιος στις αποφάσεις του, ή για το πού θέλει να μείνει και για πόσο καιρό και με ποιες προϋποθέσεις. Το μόνο που υπάρχει είναι σύμπνοια ή όχι. Αυτό που περιγράφεις λέγεται μάλλον όντως αδιέξοδο, ως προς την συνεννόηση σας, όχι όμως αδιέξοδο για σένα. Ή θα μείνεις, ή θα φύγεις, αυτό μπορεί να λέγεται δίλημμα, αν δεν μπορείς να αξιολογήσεις και ιεραρχήσεις τα δεδομένα, αλλά αδιέξοδο δεν είναι.
Πολύ σωστά λες ότι αυτά τα θέματα οι οικογένειες τα έχουν λυμένα ή αν αλλάξουν πλάνο το κάνουν από κοινού. Εσείς δεν μπορείτε να το κάνετε από κοινού, επειδή θέλετε άλλα πράγματα. Εσύ είσαι σίγουρη ότι θέλεις να φύγεις, αυτός δεν είναι σίγουρος για τίποτα, όπως λες, είναι μόνο σίγουρος ότι εσύ είσαι αδιάλλακτη και περνάει πάντα το δικό σου. Φαντάζομαι ότι κι εσύ έχεις ένα αιώνιο και μόνιμο παράπονο για τον χαρακτήρα του που δεν αναφέρεις (ότι αλλάζει συνέχεια γνώμη; ) και όσες φορές και αν μαλώσετε, αυτός θα είναι ο λόγος που καταλήγετε να μαλώνετε.
Έχεις ένα μεγάλο πρόβλημα, ότι βρίσκεσαι σε μια σχέση με μεγάλη δέσμευση που έχει βρει τοίχο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αδυνατώ να καταλάβω το λόγο που κάνατε τόσα έξοδα αφού το πλάνο ήταν να μείνετε μόλις 1 χρόνο. Πάντως σύφωνα με αυτα που λες, εσύ ήσουν ξεκάθαρη από την αρχή και θα είναι λάθος για μένα να αφήσεις τη δουλειά σου στην Αθηνα για να ζήσεις στην επαρχία με τις τρομακτικές συνθήκες που περιγράφεις. Απαράδεκτοι και οι γονείς να ασκούν συναισθηματικό εκβιασμό.
Μάλλον σκόπευαν να πηγαίνουν και διακοπές εκεί και γιαυτό θεώρησαν πως αξίζει η επένδυση…μόνο έτσι θα άξιζε δηλαδή.
πολύ φοβάμαι ότι ο ένας χρόνος ήταν πρόφαση για να την πείσει να πάνε. Αυτός ήθελε από την αρχή να μείνει εκεί και της το έφερε σιγά σιγά. Για αυτό και η ανακαίνιση. Μακάρι να είμαι εντελώς λάθος.
Πάντως το έργο το έχω ξαναδεί σε φιλικό μου ζευγάρι.
Ίσως το σπίτι να μην ήταν κατοικήσιμο χωρίς μια βασική ανακαίνιση, ειδικά αν υπάρχουν και παιδιά..
Ας το δούμε, κατ΄αρχήν, πρακτικά. Η δουλειά του συζύγου είναι στην επαρχία ή στην Αθήνα ? Η δουλειά η δική σου στην Αθήνα είναι μια μόνιμη δουλειά ή όπως λέμε του ποδαριού ? Αλλά για να λες, άδεια ενός χρόνου, είναι δημόσιο ? Ο πεθερός αρρώστησε τόσο πολύ, που ενώ έχει τρία άλλα παιδιά μαζί του, έπρεπε να πάτε κι εσείς ? Πάντως παρόλη τη βαριά ασθένεια, ακόμη … ζει. Στο σπίτι αυτό που ανακαινίσατε μένουν μαζί σας και τα πεθερικά ? Και τώρα να πω την άποψή μου. Εγώ, επειδή είμαι και λίγο καχύποπτη σε οικογενειακά θέματα, πιστεύω ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Το έγραψε και το αμύριστο λουλούδι παραπάνω, ότι μάλλον πρόσχημα ήταν ο ένας χρόνος… πόσο εφιαλτικό, αν όντως είναι έτσι. Το ότι έκαναν τέτοια επένδυση στο σπίτι θα έπρεπε να την υποψιάσει, δυστυχώς. Πέρα από όλα τ’ άλλα, το γεγονός ότι μπαινοβγαίνουν στο σπίτι της με ανατρίχιασε. Φαίνεται δυστυχώς και από αυτό ότι είναι σε ένα περιβάλλον που δεν την πολυσέβονται, όλο το σόι ενωμένο με σκοπό τη γηροκόμηση των γονιών με κάθε κόστος. Δεν είναι κακό απαραίτητα, αλλά τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι ευθύς ο σύζυγος: “ξέρεις, αν αρρωστήσουν οι γονείς μου θέλω να είμαστε εκεί να τους φροντίζουμε”.… Διαβάστε περισσότερα »
Συγχύστηκα με αυτα που διαβασα. Σε σημείο που ελπίζω να τρολλάρεις. Δεν μπορω να καταλάβω ειλικρινά τι δουλειά είχες να ρίξεις δικά σου χρήματα στο πατρικό του άντρα σου. Ομοίως, δεν μπορω να καταλάβω γιατί σηκώθηκες και έφυγες γι αγνωστο χρονικο διάστημα, επειδή ήταν άρρωστος ο πεθερός σου. Ακόμα και το μοναδικό παιδί της οικογένειας να ήταν, για ποιο λόγο να αλλάξεις όλη σου την ζωή, έτσι όπως την ξέρεις, για χάρη κάποιου πεθερού?Ο γάμος με κάποιον σταματά σε αυτόν τον κάποιον, δεν επεκτείνεται και στο σόι του. Ακομα χειροτερα είναι δε, όταν ανακαλύπτεις ότι εσύ παίζεις ομαδικά, ενώ ο… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ και με αμπα και με τους σχολιαστές για το βασικό ερώτημα. Στην ερώτηση όμως υπάρχει και αυτό «Πηγα κρυφα σε ψυχολογο γιατι δε συμφωνουσε να χαλαμε χρηματα γι αυτο.» που μου χτύπησε πολύ άσχημα. Δε δείχνει ούτε ισότιμη σχέση ούτε επικοινωνία. Κάτι μου λέει ότι ο τόπος διαμονής δεν είναι το μόνο πρόβλημα.
Αυτό ακριβώς!
Δε θα αναφέρω και γω τα λάθη που ήδη έχεις κάνει.Θα σου πω ότι καλό είναι να συνεχίσεις με τον ψυχολόγο,γτ χρειάζεσαι υποστήριξη.Με προβληματίζει το γεγονός ότι έχεις αναφέρει μόνο τη γνώμη φίλων και όχι συγγενών.Θα σου έλεγα επίσης να προτείνεις στον άντρα σου να πάτε μαζί σε ψυχολόγο/σύμβουλο γάμου .Και τέλος, καλό είναι να συμβουλευτείς ένα δικηγόρο για να σου εξηγήσει ποια ακριβώς θα είναι η κατάσταση σε περίπτωση που τα πράγματα πάρουν άλλη τροπή.Καλή δύναμη
Μου γέννησε πολλά ερωτήματα αυτή η ερώτηση με πρώτο και αρχικό την ανακαίνιση. Το πατρικό είναι γραμμένο στον σύζυγο όμως τώρα ζουν οι γονείς εκεί άρα είναι κατοικίσιμο και αφού το πλάνο ήταν μείνετε ένα χρόνο γιατί τόσα έξοδα; Μηπως αυτό ήταν το πρώτο καμπανάκι οτι ο σύζυγος ήθελε να μείνει εκεί μόνιμα; Επειτα εσύ κι σύζυγος δεν θα πρέπει να εργαστείτε; Εχετε δουλειά στο χωριό; Εσύ είσαι σε άδεια όμως ο σύζυγος; Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή να γυρίσεις; Κι αφού υπάρχουν άλλα αδέρφια που μένουν ήδη εκεί γιατί έπρεπε να μετακομίσετε εσείς από την Αθήνα για να τους… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς καλή μου, έχεις κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο γιατί δε θέλεις να διαλύσεις την οικογένεια σου. Δυστυχώς ο άντρας σου δεν έχει καταλάβει ότι οικογένεια του πλέον είστε εσύ και τα παιδιά σας και βάζει σε προτεραιότητα τους γονείς του, κάτι το οποίο δυστυχώς το έχουμε κακό συνήθειο σε αυτή τη χώρα. Αυτό που έχεις να κάνεις τώρα, δεδομένου ότι η κατάσταση δε γυρίζει πίσω και τα λάθη δεν διορθώνονται, είναι με τη βοήθεια του ψυχολόγου και δίνοντας χρόνο, είναι να βρεις τι είναι πιο σωστό να γίνει και να δώσεις εσύ τη λύση γιατί ο… Διαβάστε περισσότερα »
Απαξ και παιξανε τα χαρτακια Δεν μ αγαπάς αρκετά, δεν κάνεις θυσιες για μένα έχεις μπλέξει.
Η μάλλον γιατί δεν πάει μόνος του στο χωριό να δουλέψει και να μείνεις εσύ με τα παιδιά στην Αθήνα; Οι φίλοι των γονιών μου το έκαναν (εκείνος Πελοπόννησο εκείνη Αθήνα. Η κόρη ΣΚ στο μπαμπά καθημερινές σχολείο στην Αθηνα. Διακοπές όλοι μαζί εκει. Κανείς δεν άφησε τη δουλειά του. Αυτό δηλ που θα γινόταν αν χωριζατε. )
Πρακτικά μιλώντας, θα υπήρχε δυνατότητα να μείνετε εκεί μόνιμα, να βρείτε δουλειές (αντίστοιχες της Αθήνας) και οι δύο; Η απάντηση απλά προσδιορίζει το πόσο άμεσο είναι το πρόβλημα που έχεις με τον άντρα σου, που είναι στα μάτια μου πολύ σοβαρό. Πάντως, χωρίς σύμβουλο γάμου ή/και ψυχολόγο δεν σε βλέπω να τη βγάζεις καθαρή, το φοβάμαι κι εγώ ότι θα σου το χτυπάει όταν (αναπόφευκτα) η υγεία του πατέρα του χειροτερέψει, αν μη τι άλλο λόγω γεραμάτων. Αν τυχόν μείνεις, είμαι εξίσου σίγουρη ότι κι εσύ θα του το χτυπάς. Χρειάζεστε οπωσδήποτε μια κοινή απόφαση για κάτι τόσο σοβαρό, χωρίς… Διαβάστε περισσότερα »
Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού! Και άμα στο προσωρινό ρίξεις και όλες σου τις οικονομίες… Άσ’ τα! Αν το “οι δικοί μου μας βοηθάνε” σημαίνει κάτι διαφορετικό από το “δε μας φτάνουν τα λεφτά στην Αθήνα και μας ενίσχυαν οικονομικά όταν ζούσαμε εκεί” τότε μπορείς μια χαρά να ανατρέψεις το επιχείρημα. Δεν είναι θέμα ποιανού το γινάτι θα περάσει. Δεν συζητάτε για το ποιό σκρίνιο θα βάλετε στο σαλόνι σας. Συζητάτε για το μέρος στο οποίο θα περάσετε την υπόλοιπη ζωή σας (ή έστω ένα σημαντικό μέρος της). Είναι απο τις επιλογές που θα σας καθορίσουν, πρέπει να αποφασίσετε με ώριμα… Διαβάστε περισσότερα »