Λένα Φουτσιτζή
Αγαπητή «Α, μπα», Εδώ και 2 χρόνια είμαι σε μια σχέση (26 εγω 28 αυτός), με έναν τύπο που κάπως υπεραγαπά το bromance του και το χορτο. Με αποτέλεσμα οι επαφές μας να σπανίζουν κ να έρχομαι κάπως 2η στις προτεραιότητες του. Εγώ δεν καπνίζω αλλά σέβομαι την επιλογή του, όπως κ την σημαντικότητα της παρέας κ του προσωπικού χρόνου. Το τελευταίο έτος έχουμε κάποιες on–off φάσεις, αλλά παραμένουμε απόσο ξέρω πιστοί ο ένας στον άλλον. Το τελευταίο εξάμηνο άρχισε να “αράζει”, οταν δεν βρίσκει τους φιλους του, στο σπιτι μιας φίλης-γνωστής του (που δεν την γνωρίζω) με την δικαιολογία το χόρτο. “Α, μπα”, τον εμπιστεύομαι, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω να δέχομαι το χόρτο σαν 1η του επιλογή στον ελεύθερο του χρόνο.. έχοντας εμένα στην απέξω επειδή απλώς δεν καπνίζω. Να επιμείνω στην σχέση μας ή να το τελειώσω μια ώρα αρχύτερα;
-“too sober to be your gal”
Δεν είναι «απλό» το «απλώς δεν καπνίζω». Είναι τελείως άλλη κοσμοθεωρία. Μα εντελώς άλλη.
Το «επιμένω» είναι η λέξη-κλειδί σε αυτό που ρωτάς. Αν χρειάζεται να επιμείνεις για να είσαι σε μια σχέση, τότε μόνη σου την κρατάς. Δεν λες τίποτα για την σχέση εκτός από τον εθισμό που έχει, διότι ναι, όταν κάποιος είναι εθισμένος, μόνο γύρω από τον εθισμό του μπορεί να κυλήσει μια συζήτηση.
Δεν προκαλεί εθισμό σωματικό το χόρτο, αλλά ψυχολογικό εθισμό σαφώς μπορεί να προκαλέσει σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Είσαι με έναν από αυτούς. Όσο είναι το χόρτο το νούμερο ένα στη ζωή του, και το νούμερο δύο και το νούμερο τρία, το χόρτο είναι. Δεν είναι μια επιλογή όπως τι χρώμα ρούχα φοράει. Είναι εθισμένος.
Τίποτε δεν πρέπει να συνεχίσεις να δέχεσαι. Ούτε να σέβεσαι. Ελπίζω να μην μένεις μαζί του έχοντας βάλει ένα προσωπικό στοίχημα, ότι αν προτιμήσει τελικά εσένα από τις άλλες του ασχολίες, θα έχεις αποδείξει κάτι σπουδαίο, πόσο σημαντική είσαι. Δεν έχει να κάνει με σένα ο εθισμός του, είναι ένα πρόβλημα πολύ βαθύ και πολύ περίπλοκο από το οποίο δεν θα σωθεί παρά μόνο αν το πάρει ο ίδιος απόφαση.
Όταν χώρισα από έναν τέτοιο τύπο (στα 20κάτι μου και εγώ τότε) και είπα “εντάξει, τουλάχιστον τώρα θα πονέσουμε και οι δύο”, εγώ έκανα την σκηνή του χωρισμού με όλη την τελετουργία που της αντιστοιχούσε στην εποχή και αυτός δεν έβλεπε την ώρα να πάει στους φίλους του. Μάλιστα την στιγμή που έφευγε αντί να μου πει, “θα μου λείψεις”, “λυπάμαι” ή “άντε γεια”, μου είπε “έτσι όπως με έκανες τώρα πέντε τρίφυλλα θα χρειαστώ”. Και έγινε καπνός. Απ’ ότι μαθαίνω 20 χρόνια μετά ζει μέσα στον καπνό και στο συννεφό του.
Σήκω και φύγε.Ουτε παρόν έχεις , ούτε μέλλον θα έχεις.
συμφωνώ απολύτως. επίσης να πω ότι η εικόνα που επέλεξε η Λένα είναι ΦΟΒΕΡΗ!
Επίσης αυτή τη φίλη-γνωστή που πάει και αράζει, εγώ δεν θα την έπερνα και τόσο αψήφιστα.
Μόνο που δεν είναι η πηγή του προβλήματος αυτή.
Γι’ αυτό και το “επίσης”.
Εγώ για τον μπαφιάρη δεν θα σχολιάσω τίποτα. Έχει κάνει τις επιλογές του.
Εσύ όμως? Εσένα τι σου λείπει άραγε που είσαι σε σχέση με έναν τέτοιο τύπο ?
Δεν έχω δει ποτέ μα ποτέ ζευγάρι που να κάνει χωριό με τον έναν να κάνει μαύρο και τον άλλον όχι. Στις ελάχιστες φορές που έχει προκύψει, αυτός που δεν κάνει, απλά κάνει υπομονή στον αιώνα τον άπαντα και ζει με ό,τι περισσέψει. Είναι τί θες από τη ζωή σου, μπορεί να σου φτάνουν τα ψίχουλα. Και γιατί να μην υπεραγαπά εσένα; Τί σου λείπει;
Φυσικά και γίνεται. Αλλά όχι στην περίπτωση της ερωτώσας, μάλλον. Αλλο να καπνίζεις μάυρο κοινωνικά, όπως και να πίνεις τα ποτάκια σου κοινωνικά και άλλον να είσαι καμμένος.
ναι εννούσα όπως στη συχνότητα και φάση που το αναφέρει η ερωτώσα.
Ούτε αυτό το “bromance” εμένα μού κάθεται καλά.
Ζει με ο,τι περισσέψει;
Δεν ξέρω για τον συγκεκριμένο αλλά για μπάφους συζητάμε, όχι ενδοφλέβιες. Όταν κάποιος π.χ. πίνει κοινωνικά, στη γενική περίπτωση δε νομίζω ότι ο σύντροφός του που δεν πίνει αλκοόλ “ζει με ο,τι περισσέψει”.
Έκανα το μέγα λαθος και παντρευτηκα εναν τετοιο τυπο…τι να σου λεω τωρα…μεχρι και στι ταξιδι του μελιτος αυτη ηταν η προτεραιότητα του,ουτε σεξ δε καναμε,το φανταζεσαι??το μυαλο του μόνιμα εκει,τεραστιος εθισμος,θα μπορούσαμε απειρες φορες να ειχαμε πάθει κατι σοβαρο γιατι ηταν μονιμα υπο την επηρεια του χορτου,οδηγουσε σαν τρελος κλπ.Δεν παραδεχτηκε ποτε τον εθισμό του,αργοτερα εθιστηκε και στο αλκοολ ,εκανα πολλα χρονια υπομονη (κακως)και οταν πλεον καταλαβα οτι δεν θα υπάρξει κατι αλλο ,χωρισα.Εχει δίκιο η Λενα,αν δε καταλαβει ο ιδιος οτι υπαρχει βαθυ προβλημα,τπτ δε προκειται ν αλλαξει
Εννοείται καλά έκανες και χώρισες. Πες μας και άλλα, τι απέγινε εκείνος;
Κάνει ακομη παρεα με τους εθισμους του
Δεν έχω χρόνο για το μωρό, πίνω μπάφους και παίζω pro
Όσο για τη φίλη που αραζει, κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι αν νομίζεις ότι απλά πίνουν μπάφους.
Σπαταλάς τόση ενέργεια στο τι έχει αυτός προτεραιότητα και γιατί που έχεις ξεχάσει αν και τι σου δίνει αυτή η σχέση.
Αλήθεια, πιστεύεις ότι το too sober είναι το πρόβλημα; Πιστεύεις ότι εσύ είσαι το πρόβλημα;
Χώρισε μωρό μου κι αστον εκεί με την άλλη να ακούνε χασικλιδικα και να πηγαίνουν διακοπές στην Ικαρία.
Ζήσε
Εδώ συχνά δεν τα καταφέρνουν ζευγάρια που ο ένας καπνίζει κι ο άλλος όχι…
Διατηρείς μια σχέση 2 χρόνια μόνη σου, έχοντας αποδεχτεί και τον εθισμό, αλλά και το γράψιμο έναντι οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας του «φίλου» σου, γι αυτό και «οι επαφές σας σπανίζουν». Βασικά βρίσκεστε όταν θέλει σεξ( ελπίζω τουλάχιστον να σου αρέσει πολύ το σεξ μαζί του).
Φύγε χθες, ειδικά αν έχεις συναισθήματα. Το άτομο δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε ξαφνικά ν αρχίσει να σε θέλει περισσότερο( το προσπάθησες με τα ον οφ του 2ου χρόνου και δεν)