Αγαπητή «Α, μπα»: Η πρωήν του τον αποκάλεσε με το υποκοριστικό του μπροστά μου

Καλησπέρα στην αγαπημένη ομάδα του Α μπα! Η ερώτησή μου είναι η εξής. Είμαι 34, και πριν σχεδόν ένα χρόνο ξεκίνησα μία σχέση με τον Χ. 38 χρονών, χωρισμένο με ένα παιδί. Όταν γνωριστήκαμε, ο Χ. μόλις είχε πάρει διαζύγιο, αλλά είχε περάσει πάνω από ένας χρόνος που ήταν σε διάσταση με την πρώην του και οι σχέσεις τους ήταν φιλικές. Μου είπε ότι πάντα θα αγαπάνε ο ένας τον άλλο, (ήταν μαζί από τα μικράτα τους, 15 χρόνια περίπου) αλλά απλά κατάλαβαν ότι δεν ταίριαζαν ως ζευγάρι. Εμείς από την αρχή ταιριάξαμε πάρα πολύ, το είδαμε ζεστά το θέμα της σχέσης μας, αλλά μου είπε ότι ήθελε να περάσει πρώτα λίγος καιρός πριν γνωρίσω το παιδάκι του. Πριν από ένα μήνα αποφάσισε ότι νιώθει έτοιμος, το επικοινώνησε με την πρώην κι εκείνη είπε επί λέξη ότι εμπιστεύεται το ένστικτό του και αν αυτό θέλει δεν έχει αντίρρηση. Μια όμως που θα περνάω χρόνο με το παιδί τους, θα ήθελε να με γνωρίσει εκείνη πρώτα. Αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν μου άρεσε, αλλά εκτίμησα ότι ο σύντροφος δεν το μετέφερε ως απαίτηση, αλλά ως request, κι έτσι είπα οκ. Βγαίνουμε λοιπόν για έναν καφέ και αφού ξεπεράστηκε η αρχική αμηχανία, δεν μπορώ να πω ότι πήγε άσχημα. Η κοπέλα ήταν φιλική απέναντί μου, μεταξύ τους το ήξερα ότι δεν υπήρχε ένταση, χαλαρώσαμε και οι τρεις, συζητούσαμε για το πώς θα το χειριστούμε όλο αυτό και πώς θα το επικοινωνήσουμε στο παιδί από κοινού και ξαφνικά απευθύνεται σε εκείνον με ένα υποκοριστικό το οποίο προφανώς είχαν από την περίοδο της σχέσης τους… Εκείνος δεν το σχολίασε, εγώ όμως ένιωσα φοβερά άβολα. Του το είπα την ίδια μέρα. Ότι ένιωσα άβολα εκείνη την ώρα δηλαδή, κι εκείνος είπε ότι της ξεφεύγουν καμιά φορά και θα της μιλήσει. Κάποιες μέρες μετά με πήρε η ίδια τηλέφωνο και μου ζήτησε συγνώμη, μου είπε ότι είχε συνηθίσει τόσο πολύ τόσα χρόνια να λέει τον Χ. με το υποκοριστικό, που καμιά φορά ξεχνιέται και το όνομά του δεν της βγαίνει εύκολα. Ότι καταλαβαίνει γιατί αισθάνθηκα άβολα και θα φροντίσει να μην ξαναγίνει. Και με διαβεβαίωσε ότι σέβεται απόλυτα τη σχέση μας, αγαπάει τον Χ. σαν άνθρωπο και σαν πατέρα του παιδιού της και θα βρούμε την ισορροπία όλοι μαζί. Κι αν κάτι κάνει στο μέλλον που νιώθω ότι υπερβαίνει τα εσκαμμένα, να ξέρω ότι θα είναι χωρίς πρόθεση, και να της το πω. Και ρωτάω εγώ. Είμαι άδικη που με τριβελίζει ότι μεταξύ τους μπορεί να μιλάνε ακόμα με τόση τρυφερότητα; Οκ, η κοπέλα πραγματικά νομίζω το έκανε καταλάθος και ξέρω ότι σε φάση “πάω και μπλέκω με χωρισμένο με παιδί” η δική μου είναι μάλλον η καλή περίπτωση. Αλλά με ενοχλεί που μιλάνε ο ένας για τον άλλο με τα καλύτερα λόγια, θα ήθελα οι σχέσεις τους να είναι πιο ψυχρές. Από την άλλη είναι και το παιδί. Είμαι πολύ εγωίστρια που με ενόχλησε όλο αυτό

Είναι θέμα εγωισμού ότι σε ενόχλησε όλο αυτό, αλλά πού είναι το κακό; Δεν είναι αυτόματα κακό να αισθάνεσαι άσχημα λόγω του εγωισμού σου. Ούτε γίνεται να αφαιρέσεις τον εαυτό σου από αυτά που αισθάνεσαι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News